La Krokodilo

--Narendra Bhattarai

Eble ne troviĝas eĉ unu esperantisto en la mondo kiu neniam aŭdis la vorton “krokodili.   Mi ne parolas pri la besto krokodilo, kiun oni vidas en la nacia parko de Ĉitvan, sankaŭ se ĝi rilatas al nia esperanta vorto “krokodili,ofte uzata de samideanoj.  Sed eble multaj el vi ne scias la devon de ĉi tiu vorto.  

En Parizo, proksime de la Nacia Biblioteko, ekzistas neordinara strato pli ĝuste, kovrita pasejo enhavanta butikojn, restoraciojn ktp. inter la rue des Petits kaj la rue Saint Augustin.  Nu en la 1930aj jaroj estis kafejo, unu el multaj en ĉi tiu pasejo, kie okazis la monataj kunvenoj de la Pariza Esperanto-Grupo.  Kaj kial precize en tiu ĉi kafejo?  Simple pro tio ke tie laboris iu kelnero nomata S-ro Ferari kiu estas fama en Esperantujo.  (Li ankaŭ praktikis diversajn profesiojn, ekzemple hartondiston kaj taksiŝoforn.  Kvankam li estis fevora esperantisto, ŝajnas ke li ne estis tre flua parolanto de nia lingvo.  Dum la monataj redevujoj, ofte aŭdiĝis la vortoj, “Ferari povas erari.?Oni do baldaŭ ne forgesos lian nomon.  

Tamen S-ro Ferari estis ja kvazaŭ fanatika esperantisto.  Ofte, kiam iu pigra kunvenanto parolis la francan, la kelnero grumblis, “Tiel necivilizita kiel besto, kiel krokodilo!  Li opiniis ke paroli alian lingvon en esperanta rondo estas ago de sovaĝa besto kiu ne havas sian propran lingvon, kaj en lia penso la krokodilo estas tia speco de besto sen rivalo.  

La grupanoj rigardis la vorton “krokodilo?amuza kaj baldaŭ uzis ĝin verbe.  Oni ekzemple diris, “Ne krokodilu!?  “Vi krokodilas!?aŭ “Ni krokodilis!? Finfine la slango iĝis tiom populara ke la P.I.V. donis al ĝi sian oficialan aprobon.  Ĝi signifas paroli nacilingve en esperantista medio.  

Nu krokodiloj estas certe imponaj bestoj, sed mi ne volus krokodili kun iu el ili.  Ĉu vi? Nek aligatori kun aligatoroj.  (Sed tio estas alia afero.)