Vec od prve polovine IV veka Srbi su uspeli da stvore na prostoru koji su naseljavali vise cvrstih i relativno dobro organizovanih drzavnih celina koje su imale svoje posebne vladarske dinastije. Iako su Srbi vec prilikom dolaska na Balkan bili predvodjeni svojim rodovskim i plemenskim staresinama, zupanima, prva srpska drzava formira se tek sredinom IX veka. U to vreme se pod drzavom smatrala vlast kojom se drzala odredjena teritorija sa podanicima, ali su se terminom "drzava" oznacavale i oblasti koje su na upravu dobijali clanovi vladarske porodice, zatim teritorije kojima su kao prestolonaslednici upravljali "mladi kraljevi", ako i posedi krupnije vlastele. Vladar je clan dinastije, vladarskog roda, koji je u odredjenom periodu upravlja, vlada drzavom. Posto je po vladarskoj ideologiji vladar bio odredjen "po milosti Bozijoj", to su srednjevekovni vladari imali neogranicenu, apsolutnu vlast. Kasnije je ta vlast bila sve vise ogranicavana na odredjene drzavne poslove. Srpski vladari su u toku postojanja Srpske drzave imali razne titule, od kojih su neke preuzete od okolnih naroda, a neke su autenticne, deo nasledja iz stare postojbine.
Dinastija je vladarski rod u kome se od trenutka dolaska na vlast preuzima presto u drzavi po odredjenom redosledu i principu. Ucvrscivanje dinastije postignuto je vec od Nemanjinih sinova (dinastija Nemanjic), preuzimanjem ideje o vladarskom samodrzavlju i cina vladaskog miropomazanja i krunisanja. Ova dva cina na istoj ceremoniji je obavljao crkveni staresina. Krunisanje vladara "po milosti Bozijoj" vrseno je najpre kraljevskom krunom na svecanom drzavnom saboru. Najvaznija obelezja srpskih dinastija i vladara jesu presto i vladarske insignije, odnosno njihovo nasledjivanje u vladarskom rodu.
Presto je simbol monarhije. On pripada srpskoj drzavi i vladaru, odnosno dinastiji. Sam presto se nalazio u najvecoj, svecanoj sali na vladarevom dvoru, bio je na uzdignutom podijumu, sa purpurnim jastukom ispred na kome je vladar drzao noge. Presto je bio izradjen od rezbarenog drveta, bogato ukrasenog ornamentima od plemenitog metala, slonovace i dragog kamenja. Narocito su bili vazni ornamenti u obliku dvoglavog orla, sto je bio heraldicki znak srpskih vladara. Srpski vladari su cesto selili presto na dvor gde su se trenutno nalazili jer nisu imali jednu stalnu prestonicu. Srpske vladarske porodice prate dva vida nasledjivanja prestola: prvorodstvo ili primogenitura (presto je nasledjivao najstariji, prvorodjeni sin) i seniorat (presto je nasledjivao najstariji u vladarevom rodu, najcesce najstariji brat). Ukoliko vladar nije imao muskih potomaka, dolazilo je do gasenja i same vladarske dinastije. Nekada je to znacilo i raspad same drzave. Desavalo se da i pored gasenja dinastije dodje do mirnog prenosa vlasti na srodnike i formiranja nove dinastije. Obelezja vladarske vlasti (insignije) se spoljasnji, vidljivi simboli vladarskog dostojanstva. Najznacajnije insignije u srpskoj drzavi bili su presto, kruna i skiptar. Tu jos spada i sar (zemljina kugla sa krstom), koju vladar obicno drzi u levoj ruci, zatim obavezni delovi vladarske odece: purpurna vladarska ukrasena haljina, bagrenica, vladarski pojas i purpurni krst. U ovo spadaju i vladareve cipele kao i nakit, narocito vladarev prsten.
Pored prestola, o kome je bilo reci, kruna (venac) je jedna od najznacajnijih vladarskih insignija. Saobrazena hriscanstvu, kruna je smatrana i simbolom bozanske vlasti koju vladar dobija. Kruna je obruc ili venac od plemenitog metala, unutar postavljena purpurnom tkaninom i ukrasena biserima i dragim kamenjem. Prilikom promene na prestolu, kruna se predaje novom vladaru, zajedno sa svim ostalim insignijama. Skiptar je simbol vladarske vlasti. Koriscen je i srpski termin zezlo. Kao predmetu i simbolu mu se cak daje takva moc da moze zamenjivati odsutnog vladara. Najcesce je prikazivan u obliku jednostrukog ili dvostrukog krsta ili pak palice sa ukrasom na vrhu, nekada i u obliku ljiljana. Skoro svaka od vladarskih dinastija imala je svoj grb, simbol odredjene dinastije. Od dinastije Nemanjic na dalje jedan od najcescih simbola na grbovima vladarskih porodica bio je dvoglavi orao. Grbovi nekih vladarskih dinastija nisu sacuvani pa je u prezentaciji umesto grba tih dinastija stavljen grb Nemanjica, kao tvoraca prve srpske drzave.
Dvor je raskosno boraviste vladara ili velike gospode (vlastele). Jedan od prvin znacajnih dvorova bio je Ras, cije je ime preneto i na drzavu i njene stanovnike. Na dvoru se sastajao dvorski Savet, koji je uz drzavni Sabor bio najvaznije vladarevo savetodavno telo. Srpski vladari bili su i cesto ktitori tj. vlasnici imovine namenjene crkvi. Ktitor je mogao biti osnivac manastira ili crkve, njegov naslednik ili lice koje je obnavljalo manastir ili ga darivalo posedima, novcem ili povlasticama. Sto se tice duhovne i svetovne vlasti, vremenom se stvorio odnos jedinstva i ravnoteze izmedju vladara i crkvenog poglavara. Vladarima je prvenstveni cilj unapredjenje pravoslavne vere i crkvenog zivota, pa su oni tako u Srbiji bili "nacelnici i cuvari otacastva i pastiri razumnog stada".
Poslednja vladarska dinastija bila je dinastija Karadjordjevic. Vladavina poslednjeg njenog predstavnika oznacila je i kraj monarhizmu u Srbiji. Sudbinu srpske monarhije odredili su svetski dogadjaji. Dana 29. novembra 1945. godine ukinuta je monarhija kao oblik vladavine u Srbiji i uveden republikanski oblik uredjenja drzave. Do ovog momenta srpski vladari su gubili presto ali je monarhija opstajala. U savremenoj Srbiji sve je vise pobornika misli da je potrebno Srbiji vratiti monarhisticki oblik vladavine. Vekovima su simboli srpske drzave bili krst i kruna, to je srpska sudbina i neminovnost.
"Sa verom u Boga, za Kralja i Otadzbinu"

Za izradu prezentacije koristio sam sedecu literaturu:
Andrija Veselinovic, Rados Ljusic, Srpske dinastije, Platoneum, Novi Sad- Beograd, 2001. godina
Dusan Spasic, Aleksandar Palavestra, Dusan Mrdjenovic, Rodoslovne tablice i grbovi srpskih dinastija i vlastele, Bata, Beograd, 1991. godina