Canto I
In medio del cammin' de nostre vita
io me trovava in un foreste obscur
que le directe via era perdite…
Canto II
Le die jam vadeva, e le aere brun
relevava le animales qui es in terra
del lore faticas; e io sol uno…
Canto III
"Per me, on va in le citate dolente,
per me, on va in le eterne dolor,
per me, on va intra le perdite gente…
Canto IV
Un tonitro pesante intra mi capite
rumpeva mi alte somno e io me eveliava
como qui se effortia de eveliar se…
Canto V
Assi io descendeva del prime circulo
al secundo, que minus area cinge,
sed multo plus dolor, que multo picca…
Canto VI
Quando io reprendeva cognoscentia,
perdite pro le pietate al fratres
affin e pro tristessa de lor conta…
Canto VII
«Pape Satàn, pape Satàn aleppe!»,
comenciava Pluto con le voce rauc;
e aquelle sage gentil, qui toto sapeva…
Canto VIII
Io dice, sequente, que molto ante
que nos esseva al pede del alte turre,
le oculos nostre vadeva suso al sue culmine…
Canto IX
Aquelle color che vilitate de foras me pingeva
vidente le duce mie volver in torno,
plus tosto de intro le sue nove constringeva…
Canto X
Ora va per un secreto calle,
intra le muro del terra e le martyrios,
le mie maestro, e io depost de su spatulas…
Canto XI
In le estremitate de un alte ripa
facte per grande petras rupte in circulo
veneva nos suso un plus cruel cargo…
Canto XII
Era le loco, ubi pro descender le ripa
nos veniva, alpestre e, per illo que la anque era,
tal, del qual omne vista deberea esser evitate…
Canto XIII
Non era ancor de la Nesso arrivate,
quando nos nos mitteva per un bosco
que de necun sentiero era marcate…
Canto XIV
Pois que le caritate del native loco
me constringeva, io reuniva le ramos disperse,
e los restitueva a ille, qui era jam debile…
Canto XV
Ora nos porta un del dur margines;
e le fumo del rivo de supra nos umbra,
assi que del foco illo salva le aqua e le dicas…
Canto XVI
Jam nos era in loco ubi on audiva le tonitro
del aqua que cadeva in le altere gyro,
simile a aquelle strepito que le apicularios face,…
Canto XVII
« Ecce le fera con le cauda acute,
que passa le montes, e rumpe le muros e le armas!
Ecce illo que tote le mundo pute!»…
|
Canto XVIII
Il ha un loco in inferno appellate Malbulgias,
tote de petra de color ferree,
come le circulo que circa illo volve…
Canto XIX
O Simone mago, o misere sequitores
qui le cosas de Deo, que de bonitate
deberea esser sposos, e vos rapace…
Canto XX
De nove pena il me conveni facer versos
e dar materia al ventesime canto
del prime cantione, que es illo del descendites…
Canto XXI
Assi de ponte in ponte, parlante de altere
del qual le mie comedia de cantar non se cura,
nos veniva; e nos obtineva le culmine, quando…
Canto XXII
Io videva jam cavalleros mover campo,
e comenciar un assalto e facer lor parada,
e a vices partir per lor salvation…
Canto XXIII
Tacite, sol, sin compania
nos vadeva le uno avante e le altere depost,
como fratres minor va per via…
Canto XXIV
In aquella parte del juvenette anno
que le Sol subto Aquario su criniera tempera
e jam le noctes al midie del die va via,…
Canto XXV
Al fin del sue parolas le fure
le manos altiava con ambe le ficas,
critanto: «Prende los, Deo, que io te los mitte!»…
Canto XXVI
Gaude, Florentia, pro que tu es assi grande,
que per mare e per terra tu batte le alas,
e per le inferno le tue nomine se diffunde!…
Canto XXVII
Jam era erecte suso le flamma e quiete
e plus non dicente, e jam illo ab nos vadeva
con le licentia del dulce poeta…
Canto XXVIII
Qui poterea jammais anque solmente in prosa
dicer del sanguine e del plagas plenmente
que io ora videva, e ben que on los narrava plure vices?…
Canto XXIX
Le multe gente e le diverse plagas
habeva le mie oculos assi inebriate,
que illos de planger era desiderose…
Canto XXX
In le tempore que Junone era irritate
per Semele contra le sanguine teban,
come illa monstrava le un e le altere vice…
Canto XXXI
Un mesma lingua antea me mordeva,
assi que illo me tingeva le un e le altere gena,
e pois le medicamento me tendeva…
Canto XXXII
Si io habeva rimas aspre e rauc,
como se convenirea al triste foramine
supra le qual face ponte tote le altere roccas…
Canto XXXIII
Le bucca altiava del feral repasto
aquelle peccator, furbente lo al capillos
del capite que ille habeva de retro guastate…
Canto XXXIV
«Vexilla regis prodeunt inferni
contra nos; totevia avante mira»,
diceva le maestro mie «si tu los discerne»…
|
