| Mijn besluit stond vast : ik zou de koude koelkast verlaten ! Op een mooie dag waagde ik de grote sprong en daar stond ik dan, op de vloer van de grote witte keuken. Af en toe moest ik mij terugtrekken onder de overstekende rand van de kasten om niet vertrapt te worden of in de stofzuiger te verdwijnen en het werd mij duidelijk dat ik een ander onderkomen moest vinden. Ik mag er dan wel niet zo jong meer uitzien en lange tijd in de koude doorgebracht hebben, mijn conditie is nog best. Toen er dus een schuif openging, heb ik een flinke sprong genomen en belandde ik ... in de pannenlade ! Ik dacht even dat ik in een spiegelpaleis terecht kwam : ik zag mezelf ettelijke malen op de koddigste wijze weerspiegeld in de blinkende pannen. Gedurende een tijdje heb ik in de onderste pannenlade gewoond. Die werd zelden geopend en het was er dus erg rustig. Tot ik op een dag niet snel genoeg uit de boodschappenmand geraakte en, willen of niet, mee boodschappen ging doen naar de Colruyt. Veel heb ik van die winkel echter niet gezien daar ik de ganse tijd in de donkere autokoffer gezeten heb. Terug thuis besloot ik eens een verdieping hoger te gaan kijken. Na wat klimwerk kwam ik terecht tussen nog meer pannen ! Het was er knusser want de pannen waren er kleiner maar het was er bijlange niet zo rustig : schuif open, pan eruit, schuif dicht. Schuif open, pan er weer in, schuif dicht. Het deed mij een beetje aan de koelkast denken. In het begin sprong ik altijd op en wou ik het lichtje aandoen als de schuif openging. Macht der gewoonte, zullen we maar zeggen. Ik moest ook steeds op mijn hoede zijn en ervoor zorgen om niet per ongeluk in een uitgaande pan te zitten of om geen binnenkomende pan op mijn hoofd te krijgen. Ik heb het in de bovenste pannenlade uitgehouden tot aan de grote overstroming : op een nacht werd ik wakker en voelde nattigheid, letterlijk dan ... Ergens van boven drupte er konstant water in mijn pan. Ik sloeg een beetje in paniek, kon niet zo gauw uit de pan komen en heb toen willens nillens leren zwemmen. De volgende ochtend werd de ganse pannenlade leegemaakt en alle pannen afgewassen. Ik kroop tussen de blaadjes van de keukenrol om mijzelf te laten drogen. Ondertussen hoorde ik dat die nacht de boiler stukgegaan was zodat het water langs de pijp van de dampkap op het elektrisch vuur drupte en het daarlangs binnenregende in mijn huisje. Ik hield het voor bekeken en besloot, van zodra ik opgedroogd was en de keuken er weer verlaten bijlag, om naar een andere woonst uit te kijken ... |
| Karapoes vertelt : Mijn verblijf in de PANNENLADE |
| � Meutje |