 |
ต้นกะปุ้น.คอม | |
 |
||
|
สองปีที่ผ่านมา ผู้คนได้พบเห็นจนชินตาว่า บนบ่าของชายชราคนหนึ่ง มีหม้อดินใบใหญ่วางอยู่ข้างละใบ หม้อดินใบหนึ่งมีรอยร้าว ขณะอีกใบสมบูรณ์สวยงาม ไร้ที่ติ หม้อใบสวยสามารถบรรจุน้ำไว้เต็มเปี่ยมนับจากลำธารจนถึงบ้านชายชรา... ขณะที่อีกใบหนึ่งที่ร้าวนั้น เมื่อมาถึงปลายทาง เหลือน้ำแค่ครึ่งเดียว... เท่ากับว่า ชายผู้นี้ขนน้ำได้เที่ยวละหม้อครึ่ง.... แน่ล่ะ...หม้อดินใบสวยย่อมภาคภูมิใจในตนเองที่ทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ครบถ้วน ส่วนหม้อดินใบร้าว นอกจากอดไม่ได้ที่จะรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในความไม่สมประกอบของตนเองแล้ว มันยังรู้สึกผิดกับการทำหน้าที่ได้ไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยอีกด้วย หลังจากสองปีเต็มที่แบกความทุกข์ระทมขมขื่นนั้นเอาไว้ วันหนึ่ง มันจึงตัดสินใจเอ่ยกับชายชราคนหาบน้ำว่า " ฉันรู้สึกละอายใจเหลือเกิน..ฉันอยากขอโทษท่าน.. ตลอดสองปีมานี้ ฉันทำงานให้ท่านได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น... เนื่องจากเจ้ารอยร้าวบนตัวฉัน... มันทำให้น้ำรั่วไหลไปตลอดทาง..." ชายชรายิ้ม และพูดขึ้นว่า "เอาล่ะ.. ระหว่างทางที่เราจะเดินกลับไปบ้าน ฉันอยากให้เธอสังเกตดอกไม้สวยๆ ข้างทางเดินสักหน่อย เธอไม่ได้สังเกตหรอกหรือว่า ทำไมดอกไม้ป่าเหล่านั้นถึงได้งอกงามเฉพาะฝั่งที่ฉันแบกเธอเท่านั้น ทำไมมันไม่ขึ้นอีกฟากหนึ่งด้วยล่ะ.. นั่นเป็นเพราะฉันได้ตระหนักในข้อจำกัดของเธอ จึงอาศัยเงื่อนไขนี้เพาะเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ป่าตรงทางเดินฝั่งที่ฉันแบกเธอเสมอมา และ ทุกๆวัน ขณะที่เราเดินกลับบ้าน เธอเองก็ได้ช่วยฉันรดน้ำให้บรรดาเจ้าดอกไม้ป่าเหล่านี้.... แล้วในสองปีนี้ ฉันก็ได้เดินชื่นชมดอกไม้สวยๆนี้มาตลอดทาง... นี่ถ้าหากไม่มีเธอแล้วล่ะก็ ฉันคงไม่มีโอกาสได้ชื่นชมเจ้าดอกไม้ป่าอันแสนสวยงาม ที่ผลิสะพรั่งอยู่ระหว่างทางกลับบ้านเป็นแน่" 
แหล่งที่มา : คุณ [email protected] ส่งมาให้ เมื่อนานมากแล้ว ... เรานำมาเรียบเรียงเขียนขึ้นมาใหม่.... |
| จำนวนผู้เยี่ยมชม | : |   |
| ปรับปรุงครั้งล่าสุด | : | วันจันทร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ 2547 |
| ถือกำเนิด | : | วันพุธที่ 17 มีนาคม พ.ศ 2547 |
|
Powered By Ton & Poon |
||