|
Βίοι Αγίων
Ζήλια!
Καθαρή ζήλια! [«το δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθει κανείς απέναντι σε κάποιον
που πλεονεκτεί ή που επιτυγχάνει (κάτι αξιόλογο) ή κατέχει κάτι που δεν έχει
ο ίδιος.»]
Ιδού υπό ποίου δυσαρέστου συναισθήματος διακατέχομαι τις τρεις
τελευταίες εβδομάδες. [Και ασφαλώς γνωρίζω ότι αποτελεί ένα εκ των επτά θανασίμων
αμαρτημάτων!] Και σας ερωτώ κυρίες και κύριοι: Είναι δυνατόν να είναι οι
αιρετικοί καλύτεροι από εμάς; Είναι δυνατόν να υστερούμε έναντι των παπικών;
Οποίον όνειδος δια το ελληνορθόδοξον εγώ μας!
Και επιμένω: Πότε η ελληνορθοδοξία μας κήρυξε κάποιον Άγιο για τελευταία φορά; Πότε; Ασφαλώς και δεν ενθυμείσθε!
Ενώ
οι «άλλοι», οι παπικοί, οι αιρετικοί, τα βδελύγματα της πίστης μας, κάθε
τρεις και λίγο κηρύσσουν και κάποιον μάρτυρα. Κάθε τέσσερις και λίγο κηρύσσουν
και κάποιον όσιο. Κάθε πέντε και λίγο κηρύσσουν και κάποιον άγιο…
Κάτι το οποίον έπραξαν για τελευταία φορά στις 6 Οκτωβρίου τρέχοντος έτους. Το όνομα του αγίου; Χοσεμαρία Εσκριβά ντε Μπαλαγκέρ!
Βίοι Αγίων II
Κυριακή
6 Οκτωβρίου 2002. Πόλη του Βατικανού. Οι εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό
των παρισταμένων πιστών σε 300.000. Ανάμεσά τους έξι υπουργοί της ιταλικής
και τρεις της ισπανικής κυβέρνησης, 400 επίσκοποι, 37 χορωδίες, 13 καρδινάλιοι,
48.000 μπουκάλια μπύρας και 20.000 μπουκάλια νερού [προσφορά των χορηγών
της εκδήλωσης]. Και ένας πάπας: ο Κάρολος Βοϊτύλα [για να μην παραπονιέται
μόνον ο κ. Παρασκευαΐδης για τη χρησιμοποίηση του κοσμικού επωνύμου του.]
Κόστος της εκδήλωσης; Ένα εκατομμύριο ευρώ – περίπου.
Και όλα αυτά για την αγιοποίηση του Χοσεμαρία Εσκριβά ντε Μπαλαγκέρ υ Αλμπάς
[1902-1975], ενός ισπανού ιερωμένου, ενός ανθρώπου που το 1968 πήρε και τον
τίτλο του Μαρκησίου της Περάλτα. [«Τιμές, διακρίσεις, τίτλοι: πράγματα του
αέρα, φούσκες υπερηφάνειας, ψέματα, τίποτα». Εσκριβά ντε Μπαλαγκέρ, Η Οδός,
Απόφθεγμα 677.] Ενός ανθρώπου που αγιοποιήθηκε όχι λόγω του αγίου βίου του,
αλλά επειδή το 1928 είχε τη «φαεινή ιδέα» [επιφοίτηση] να ιδρύσει την κοσμικο-θρησκευτική
οργάνωση [δηλαδή, Τάγμα] του Opus Dei, ό εστί μεθερμηνευόμενον «Το Έργον του Θεού», που αναγνωρίστηκε επισήμως από την Αγία Έδρα το 1950.
Opus Dei I
Νομίζω
ότι θα ήταν καλύτερα, αντί να ασχοληθούμε με τον βίο και τα έργα του Αγίου,
να ασχοληθούμε με τα έργα του έργου του Αγίου, δηλαδή με το Έργο του Θεού, ρίχνοντας μια ματιά στην πολιτική [αν]επικαιρότητα διαφόρων χωρών.
Ισπανία. Τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας από τον δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο,
που πέθανε λίγους μήνες μετά τον Άγιο, δέκα από τους δεκαεννέα υπουργούς
της κυβέρνησης ήταν μέλη του «Έργου». Το «Έργο» είχε αποκτήσει σημαντική
επιρροή στη χώρα μετά το 1956 όταν ο δικτάτορας κατέφυγε στα μέλη του για
να προχωρήσει σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Ο ίδιος ο Άγιος δε, επιθυμούσε
διακαώς να παίξει το ρόλο του Αντιβασιλέα στη χώρα, μετά το θάνατο του Φράνκο
και πριν από την ενθρόνιση του Χουάν Κάρλος.
Μεξικό – 2000.
Στις προεδρικές εκλογές της 2ας Ιουλίου 2000 ηττήθηκε, μετά από εβδομήντα
χρόνια συνεχούς παραμονής στην εξουσία, το Επαναστατικό Θεσμικό Κόμμα [PRI]
της χώρας και πρόεδρος αναδείχτηκε ο Βισέντε Φοξ, υποψήφιος του Κόμματος
Εθνικής Δράσης (ΡΑΝ) και –πρώην– στέλεχος της Coca Cola. [Για τα έργα του
PRI δεν νομίζω ότι πρέπει να προσθέσουμε κάτι. Φανταστείτε απλώς το ΠΑΣΟΚ
μετά από άλλα 40 χρόνια παραμονής στην εξουσία. Διότι οι άλλοι δεν…] Διαβάζουμε
στη Le Monde Diplomatique [Ελευθεροτυπία, 21-01-2001]: «Η επιτελική
ομάδα του νέου προέδρου αποτελείται από μερικούς αποστάτες της αριστεράς
ή του PRI, αλλά οι περισσότεροι προέρχονται από το Opus Dei, τους Λεγεωνάριους
του Χριστού και αντιδραστικές ενώσεις γονέων και κηδεμόνων. Ο Φοξ έχει δεσμευθεί
να σεβαστεί τη λαϊκή δομή του μεξικανικού κράτους, αλλά οι σύμβουλοί του
στον τομέα της εκπαίδευσης θέτουν μια προϋπόθεση: να επαναπροσδιοριστεί η
λαϊκότητα με τρόπο που να περιλαμβάνει μαθήματα θρησκευτικών...»
Βενεζουέλα -2002. Στις 11 Απριλίου εκδηλώνεται στη χώρα πραξικόπημα κατά του προέδρου Ούγο Τσάβες.
Το πραξικόπημα τελικά αποτυγχάνει. [Μια σημερινή είδηση, ωστόσο, επαναφέρει
στο προσκήνιο τις φήμες που κυκλοφορούν εδώ και μήνες για ένα νέο πραξικόπημα.
Χτες, 14 αξιωματικοί της Βενεζουέλας, που είχαν συμμετάσχει στην απόπειρα
πραξικοπήματος του Απριλίου, κάλεσαν τον στρατό να ανατρέψει την κυβέρνηση
και απαίτησαν την παραίτηση του αρχηγού του κράτους.] Πέραν των Αμερικανών,
για τους οποίους ο Ούγο Τσάβες έχει καταστεί «κάρφος εις τους οφθαλμούς των»,
υπάρχουν και άλλοι κύκλοι εντός της χώρας που επιθυμούν διακαώς την ανατροπή
του Τσάβες: «Μια συμμαχία πλουσίων – η οποία συγκεντρώνει την Καθολική Εκκλησία
(που εκπροσωπείται κυρίως από το Opus Dei), την οικονομική ολιγαρχία, τα
αφεντικά, τη λευκή αστική τάξη και ένα διεφθαρμένο συνδικάτο…», έγραφε προ
μηνών ο Ignacio Ramonet [Le Monde Diplomatique – Ελευθεροτυπία, 09-06-2002].
Αργεντινή.
Ο Κάρλος Μένεμ, πρόεδρος της χώρας επί δύο συνεχείς θητείες, κυριάρχησε στην
πολιτική σκηνή τη δεκαετία του 1990, όντας ηγέτης του νεοπερονιστικού κόμματος.
Τα σημερινά «επιτεύγματα» της Αργεντινής οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον
ίδιο και στο περιβάλλον του… Η άνοδος του Μένεμ και των νεοπερονιστών στην
εξουσία χρηματοδοτήθηκε από μία θυγατρική εταιρεία του Γενικού Μεσογειακού
Ιδρύματος [Fundacion General Mediterranea – FGM]. Το FGM είναι ένα «φιλανθρωπικό»
ίδρυμα με τρεις γνωστούς κλάδους [θυγατρικές]: τη «μητρική» εταιρεία της
Ζυρίχης [FGM], εκείνον της Αργεντινής που αναφέραμε και το Γενικό Λατινοαμερικάνικο
Ίδρυμα [Fundacion General Latinoamericana – Fundamerica] που έχει ως έδρα
το Καράκας της Βενεζουέλας. Να επιβεβαιώσω τις υποψίες σας: το «φιλανθρωπικό»
ίδρυμα FGM ιδρύθηκε από μέλη του Opus Dei το 1956. Μεγάλο μέρος των πόρων
του ιδρύματος προέρχεται από την ισπανική τράπεζα Banco Atlantico [έβδομη
σε μέγεθος στη χώρα] που προσφέρει το 15% των κερδών σε «κοινωνικούς σκοπούς».
Φυσικά και η Banco Atlantico ελέγχεται από το Opus Dei. Η ίδια τράπεζα είχε
συμμετάσχει, το 1963,στη δημιουργία μιας άλλης τράπεζας, της Bankunion, που
επίσης προσφέρει το 15% των κερδών της σε κοινωνικούς σκοπούς. Μέτοχος αυτής
της τράπεζας ήταν –πιθανότατα– και ο Μικέλε Σιντόνα. Μικέλε Σιντόνα,
Ρομπέρτο Κάλβι, τράπεζες του Βατικανού, Opus Dei, Μαφία, αμερικανοί, μασονική
στοά P-2, Λίτσιο Τζέλλι: ιδού πώς διαπλέκονται τα «έργα της πίστεως» με εκείνα
του «Έργου». Για να αγγίξουμε, όμως, έστω και την κορυφή του παγόβουνου σχετικά
με τις οικονομικές και πολιτικές δραστηριότητες του «Έργου», θα χρειάζονταν
αρκετά βιβλία. Να αναφέρω εδώ απλώς ότι το «Έργο του Θεού» είναι το πρώτο
Τάγμα της Καθολικής Εκκλησίας που αποκτά τόση δύναμη οκτώ αιώνες μετά τους
Ιππότες του Ναού. Τους πρώτους διεθνείς τραπεζίτες της ιστορίας… Δεν
είναι λίγοι εκείνοι που επονομάζουν το «Έργο» Octopus Dei… Το χταπόδι του
Θεού έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του…
Χιλή.
Δύο από τα πρώτα μέλη του «Έργου» στη Χιλή ήταν και οι «δεξιοί ακτιβιστές»
Χάιμε Γκουσμάν και Άλβαρο Πούγκα, που στη δεκαετία του 1960 έθεσαν υπό τον
έλεγχό τους την παλαιότερη εφημερίδα της χώρας El Mercurio. Ιδρυτής
του «Έργου» στη Χιλή ήταν ο ισπανός ιερέας Μανουέλ Ιμπάνιεθ Λανγκλόις. Οι
τρεις τους ίδρυσαν το Ινστιτούτο Γενικών Σπουδών για να αντιπαρατεθούν ιδεολογικά
στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, που ήταν πολύ «αριστερό» για τα γούστα τους.
Το ίδρυμα χρηματοδοτήθηκε αδρά από τη CIA. Το πραξικόπημα του 1973 σχεδιάστηκε
στα γραφεία του Ιδρύματος. Εκπρόσωπος του δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ ανέλαβε
ο Άλβαρο Πούγκα. Υπουργός Εξωτερικών της χούντας ανέλαβε ο Χέρμαν Κουμπίγιος
και υπουργός οικονομικών ο Πάμπλο Μπαραόνα, μέλη επίσης του «Έργου». Δύο
ακόμα μέλη της στρατιωτικής κυβέρνησης λέγεται πως ήταν «γιοι» του Εσκριβά
ντε Μπαλαγκέρ. Ο Χάιμε Γκουσμάν έγραψε το νέο σύνταγμα της χώρας…
Περού, Βραζιλία, Γουατεμάλα… Το χταπόδι του Θεού έχει περισσότερα από οκτώ πλοκάμια…
Opus Dei II
Όσον
αφορά τα ευρωπαϊκά πλοκάμια του χταποδιού [Ισπανία, Πορτογαλία, Γαλλία, Ιρλανδία,
Πολωνία, Ιταλία…] αξίζει να αναφέρουμε μία μικρή ιστορία, ενδεικτική των
διαπλοκών και των διασυνδέσεων του «Έργου».
Ο «Κύκλος Πιναί» είναι ένα κρυφό παρακλάδι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ,
η υπηρεσία πληροφοριών της, κατά κάποιο τρόπο. Πήρε το όνομά της από τον
Antoine Pinay που είχε διατελέσει πρωθυπουργός της Γαλλίας στις αρχές της
δεκαετίας του 1950 και είχε συμμετάσχει σε κάποιες συνεδριάσεις της Λέσχης.
Μέλη του Κύκλου ήταν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Χένρυ Κίσσινγκερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, Ντέιβιντ Ροκφέλλερ.
Είναι άγνωστο το πότε ακριβώς ιδρύθηκε ο Κύκλος, αλλά στα μέσα της δεκαετίας
του 1960, είχε αναπτύξει πλήρως το έργο της, που δεν ήταν άλλο από εκείνο
του «αντικομμουνισμού».
Στενοί συνεργάτες του Α. Πιναί ήταν ο Γάλλος δικηγόρος Jean Violet,
που εργαζόταν για τη SDECE, τη μυστική υπηρεσία της Γαλλίας, και ο διάδοχος
του αυστριακού θρόνου Otto von Habsburg. Τα πλοκάμια του Κύκλου έφταναν όπου
μπορείτε να φανταστείτε: στις μυστικές υπηρεσίες όλων των χωρών της Ευρώπης,
στις μασονικές στοές [P-2, για παράδειγμα], στον τύπο, στις ακροδεξιές τρομοκρατικές
οργανώσεις…
Ο Ζαν Βιολέ ήταν στενός φίλος ενός Γάλλου δομινικανού
μοναχού, του Υβ-Μαρκ Ντυμπουά, υπεύθυνου διεθνών σχέσεων του τάγματός του
και μέλους της μυστικής υπηρεσίας του Βατικανού, αν όχι διευθυντής της. Επόμενο
ήταν να δημιουργηθούν και στενότατες σχέσεις μεταξύ Βατικανού, Opus Dei και
Κύκλου. Στον Κύκλο συμμετείχαν επίσης ο Αλφρέντο Σάντσεθ Μπέγια, υπεύθυνος
ευρωπαϊκών υποθέσεων των μυστικών υπηρεσιών της Ισπανίας και μέλος του «Έργου»
και ο υπουργός του Φράνκο Σίλβα Μουνιόθ, ανώτατο μέλος κι αυτός του «Έργου».
Άλλα επιφανή μέλη του Κύκλου ήταν ο Φραντς Γιόζεφ Στράους του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Βαυαρίας, ο Τζούλιο Αντρεόττι του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Ιταλίας, ο Ουίλλιαμ Κόλμπυ
της CIA, ο Μονσινιόρε Μπρουνέλλο πρελάτος του Βατικανού… Υπάρχει, ωστόσο,
κι ένα μέλος του Κύκλου όχι και τόσο γνωστό: ο ιταλός Στέφανο Ντέλλε Κιάιε,
που δούλευε για τις μυστικές υπηρεσίες της Ιταλίας και είχε πολύ στενές σχέσεις
με την P-2, αλλά και κάποιους κύκλους της ελληνικής χούντας… Ο Ντέλλε Κιάιε
έβαζε βόμβες σε τράπεζες, σιδηροδρομικούς σταθμούς και συρμούς σκοτώνοντας
«στα τυφλά» εκατοντάδες αθώων. Για να μην ξεχνάμε και τι σημαίνει η λέξη
τρομοκρατία… Και όλα αυτά στα πλαίσια της «στρατηγικής της έντασης» που στόχο
της είχε την αναχαίτιση του Ερυθρού Κινδύνου.
[Χριστιανική] Πίστις και Αντικομμουνισμός, ένα από τα έργα του «Έργου».
Μετά
την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, ο στόχος του «Έργου» άλλαξε: [Χριστιανική]
Πίστις και Αντι-ισλαμισμός. Αλλά, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Και
μετά υπάρχουν και μερικοί που κατηγορούν τον Αρχιεπίσκοπό μας ότι έχει στενές
σχέσεις με ακροδεξιούς κύκλους στην Ελλάδα. Α! πα, πα! Όπως θα αποδειχτεί
και δικαστικά δεν υπάρχουν ακροδεξιοί στην Ελλάδα. Το τι υπάρχει στην Ελλάδα, δεν μπορώ να το γράψω. Γιατί κι αυτό μπορεί να [μην] αποδειχτεί δικαστικά…
Opus Dei ΙΙΙ
«Στη
ζωή μου γνώρισα μερικούς πάπες, πολλούς καρδινάλιους, πάμπολλους επισκόπους.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, ο ιδρυτής του Opus Dei είναι μόνον ένας.» Χοσεμαρία Εσκριβά ντε Μπαλαγκέρ, 1971.
Το
χταπόδι του Θεού έχει σήμερα περισσότερα από 80.000 μέλη σε ολόκληρο τον
πλανήτη. Τα μέλη του δεν είναι μόνον ιερωμένοι, αλλά και κοσμικοί. Οικοτροφεία,
σχολεία, πανεπιστήμια, επιχειρήσεις, τράπεζες, ιδρύματα με την υπογραφή του
Opus Dei, υπάρχουν σε όλες τις καθολικές χώρες –και όχι μόνον– του πλανήτη.
Ο επόμενος πάπας ίσως και να είναι μέλος του «Έργου του Θεού».
Υπάρχει ακόμα καμία απορία για το γιατί αγιοποιήθηκε ο Χοσεμαρία;
«Ζήλια μου, ζήλια μου…»
Opus Dei IV
Πηγές από όπου άντλησα στοιχεία για το Opus Dei: Robert Hutchison, Their Kingdom Come–Inside the Secret World of Opus Dei, Corgi Books 1998, L’ Opus Dei – Une Secte dans la Secte Catholique [Παρίσι, 1999], το πρώτο μέρος του οποίου βασίζεται σε άρθρα του Thierry Meyssan που είχαν δημοσιευθεί σε αρκετά τεύχη του περιοδικού Maintenant
το 1995, ενώ το δεύτερο αποτελεί έργο ενός ανώνυμου συγγραφέα. Στο Διαδίκτυο
υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες αναφορές για το Opus Dei, και το καλύτερο site
για να ξεκινήσετε κάποια δική σας έρευνα είναι το Opus Dei Awareness Network.
Thierry Meyssan
Συμπτώσεις.
Στο οπισθόφυλλο του [68 σελίδων] φωτοτυπημένου φυλλαδίου για το Opus Dei
ανακάλυψα ότι ο Τιερρύ Μεϋσσάν είχε γράψει μια σειρά άρθρων για το ίδιο θέμα.
Ένα βιβλίο του Μεϋσσάν μεταφράστηκε και πρόσφατα στη χώρα μας, και είχα μάλιστα
αναφερθεί σ’ αυτό πριν από μερικές εβδομάδες. Στο μεταξύ, το διάβασα και
είναι εξαιρετικό. Πρόκειται για το 11 Σεπτεμβρίου 2001 – Η Τρομακτική Απάτη – Κανένα Αεροσκάφος δεν Συνετρίβη στο Πεντάγωνο,
[εκδ. Γραφές, μετ. Μαρία Κράλλη], που έχει ήδη μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Για περισσότερες [και αναρίθμητες] πληροφορίες στο επίσης εξαιρετικό site
effroyable-imposture.net, όπου υπάρχουν και στοιχεία από το Pentagate, το νέο βιβλίο του Μεϋσσάν, σχετικά με το ίδιο πάντα θέμα.
Ο [επίσης Άγιος] Αδελφός του Θεού
Μετά τον Άγιο του Θεού και το «Έργο του Θεού», σειρά είχε χτες [ράδιο, τηλεόραση] και σήμερα [εφημερίδες] ο αδελφός του Θεού.
Η
ανακάλυψη συγκλονίζει τον χριστιανικό κόσμο. Η είδηση λέει ότι ανακαλύφτηκε
ένα οστεοφυλάκιο στην Ιερουσαλήμ που φέρει την επιγραφή στα αραμαϊκά «Ιακώβ, υιός του Ιωσήφ, αδελφός του Ιησού». Βέβαια, καταπώς λένε και οι επιστήμονες [Biblical Archaeology Review, BBC, e-one ] τα ονόματα Ιακώβ, Ιωσήφ και Ιησούς ήταν πολύ συνηθισμένα εκείνη την περίοδο στην Παλαιστίνη.
Για
να μην σχολιάσω την είδηση και κολαστώ [σήμερα που ασχολούμαι μόνον με βίους
αγίων] θα παραθέσω μόνον τους τίτλους της σχετικής είδησης όπως αυτοί αναγράφονται
στα πρωτοσέλιδα δύο σημερινών ελληνικών εφημερίδων. Το Βήμα: «Ιστορικό Εύρημα για τον Ιησού – Μπορεί να Είναι η Αρχαιότερη Τεκμηρίωση για το Χριστό Εκτός Βίβλου». [Δεν κρατιέμαι άλλο, θα αμαρτήσω: Γιατί, υπάρχουν και νεότερα τεκμήρια εκτός Βίβλου;] Espresso:
«Ο Ιησούς Είχε Αδελφό – Μια Ανακάλυψη Προβληματίζει τους Ειδικούς». [Πάω
για την Κόλαση κατευθείαν: Πουθενά στις Γραφές δεν αναφέρεται ότι ο Ιησούς
ήταν μοναχογιός Εκείνης. Μοναχογιός Εκείνου λένε πως ήταν…]
Επιστροφή στα καθ’ ημάς
Συνηθίσατε
με τις δημοτικές εκλογές και ξεχάσατε οι περισσότεροι να ψηφίσετε για τους
νέους χορηγούς της στήλης. Ωστόσο, καταπώς έλεγε και ο Κάρολος, αν η ψήφος
μπορούσε να αλλάξει το σύστημα θα ήταν κι αυτή παράνομη. Οπότε, μέχρι νεωτέρας,
οι χορηγοί παραμένουν οι ίδιοι. Και υπάρχουν και κάτι γαϊδούρια που έβαλαν
βόμβα κοντά στο προεδρικό μέγαρο του Καράκας και ανησύχησαν τον Αλβαρούκο,
που εκείνη την ώρα μου έγραφε ένα e-mail για τις τελευταίες σφαγές, συγνώμην
επιτυχίες, του στρατού κατά των ανταρτών. Για τους συνωμοσιολογούντες μια
ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα: ποιοι έβαλαν τη βόμβα στο Μπαλί που σκότωσε πριν από δύο εβδομάδες καμιά διακοσαριά άτομα;
|
