เคยกันบ้างรึเปล่า ที่เวลาคิดถึงใครซักคน แล้วคน ๆ นั้นก็มาหาทันที หรือพูดถึงเหตุการณ์ หรือปรากฏการณ์บางอย่าง แล้วเหตุการณ์นั้น ๆ ก็เกิดขึ้น สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น.. มันคืออะไร ? หลาย ๆ คนเรียกมันว่า "ความบังเอิญ" แต่เคยคิดกันบ้างมั้ยว่า ไอ้สิ่งที่เรียกว่าความบังเอิญนั้นมันคืออะไร มันเป็นแค่ความประจวบเหมาะพอดีที่เหตุการณ์นั้น ๆ เกิดขึ้นเท่านั้นหรือ มันมีอะไรอยู่เบื้องหลังความบังเอิญนั้นมั้ย ผมคนนึงล่ะ ที่ไม่เคยยอมเชื่อเลยว่ามันเป็นแค่"ความบังเอิญ" อย่างทีใคร ๆ เขาพูดกัน ผมพูดกับเพื่อนอยู่เสมอ ๆ ว่า "ความบังเอิญไม่มีในโลก" "ความบังเอิญไม่มีอยู่ในจักรวาล" มันต้องมีเหตุผลหรือสาเหตุของความเหมาะเจาะพอดีที่เกิดขึ้นนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างต้องมีสาเหตุแอบแฝงอยู่เสมอ เพียงแต่ว่าสาเหตุหรือต้นเหตุที่ว่านั้นมันคืออะไร ขอเปิดตำนาน The X-Files เรื่องแรกของ Kong 's Memories The X-Files ชุด ความบังเอิญ ตอน ไตตัน(Titans) ไตตัน เป็นชื่อจากตำนานกรีก เป็นชื่อของเหล่าลูก ๆ ของยูเรนัสกับจีอา(เทลลัส) ตำนานกรีกอันยาวยืดนั้นถ้าจะนำมาลงที่นี่ก็จะกินพื้นที่หลายหน้า เอาเป็นว่าท้ายที่สุดเหล่ายักษ์ไตตันทั้งหลาย ที่ถูกมองว่ายิ่งใหญ่ ไม่มีใครล้มได้ ก็ถูกทำลายจนไม่เหลือความยิ่งใหญ่ ในปี พ.ศ. 2334 พระชาวอังกฤษ วิลเลี่ยม เกรเกอ(William Gregor) ได้ค้นพบธาตุใหม่ ก่อนหน้านั้น มีการนำเอาชื่อ ยูเรนัส และเทลลัส(ชื่อเรียกจีอาของชาวโรมัน) มาให้เป็นชื่อธาตุ จึงมีการแนะนำให้ใช้ชื่อธาตุ ไตตาเนียม ซึ่งแรกเริ่มเดิมทีเจ้าไตตาเนียมนี่มันยังไม่บริสุทธิ์ แถมยังค่อนข้างเปราะ ไม่เหมาะสมกับชื่ออย่างไตตาเนียมเลยแม้แต่น้อย แต่ต่อมานักเคมีประสบความสำเร็จในการเตรียมไตตาเนียมที่บริสุทธิ์ มันจึงกลายมาเป็นโลหะที่แกร่งที่สุดในโลกปัจจุบัน นั่นอาจจะเป็นเพียงเรื่องธรรมดาที่ไม่เห็นจะพิเศษพิศดารตรงใหนเลยสำหรับใครหลาย ๆ คน มันเป็นเพียงความบังเอิญนิดหน่อยเท่านั้น มาฟังเรื่องนี้กันดีกว่าครับ 14 เมษายน พ.ศ. 2455 เรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ยักษ์ที่สุดในโลกขณะนั้น ได้ออกเดินทางครั้งแรก ด้วยความใหญ่โตของขนาดของมัน ทำให้เชื่อกันว่ามันเป็นเรือที่ไม่มีวันจม เขียนมาถึงนี่หลาย ๆ คนก็จะบ่น โอ้ย ! คุณนั่นมันเรือไตตานิคเขารู้จักทั่วโลกแล้วล่ะคู้ณณณณ ! โธ่ ครับ ถ้ามันแค่เรื่องเรือไตตานิคล่ม(ผมเรียกตามภาษากรีกครับ ใครจะเรียกไททานิคก็ตามใจ) ผมก็คงไม่เอามาลงเว็บให้มันเปลืองพื้นที่เซิร์ฟเวอร์หรอกครับ อดใจอ่านต่อกันอีกซักหน่อยสิครับ เรือไตตานิค ได้เดินทางข้ามมหาสมุทรแปซิฟิค และใด้ชนเข้ากับภูเขาน้ำแข็ง และได้จมลงในมหาสมุทรในเวลาไม่ถึง 3 ชั่วโมง ผู้โดยสารจำนวน 2,206 คน ต้องสังเวยชีวิตให้กับท้องทะเลกว่า 1,500 คน มองเผิน ๆ ก็อาจจะเป็นเพียงความบังเอิญที่ชื่อเรือลำดังกล่าวนำมาจากชื่อของเหล่าไตตันที่ยิ่งใหญ่ แต่ท้ายที่สุดก็พินาศไป เรื่องของชื่อไตตานิคอาจจะไม่มีอะไรน่าสนใจ ถ้าเรื่องราวมันมีเพียงแค่นี้ มีคนทั่วโลกมากมายที่รู้เรื่องการจมลงสู่ท้องทะเลของเรือไตตานิค แต่มีคนน้อยนักในโลกที่รู้ว่า ก่อนหน้านั้น 14 ปี มีนวนิยายของ มอร์แกน โรเบิร์ตสัน เรื่อง Futility ตีพิมพ์ออกจำหน่าย เนื้อเรื่องกล่าวถึงเรือโดยสารลำหนึ่ง เป็นเรือลำที่ใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยความหรูหรา อลังการ มโหราฬของมัน ทำให้เป็นเรื่อที่เชื่อกันว่าไม่มีวันจม เรือลำดังกล่าวมีเครื่องยนต์ 3 เครื่อง ทำความเร็วได้ถึง 24-25 น๊อต (เท่ากันกับไตตานิค) ระวางบรรทุกได้ 70,000 ตัน ซึ่งมากว่าไตตานิค 4,000 ตัน(ต่างกันไม่ถึง 6 %) และสั้นกว่าเรือไตตานิคเพียง 800 ฟุต เรือลำดังกล่าว ได้เดินทางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ซึ่งในเรือประกอบด้วยผู้โดยสารที่มีชื่อเสียงและคนในสังคมชั้นสูง(ทำนองเดียวกับไตตานิค) ด้วยความเชื่อมั่นว่ามันเป็นเรือที่ไม่มีวันจะจม จึงได้มีการเตรียมเรือช่วยชีวิตไว้ไม่พอ ในนิยายของโรเลิร์ตสันได้บรรยายถึงคืนเดือนเมษายนอันหนาวเหน็บ เรือที่ไม่มีใครเชื่อว่าจะจมก็ชนเข้ากับภูเขาน้ำแข็ง และจมลงสู่ก้นมหาสมุทรแอตแลนติก นี่ก็คงเป็นแค่เรื่องบังเอิญ แต่บังเอิญจริง ๆ ที่เรือในนิยายของโรเบิร์ตสัน มีชื่อว่า
