|
Διαλιεέχτεε!
Βλαντιμίρ Πούτιν ή Τζέιμς Μποντ; Ποίος εκ των δύο είναι ο καλύτερος υπερπράκτορας
των πέντε ηπείρων και των πέντε θαλασσών;
Μην βιαστείτε να απαντήσετε!
Αύγουστος
2000. Κάπου στη Βόρεια Θάλασσα βυθίζεται το ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο «Κουρσκ»
παρασύροντας στο θάνατο και τα 118 μέλη του πληρώματός του. Ο Ρώσος πρόεδρος
Βλαντιμίρ Πούτιν [τέως πράκτορας της KGB, γιός πράκτορα της KGB και
εγγονός πράκτορα της KGB] είναι «εξαφανισμένος». Οι κακιές γλώσσες λένε πως
ξεκουράζεται στη ντάτσα του – στο εξοχικό του. Σαββατοκύριακο γαρ. Ήταν πράγματι
έτσι;
Ο Λετονός συγγραφέας Αλεξάντερ Ολμπίκ με το μυθιστόρημά του Πρόεδρος,
που κυκλοφόρησε στη Ρωσία το περασμένο καλοκαίρι, ανέλαβε να αποκαταστήσει
την «ιστορική» αλήθεια: ο πρόεδρος Πούτιν εκείνο το μοιραίο σαββατοκύριακο
δεν βρισκόταν στη ντάτσα του, αλλά στην Τσετσενία, έχοντας «σηκώσει το γάντι»
που του είχε πετάξει ο πολέμαρχος των Τσετσένων αυτονομιστών Σαμίλ Μπασάγεφ
για μια πρόσωπο με πρόσωπο αναμέτρηση. Στη σύγκρουση με τον ηγέτη των «κακών»
ο πρόεδρος τραυματίζεται και γι’ αυτό δεν κατάφερε να συντονίσει τις ενέργειες
για τη διάσωση του «Κουρσκ». [Το αστείο είναι ότι ο Σ. Μπασάγεφ είχε αναλάβει και την ευθύνη για τη βύθιση του «Κουρσκ»] Το αγιογραφικό –για τον Πούτιν– μυθιστόρημα προκάλεσε, ωστόσο, οργισμένες αντιδράσεις στη Ρωσία. Αφορμή η ακόλουθη παράγραφος:
«Οι
σκέψεις του ήρθαν μέσα από ένα γράμμα. Ήταν μια απλή σελίδα από ένα σχολικό
τετράδιο, πάνω στην οποία ήταν γραμμένες, με λίγα λάθη, μόνο 25 λέξεις. Όμως,
θα τις θυμάται σε όλη του τη ζωή: "Πούτιν: εμένα θέλεις να πιάσεις. Δείξε
ότι είσαι άντρας. Προσπάθησε να το κάνεις με τα ίδια σου τα χέρια και τότε
θα δούμε με τίνος το μέρος είναι ο Αλλάχ"».
Ο Σαμίλ Μπασάγεφ είχε πετάξει το γάντι…
Με τίνος το μέρος είναι ο Αλλάχ;
Υποθέτω
με το μέρος των πιστών του. Σίγουρα πάντως οι πιστοί τού Αλλάχ είναι με το
μέρος του. Όπως κι οι πιστοί του Γιαχβέ, όπως όλοι οι πιστοί που σέβονται
τον Θεό ή τους Θεούς τους. Και κάπου εκεί τα πράγματα αρχίζουν και μπερδεύονται.
Την άνοιξη του 1999 οι πιστοί του καθολικού-προτεστάντη Γιαχβέ βομβαρδίζουν
ανηλεώς επί τρεις μήνες τους πιστούς του ορθόδοξου Γιαχβέ στη Σερβία, για
προασπίσουν τους πιστούς του Αλλάχ στο Κοσσυφοπέδιο. Την ίδια περίοδο οι
πιστοί του ρωσο-ορθόδοξου Γιαχβέ βομβαρδίζουν επίσης ανηλεώς τους πιστούς
του Αλλάχ στην Τσετσενία. Στην Ελλάδα, οι πιστοί του ελληνορθόδοξου Γιαχβέ
διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τους ανηλεείς βομβαρδισμούς κατά της ομόδοξης
Σερβίας, αλλά ποιούν την νήσσα για τους ομόδοξους –και επίσης ανηλεείς– βομβαρδισμούς
κατά των πιστών του Αλλάχ στην Τσετσενία. Βέβαια, για να είμαστε και δίκαιοι,
τη νήσσα ποιεί όλος ο κόσμος. Λέγεται πως Ρώσοι και Αμερικανοί «αλληλοσυγχωρέθηκαν»,
δίνοντας οι μεν στους δε πολιτικό συγχωροχάρτι για τους βομβαρδισμούς…
Σαμίλ Μπασάγεφ Ι
Οι αγώνες των Τσετσένων τους τελευταίους αιώνες για να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους από τους Ρώσους, γνωστοί.Γνωστός επίσης και ο πόλεμος κατά των «τρομοκρατών»
που διεξάγουν οι Ρώσοι τα τελευταία χρόνια [1994-1996 και 1999-σήμερα]. Αφορμή
για τη δεύτερη φάση του πολέμου, μετά το 1999, έδωσε η εισβολή τσετσενικών δυνάμεων στο γειτονικό Νταγκεστάν υπό την αρχηγία του πολέμαρχου Σαμίλ Μπασάγεφ. Υπαρχηγός του Μπασάγεφ είναι μία μυστηριώδης προσωπικότητα, ο Χαμπίμπ Αμπντ Αρ-Ραχμάν Χατάμπ, γνωστός ως Αλ Χατάμπ ή απλώς Χατάμπ, ιορδανικής ίσως και σαουδαραβικής καταγωγής.
Κι
όπου υπάρχει «προαιώνια διαμάχη καλού και κακού» –δηλαδή, σταυροφορία ή τζιχάντ
κατά των απίστων– δεν αργεί να κάνει την εμφάνισή του και ο «οξαποδώ». Που,
ανάλογα με την πίστη του καθενός, έχει και διαφορετική ταυτότητα.
Από την Τσετσενία περνούν οι πετρελαιαγωγοί της Κασπίας. [Karen Talbot: «Chechnya: More Blood for Oil», παλιότερο άρθρο για τη γεωπολιτική του πετρελαίου στην περιοχή δημοσιευμένο στο πάντα εξαιρετικό Covert Action.]
Τους Τσετσένους μουσουλμάνους τους χρηματοδοτεί η Σαουδική Αραβία. Το μοναδικό
κράτος στον πλανήτη που φέρει το ονοματεπώνυμο της φαμίλιας που το κυβερνά. Φαμίλια
που, παρότι παραμένει «πιστός σύμμαχος της Δύσης», χρηματοδοτεί όλες τις
εξτρεμιστικές μουσουλμανικές οργανώσεις του πλανήτη, αρκεί να μην επεμβαίνουν
στα εσωτερικά της χώρας… Τώρα, αν η Σαουδική Αραβία έχει κι άλλα συμφέροντα
στην περιοχή, εξετάζεται. Βολικό δεν είναι να υπάρχει ένταση στον Καύκασο,
να μην λειτουργούν οι αγωγοί πετρελαίου εκεί, ώστε κάποιοι άλλοι να επωφελούνται
πουλώντας το δικό τους πετρέλαιο σε καλύτερες τιμές;
Βέβαια, δεν είναι
μόνον οι Σαουδάραβες που χρηματοδοτούν τους Τσετσένους. Οι περισσότερες από
τις τσετσενικές συμμορίες «συνδέονται στενά με τους ανώτατους μαφιόζικους
κύκλους του Κρεμλίνου και του περιβάλλοντος του Γιέλτσιν, αρχής γενομένης από τον περιβόητο Μπορίς Μπερεζόφσκι,
τον υπ’ αριθμόν ένα μεγιστάνα υποστηρικτή του ρώσου προέδρου, ο οποίος έχει
δημόσια παραδεχτεί ότι χρηματοδοτεί τον ηγέτη των ισλαμιστών τσετσένων ανταρτών
Σαμίλ Μπασάγεφ!» [Γιώργος Δελαστίκ, Πριν, 28-11-1999]
Γιατί υποστηρίζει η ρώσικη μαφία τους Τσετσένους; Λέγεται πως το πετρέλαιο
που περνάει λαθραία από την Τσετσενία είναι πολύ περισσότερο από το «επίσημο».
Εξάλλου είναι κοινό μυστικό ότι η οικονομία ολόκληρων τέως σοβιετικών δημοκρατιών
στην Ασία στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην παραγωγή κάναβης και παπαρούνας…
Για να μην μιλήσουμε για το λαθρεμπόριο όπλων.
Τελευταίο, αλλά όχι
έσχατο. Υπήρχε ποτέ περίπτωση σε μια ιστορία ισλαμιστών εξτρεμιστών, πετρελαίου,
ναρκωτικών και όπλων να λείπει ο Οσάμα Μπιν Λάντεν; Όχι, βέβαια! Προσπαθώντας
τις τελευταίες ημέρες να τακτοποιήσω το αρχείο μου [η δική μου αιώνια αναζήτηση
του Αγίου Δισκοπότηρου] έπεσα πάνω σε ένα απόκομμα της Ελευθεροτυπίας
[23-9-1999, δεν μπόρεσα να το βρω στο ηλεκτρονικό αρχείο της εφημερίδας]:
«Μόσχα: Ισλαμιστές τρομοκράτες εκπαιδεύονται στην Τουρκία». Σύμφωνα με το
δημοσίευμα, η ρωσική αντικατασκοπεία ανακάλυψε ότι στην Τουρκία υπάρχουν
βάσεις ισλαμιστών τρομοκρατών όπου είχαν εκπαιδευτεί οι μισθοφόροι του Μπασάγεφ
που είχαν εισβάλει στο Νταγκεστάν τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1999.
Σύμφωνα με τις ίδιες «υπερεσίες», ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είχε δώσει στους Μπασάγεφ-Χατάμπ
30 εκατομμύρια δολάρια για να φέρουν σε πέρας αυτή την επιχείρηση και για
να εισβάλουν επίσης στη Βόρεια Οσετία και την Ιγκουσετία. Κι όλα αυτά δύο
ολόκληρα χρόνια πριν από τα χτυπήματα της Αλ Κάιντα [;] στις 11 Σεπτεμβρίου
στις ΗΠΑ.
Και δύο ολόκληρα χρόνια προτού δημοσιευτεί το κείμενο του καθηγητή της οικονομίας στο πανεπιστήμιο της Οττάβα Michel Chossudovsky, «Ποιος είναι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν;».
Σύμφωνα με τον M. Chossudovsky οι Μπασάγεφ και Χατάμπ είχαν εκπαιδευτεί
σε χρηματοδοτούμενα από τη CIA στρατόπεδα εκπαίδευσης στο Αφγανιστάν και
στο Πακιστάν [σχετικό άρθρο του BBC],
και η απόφαση για τον πόλεμο στην Τσετσενία είχε ληφθεί σε μία συνάντηση
της Χεζμπολλάχ στο Μογκαντίσου της Σομαλίας το 1996, στην οποία είχαν παρευρεθεί
ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αλλά και ανώτεροι αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών
του Ιράν και του Πακιστάν. Η πακιστανική ISI κινεί, αναφέρει ο M. Chossudovsky,
κυριολεκτικά τα νήματα στον πόλεμο της Τσετσενίας.
Σαμίλ Μπασάγεφ ΙI
«Ενεργήσαμε κατόπιν εντολής του ανώτατου στρατιωτικού μας ηγέτη Σαμίλ Μπασάγεφ, τον οποίο γνωρίζετε πολύ καλά», είχε δηλώσει ο Μοβσάρ Μπαράγεφ,
ο αρχηγός των τσετσένων κομμάντος που κατέλαβαν την περασμένη εβδομάδα το
θέατρο της Μόσχας, σε συνέντευξή του προς τους δημοσιογράφους, στους οποίους
είχε επιτραπεί η είσοδος στο χώρο όπου εκρατούντο όμηροι 700 άνθρωποι.
Τα υπόλοιπα είναι –βρώμικη– ιστορία. Οι ρωσικές δυνάμεις εισέβαλαν στο θέατρο, αφού πρώτα διοχέτευσαν από τους αεραγωγούς Άγνωστης –μέχρι στιγμής– Ταυτότητας Χημικά Αέρια.
Οι ηγέτες της Δύσης εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το αίσιο τέλος της
επιχείρησης, κάτι που ωστόσο δεν συνέβη με τους 115 ομήρους που έχασαν τη
ζωή τους εξαιτίας αυτών των αερίων και της έλλειψης ενημέρωσης και αντιδότων.
Ο
Τζωρτζ Μπους Β΄ έσπευσε να τονίσει ότι «η ευθύνη για την τραγωδία βαραίνει
αποκλειστικά τους Τσετσένους αντάρτες», ενώ ο Β. Πούτιν ξεκαθάρισε ενώπιον
του υπουργικού συμβουλίου ότι «η Ρωσία δεν θα κάνει κανέναν συμβιβασμό με
τους τρομοκράτες». Εξάλλου το νέο δόγμα των Ρώσων είναι: «Καλύτερα να έχουμε τους Αμερικανούς στο Ουζμπεκιστάν, παρά τον ηγέτη των Τσετσένων, Σαμίλ Μπασάγιεφ, στη Μόσχα».
Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» κέρδισε ακόμα έναν καλό σύμμαχο. Ο πόλεμος κατά του Ιράκ ακόμα έναν υποστηρικτή. Τελικά, Βλαντιμίρ Πούτιν ή Τζέιμς Μποντ; Έχει καμιά σημασία; Χτεσινοί φίλοι, σημερινοί εχθροί, αυριανοί σύμμαχοι. Χημικά όπλα χρησιμοποίησαν οι Αμερικανοί στο Βιετνάμ, χημικά ο Σαντάμ κατά των Κούρδων, χημικά οι Ρώσοι κατά των Τσετσένων και των ομήρων, χημικά διαθέτει και το Ισραήλ…
Τα
υπόλοιπα είναι θέματα πίστης. Διαλιεέξτεε «ελεύθερα» τα καθάρματα που σας
ταιριάζουν και πιστέψτε σ’ αυτά. Αλλά ποτέ –μα ποτέ!– μην κάνετε το λάθος
που έκαναν οι Τσετσένοι στη Μόσχα: όσο αδίστακτοι κι αν είστε, να έχετε πάντα
κατά νου ότι οι «άλλοι» είναι περισσότερο αδίστακτοι. Γιατί όπως λένε και
στο χωριό μου, «Να σε φυλάει ο Θεός από καινούργιο νοικοκύρη κι από παλιό διακονιάρη»…
«Γαμώ το στανιό σας…»
«στανιό (το) [χωρ. πληθ.] (λαϊκ.) ο καταναγκασμός, η άσκηση πιέσεως, βίας. ΦΡ. (α) με το στανιό με το ζόρι, στανικώς: ~ γράμματα δεν μαθαίνονται || την πάντρεψαν ~ ΣΥΝ. Με τη βία (β) (!) γαμώ το στανιό μου/σου… ως έκφραση αγανάκτησης εκ μέρους του ομιλητή για κάτι που τον ενοχλεί (πβ. γαμώ το φελέκι μου). ΕΤΥΜ. Αβέβ. Ετύμου…» [Λεξικό Μπαμπινιώτη]
Ιδού
άλλη μία φράση που ακουγόταν εκείνα τα χρόνια στο χωριό μου. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται
παρά μόνον από ελληνορθόδοξα αδέλφια μας στην ξενιτιά που έχουν αποκοπεί,
εδώ και χρόνια, από το πολιτιστικό γίγνεσθαι της μητέρας-πατρίδας. Ένα από
αυτά τα ξενιτεμένα τέκνα της ελληνορθοδοξίας μας είναι και ο διευθυντής της
CIA Τζωρτζ Τένετ [βορειοηπειρώτης εκ Χειμάρρας], ο οποίος είχε πει –σε άψογα ελληνικά– στον υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, όταν ο δεύτερος βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 1999: «Κάντε κάτι, γαμώ το στανιό σας, για την τρομοκρατία!»
Τρία χρόνια αργότερα, στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, οι δύο άνδρες
συναντήθηκαν ξανά στις ΗΠΑ. Το περίεργο δεν είναι που ο Μ. Χρυσοχοΐδης είναι
ακόμα υπουργός [μετά μάλιστα και τις πρόσφατες επιτυχίες της αντιτρομοκρατικής
«υπερεσίας»]. Το περίεργο είναι που ο Τζωρτζ Τένετ είναι ακόμα διευθυντής
της CIA [μετά το περσινό φιάσκο της 11ης Σεπτεμβρίου, για το οποίο, καταπώς
φαίνεται, δεν φταίει καμία «υπερεσία». Καταπώς φαίνεται όλες έπραξαν στο
ακέραιο το καθήκον τους – προς τα αφεντικά τους.]
Αυτή τη φορά το κλίμα στην Ουάσινγκτων, όπως έγραψε και ο –μπιλντερμπέργκερ 2002– Αλέξης Παπαχελάς στο Βήμα της περασμένης Κυριακής,
«το κλίμα ήταν τελείως διαφορετικό». Ωστόσο, «μετά τους επαίνους για την
εξάρθρωση της "17 Νοέμβρη", οι αμερικανοί αξιωματούχοι έστρεφαν τη συζήτηση
σε άλλα θέματα… Οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται τώρα για την εξακρίβωση πληροφοριών
που εμφανίζουν τελευταία "ενεργοποίηση αραβικών τρομοκρατικών στοιχείων"
στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί έχουν στείλει στην Αθήνα μια μικρή ομάδα για να
βοηθήσει τις ελληνικές αρχές σε αυτή την έρευνα…» Να έχετε υπόψη σας ότι
το άρθρο του –μπιλντερμπέργκερ 2002– κ. Παπαχελά είχε τον εξής τίτλο: «Ψάχνουν
την Αλ Κάιντα και στην Ελλάδα». Οπότε να είστε λίγο προσεκτικοί με τον αντιαμερικανισμό
σας αυτή την περίοδο, μην μας προκύψει αυτό που προέκυψε και στους Ρώσους,
και τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Εξάλλου, η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, δηλαδή
η χειραγώγησή της, αποτελεί μία από τις αρχαιότερες των επιστημών… Προσοχή
λοιπόν: κανείς αύριο [Πέμπτη] στην αντιπολεμική συγκέντρωση στην πλατεία
Συντάγματος στις 7 το απόγευμα. Μπορεί βέβαια 100.000 άτομα να διαδήλωσαν
το περασμένο Σάββατο στην Ουάσινγκτων κατά του πολέμου στο Ιράκ, αλλά η φαμίλια που κυβερνάει τις ΗΠΑ τα «αμερικανάκια» τα έχει αλλού γραμμένα. Κι όχι στα μαύρα κατάστιχα όπως εμάς…
[Μικρή] Παρατήρηση Α΄: Όχι, ο Τζωρτζ Τένετ δεν είχε πει στον Μ. Χρυσοχοΐδη «γ...ο, πιάστε τους επιτέλους»,
όπως αναφέρει ο –μπιλντερμπέργκερ 2002– Α. Παπαχελάς. Η σωστή φράση είναι
εκείνη με το «στανιό», όπως είχε γράψει τότε ο ίδιος έγκυρος δημοσιογράφος.
[Μικρή-επετειακή] Παρατήρηση Β΄: Όχι, ο Αλέξανδρος Παπαχελάς
[παππούς] δεν ήταν μέλος της κυβέρνησης του Ιωάννου Μεταξά, όταν ο δεύτερος
είχε πει το «Όχι» στους Ιταλούς, στις 28 Οκτωβρίου 1940. Ο Α. Παπαχελάς ήταν
υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ [Ι. Μεταξά] μόνον για λίγους μήνες το 1936.
Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης;
Ο Βαλερύ Ζισκάρ ντ’Εσταίν,
πρώην πρόεδρος της Γαλλίας [1974-1981] και νυν πρόεδρος της «Διάσκεψης για
το Μέλλον της Ευρώπης», παρουσίασε προχτές στις Βρυξέλλες ένα προσχέδιο είκοσι
σελίδων για το μελλοντικό ευρωπαϊκό σύνταγμα. Όπως ήταν αναμενόμενο η είδηση
πέρασε στα ψιλά. Αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση περισσότερο χώρο κατελάμβανε
το ζήτημα της ονοματοδοσίας: Ευρωπαϊκή Κοινωνία, Ενωμένη Ευρώπη ή Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης; Για το μελλοντικό σύνταγμα ούτε λόγος…
[Μικρή] Παρατήρηση Α΄: Όπως θα ενθυμούνται όσοι εξ υμών διαβάζουν τακτικά το Τρίτο Μάτι [τχ. 102, Μάρτιος 2002, Χρήστος Μόρφος, «Πλανήτης Γη Α.Ε.»] ο ντ’ Εσταίν τυγχάνει και μακρινός απόγονος του Λουδοβίκου ΙΕ΄,
βασιλιά της Γαλλίας από το 1710 ως το 1774, που ήταν προπάππος της προγιαγιάς
του Βαλερύ. Στο άρθρο υπήρχαν και πληροφορίες για τους προγόνους του τέως
προέδρου, αλλά μου είχε ξεφύγει ο πατέρας του. Ο Εντμόν Ζισκάρ ντ’ Εσταίν,
λοιπόν, ήταν διοικητής της τράπεζας BIF, το 35% της οποίας ανήκε στην Ισπανική
Λαϊκή Τράπεζα, η οποία ελεγχόταν πλήρως από το «Έργο του Θεού», το Opus Dei,
που μας είχε απασχολήσει την περασμένη εβδομάδα.
[Μικρή] Παρατήρηση Β΄: Και ο Ζακ Σαντέρ, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι μέλος του Opus Dei. Μέλος του Opus Dei ήταν και ο Ρομπέρ Σουμάν, από τους πρωτεργάτες της –σημερινής– Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέλος του Opus Dei είναι και ο Χανς Τιτμάγερ,
διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας επί έξι χρόνια [1993-1999].
Το 1999 ο Χ. Τιτμάγερ επρόκειτο να αναλάβει μια «ειδική θέση στην Τράπεζα
του Βατικανού» [Ελευθεροτυπία, 31-8-1999]… Opus Dei ή Octopus Dei;
Κατά τα άλλα…
…
Κάναμε τις παρελάσεις μας φορώντας τα απαραίτητα μίνι μας και τις ψηλοτάκουνες
γόβες μας, δεν αφήσαμε κάποιους μιαρούς μετανάστες να παρελάσουν κρατώντας
τη σημαία μας, δείξαμε την ευαισθησία μας προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες,
γίναμε μάρτυρες της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός 23χρονου από έναν υπαστυνόμο
στη Γλυφάδα, μάθαμε ότι ο αστυνομικός που είχε δολοφονήσει πέρυσι έναν τσιγγάνο
στο Ζεφύρι, παραπέμπεται για «δολοφονία από πρόθεση» ενώ ένας άλλος αστυνομικός
στο Ίλιο συνέλαβε, το περασμένο Σαββατοκύριακο, το δολοφόνο ενός πενηντάρη
χωρίς να χρησιμοποιήσει το υπηρεσιακό του περίστροφο [και μπράβο του], πληροφορηθήκαμε ότι οι Αμερικανοί απελευθέρωσαν τέσσερις από τους 598 κρατούμενους στο Γκουαντάναμο, διαβάσαμε τη φοβερή και τρομερή ανάλυση της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ [ΟΑΚΚΕ] για την Τσετσενία, και εξαγριωθήκαμε με τα όσα ανέφερε για τις σεξουαλικές δραστηριότητες του Φιλίππου Β΄ της Μακεδονίας ο γνωστός ανθέλληνας συγγραφέας Διόδωρος ο Σικελιώτης…
|
