jaro-1, n-ro 2, 1992

 

ĉefpagxo

esperanto en nepalo

gerda malaperis

fotoj

 

FESTIVALO

 

enhavoj

redaktante
Katastrofo en Nepalo
“Mi Rigardas Ĝin Esperplena”
ornamaĵo de bona homo
Knabo kun revo
La prezidanto de NESPA salutas 
Indra Ĝatra

La festivalo de Indra Ĝatra, (celebrita ĉi-jare de la 10a ĝis la 17a de septembro) kutime estas unu el la plej ĉarmaj en Katmando.  La ok tagoj de ĝia daŭro vere sanĝas la modernan vizaĝon de la loko, reprenante nin al la historia Nepalo de antaŭ 300 jaroj kaj al ĝiaj kulturaj vidindaĵoj, kiuj ĉirkaŭas la historian reĝpalacon.

La starigado de ligna stango (josin) signifas la komencon de la festivalo.  Tiu stango reprezentas la venko-standardon de Indra, la dio de la ĉielo.  Li, laŭlegende, venis al Katmando por ŝteli florojn tipajn, sed ilia posedanto kaptis lin kaj metis lin sur la straton por ke la popolo rigardu lin kaj ekridu.  Poste, lia patrino venis kaj lerte liberigis lin.

La cefa okazaĵo estas procesio en kiu la ĉaro de Kumari (virgulino), la vivanta diino, estas sekvata de la ĉaroj de Ganeŝ kaj de Vajrab.  Junuloj tiras la ĉaron tra diversaj malnovaj stratoj de Katmando.

Samtage, diversaj maskdancoj komenciĝas en la urbo, precipe apud la reĝpalaco.  Inter la dancoj, tiuj de Lahe (la ruĝa agresa diablo), Vajrab-Sava Vaku (la blua Vajrab kaj liaj servistoj), Mahakali (la festo de diinoj kaj fantomoj) kaj Daitja (la batalo inter la diino kaj la diablo) estas famaj.  Krome, Pulukisi (la elefanto farita de vimenkorbego sub kiu du homoj staras por dancigi ĝin) levas la nivelon de humoro inter partoprenantoj.  La dancoj okazas dum la festivalo, kaj la mistika muziko estas aŭdebla ĉie en la centra parto de la urbo.

Dum vesperoj rizbiero (ton) elversiĝas tra la granda buŝo de Vajrab, kaj amaso da homoj interpuŝiĝas por ricevi kelkajn glutojn de la sankta trinkaĵo.  Alia vespera okazaĵo estas la eksponado de scenaroj (vivantaj bildoj) pri dek enkarniĝoj de Viŝnu.

La diino Kumari estas mirindaĵo en ĉi tiu moderna mondo.  Laŭ legendo, rego Gunkamdev (reĝado 1184-1196) plaĉis al la diino Taleĝu tiom ke ŝi venis ĉiunokte al li kaj ludis ĵetkubon.  Unufoje, la reĝo ekhavis amarabidajn pensojn pri ŝi kaj ŝi tuj malaperis.  Tamen ŝi proponis al li ke li elektu apartan knabinon kun mistikaj ecoj kaj preĝu al ŝi kiel al Taleĝu mem.  De tiam oni elektas knabinon el nevaaj budhanaj familioj por fariĝi hinda diino!  Post diversaj provoj kaj ekzamenoj, la pastroj faras sin diino alpreĝenda per ciuj nepalanoj.  Eĉ la reĝo ricevas benon de ŝi okaze de la festivalo.  Ŝi reĝas ĝis sia unua menstruo kaj post tiam, nova ekzamenita Kumari venas kaj la antaŭa eniras sian familion por rekomenci ordinaran vivon.

- Razen Manandhar

 

 

©2001 Nepala Esperanto-Asocio

Hosted by www.Geocities.ws

1