Pênc helbest

Qadir Qaçax / Dihok

Diyarî Bapîrê wî Mir bû li nav Xilwetgehê Bi helkefta cejna Qorbanî û buna wî Mîratgirên Xelîfên bab û bapîran Diyarîyek bu wî hinart Ji Mekehê Di gel zarokên Hevalên xo komve bibûn Demê karton Hatiye şikandin Ji encamê peqîna wê Bi tenê hindek Parçe leşên wan Ji ber man Di kelî li nav Koştargehê Piştî pirisiyar û vekolîn Hatîn kirin Li vê gonehê Çunko diviya Bi zimanê Daykê bixwînît Li xwandingehê 2004 Rêvîng Ne peristin û Ne pîroziya Tev ber û bit û peykeran Di ferhenga îslametiyê de Xaleka berçav û Geşe Tênagehim Çi merem ji Li dor zivrîn û maçîkirina Berê reşe Lewa ez bi xwe Di gel Melayê Cizîrî Bi şel û şepik Bi çox û dersok Bi kalk û berpêk Çona min beref Laleşe 2004 Dar alînk Tif li wî çerxê bi tine destelat bit berwîk Vîndar ne gehne êk, ne bînin bu êk zava û bwîk Dê bila noke nebayne ey hîvî û omêd û xozîk Li ser demekî me xo dît bay ê bê kosp û derd û arînk Bê şerm û tiris, bi layê min vet u firîbay ey ciwan tivîrk Da tiblên xo têkhilkêşim, da ji te re bibaye hêlînk Demê sitûna pergeha min tu dagîr kî gul dar alînk Tu dê bînî hozanên min li dormandor dê bine belatînk 2004 Xoragirtin Pêşmergekê mukum bawer Got bi şev û roj li ser me bî şer Firoka li çiya dikir sîber Doşek ax bî, balîfk jî ber Sê roj bê nan me girt çeper Pirte reqe nanekê ker Hate xwarê bê lîleper Min mişk ji konê hat esker Beref nanê ji dest hatiye der Min gotê mişkê xolîser Eveye bu min û te qeder Li dilê xwe neke keser Ez ji te birsî tirim her Nanî dê xom li def min bî qer Eger ji şerî buyne veder Dê deme te heft beramber 2005 Ser birrîn Dîrok her deyndara min e Çi caran min ne dîtiye Tol vekirîn Min ne dîtiye Çavên wê jî Bu min girîn Çunko hindî Bîra min di hêt Şimşêr û qeme û çequwa Bi êk dengî Bi gef û gora yê li min Xorîn Di bêjne min Yan divêt hizra Neteweyi û Niştimanî Bi hedîs û ayet Bi firoşî Dê ji te kirîn Yan jî Dê sere te Birrîn 2004