Karapoes loopt zich een beetje te vervelen in de tuin. Hij kijkt eens achter de haag, klautert in de jasmijnboom, gaat wat op een omgekeerde bloempot zitten ... Zucht ! Valt hier nu niets te beleven ?
Plots ziet hij iets blinken naast de salvia's. Hij komt dichterbij en ziet een mooi gekleurd bolletje met witte, gele en zwarte spiraaltjes erop. Hij tikt er even tegen met zijn voet. Oei ! Het bolletje komt in beweging ! Onderaan komt er een donkere massa tevoorschijn. Karapoes doet verschrikt enkele stappen achteruit. Jakkes ! Wat is dat ? De donkere massa wordt steeds groter. Lieve help ! En aan uit het ene eind van de blubber steken twee stekels. Dan gaat de glibberige worst met het kleurige bolletje op zijn rug langzaam maar zeker vooruit. Het hele boeltje schuift richting bierbakje.
Plots gaat er bij Karapoes een lichtje branden : Meutje heeft bierbakjes in de tuin ingegraven om de slakken te lokken. Dit moet dus een slak zijn ! "Hallo !" zegt Karapoes, "Ben jij een slak ?". "Jaaaaa" antwoordt de slak, "dat is zeeeeeker. Ik zie er toch niet uit als een hooooond ?" "Ha, ha, wat ben jij een grapjas !" lacht Karapoes, "Maar wees voorzichtig want Meutje heeft de slakkenjacht geopend. Ze vindt het niet leuk dat jullie haar plantjes opeten." "Ja maaaaar ..." antwoordt de slak, "wij moeten toch oooook eten ?". "Da's eigenlijk waar." zegt Karapoes, "Wel pas dan maar op en blijf uit de buurt van de bierbakjes die je hier overal ziet. Het bier zal misschien wel lekker zijn maar als je in zo'n bakje valt kan je er niet meer uit en is het met je gedaan.".
"Bedankt voor de goede raaaaad !" zegt de slak opgelucht, "Ik zal in het vervolg goed ooooopletten. En als je die Meutje van jou ziet, zeg haar dan maar dat ik de saaaaalvia's heeeeel eeeeerg lekker vind ..." |
