Falck, A.R. (1777-1843); minister van koloniën, 1818-1824

Zie ook: Gouverneurs-generaal op rij.

Ferguson, Margaretha (1920-1992) lit. "Mammie ik ga dood", "Angst op Java", "Brief aan niemand"(=autobiografisch)

Fitz Verploegh, A. directeur Binnenlands Bestuur, 1873-1876

• 1512 eerste Europeaan bij Flores: de Portugees Antonio de Abreu.
• 1544 doopten de Portugezen het eiland tot Cabo de Floras = Bloemenkaap.
• 1566 De Portugezen bouwden op Solor bij Flores een fort
• Priesters van de Orde der Dominicanen brachten het katholicisme naar vooral Oost-Flores.
• 1613 De VOC verdreef de Portugezen van het eiland.
• 1839 Nederland verbood de slavenhandel, maar pas begin 20^e eeuw kwam definitieve einde.
• 1859 Nederland kocht de laatste Portugese rechten op Flores af.
• 1907 kwam na het onderdrukken van opstanden Flores onder militair gezag.

Zie ook: Flores-bevolking en Kelimoetoe-meren

Van de bevolking is heden ca. 85% rooms-katholiek: toen Nederland in 1859 officieel de laatste Portugese rechten op Flores afkocht, was een onderdeel van de overeenkomst dat alleen katholieke missionarissen zending mochten bedrijven. Nederlandse Jezuïeten bekeerden de bevolking massaal tot het katholicisme.

Twee bekende bevolkingsgroepen zijn de Manggarai (hun taal wordt gesproken door ca. 500.000 mensen -1989) en de Ngada (65.000 - 1994-1995). De Ngadanezen bouw(d)en hun woningen om een zuiver rechthoekig binnenplein, dat keurig werd schoongehouden. 

Bij de Manggarai en de Ngada worden de gestorvenen, in doek gewikkeld of in een mat begraven in zittende houding, met opgetrokken knieën. In Ngada worden alleen zij die op een natuurlijke wijze zijn overleden binnen de kampong begraven: anderen buiten de kampong, maar dan in gestrekte houding met de linkerhand boven het hoofd. 

Bij de Manggarai wordt bij feesten, vooral bij de inwijding van een nieuw huis, door de mannen gezongen: vrij uniek in de archipel.

Zie ook: Bevolkingsgroepen  

Kenmerken:

• rond achterschip met bovenaan een kleine versierde spiegel
• smal dek, o.a. bepaald vanwege belastingbetaling aan de Sont, waardoor van achteren het schip peervormig leek
• driemaster

In vele Europese landen werd het schip nagebouwd en mat 78 tot 140 voet. De VOC bouwde binnen de maten 100-140 voet.

De VOC-fluitschepen hadden een galjoen: een sierlijk gebogen uitbouw aan het voorschip, vaak met een beeld en een boegsproet; de uitbouw werd tevens gebruikt als toilet.

Nadeel van dit schip: de horizontale huidplaten (huidgangen) konden in de felle tropenzon wel eens barsten, wat soms leidde tot lekkage.

Zie ook: VOC-Scheepstypen

Fock, D. (1858-1941)

• minister van koloniën , 1905-1908; met hem als minister begint de echte Ethische Politiek in de praktijk.
• gouverneur-generaal, 1921-1926; zijn periode staat in het teken van: bestuurshervormingen, Nederlands-Indië zelfstandig Rijksdeel, strenge bezuinigingen, sluitende begroting, conservatieve houding.

Zie ook bij: Comptabiliteitswet en  Gouverneurs-generaal op rij.

Op dit eiland had de VOC zich gevestigd vanaf 1624. Aanvankelijk was het alleen een overslagplaats. Dankzij de Chinezen die zich er vestigden werden suiker en rijst belangrijk. Hoogste VOC-functionaris was de gouverneur in de periode 1624-1662. De VOC oefende territoriale gezag uit. Forten: Zeelandia en Providentia. In 1642 werden de laatste Spanjaarden van het eiland verdreven. In 1662 werd de VOC verslagen door het leger van Coxinga, en konden ze vertrekken van het eiland.

De gouverneurs van de VOC:

• 1624-1625  Maarten Sonck
• 1625-1627  Gerard Frederiksz. de With
• 1627-1629  Pieter Nuyts
• 1629-1636  Hans Putmans
• 1636-1640  Johan van der Burch
• 1640-1643  Paulus Traudenius
• 1643-1644  Maximiliaan Le Maire (zie hem ook bij Japan)
• 1644-1646  François Caron (zie hem ook bij Japan)
• 1646-1649  Pieter Anthonisz. Overtwater (zie hem ook bij Japan)
• 1649-1653  Nicolaas Verburg
• 1653-1656  Cornelis Caesar
• 1656-1662  Frederik Coyett (zie hem ook bij Japan)
• 1661          Hermanus Klenck van Odessa
• 1661          Mr. Jacob Cau

De laatste twee waren wel benoemd, doch konden vanwege de belegering Zeelandia niet bereiken.

Fort de Kock (West-Sumatra) 1825 gebouwd bij Boekittinggi

Fort Jakatra onder J.P. Coen gebouwd

In (vooral) de Amerikaanse pers kwam Nederland er in de periode 1946-1949 slecht af. Kritische Amerikaanse journalisten werd daarom 't werken door de Nederlandse overheid lastig gemaakt, zodat de berichtgeving over het Nederlandse beleid nog negatiever werd.

Om deze spiraal te doorbreken werd een groep van 15 belangrijke Amerikaanse journalisten op kosten van de Nederlandse regering uitgenodigd om zelf de zaken in ogenschouw te nemen. De groep landde op 19 juni 1949 op Java. Ze waren vrij om met eenieder te spreken en om te gaan en te staan waar ze wilden. Zo bezochten ze Java, Sumatra (ook Bangka waar Soekarno in ballingschap zat), Celebes en Singapore.

Hun belangrijkste indruk was, dat Soekarno niet de sterke man zou zijn om na de onafhankelijkheid het communisme te bestrijden, en neigden ze naar het Nederlandse standpunt: eerst orde op zaken stellen, en dan komen tot onafhankelijkheid. De Nederlandse opzet was geslaagd, en wel vlak voor de start van de Ronde Tafel-Conferentie.

De reeds gepubliceerde artikelen bracht het State Department in verlegenheid, en de US-regering begon sterk aan te dringen op een snelle wapenstilstand, die 10-11 augustus 1949 volgde.

Het grootste deel van de groep journalisten vertrok op 10 juli 1949 vanaf Batavia, en stortte twee dagen later in Bombay neer.

Nog lang deden de verhalen de ronde dat er sprake zou zijn geweest van sabotage, omdat in die tijd India zich sterk pro-Indonesisch opstelde.

Fransen van de Putte, Isaac Dignus (1822-1902)

• werd in 10 jaar tijd (1849-1859) miljonair als eigenaar suikerfabriek.
• minister van koloniën, 1863-1866, comptabititeitswet, verantwoordelijk voor de bestuurshervormingen van 1866, wenste opheffing cultuurstelsel ("De belangen van Java zijn opgeofferd aan het moederland, die tijden zijn veranderd, Java heeft zijn schuld betaald."), en 1872-1874

In het begin van de 17e eeuw stond het fregat voor een klein en snel spiegelschip met drie masten. Aanvankelijk kon er met deze schepen ook worden geroeid.

Toen ze groter werden gebouwd, voer men alleen op zeilen.

De VOC liet ze pas vanaf rond 1650 bouwen. De zijkanten zijn veel rechter (horizontaler) dan de holle vorm van 't Fluitschip, en het kasteel aan de achterzijde hangt verder over.

Zie ook: VOC-Scheepstypen