Значи тоа е постапка со која што се врши една инверзија, едно пресвртување на светот, во кој што негативните именители го преземаат местото на позитивните броители, се укинуваат јасните граници меѓу нив, односно на прв план се поставува материјално-телесното начело на животот. Карневализацијата е доследно спроведена на сите нивоа на наративниот дискурс-жанрот, темата, јазикот, карактерите, топосите, имињата и тн. Таа е засилена и со комбинацијата на адекватните постапки: гротеска, травестија, пародија, бурлеска, карикатуралност. Затоа е радикална. Целта на оваа радикална карневализација е да се спроведе стратегијата на еден поетолошки идиом - underground-от (подземјето) како субкултурен тренд.
Ако одиме по некаков наратолошки ред, изборот на жанрот е подземен. Тоа е „ниската" научна фантастика, но којашто кај авторите, за да се избегне опасноста од станување меинстрим ( што полека се случува и во светот но и кај нас) ја имаат дваж вакцинирано: со мешањето со жанрот на конспиративните теории како засведочена субверзивна литература и преку дополнителното травестирање на Сф жанрот, одвнатре, со пародизација на жанровските канони.
Темата на инвазијата на вонземјаните е травестирана со изгледот (и името) на туѓинците. Тие се Лајнеријанци и нивна светост е она што кај нас е отпад, тие се хранат со човечки измет. Самиот изглед на вонземјаните, канон во СФ-от, овде е остварен по урнек на наивните low-tech претстави од почетокот на векот, што е субверзивно во однос на денешните hi-tech и софистицирани претстави на туѓинците. Пародично е и тоа што вонземјаните не се супериорна, туку иста, дистопична, и превртена раса. Од друга страна светот на земјаните, не е светот на високите слоеви. Претставен е џганот, подземјето, маргиналните фаци. Најинтересниот лик во прозата, Тенеке Бавче Беј, е „кралот" на тоа подземје, и самиот претставник на еден деградиран, левантинско-азијатски свет, што како цивилизација наголемо е маргина, заод од историската сцена.