9เจียจุ้น

ชื่อไทย เด็ดดวง วัฒนเนติกุล 　ชื่อจีน 陳嘉俊 (เฉินเจียจุ้น)　ຊື່ລາວ ເດັດດວງ ວັດທະນະເນຕິກຸນ
ชื่อเล่น โดด (2518- ปัจจุบัน) 嘉俊 (เจียจุ้น)(2531-ปัจจุบัน) โดโด้, เด็ด　
ฉายา เจ้าแว่น ปลัดโดด　นามแฝง คัคนานท์ 　 เพศ ชาย　อายุ สามทศวรรษเศษ　
ส่วนสูง พอประมาณ　น้ำหนัก เท่าที่จะหนักได้　

ตกจากสวรรค์ กำหนดวันแน่นอนไม่ได้ แต่มาโผล่ที่โลกมนุษย์ วัน วุธวาร, ขึ้น 11 คํ่า (ไม่แน่ใจจำวัดเกิดไม่ค่อยได้ อาจจะเป็น วัน อาทิจวาร, ขึ้น 15 คํ่า) เดือน 7 (เชษฐมาส) แต่คิดว่าเกิดวันวิสาขมากกว่า ปีเถาะ ปกติสุรทิน, สัปตศก, อธิกมาส, ปกติวาร　
คลานมาโผล่ที่ กาฬสินธุ์ซิตี้　

ชาติพันธุ์ ญาว=(ญ้อ50%+ລາວ(ลาว)50%)　สัญชาติโดยกำเนิด ไทยชัด ๆ　ศาสนา พุทธ 　
ตำหนิ อะไรหว่า 　สีผม ดำ　สีตา ไม่เคยสังเกตุ 　สายตา สั้น　

สถานภาพ(Status) : สละโสดไปเมื่อปี 2550 แซงหน้าผมไปซ้าแล้ววว　การศึกษา(Education) รัฐศาสตร์บัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง
อาชีพ(Occupation) :รับราชการอยู่ที่จ.นครราชสีมา

นิยามแทนตัวเจียจุ้น ผู้ชายที่รักความสันโดษสูง
คำพูดติดปาก เป็นความจริง,รู้สึกว่า...
อุปนิสัย สันโดษ สมถะ รักสงบ
นิสัยแย่ ๆ ของหมอนี่ จะว่ามีก็อาจจะมีแต่อาจจะเพราะหมอเป็นน้องชายก็เลยไม่ได้ติดใจ

E-Mail Address ไม่มี
ที่ซุกหัวนอน โคราชา
ที่สุมหัวกับเพื่อน ในอดีตกบดานอยู่ที่สันเขาภูพาน ปัจจุบันอยู่ตำบลนากลาง
ที่หลบซ่อนตัว(แหล่งกบดาน) มืดตึ๊บบบบ
ที่สำหรับติดต่อกรณีฉุกเฉิน อยากรู้เหมือนกัน
ที่อยากไปแต่ยังไม่ได้ไป ไม่เคยถาม
ที่ที่ต้องไปแต่ยังไม่ไป ไม่เคยถาม

งานอดิเรก อ่านหนังสือ ฟังเพลง ดูหนัง ดูทีวี วาดภาพ เขียนนิยาย เตะบอล
ของสะสม(Collection) นอกจากหนังสือแล้วก็ไม่เห็นสะสมอะไรซักอย่าง
ความฝันตอนเด็ก ไม่เคยถาม
ความฝันปัจจุบัน ไม่เคยถามเหมือนกัน
ความสนใจพิเศษ ปรัชญา พุทธธรรม จิตวิทยา วิทยาศาสตร์ทางจิต รัฐศาสตร์
ความสุขเล็ก ๆ ไม่เคยถาม

รายละเอียดครอบครัว
เป็นคนที่สองในบรรดาพี่น้องสี่คน มีพี่ชายหนึ่ง น้องสาวหนึ่ง และเคยมีน้องชายหนึ่ง(หมดเวรกรรมไปแล้ว)



เจอกันครั้งแรก เจียจุ้น เป็นลูกพี่ลูกน้องที่ได้มาเจอกันก็เมื่อโตแล้ว ตอนนั้นหมอเข้ามาเรียนมัธยมในตัวเมืองแล้วเข้ามาพักที่บ้าน

สนิทกันได้ยังไง ไม่รู้เหมือนกันว่าไปมายังไงถึงสนิทกัน จำได้ว่าเพราะคืนนั้นเล่าเรื่องน้องเก๋ให้ฟัง(2532) ตอนนั้นกำลังหลงรักน้องเก๋หัวปักหัวปำ เจียจุ้นพูดขึ้นมาว่า "ไม่นึกว่าจะคิดเรื่องพวกนี้ด้วย" (คงเพราะเห็นเราไม่ค่อยพูด ศึกษาธรรมะ สวดมนต์ไหว้พระทุกคืน ไม่คิดว่าจะรักผู้หญิงเป็น) จากนั้นมาก็คุยกันยาวทุกคืนถึงตีหนึ่งตีสอง เลยสนิทกันโดยปริยาย ในตระกูลหาใครที่คุยได้เข้าใจและรู้เรื่องขนาดนี้เลย คุยกันมารธอนตลอด เคยคุยกันตั้งแต่ 6 โมงเช้ายัน 6 โมงเย็นโดยไม่กินข้าวเลย

เทพสันโดษ เจียจุ้น ในอดีตเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัว ไม่เปิดตัวเองเข้าสู่โลกภายนอก มีความเป็นตัวของตัวเองสูง ทุกวันนี้หลังจากสูญเสียน้องชาย(สิบทิศ วัฒนเนติกุล) หมอก็เหมือนกลายเป็นตัวแทนของน้องชาย เพื่อน ๆ ของสิบทิศที่เคยแวะเวียนมาที่บ้านก็ยังคงมาและไปมาหาสู่กันตามปกติ ไป ๆ มา ๆ หมอก็เลยเปิดตัวรับกับสังคมใหม่ และกลายเป็นผู้กว้างขวางไป แต่ยังไงตัวตนความเป็นตัวเองหมอยังมีอยู่เต็มเปี่ยม ยัง ไง ๆ หมอก็ยังได้ชื่อว่าเป็นเทพสันโดษอยู่ดี

เหตุการณ์ที่ผ่านมา


ผมไม่ได้พบน้องชายผมคนนี้มานานมาก ล่าสุดพบเมื่อเดือนมกราคมปี 2546 เอาไว้เจอกันเมื่อใหร่จะหาข้อมูลและข่าวคราวมันมาลงให้

นายเจียจุ้นเองก็ระเหเร่ร่อนอยู่นานเหมือนกัน ช่วงหนึ่งอยู่บ้าน 2 ปี ไม่ยอมออกไปใหน สุดท้ายเลยตัดสินใจมาเรียนต่อ จนเพื่อนฝูงเขาจบไปหมดแล้ว เห็นบอกว่าติดอยู่แค่วิชาเดียวคือวิธีพิจารณาความแพ่ง เพื่อน ๆ ญาติ ๆ ชาวบ้านเขาก็ต่อยคาง(ต่างคอย) แล้วสุดท้ายน้องชายสุดรัก ก็คว้าปริญญามาแนบกายจนได้ หลังจากคร่ำเคร่งร่ำเรียนมา 4 ปีเต็มก็ทำเรื่องขอจบเรียบร้อย ช่วงนั้นเห็นบอกว่าถ้าไม่สอบเข้ารับราชการก็จะมาลุยงานเอกชนด้วยกัน ก็ยังหวังว่าน้องชายคนนี้จะไปโรจน์เลย จากนั้นมาก็ไม่ได้ข่าวคราวพักใหญ่ แล้วก็เจอกันครั้งล่าสุด เมื่อหมอแวะเข้ามากรุงเทพ เลยพาไปดูหนัง องค์บาก จบแล้ว ต่อด้วย ฮีโร่ สองเรื่องเต็มอิ่มเลย แล้วหมอก็หายไปอีก จากนั้นหมอก็ไปสอบ ได้เป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายวางแผนงานขององค์การบริหารส่วนตำบลที่โคราช ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่นั่น ไปพบรักที่นั่น แล้วก็แต่งงานกันไปตามระเบียบ ตอนนี้ก็กำลังหวานแหววกับหวานใจอยู่ มีคนคอยดูแลก็ดีไปอย่าง ยังไงก็คอยลุ้นกันต่อไปว่าเจ้านี่จะเป็นไงต่อ