La Deziro

Bal Krishna Sama (1902-1981)

Estas deziro mia, ho dio!, ke kiam brulanta lito  
Mian sangon sekigos kaj mi maltrankviliĝos pro la konflikto,  
Tiam venu en mian buŝon nur la nepala drog-herbaro  
Sur kiu restas malvarma melodia kiso de glac-montaro.

Ĉi Nepalo estu prosperanta libere; inter popol' kaj reĝo  
Kreskadu vaste la vitaro de sama paco kaj posedaĵo.  
Ĉi mesaĝon mi sendu tien, kapon surkusenigante sur Brahmanal,*  
Kie estas Ŝankar',* la atestanto de espero post mort-batal'.

En templo kiam tonas sonorilo respondanta 'tiel estu',  
Ridante trankvile ja tiam, rigardante Nepalon, mi mortu;  
Sanktan sandalon oni frotu sur mian korpon, por mi faru mortotukon -  
La tolon malmolan, produktitan de nepala mano seneduka.

Kun kamforo, sandalo kaj tulsi* el nepala arbaro
En Arjaghat,* mi bruliĝu sur komuna funebra stiparo,  
Min permesu fine post morto vivi en ĉi tiu ĉieia ter-parto  
Kie ĉiuj  nepolanoj naskiĝas post sia morto.

-tradukis:Razen