jaro-1, n-ro 2, 1992

 

ĉefpagxo

esperanto en nepalo

gerda malaperis

fotoj

 

INTERVUJO

 

enhavoj

redaktante
Indra Ĝatra
Katastrofo en Nepalo
ornamaĵo de bona homo
Knabo kun revo
La prezidanto de NESPA salutas 

“Mi Rigardas Ĝin Esperplena”

S-ro Shree Prasad Ŝrestha, kiu nun multe kontribuas al NespA kiel membro de komitato de konsilantaro, estas unu el multaj nepalaj esperantistoj kiuj esperantiĝs en 1956.  S-ro Ŝrestha, kiu gastigis S-ron Simo Milojevic dum naŭ monatoj kiam li estis en Nepalo kiel instruisto, estis fonda membro kaj prezidanto de la antaŭa asocio Kathmandu-Esperanto-Societo.  Poste la movado agado ĉesis, sed li ne forgesis Esperantujon kaj povis denove iĝi aktiva post la reviviĝo de la movado tie ĉi.

Li naskiĝis en 1939 kaj studis inĝenieran fakon en Israelo, de kie li revenis al Nepalo por vivi kiel inĝeniero kaj komercisto.  Ni parolis kun li en lia domo.  La intervjuon jene ni prezentas:

 

M: Kial vi lernis Esperanton?

S: Sciigite pri Esperanto, mi pensis ke eble ĝi estas la sola internacia lingvo.  Krom tio, mi supozis ke lerninte ĝin mi povos lerni aliajn lingvojn pli facile.

 

M: Vi esperantiĝis kaj laboris por la E-movado antaŭ tridek kvin jaroj.  Laŭ via opinio, kial la E-movado ĉesis esti aktivas en Nepalo?

S: Do, vere, tiam kiam mi laboris por Esperanto, ni ĉiuj estis studentoj kaj havis sufiĉan liberan tempon.  Post iom da jaroj multaj aktivuloj foriris por plu studi, kaj al la E-societo mankis laboremuloj.

 

M: Kiujn avantaĝojn kaj malavantaĝojn vi spertis dum viaj tridek kvin jaroj kiel Esperantisto?

S: Esperanto vere konigis al mi amplenajn korojn ĉie, kien ajn mi iris.  Mi kontaktiĝis kun lokaj esperantistoj kaj ĝoje amikiĝis kun ili.  Ili helpis min kaj donis amindan kompanion kiel memoraĵon.  Verdire, mi neniam frontis malavantaĝojn kaj ne pensis pri tio. 

 

M: Kaj financajn avantaĝojn?

S:  Mi neniam esperis ricevi tiajn.

 

M: Kion vi opinias pri la nuna E-movado en Nepalo?

S:  Nature, mi rigardas ĝin esperplena.  Ĉiun laborantoj estas junaj kaj entuziasmaj.  Ilia kapablo estos utila por la movado.  Mi esperas ke la nuna E-movado daŭros longe.

 

M: De ok monatoj, neniu kursoj kaj agadoj okazas en Nepalo, kaj al nia asocio mankas solida fondaĵo.  En tiu situacio kiel la asocio povas longe vivi?

S:  Nepalaj esperantistoj kapablas konduki bazan E-kurson.  La asocio devas komenci kurson por diskonigi al homoj Esperanton.  Financo ne estas tiom grava kiom entuziasmo.

 

M: Ĉu vi trovas ian malsamecon inter la antaŭa kaj la nuna movado?

S:  Ne gravan, mi pensas.  Antaŭaj movadanoj havis sufiĉan tempon sed nek lingvo-scion nek gvidulojn.  La nunaj aktivuloj, malgraŭ manko de tempo, estas diligentaj kaj intencas helpi la movadon laŭeble.  Mi miras ke ili lernas Esperanton pli rapide.

 

M:  Ĉu vi kredas ke turisma servo per Esperanto povas sukcesi en Nepalo?

S:  Kompreneble, jes.  Miloj da turistoj vizitas Nepalon ĉiujare kaj returnas kontentaj, kun koroj plenaj je memoroj de natura kaj kultura beleco.  Mi scias ke multaj E-turistoj volegas pasigi ferion en Nepalo.

 

M:  Esperanto estas internacia kaj neŭtrala lingvo.  Kiam vi partoprenis en la UK (de Brighton, en 1979), ĉu vi trovis ke ĉiuj partoj de la mondo estis egale reprezentitaj inter la partoprenantoj?

S: Bedaŭrinde, ne.  Multaj estis el eŭropaj kaj iom malpli el amerikaj landoj.  El Azio sufiĉe da japanoj ĉeestis kaj kelkaj el Koreujo kaj Ĉinio.  La plej malpli partoprenantoj venis el Afriko.

 

M: Do, ĉu vi konsentas ke Esperanto esta internacia lingvo?

S: Jes, ĝi estas ĉiel internacia lingvo, sed pri iuj kialoj la movado estas ne tiel forta en aziaj kaj afrikaj landoj.

 

M:  Ĉu politikaj ŝanĝoj en orienta Eŭropo iel influas la uzadon de Esperanto?

S: Jes, la ŝanĝoj vere tuŝos ankaŭ la E-movadon en tiuj landoj, ĉar la esperantistoj de tiuj lokoj iĝos liberaj, kaj ili nun rajtas eme labori kune kun okcidentaj esperantistoj.  Tial mi supozas ke la uzado de Esperanto tie pli vastiĝos en estonteco.

 

M:  Oni diras ke Esperanto estas lingvo de komunismaj landoj.  Ĉu vi konsentas?

S:  Ne, oni povas trovi aliajn landojn kie Esperanto estas tre konata kaj uzata.

 

M:  Bonvolu rakonti ion memorindan eventon pri la antaŭa movado.
S:  Unufoje, mia instruisto, S-ro Tibor Sikel, vizitis la antaŭan reĝon Mahendra en la reĝa placo kaj parolis pri Esperanto, kion la reĝo interesiĝe aŭskultis.  Tiaokaze mi ĉeestis.

 

 

©2001 Nepala Esperanto-Asocio

Hosted by www.Geocities.ws

1