|
|
รักลูก.................ลูกรัก |
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า |
จำจากเจ้าไม่อยู่นาน |
จะพบจะพ้องพาน |
เพียงเสี้ยววารของคืนวัน |
ใจจริงไม่อยากจาก |
เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน |
แต่ชีพมิทนทาน |
ย่อมร้าวรานสลายไป |
ขอเถิดถ้าสงสาร |
อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ |
คนแก่ชะแรวัย |
คิดเผลอไผลเป็นแน่นอน |
ไม่รักก็ไม่ว่า |
เพียงแมตตาช่วยอาทร |
ให้กินและให้นอน |
คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ |
เมื่อยามเจ้าโกรธขึง |
ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย |
ร้องไห้ยามป่วยไข้ |
ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน |
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ |
แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน |
หวังเพียงจะได้ยล |
เติบโตจนสง่างาม |
ขอโทษถ้าทำผิด |
ขอให้คิดทุกทุกยาม |
ใจแท้มีแต่ความ |
หวังติดตามช่วยอวยชัย |
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง |
มีหรือหวังอยู่ทนได้ |
วันหนึ่งคงล้มไป |
ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง. |
|
| Home |
|
|
|
|