นี่รูป 9เก๋(ซะเมื่อใหร่)

นายเก๋ ระเบิดขวด
วิศวกรข้างบ้าน

วิศวกรข้างบ้าน ไม่เจอกันมานานหลายปี เป็นไงมั่งไม่รุ้มัน

ชื่อ ธราพงษ์ นามสกุล เนตรลาวัลย์　ชื่อเล่น เก๋　ฉายา อาตี๋ขายกาแฟ　
เพศ ชายตี๋บะหมี่เกี๊ยว　อายุ หลายปีดีดัก　

ระยะห่างระหว่างปลายศรีษะกับพื้นดิน หน่วยเป็นเซนติเมตร　มวล หน่วยเป็นกิโลกรัม 
แรงของมวลที่กระทำต่อโลก มวลXค่าG หน่วยเป็นนิวตัน

ถือกำเนิด วันที่อุแว๊ ๆ 　แหล่งกำเนิด จ.จันทบุรี　

สายเลือด 唐人(จีน)+ผู้ไท
สัญชาติ ไทย　ศาสนา พุทธ 　ตำหนิ ตาชั้นเดียว 　สีผม ดำ เอสโซ่

สถานภาพ(Status) : ดูเหมือนโสด แต่อยู่กับเมียขี้หวง(หมดอิสรภาพไปโดยปริยายอีกคน)　
การศึกษา(Education) วิศวกรรมศาสตร์บัณฑิต วศ.บ. โยธา มหาวิทยาลัยขอนแก่น
อาชีพ(Occupation) :วิศวกร

นิยามแทนตัวนายเก๋ ผู้ชายธรรมดาที่แบกภาระเกินตัว
อุปนิสัย ค่อนข้างดี(มั๊ง)
นิสัยแย่ ๆ ของหมอนี่ รู้จักกันมายี่สิบกว่าปียังไม่เคยเห็น

E-Mail Address สงวนไว้ใช้เป็นการเฉพาะ
ที่ซุกหัวนอน หลังโรบินสันรัชดา
ที่สุมหัวกับเพื่อน เมียไม่ยอมให้ไปสุมหัวกับใคร
ที่หลบซ่อนตัว(แหล่งกบดาน) ไปหลบซ่อนใหนไม่ได้ เมียขังไว้ที่บ้าน
ที่สำหรับติดต่อกรณีฉุกเฉิน อย่าหวังเลยว่าจะติดต่อได้
ที่อยากไปแต่ยังไม่ได้ไป ไม่เคยถาม
ที่ที่ต้องไปแต่ยังไม่ไป ไม่เคยถาม

งานหลักในอตีต เรียนหนังสือ เป็นความหวังของครอบครัว
งานหลักในปัจจุบัน เลี้ยงเมีย
งานหลักในอนาคต มองอนาคตไม่เจอ
งานรอง เป็นวิศวกร เป็นอาตี๋
งานอดิเรก เคยมีงานอดิเรกเป็นการฟังเพลง เล่นกีตาร์
แต่ปัจจุบันหมดสิทธิ์มีงานอดิเรก ทำได้แค่งานหลักอย่างเดียว

ของสะสม(Collection) ไม่สามารถสะสมอะไรตามใจตัวเองได้
ความฝันตอนเด็ก อย่าไปพูดถึงมัน
ความฝันปัจจุบัน หมดสิทธิ์จะฝัน
ความสามารถพิเศษ ทำตามคำสั่งและเงื่อนไขที่เมียกำหนดไว้ได้ทุกอย่าง
ความสนใจพิเศษ วิทยาศาสตร์ ไฟฟ้า อิเลคทรอนิคส์ ปรัชญา พุทธธรรม วิทยาศาสตร์ทางจิต
ความสุขในชีวิต คงต้องหากันต่อไป

รายละเอียดครอบครัว เป็นคนที่สี่ในจำนวนพี่น้องหกคน มีพี่สาวสอง พี่ชายหนึ่ง น้องชายหนึ่ง น้องทอมอีกหนึ่ง

ประวัติการศึกษา
ประถมศึกษา โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสัย
มัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์
ปวช ยัน ปวส. สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตขอนแก่น
ปริญญาตรี มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ปริญญาโท ไม่คิดว่าหมอนี่จะเรียน
ปริญญาเอก ยิ่งไม่ต้องพูดถึง (แล่วโลด)

เจอกันครั้งแรก ประมาณปี 2524 ข้างบ้านผมซึ่งเคยเป็นบ้านของป้ามวลที่คนแถวบ้านผมรู้จัก ได้ย้ายบ้านไป และได้มีครอบครัวใหม่ย้ายเข้ามาอยู่แทนที่ เมื่อมีคนย้ายมาใหม่พวกคนเก่า ๆ ก็อยากรู้จักก็มาทำความรู้จักกันเป็นธรรมดา ก็ทักทายและรู้จักกันในวันแรกที่ครอบครัวนายเก๋ย้ายมานั่นล่ะ

สนิทกันได้ยังไง บ้านอยู่ข้างกัน เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ลองทำอะไรแปลก ๆ เผลง ๆ มาด้วยกัน เช่นต่อแพลอยน้ำ สร้างบ้านบนต้นไม้ ขุดรูทำบ้าน ฯลฯ แปลว่าอื่น ๆ อีกมากมาย โตมาด้วยกัน เลยมีสังคมส่วนหนึ่งที่เป็นสังคมเดียวกัน ไม่เป็นการยากที่จะสนิทกัน

พัฒนาการของมิตรภาพ ก็คบกันมาเรื่อย ๆกว่ายี่สิบปี เดินทางสายเดียวกันมาหลายอย่าง เช่นศึกษาพระคริสตธรรม ศึกษาพระพุทธศาสนา ศึกษาเรื่องจิตวิญญาณ เล่นกีตาร์ อิเลคทรอนิคส์ ฯลฯ

เทพแห่งวิทยาการ ด้วยการคลุกคลีมาด้วยกันตั้งแต่เด็กก็มีโลกที่คล้ายคลึงกัน ผมเป็นคนที่สนใจในด้านอิเลคทรอนิคส์ นายเก๋บ้านติดกันก็ไม่แปลกที่จะพลอยสนใจไปด้วย ช่วงนั้นนายเก๋มีความสนใจอิเลคทรอนิคส์จนอยากจะเรียนต่อในสายนี้ แต่เนื่องจากมีงานรอรองรับเพราะคุณพ่อเป็นวิศวกรโยธา นายเก๋จึงต้องเดินตามรอยพ่อ และจบออกมาเป็นวิศวกรโยธา แต่นายเก๋ก็ยังสนใจอยู่ในวงการวิทยาการไม่เลิก ไม่ว่าจะเป็นอิเลคทรอนิคส์ คอมพิวเตอร์ หรืออื่น ๆ ผมจึงยก(กันเอง) เป็นเทพวิทยาการไป

เหตุการณ์ที่ผ่านมา

ตอนที่หมอเรียนจบมาใหม่ ๆ ต้องระเหเร่ร่อนเป็นสัมภเวสีอยู่นานสองนาน หนุ่มวิศวกรโยธา ผุ้ตั้งแต่จบมานานก็ยังหางานไม่ได้ มีช่วงนึงเปลี่ยนใจ ไม่อยากทำงานเอกชนแล้ว เลยไปสมัครสอบเป็นวิศวกรของ อ.บ.ต. หวังว่าจะได้ แต่ก็ได้ข่าวว่าทำข้อสอบเรื่อง นาย โอซามา บิน ลาเดนไม่ได้ จำไว้นะท่าน บิน ลาเดน เป็นคน ซาอุเน้อ ช่วงนั้นยังปลอบใจไปเลยว่า ยังไง ๆ "ถ้าไม่ได้เป็นวิศวกรก็ทำในสิ่งที่ชอบเถอะ เบส มันฝากมาบอกว่า กลับมาเล่นดนตรีเถอะ สายเบสให้อภัยแล้ว" เคยคิดจะชวนหมอมาตั้งวงดนตรีด้วยกันโดยให้หมอเล่นเบส ผมร้องนำ เจ้าเริญดีดกีตาร์ เจ้าเปี๊ยกตีกลอง แต่วิธีชีวิตมันไม่อำนวย ต้องแยกย้ายกันไปคนละท่าง และโชคดีที่สวรรค์ไม่แกล้งอาตี๋ขายกาแฟคนนี้ ได้งานทำที่โคราช เปลี่ยนมือถือใหม่ ออกรถใหม่ รวยกันไป ต่อมาก็ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ ทำงานแถวสุขุมวิท หรือสีลมนี่ล่ะ แล้วก็ขาดหายจากการติดต่อกันไปจากนั้นมา ทั้งที่พักอยู่ใกล้ ๆ กัน หมอพักอยู่หลังจัสโก้รัชดา ในขณะที่ผมอยู่แค่ลาดพร้าว ก็ไม่มีโอกาสได้เจอกัน สงกรานต์ก็อุตส่าห์แวะไปเยี่ยมที่บ้าน ก็ปรากฏว่าทางบ้านบอกว่าขาดการติดต่อมานานแล้ว โทรหาก็บอกว่าออกไปไซต์งาน ผมเองพยายามโทรติดต่อตลอด ก็ปรากฏว่าปิดเครื่อง มีโอกาสเจอกันอีกทีเห็นบอกว่าไม่ได้ใช้มือถือแล้ว เมียไม่ให้ใช้ ฮ่วย แล้วจะติดต่อยังไง สรุป ก็ถือว่าหายตัวไปก็แล้วกันหมอนี่