  Frilands KumangaAlgemene informatie Frilands Kumanga is een autonome regio van het Afrikaanse land Kumanga Yala, ten westen van de Odò rivier, grenzend aan het stamgebied van de Bombutu. Het is geen deel van Friland maar is wel door Frilanders gesticht, die in dit gebied de meerderheid van de bevolking vormen. Om deze reden wordt het gebied meestal "Frilands Kumanga" genoemd, al is haar officiële naam Flauthrusfelþ ("Nijlpaardveld", Kumangaans: Shamba Kiboko). De regio is ongeveer zo groot als Luxemburg. Tweederde van het gebied bestaat uit gebergte, dorre vlaktes en ondoordringbaar oerwoud, waardoor het slechts dunbevolkt is. Wie het gebied wil bezoeken, kan na de landing op de nationale luchthaven in Port-de-Vivre overstappen op een kleiner vliegtuigje naar Berginstad. Van daaruit rijden er geregeld snelbussen naar andere plaatsen of kan men zelf een wagen huren.  Bestuur Het regionale parlement (Budsþing of "Gebiedsding") wordt geleid door gouverneur Oþalhild Raudasduhter. Ondanks haar ondergeschiktheid aan het nationale parlement, heeft het Budsþing in de praktijk meer invloed in de regio dan de landelijke overheid, een instabiele presidentiële democratie. In het nationale parlement wordt de Frilandse minderheid vertegenwoordigd door de LFK, een partij die streeft naar onafhankelijkheid of aansluiting bij het Koninkrijk Friland als overzees gebiedsdeel. De regio heeft haar eigen media, rechtspraak en wetten, al zijn deze wel ondergeschikt aan de Kumangaanse grondwet. Ook heeft het haar eigen vlag (het blauw-wit van Friland gecombineerd met een Kumangaanse palmboom) en mag er naast de Kumangaanse Owó ook met de Frilandse Skat worden betaald. Bevolking Frilands Kumanga heeft ongeveer 90.000 inwoners (3% van de totale Kumangaanse bevolking) en bestaat uit Frilanders (85%), mensen van gemengde komaf (7%), Bombutu's (5%) en overige bevolkingsgroepen (3%) Door de isolationistische aard van de Frilanders, is de identiteit van de regio grotendeels Frilands gebleven. Met name in Berginstad, Dannanburg en in de dorpjes in het binnenland. Frilanders die wel open staan voor andere culturen, zijn vooral te vinden in de grensplaats Sunþhaim en in de Bombutu-stad Mbangi, waar de Frilandse en Afrikaanse cultuur veel sterker met elkaar in aanraking komen. Taal en religie Ongeveer 90% van de bevolking spreekt als eerste taal Frilands (voorn. Kumanga-Frilands), 8% Kumangaans (voorn. Bombutu) en 2% overig. Veel kinderen worden tweetalig opgevoed, met Frilands als eerste taal en Bombutu als tweede taal. Ook het Kumangaans Frans wordt in Kumanga nog vaak gebruikt als universele taal. De belangrijkste religies zijn Ferna Sed (70%), Islam (6%), Katholicisme (4%), natuurreligies (4%) en overig (1%). 15% van de bevolking is atheïstisch. Cultuur De meeste Frilandse Kumanganen beschouwen hun autonome regio als een stukje tropisch Friland overzee, dat eigenlijk bij het Europese moederland zou moeten horen in plaats van bij Kumanga. De cultuur van het gebied is daardoor nauw verwant gebleven aan dat van Friland. Al zijn er zeker ook Afrikaanse invloeden in terug te vinden, bijvoorbeeld in de plaatselijke keuken en architectuur. Naast de meeste Frilandse feestdagen, viert men elk jaar op 4 augustus "Stiftjarsdag" (Stichtersdag), de geboortedag van Inghar Landmanssun, de stichter van Frilands Kumanga. Dit omdat de exacte datum van de stichting (1620) onbekend is. Op deze dag worden er historische parades gehouden en eet men ndolé (stoofpot van bittere bladeren, noten en vis/geitenvlees) met fufu (knollenpasta), een traditioneel Afrikaans gerecht dat in het Frilands "blad meþ hnutan ainput" (blad met noten stamppot) wordt genoemd. Dit is het eerste gerecht dat de Frilandse kolonisten aten op Kumangaanse bodem, nadat dit hen werd aangeboden door de Bombutu die hen kwamen begroeten. De regio staat ook bekend om haar avonturenfilms en natuurdocumentaires, die zeer populair zijn door de mooie landschappen en Afrikaanse flora en fauna. Bekende schrijvers uit het gebied zijn Tishelm Wargssun en Kungunþ Dagmersduhter. Politie en militietroepen
Hoewel de bescherming van het gebied een taak is van het Kumangaanse regeringsleger, heeft de regio haar eigen (particuliere) militietroepen; de Frilandisk-Kumanganiska Landwar ("Frilands-Kumangaanse Landweer" of FKL). Dit naar aanleiding van de aanhoudende aanvallen van Ogunti en Olodumare rebellen, waartegen het Kumangaanse regeringsleger maar weinig kan uitrichten. De FKL is echter omstreden, omdat zij in haar ijver om rebellen uit het gebied te weren, vrijwel iedereen controleert "die er niet Frilands uitziet," waardoor zij geregeld van discriminatie wordt beschuldigd. Een ander punt van kritiek is dat de FKL alleen bevelen opvolgt van het Budsþing, wat de Kumangaanse overheid beschouwt als een ondermijning van haar toch al niet zo grote gezag in deze regio. De FKL speelde een belangrijke rol in de Tweede Kumangaanse Burgeroorlog, waarin zij samenwerkte met het regeringsleger in de strijd tegen Ogunti rebellen. In deze periode is de FKL door Friland heimelijk voorzien van betere training, wapens en zwaar materieel, waaronder pantservoertuigen en helikopters. De meeste van Russische makelij en verouderd, maar desondanks zeer effectief in de strijd tegen de minder goed uitgeruste rebellen. Naast grenswachten en mobiele burgerwachten in terreinwagens, beschikt de FKL ook over twee goedgetrainde, zware gevechtseenheden: het Laujanferhaup ("Leeuwenbataljon") en het Nashurnferhaup ("Neushoornbataljon"). Geschiedenis Frilands Kumanga is in 1620 gesticht door Inghar Landmanssun als Frilandse handelspost. Van daaruit ontwikkelde het zich tot een ministaatje waar kooplieden, ontdekkingsreizigers, goudzoekers en andere avonturiers zich vestigden. Toen de rest van Kumanga een Hiveriaanse kolonie werd, verklaarde Friland het staatje tot haar protectoraat om het voor een Hiveriaanse invasie te behoeden. Het gebied is echter nooit formeel onderdeel geworden van het koninkrijk. In 1961 trok Hiveria zich terug uit Kumanga en werd het land onafhankelijk. Onder zware internationale druk moest ook Frilands Kumanga zich bij deze nieuwe staat aansluiten, al slaagde het er wel in om een hoge mate van autonomie te behouden. De laatste decennia is er veel onrust in Kumanga en vonden er meerdere staatsgrepen en burgeroorlogen plaats. Ook nu wordt de kwetsbare democratie nog altijd sterk bedreigd door radicaal-Islamitische Olodumare milities en Ogunti rebellen. Plaatselijke autoriteiten, de politie en het leger worden omgekocht, waardoor de rebellen bijna overal in het land hun gang kunnen gaan. Niet alleen tegen hun politieke tegenstanders maar ook tegen de Europese minderheid, die zij met de koloniale periode associëren. De Frilandse en Hiveriaanse autonome regio's worden regelmatig opgeschrikt door georganiseerde aanvallen, waartegen de (vaak corrupte) overheid amper optreedt. De spanningen zijn hierdoor zodanig opgelopen, dat er tussen de verschillende bevolkingsgroepen van Kumanga veel onderling wantrouwen is ontstaan en burgers zich terugtrekken achter muren, hekken en gewapende burgerwachten. Het gevolg is dat de stamgebieden en autonome regio's van Kumanga hun vertrouwen in de nationale regering zijn verloren en feitelijk zichzelf besturen. Toch blijven de mensen hoop houden voor de toekomst, en is er de laatste jaren veel vooruitgang geboekt bij het nader tot elkaar brengen van de verschillende bevolkingsgroepen. Meer informatie: algemene geschiedenis van Kumanga. 
Nederzettingen:Berginstad ("Stad van koningin Bergin", Kumangaans: Ilubergi) De hoofdstad van de regio Frilands Kumanga. Het is een compacte stad met veel hoogbouw, waardoor het, ondanks haar slechts 50.000 inwoners, de allure van een grootstad bezit. Dannanburg ("Dennenburg", Kumangaans: Atokigi) Tegenwoordig vooral bekend als badplaats, maar oorspronkelijk stond hier een houten fort dat de brug over de rivier Runbak moest verdedigen. Omdat de denneboom niet van nature in Afrika voorkomt, verwijst de naam vermoedelijk naar een inheemse boomsoort die daarop lijkt. Sunþhaim ("Zuidheem", Kumangaans: Ilégusu) De toegangspoort tot Frilands Kumanga. Sunþhaim ligt op de grens van de Frilandse regio en het stamgebied van de Bombutu, waardoor er veel handel wordt gedreven en er veel culturele uitwisseling plaatsvindt. Þa Bowarai ("De Bouwerij", Kumangaans: Gomozane) Dit dorp ligt in een vruchtbaar gebied aan de rand van het oerwoud, waardoor het een belangrijke rol speelt in de voedselvoorziening. Tigarwulfhaiþ ("Hyenaheide", Kumangaans: Tsagulu) Ingeklemd tussen oerwoud, savanne en de oceaan, is dit dorpje vooral interessant voor jagers, vissers en mensen die willen genieten van ruige natuur en wilde dieren. Skupagwanpol ("Krokodillenpoel", Kumangaans: Kwaniza) "Skupag" (schubhagedis) is het Frilandse woord voor krokodil, waarvan er in deze drassige omgeving nogal wat te vinden zijn. Leuk voor toeristen, maar minder leuk voor de bewoners, waarvan er bijna elk jaar wel wat ten prooi vallen aan deze reptielen. Gelsand ("Geelzand", Kumangaans: Kunongo) Dit kleine vissersdorpje is een belangrijke tussenstop op de lange weg die rond de Þurzberg leidt. Er bevinden zich hier een berucht truckerscafé, souvenirwinkeltjes en een casino. Segtrestrand ("Palmstrand", Kumangaans: Umabulu) Het rustigste en meest afgelegen dorpje van Frilands Kumanga, waar de wuivende palmbomen, het azuurblauwe water en de parelwitte stranden vooral rijke toeristen aantrekken. (Bombutu nederzettingen) Mbangi (Frilands: Hanapwik = "Hennepwijk") Belangrijke handelsplaats aan de Zamba rivier en een kruispunt van culturen. Het is een gevaarlijke, maar ook zeer boeiende stad met veel ruige kroegen en een bruisend nachtleven. Zimbweni (Frilands: Gasthaim = "Onderkomen") Slaapstadje waarvan de meeste inwoners werken in de zuidelijker gelegen stad Bushanti (niet op de kaart). Mwulumbu (Frilands: Hamarwerk = "Hamerwerk") Klein, maar sfeervol dorpje op de weg van Sunþhaim naar Mbangi. Vooral bekend als gezellige tussenstop waar men lekker kan eten en goedkoop kan overnachten. Ulumtoti (Frilands: Barnþurp = "Kinderdorp") Dit dorpje wordt regelmatig bezocht door taalkundigen omdat er een zeer oud Bombutu-dialect wordt gesproken, dat wellicht meer kan vertellen over de oorsprong van de inheemse talen van Kumanga. Overige locaties: Storfasten ("Grote Vesting", Kumangaans: Amasabi) Fort dat in 1890 werd gebouwd om de brug over de Rauda Flaut te bewaken. In 2008 werd het opnieuw in gebruik genomen om Ogunti rebellen te kunnen weren, die geregeld aanvallen uitvoeren op burgers. Haleþanberg ("Heldenberg", Kumangaans: Tubakulu) Tijdens de Vierde Frilands-Hiveriaanse Oorlog (1881) behaalden Bombutu krijgers en Frilands-Kumangaanse militietroepen hier een grote overwinning op het Hiveriaanse koloniale leger. Elk jaar komen Frilanders en Bombutu hier samen om dit moment te gedenken. Welþhag Blakwalþ ("Wildpark Zwartwoud", Kumangaans: Kíkisí Igibugàn) Safaripark waar toeristen op een veilige manier wilde dieren kunnen zien. Blakwalþ ("Zwartwoud", Kumangaans: Igibugàn) Groot natuurgebied dat van de oceaan tot aan de berg Libanja loopt. Þurzberg ("Dorre Berg", Kumangaans: Umyana) Deze berg beslaat bijna de helft van Frilands Kumanga en het gehele noorden van het Bombutu-gebied. Odò (Kumangaans woord voor "rivier", in het Frilands rechtstreeks overgenomen) (rivier) Krumpsnabulriþ ("Papegaaistroom", Kumangaans: Mokoyandu) (rivier) Runbak ("Fluisterbeek", Kumangaans: Nanambi) (rivier) Rauda Flaut ("Rode Vloed", Kumangaans: Pónodò) (rivier) De Rode Vloed wordt zo genoemd vanwege de rode kleur van het water. Er worden veel grapjes over gemaakt omdat dit woord ook "menstruatie" betekent in het Frilands. Zamba (in het Frilands verbasterd tot "Sambar") (rivier)  |
