หลังจากเรื่องราวบังเอิญแบบหนัก ๆ กันไปแล้วตอนนี้มาพบกับเรื่องบังเอิญเบากันบ้างนะครับ ก็มีบังเอิญเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้กันได้อ่าน ในตอนถัด ๆ ไปจะเป็นเรื่องของกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับความบังเอิญเหล่านี้กัน และคงไม่อาจมีตอนบทสรุป จนกว่าจะมีนักวิทยาศาสตร์กลุ่มใดค้นพบแรงกิริยาอันเป็นต้นเหตุของความบังเอิญเหล่านั้น
ตำนาน The X-Files ของ Kong 's Memories
The X-Files ชุด ความบังเอิญ ตอนที่ 3 บังเอิญอะไรจะขนาดนั้น
พบเจอเรื่องบังเอิญหนัก ๆ จัง ๆ กันมาเยอะ ลองเรื่องบังเอิญเล็ก ๆ น้อย ๆ กันดู แต่ถึงแม้จะบังเอิญเล็ก ๆ น้อย ๆ มันก็ทำให้เกิดคำถามได้เหมือนกันว่า อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น
เดมี รีเบคกา เวสท์ (Dame Rebecca West) ขนะที่เธอกำลังเขียนนิยายในเรื่องไปถึงตอนที่เด็กสาวคนหนึ่งได้พบสัตว์คล้ายเม่นอยู่ในสวน เธอก็ถูกขัดจังหวะเมื่อสาวใช้เข้ามาบอกว่า มีเม่นไม่รู้มาจากใหนมาเดินป้วนเปี้ยนอยู่ในสวน
อีกครั้งหนึ่งขณะที่เธอกำลังค้นหาหนังสือเล่มหนึ่งเพื่อค้นคว้าหาข้อมูลเรื่องการสืบสวนที่นูเรมเบิร์ก (Nuremberg) โดยค้นหาในหมวดหนังสือที่เกี่ยวกับการสืบสวนซึ่งข้อมูลที่ได้มานั้นแทบไม่สามารถจะนำไปใช้ประโยชน์ในการค้นคว้าวิจัยได้เลย เธอเดินค้นหาตามชั้นหนังสือไปอีกหลายชั่วโมง จนสุดท้ายจึงเดินไปบอกผู้ช่วยบรรณรักษ์ว่า "ดิฉันหาหนังสือไม่เจอเลย ไม่มีอะไรที่น่าจะเกี่ยวข้องได้เลย" พูดพลางหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมา และเปิดเล่น ๆโดยไม่ตั้งใจ ไม่ใช่เพียงแค่เป็นเล่มที่ต้องการเท่านั้น ยังเป็นหน้าที่ต้องการค้นถึงอีกด้วย
ฮาร์ เครน ไปพำนักในบรู๊คลิน ไฮท์ เขาตัดสินใจเขียนกลอนขึ้นมาบทหนึ่งเกี่ยวกับสพานบรู๊คลิน ซึ่งเขาสามารถมองเห็นมันได้จากหน้าต่างที่ๆ เขาพำนักอยู่ เขาจำกลอนบทนั้นได้อย่างแม่นยำ
หนึ่งปีต่อมา เครน พบว่า ที่ ๆ เขาอาศัยแต่งกลอนบทนั้น เป็นที่ ๆ วอชิงตัน โรว์บลิง วิศวกรผู้สร้างสะพานบรู๊คลินได้อาศัยอยู่มาก่อน
ภูเขาน้ำแข็ง พระเอกของตำนานไตตัน
นอนร์แมน เมลเลอร์ ผู้เขียน "Barbary Shore" ในช่วงแรกเขาไม่ได้ใส่ตัวละครที่เป็นสายลับชาวรัสเซียลงในเรื่อง แต่ต่อมาเขาเริ่มหักมุมโดยดึงเอาสายลับรัสเซียมาสร้างบทให้เด่นขึ้นในเรื่อง จนกลายเป็นตัวเอกไป และเมื่อเขาแต่งนิยายเรื่องนี้เสร็จก็ได้ทราบข่าวว่าพนักงานตรวจคนเขาเมืองได้จับผู้ชายคนหนึ่งคือ นายพัน เคารูดอฟ เอเบล สายลับชาวรัสเซีย ซึ่งอาศัยอยู่ชั้นบนของโรงแรมเดียวกับที่เขาพักอาศัยอยชั้นบนของโรงแรมเดียวกับที่เขาพักอาศัยอยู่
ฤดูร้อนปี 1967 ปีเตอร์ มอสคาร์ดี นายตำรวจในกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษ ได้เปิดเผยว่า เพื่อนสนิทของเขาคนหนึ่งเคยพยายามโทรศัพท์ไปหาเขาในขณะทำงานแต่ไม่สำเร็จ โทรศัพท์ของเขาได้เปลี่ยนเลขหมายไปก่อนหน้านั้น 2-3 วันและคิดว่าได้เขียนให้เพื่อนคนนี้ไปแล้ว
แต่ความจริงเขาเขียนเลขหมายให้เพื่อนไปผิด โดยเขียนเลข 3 ตัวท้ายเป็น 116 ซึ่งทีถูกคือ 166
สามวันต่อมา ช่วงก่อนเวลาเที่ยงคืนเล็กน้อย นายตำรวจปีเตอร์กำลังตรวจการณ์ในย่านอาคารอุตสาหกรรมแห่งหนึ่ง ขณะที่กำลังตรวจตราอยู่นั้น เขาเหลือบไปเห็นประตูห้องทำงานห้องหนึ่งเปิดอยู่ เขาจึงเดินเข้าไปข้างใน ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขามองซ้ายมองขวา เมื่อไม่เห็นมีใครมารับสาย เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เขาสะดุ้งเมื่อพบว่าผู้ที่โทรมาคือเพื่อนของเขานั้นเอง ซึ่งพยายามโทรถึงเขาด้วยหมายเลขที่ผิดที่เขาให้ไป
บังเอิญที่เขาให้เลขหมายเพื่อนไปผิด บังเอิญที่หมายเลขนั้นเป็นหมายเลขของสถานที่ที่เขาถูกเรียกตัวให้ออกปฏิบัติงานในคืนนั้น บังเอิญที่เขาเดินไปในห้องดังกล่าวในช่วงเวลานี้น บังเอิญที่นอกจากเขาไม่มีใครอยู่ใกล้โทรศัพท์ บังเอิญจริง ๆ ที่เพื่อนเขาโทรมาขณะนั้นพอดี บังเอิญอะไรจะขนาดนั้น ?
