MEHNAME - dengê çande, wêje û zimanê kurdî
Serrûpel Hejmar 61, reşemeh 2005

Naverok
  • Diyarî
  • Nivîsar
  • Helbest
  • Pexşan
  • Weşan
  • Nûçe
  • Zarok
  • Ziman
  • Gelêrî
  • Mizgînî
  • Name
  • Pozname

  • Nivîsar
  • Nesrîn Rojkan: Pirsa jinên kurd li welatên pêşketî
  • Kemal Burkay: Pirsa Kerkûkê û Dewleta Tirk
  • M. Şerîf Muştak: Tirk ji tirkmenan û Kerkûkê bêhêvî man
  • Birûsk Çiwîr Reşvan: Mîrê dengbêjan Karapetê Xaço
  • Konê Reş: Osman Sebrî 1905 - 1993
  • Bêwar Îbrahîm: Qehremanên digihin rêza pêxemberan
  • Mihemed Eren: Zarokên kurd serê dewleta Tirk diêşînin
  • Ciwan Bajeng: Mihrîcana Helbesta Kurdî li Başûr-Rojavayê Kurdistanê
  • Fuad Sîpan: Lehengên kurd yên efsanewî - yên rast û yên sexte
  • Haluk Öztürk: Heştem Pêşangeha Pirtûkên Kurdî li Stockholmê
  • Lokman Polat: Çima rexne
  • Metîn Kewê Dilxêrî: "Rojbaş" û "Gelek Spas"

  • "Rojbaş û Gelek spas"
    Metîn Kewê Dilxêrî


    Zimanê Kurdî gav bi gav peresî(pêşketinî dibe) dibe. Gelê Kurd hêdî hêdî xwedîya zimanê xwe dibe. Biborîn ligel vê yekê bi şêweyekî herî hêdî hînbûna zimanê xwe dibe.

    Belê raste gelê Kurd ji piştê asîmîlasyonê zimanê xwe bir kirîye. Ev nifş bi giştî ciwan û zaro ye. Ya mezinan jî zimanê Kurdî gelek xweş xeberdide. Lêbelê ev zimanê Kurdî jî Kurdîya herêma xwe ye. Geşe pê nebû ye. Di hûndîrê zimanê wê de ‘zimanê bîyanîyan cirit davêje’. Bi pêşketinî re girtî ne. Lê bi hînbûnê re jî girtî ne. Geşebûnê/pêşketinî naxwazin û qebûlnakin/napejirînin.

    Helwesta nebaş zimanê Kurdî ya gelemperî/tevayî re digrin. Kurdîya gelemperî napejîrinin. Carna dibêjin jî ‘ev ziman ne zimanê me ye’.

    Belê raste mirov nezan be helwesta dijwartî û neyyartî digre. Loma zimanê Kurdî ya giştî napejirînin. Em dibêjin “rojbaş”(günaydin) ew dibêje “ev çiye?” Li paşê dibêjin “ev ne zimanê me ye.”

    Me got di nêv xeberdana wan de hinek bêjeya/peyvika(kelîme) bîyanîyan cirit davêje. Minak: di axaftina wan de car caran gelek “teşekkür dikem” derbas dibe. Em jî dibêjin; “teşekkür” ne kurdî ye. Gere teşekkür rakin gelek “spas dikim” bibêjin. Ev kurdîya herî rast e. Hay lo lo! Em kî re dibêjin, tû car jî banekîya/xûya xwe derbsnakevîn. Carna jî dibêjin; “spas” çiye? Ev ne zimanê me ye, “ev zimanê ermenî ye.” Ji bo hînnebûnî re riq digrin. Ev kesan di nav kurdan de rewşa tevayî digre. (Lê kurdên rewşenbîr derveyê mijarê me ye. Dubare dikim, kurdên/kesên hînbûnî kurdî re vekirî jî derveyê mijarê me ye.) Mixabin e wan di hûndîrê kurdan de herî zehf e. Balkêş e wan/van kurdên nehişyarbûyî ye.

    Her netewe û mîlet xwedîya xwe û zimanê xwe derdikeve. Gelo çima kurd dernakeve?

    Her xelk û gel hînbûna zimanê xwe û çanda xwe dike. Gelo çima kurd hînbûna zimanê xwe nake?

    Her gel û netewe pêşxistina zimanê xwe dipejirîne. Gelo çima kurd zimanê pêşxistinî qebûl nake?

    Bêguman bersiva wê gelek e. Her tişt vê yalî madem/mafîr Xwedê me re zimanê Kurdî da ye, bêguman wateyek/maneyek vê jî heye. Lewma xwedî derkevin û hînbîn. Ji piştê vê yekê kes ji bo me nekene.

    Ji bo xwendina we gelek spas dikim. Rojbaş…

    Berdest
  • Hejmara nû
  • Hemû hejmar
  • Hemû pirtûk
  • Hemû nivîskar
  • Werger
  • Nûdem
  • Ferheng
  • Lînk


  • [ Mehname | Ev hejmar | Diyarî | Gelêrî | Helbest | Mizgînî | Name | Nirxandin | Nûçeyên çandeyî | Pexşan | Weşan | Pozname | Ziman | Zarok | E-mail ]

    Ev malper herî baş bi INTERNET EXPLORERê tê dîtin. This site is best viewable with the INTERNET EXPLORER.

    Têkilî: [email protected]
    Contact us: [email protected]

    Copyright ©1999- MEHNAME. Hemû maf parastî ne. All rights reserved.
    Hosted by www.Geocities.ws

    1