Mohammedanen.

Het Mohammedanisme wordt door veel moderne christenen gezien als een soort zuster godsdienst van het christendom. Allah is dezelfde als Jahweh en verder zit er niet zoveel verschil in. Het zijn zo te zien gedisciplineerde mensen en ze zijn vriendelijk, dus waarom zouden het niet onze broeders zijn? Het christendom zegt immers begrip en aandacht voor de naaste te hebben, en de Bijbel vermaant in de wetten van Mozes de mensen heel vaak om de vreemdeling lief te hebben en goed te behandelen. Het ligt dus in de lijn van de Bijbel om anderen, ook vreemden, fatsoenlijk te behandelen, goed voor ze te zijn en iedereen, indien nodig, te helpen en te respecteren

Toch lijkt het mij een beetje voorbarig om op deze basis te zeggen dat de Mohammedanen onze broeders zijn. Om te weten of het onze broeders in het geloof zijn, moeten we nog wel wat meer weten. Zoals bijvoorbeeld het antwoord op de volgende vragen:

• Hebben de Mohammedanen ook zo'n aandacht voor de naaste, als de christenen behoren te hebben?

• Respecteren ze ook ieders mening, zoals dit bij christenen tegenwoordig normaal is, en een belangrijk deel van Jezus' leer uitmaakte?

• Is ieder ook vrij zijn mening te uiten? Zowel mannen als  vrouwen.

• Vinden ze ook dat alle mensen voor God gelijk zijn, en gelijke verantwoordelijkheid hebben?

• Zijn ze van mening dat alle mensen gelijke rechten behoren te hebben?

• Zijn Mohammedanen vergevingsgezind?

Het antwoord op al deze vragen is neen! Hiermee wordt een groot verschil zichtbaar die de beide godsdiensten scheidt. Deze vragen met neen beantwoorden, wil zeggen dat de maatschappij van de Mohammedanen aan de basis verschilt met onze westerse, christelijke samenleving. In feite is er maar weinig overeenkomst, of misschien helemaal geen overeenkomst, tussen het christendom en het Mohammedanisme. De enige overeenkomst is misschien dat zowel Jahweh als Allah één is, waarbij de drieëenheid toch weer een belemmering vormt.

Er is nogal wat verschil tussen Allah en Jahweh. Allah is niet nederig en eenvoudig en vergevend en mild, zoals onze God, maar hij is autoritair, tiranniek, wraakzuchtig, en eerzuchtig. De Mohammedanen voldoen aan de eerzucht van Allah ondermeer met de uitspraak 'Allah akbar' dat is: god is groot. Dit herhalen ze heel vaak. Zo vaak dat je denkt dat ze het anders zelf niet meer geloven. Net als de heidense goden is hij hoog verheven boven de mensen, en hij is ver weg; in de zevende hemel. Voor gewone mensen is het onmogelijk in de buurt van Allah te komen. Ook al omdat hij de mensen niet opzoekt.

De Mohammedanen hebben een grote discipline, dit is ongetwijfeld waar, en hierin verschillen ze sterk van iedere heidense godsdienst. Toch is hun discipline anders dan de christelijke discipline. De christelijke discipline begint van beneden af; bij ieder mens persoonlijk, en van binnenuit. Ieder christen moet zichzelf disciplineren, en moet leren zelf beslissen wat goed is en wat kwaad. Hij is persoonlijk verantwoordelijk voor zijn daden, en moet deze persoonlijk verantwoorden voor God. De christen behoort tegen zichzelf neen te kunnen zeggen. Niet alle christelijke stromingen begrijpen dit duidelijk, met name de katholieke- en de Grieks-orthodoxe kerken niet, maar dit is wel wat de Bijbel ons leert

Bij de Mohammedanen is dit anders. De mensen worden van bovenaf gedisciplineerd. Bij deze mensen zeggen anderen neen tegen iemand, maar ze hebben geen enkele reden om neen tegen zichzelf te zeggen. Neen zeg je tegen anderen. De godsdienstige leiders disciplineren het volk, met zware straffen. Het gevolg is dat ieder zich, tenminste voor het oog, keurig gedraagt. Het gaat net als met stoute schooljongens zonder meester in de buurt; zodra niemand het ziet mag alles. Of liever gezegd; gebeurt alles. Officieel is dit niet zo, maar in de praktijk wel. De Mohammedanen wordt absoluut geen zelfdiscipline bijgebracht, en de mullah is een oppermachtig en absoluut heerser net als bij de voodoo de priester oppermachtig is. Waar bij de voodoo de priester in de meeste gevallen niet streng is, maar erg veel door de vingers ziet en alleen in uiterste gevallen zijn mensen straft, is dit bij de Mohammedanen heel anders, vooral bij de orthodoxen

De mullah beschermt en beschut overigens wel zijn ondergeschikten, waarbij deze geen enkele verantwoordelijkheid krijgt te dragen en als totaal onmondig worden behandeld, iets waarin enkele christelijke kerken ook uitblinken. Alles wat de Mohammedaan kan verleiden wordt verwijderd. De vrouwen worden bijvoorbeeld weggestopt om de mannen niet in verzoeking te brengen. Ook andere zaken, die de Mohammedaan kunnen verleiden, worden uit de maatschappij verwijderd en verboden. Om deze reden mag de Mohammedaan geen beeltenissen aanbrengen in zijn bouwwerken. Het zou kunnen ontaarden in beelden aanbidding, waarbij Allah aan eer te kort gedaan zou worden. Doordat de Mohammedaan als totaal onmondig wordt behandeld, is hij dit ook. Een eigen mening heeft hij in het algemeen niet; alleen de grote bazen van deze samenleving hebben een eigen mening. Deze mening is dan absoluut en totaal. De figuur van een Big Brother is in een Mohammedaans land absolute realiteit, en altijd aanwezig.

Een Mohammedaan, om aan de leefregels van de Islam te kunnen voldoen, gaat zijn omgeving en de andere mensen veranderen. De christen zegt: "Wil je de wereld verbeteren begin dan bij jezelf." Hoewel zijn daden hiermee niet altijd overeenstemmen. De Mohammedaan begint bij de ander, en stelt hem dan eisen waaraan hijzelf niet kan of wil voldoen. In het geval van de oude hindoe beelden, die verwoest zijn door de Taliban in Afghanistan, zou een christen de mensen proberen te overtuigen deze niet te aanbidden. De Mohammedaan veranderd zichzelf niet en vernietigd de beelden, waarbij hijzelf niet veranderd en niet hoeft te veranderen. Dit is een van de oorzaken waarom de Islam door de eeuwen heen geen verandering laat zien in deze samenleving. Alles draait om de eer aan Allah betoont, er is geen groeien naar een bepaalde ontwikkeling in de Islam. Het is een totaal passieve, gestagneerde en statische maatschappij. Zelfs de stormachtige ontwikkeling in de rest van de wereld heeft ogenschijnlijk maar weinig invloed op de Mohammedaanse maatschappij. Het gedeelte van de westelijke ontwikkeling wat hen het meest aanspreekt is de wapenindustrie. Dit is overigens ook het geval in de andere meest achtergebleven gebieden, en dit is dus niet een specifieke Mohammedaanse primeur.

De Mohammedanen hebben bij de mullah alleen maar plichten. De mullah houdt zijn kudde in het oog en roeit alle wandaden met wortel en tak uit. Over de straffen van tegenwoordig ben ik niet op de hoogte maar vroeger werd een diefstal met het afhakken van een hand gestraft en overspel, door een vrouw gepleegd, eindigde vaak in steniging. Ik neem aan dat dit vandaag niet meer in alle Mohammedaanse landen gebeurt, maar als de straffen menselijker zijn geworden dan is dit omdat dit in de westelijke wereld zo sterk wordt veroordeeld; en indirect dus invloed van het christendom. Met zulke straffen wordt ieder mens voorzichtig met het uithalen van grapjes, en als de Mohammedaanse wereld rustig en ordelijk is, is dit de rust en de orde van een kerkhof, en van een afgeknepen maatschappij.

Alle Mohammedanen hebben grote moeite met de westelijke wereld. Enerzijds worden ze geboeid door de welvaart en de vrijheid, en anderzijds afgestoten door de, deels ogenschijnlijke, wanorde die in de westelijke wereld heerst. Ze voeren een soort tweestrijd, enerzijds houden ze van de welvaart, de luxe en de openheid waarmee ze bejegend worden, en anderzijds haten ze de westelijke wereld vanwege de vrijheden, en de uitspattingen. Ze zijn er van overtuigd dat de satan achter al deze welvaart en luxe zit, om ons te verleiden. Een mohammedaan zou de luxe onmiddelijk verbieden, voor anderen wel te verstaan; niet voor zichzelf.

Het schijnt de Mohammedaan dat, in de westerse landen, ieder er maar een beetje op los leeft naar ieders goeddunken, en volgens Mohammedaanse normen doet de politie niets. Sex, waar ze zelf in het verborgene absoluut niet afkerig van zijn, wordt hier openlijk gepropageerd met vaak erg obscene beelden voor televisie en in kranten. Ze komen onafwendbaar tot de conclusie dat de westelijke wereld een perverse wereld is, waar alles is toegestaan, want ze weten niet van de persoonlijke discipline die er toch heerst.

  Deze discipline is voor hen totaal onbekend en onzichtbaar, want in de islam bestaat geen zelfdiscipline. Bovendien zijn er in de westelijke wereld inderdaad ongedisciplineerde mensen die inderdaad maar doen wat ze in de zin komt, terwijl de maatschappij dit allemaal tolereert. Deze tolerantie die niet de uitspattingen voorkomt of straft is Bijbels. God voorkomt het ook niet dat Adam en Eva van de boom eten. En zelfs in de christelijke wereld grijpt God niet in als iemand zijn wetten niet volgt. Hij straft dit zelfs niet, en als iemand een misdaad begaat is het hooguit de politie en de rechter die straft, maar niet God.

Deze wereld is voor de Mohammedanen enigmatisch. Hoe kan bijvoorbeeld een democratie bestaan zonder discipline? Dit is absoluut onmogelijk. Toch kunnen ook de Mohammedanen vaststellen dat in de westelijke wereld de democratieën vaak enigszins werken, terwijl er geen is die in de Mohammedaanse wereld werkt. Terwijl de Mohammedaanse landen ogenschijnlijk veel meer discipline hebben dan de christelijke landen.

Alle Mohammedaanse landen hebben een autoritaire regering, en het lijkt me erg moeilijk dat deze landen op een natuurlijke en rustige manier grotere vrijheden aan de bevolking toestaan. Dat deze landen ontwikkelen tot democratieën is misschien niet onmogelijk, maar waarschijnlijk wel buitengewoon moeilijk. De Mohammedaanse landen hebben nog een ander probleem. Hun politici kunnen niet op voet van gelijkheid met elkaar onderhandelen, waardoor de onderlinge verhoudingen gemiddeld erg slecht zijn. De Mohammedaanse politici vertrouwen elkaar niet het minst, en zonder een bepaalde hoeveelheid vertrouwen is het niet mogelijk goede politieke verhoudingen te hebben. Deze problemen worden allemaal veroorzaakt door hun maatschappelijk gedrag, wat voortvloeit uit hun godsdienst.

De situatie van de vrouwen is in deze wereld er een van orde, ook opgelegd van bovenaf. Vrouwen die zich niet aan de gestelde regels houden worden zwaar gestraft, en het heeft geen zin zich te beroepen op de rechten van de vrouw. De vrouw heeft daar alleen in de keuken rechten; in feite alleen maar plichten. Gelijke rechten voor de vrouw is een onderwerp waar Mohammedanen niet over discussiëren.

De echtgenoot is oppermachtig heerser over zijn vrouw, evenals de mullah oppermachtig heerser is over zijn geloofsgemeenschap. Als er twee Mohammedanen bij elkaar zijn is er altijd één de baas, en de ander is ondergeschikt. Dat twee Mohammedanen op voet van gelijkheid met elkaar omgaan kan alleen maar, als ze in een westerse omgeving zijn opgevoed. In het gezin leven Mohammedanen niet met elkaar op voet van gelijkheid. Ze hebben het recht elkaar te becommanderen in de volgorde van de geboorte. De zonen hebben eveneens het recht hun moeder en zusters te commanderen en te jennen, en doen dit vaak met veel overgave en toewijding.

Het komt er op neer dat de Mohammedaanse wereld, een wereld is van mensen die elkaar tiranniseren. In deze perverse maatschappij trappen de mensen elkaar tot pulp. Deze geestelijk gefrustreerde mensen hebben geen evenwichtige mening en overtuiging. Hun mening is de mening van hun leider. Al hun onderdrukte frustratie kan plotseling uitbarsten als een vulkaan van haat, maar ook hier is het vaak nodig dat hun leider het teken geeft.

Zoveel als maar mogelijk is dragen Mohammedanen het werk aan anderen op, om zelf een gemakkelijk leven te hebben. Uiteraard proberen ze ook zoveel mogelijk opdrachten van anderen te ontduiken of te saboteren, om wat rustiger te leven. Ieder die een iets hogere staat bezit, bekommandeert degene die een iets lagere staat bezit, en zoiets als overleg bestaat niet. De Mohammedaan is niet in staat tot overleg omdat hij dit niet heeft geleerd. Hij kan alleen maar kommanderen of gehoorzamen, en zodoende kan hier ook niet een democratie functioneren, tenzij er erg veel invloed is van westelijke landen.

Voor een echt Mohammedaans land is het eigenlijk onmogelijk om democratisch te worden, want hier is alleen maar dwang, en opgelegde discipline, en de mensen zijn niet gewend om als gelijken met elkaar om te gaan. In geen enkel onderdeel van de Mohammedaanse maatschappij heeft een mens de mogelijkheid om als gelijke met een ander om te gaan. Niet in het gezin, en nergens. Alle initiatief is riskant want er zijn altijd mensen die komen vragen wat iemand aan het doen is, en als het hun niet bevalt, het te verbieden.

Op het gebied van diplomatie onderscheiden de mohammedanen zich ook. Doordat de mohammedaan geen dialoog kent, maar alleen gebiedt, of gehoorzaamt, zien ze iemand die niet gebiedt aan voor iemand die gehoorzaamt. Alle westerlingen worden hierom door mohammedanen onbewust geklassificeerd als gehoorzamers, alleen om het simple feit dat ze geen commanderende bullebak zijn. Dit is ook de reden dat mohammedanen erg verontwaardigd zijn als in een schietpartij met Israel, de joden terug schieten. Weten die domme joden niet dat dat niet mag? Hierom zien Mohammedanen onderhandelen als een manifestatie van zwakte, en interpreteren dit als de bereidheid te gehoorzamen. Dit is de reden dat ze in onderhandelingen, waarbij ze hun eisen ingewilligd krijgen, bijna altijd komen met nieuwe eisen die veel verder gaan dan de oorspronkelijke. Toegeven aan onderhandelingseisen is zwakte en in de meeste gevallen tamelijk nutteloos. Iemand die normaal onderhandelt wordt niet zelden voor de gek gehouden. Het is in veel gevallen je tijd verknoeien om met het doorsnee mohammedaanse land diplomatiek te onderhandelen. Turkije, Egypte en Jordanie vormen tot op zekere hoogte een uitzondering. 

Wat ook opvalt in de Mohammedaanse wereld is de felheid waarmee andere mensen veroordeeld worden en waarmee de straffen uitgevoerd worden. Of datgene waarmee ze denken Allah te moeten verdedigen. Allah is kennelijk niet in staat dit zelf te doen. De Mohammedanen zijn er ernstig van overtuigd dat Allah het niet zonder hun medewerking kan stellen. Een voorbeeld is Salman Rusdie die door de ayathollah's in de ban is gedaan, en die zich nog steeds verborgen moet houden. Dit verschijnsel is de christenen niet onbekend. We hoeven alleen maar aan de inquisitie te denken. Toen dacht men in de kerk ook dat het nodig was God te verdedigen en dat men voor God moest strijden, met alle tragische gevolgen van dien. Ik geloof dat een dergelijke denkwijze eigenlijk niet meer voorkomt onder de christenen, doordat deze de Bijbel beter zijn gaan begrijpen.

De koran brengt deze boodschappen absoluut niet. Hierdoor zal de Mohammedaan, als hij de koran beter gaat begrijpen nooit tot de overtuiging komen dat Allah zichzelf wel kan verdedigen. In elk geval is de gedachte momenteel, dat Allah verdedigd moet worden, onder de Mohammedanen erg actueel. Alle oorlogen en gevechten in de Mohammedaanse wereld zijn er om Allah, zijn eer en zijn wetten te verdedigen, zo niet werkelijk dan wel in naam.  

Al de genoemde omstandigheden verschillen in intensiteit in de verschillende Mohammedaanse stromingen. Bij de sunieten gaat alles veel soepeler en veel minder streng met minder, voor onze begrippen, uitwassen dan bij de shiïten, maar in grote lijnen gaat het toch wel op dezelfde manier. Het resultaat is een statische en passieve wereld, tegen zichzelf verdeeld en in zichzelf verscheurd. Overleg kan er niet bestaan omdat ze dit nooit hebben beoefend. Ontwikkeling kan er niet zijn, omdat alle initiatief wordt afgestraft. Ze kunnen onze westerse welvaart niet begrijpen met zijn ogenschijnlijke onorde. Ze komen unaniem en onverbiddelijk tot de overtuiging dat de satan hier achter zit en ons verleidt met wereldse weelde, en dat wij ten verderve bestemd zijn. Dit steken ze ook niet onder stoelen of banken.

Ze kunnen het ook niet rijmen, evenals en voodooër dit niet kan, dat iemand met toewijding zijn werk doet, of gewoon eerlijk is, en niet probeert in zaken een ander te bedotten. Als we de maatschappij van de Mohammedanen vergelijken met onze maatschappij dan kan het niet anders of we komen tot de slotsom dat een Mohammedaan niets, maar dan ook niets gemeen heeft met een christen. Integendeel, alles is daar het tegengestelde van de christelijke westelijke wereld. Waar een christen liefde invult plaatst de Mohammedaan de haat, en met recht kunnen we het Mohammedanisme als de godsdienst van de haat kenmerken, veel meer als bijvoorbeeld de voodoo.

Hoe kan dan een wraakzuchtige Allah, die van zijn volgelingen eist zijn wraak uit te voeren zonder mededogen, of die van zijn volgelingen absolute gehoorzaamheid eist zonder eigen inbreng, gelijk zijn aan Jahweh? Jahweh straft zelfs de mensen niet, zoveel te minder zal hij eisen dat zijn schepselen verminkt worden zoals in de Mohammedaanse wetten geëist wordt.

Als de christenen tegen God zondigen, en er volgt een straf op dan is dat omdat de mensen zelf de omstandigheden voor die straf gecreëerd hebben, en niet omdat God een strafactie onderneemt.

God is onze schepper en staat tegenover zijn schepsel net zo als die moeder, die bij Salomo's oordeel liever haar zoon naar de andere vrouw zag gaan dan dat haar zoon gedood werd, en verminkt. Allah bekommert zich niet erg om de verminking van zijn volgelingen. Om iemand in het gareel te houden zijn alle middelen geoorloofd bij Allah, getuige de straffen.

Allah komt zodoende niet in aanmerking om de plaats van Jahweh in te nemen, of om voor de gelijke van Jahweh door te gaan. Hij is in praktisch alles het tegengestelde van Jahweh. Wel heeft Allah alle eigenschappen van een heidense god. Hij bezit alle bijvoeglijke naamwoorden van zo'n god. Hard, eerzuchtig, meedogenloos, hooghartig, ver weg, hoog verheven, onaanspreekbaar etc. Kortom, hij is een heidense afgod, met als gevolg dat hij, evenals een afgod, niet bestaat. De Mohammedaanse samenleving is in alles het tegengestelde van de christelijke samenleving, precies zoals Allah in alles het tegengestelde van Jahweh is. Of alle wetten en leefregels ook het tegengestelde van de christelijke leefregels zijn is me niet bekend. Of de Mohammedaanse leefregels al dan niet het tegenovergestelde zijn, het resultaat er van in de samenleving is het dat wel. Daarom is Allah de grootste opponent van Jahweh, veel groter dan welke andere heidense afgod dan ook.

Heidense goden zijn grillig en vaak wel veeleisend. Ze zijn egoïstisch maar veelal niet wraakgierig. In die zeldzame gevallen dat er eens een mensenoffer gebracht wordt is dit niet om de geofferde mens te straffen, maar om allerlei andere voor hen noodzakelijke redenen. Ze hebben veel meer gevoel voor de mens dan Allah, die weliswaar geen mensenoffer vraagt, maar wel wrede straffen eist in de Mohammedaanse wetten. Jezus zei dat de wet er is om de mens, maar bij de Mohammedanen is de mens er om de wet en ter ere van Allah. In het Mohammedanisme betekend een mens veel minder dan bij de voodoo. Zo is het Mohammedanisme veel verder verwijderd van de christenen dan de voodoo.

Een Mohammedaan is wraakgierig en fel en kent in veel gebieden iets als de vendetta; oog om oog en tand om tand. De voodoo is zeker niet begaan met mensen, maar ze zijn, heel vaak, geen agressieve mensen die elkaar systematisch vertrappen en ze leggen zeker niet op alle slakken zout. Voodooërs zijn veel meer mensen van leven en laten leven; passief je laten leven, en je niet te veel om de anderen te bekommeren. Mohammedanen daarentegen vergeven niets, en vergeten niets. Nogmaals als de wetten in veel Mohammedaanse landen milder zijn geworden dan is dit indirect vanwege de christelijke normen die ook daar soms toegepast worden de laatste tijd.

Het lijkt mij onmogelijk dat de Mohammedaanse wereld zich aanpast aan de moderne maatschappij en gaat meedoen aan de ontwikkeling van de wereld. Er blijft dan niets van het Mohammedanisme over, want het botst frontaal tegen alles wat christelijk is, en alles wat westers is. De Mohammedaanse wereld is gedoemd zich steeds meer af te zonderen, of te capituleren, wat in beide gevallen inhoudt dat er niets van overblijft. In sommige landen zal het Mohammedanisme misschien capituleren. Waarbij het initiatief van de vrouwen komt, die in sommige Mohammedaanse landen tamelijk opstandig worden. Ze nemen het langzamerhand niet meer tweederangs burgers te zijn. De westerse wereld is hun tot voorbeeld. De modernisering van de Mohammedaanse samenleving zal van de vrouwen komen, zo er ooit een modernizering komt. Veel  Mohammedaanse landen zullen  zich sterk verzetten tegen modernisering en een toenadering tot het westen, die ze zien als de grote verderver.

Veel Mohammedanen voelen intuïtief aan, dat ze zich in een coëxistentie met de christenen niet erg lang zullen kunnen handhaven. Dit zullen ze nooit toegeven, en hierin ligt een groot gevaar van militaire confrontatie. Als we de lichtzinnigheid van verschillende Mohammedaanse leiders in aanmerking nemen, zoals Saddam Hoessein; de ayatholla's en Khadaffi, dan hoeven we ons niet veel illusies te maken in het geval één van deze leiders de beschikking krijgt over een atoombom.

Al geruime tijd beginnen veel geheime diensten zich zorgen te maken over de Russische maffia. Als deze maffia de toegang zou krijgen tot het Russische atoom- arsenaal en ze verkopen dit materiaal aan één van deze Arabische leiders, dan is het hek van de dam, en de schade niet te overzien. Ze zullen dan eerst proberen Israël met de grond gelijk te maken, daarna proberen ze de westerse landen, die Israël steunen, te raken. Het resultaat zal zijn dat deze Mohammedaanse landen zoiets als collectieve zelfmoord gaan plegen, als ze de beschikking over de atoombom zouden krijgen. Want misschien niet de westelijke wereld, maar wel de Joden, zullen hard en meedogenloos terugslaan.

Dat in een mohammedaans land geen mening bestaat kunnen we vaak vaststellen in het nieuws voor de televisie. Lieve lezer hebt u ooit een demonstratie gezien van mohammedanen tegen de taliban in Afganistan, of tegen Bin Laden? Of tegen de meedogeloosheid van Saddam Hoessein? Hebt u demonstraties van mohammedanen gezien tegen het verwoesten van het world- trade center in New York?

Telkens als de joden zich verdedigen en daarbij een mohammedaan over de kling jagen wordt er weer schande van gesproken door de mohammedanen over zoveel wreedheid en bloeddorst van de joden. De joden hebben uiteraard een voorliefde voor kinderhospitalen, scholen en créches, om daar bommen op te gooien. Is het een wonder dat de mohammedanen niet van zulke barbaren houden?  De westerse wereld is niet veel anders want die zien dat helemaal niet. Reden om alle westerlingen ook maar uit te roeien. Met zulke barbaren kun je niet leven! Dit is wel een reden om te demonstreren en te brullen en te loeien dat alle joden en westerlingen bloedhonden zijn.

Wat kan een mens hieraan doen? Is er een mogelijkheid op een vredelievende manier de mohammedanen van hun ongelijk te overtuigen? Laten we er zendelingen naar toe sturen!  Denkt u dat die niet binnen de kortste keren vermoord worden?

Helaas! er is geen mogelijkheid. Een mohammedaan wordt alleen maar overtuigd door de loop van een geweer. (ik spreek nu niet over de mohammedanen in Nederland, die misschien onder invloed van de nederlandse maatschappij toch wat anders zijn gaan denken.) Kijk naar de taliban. De afgaanse bevolking heeft op alle manieren haar opluchting betoond over haar bevrijding door de amerikanen. Ze zouden dus logischerwijs moeten gaan meewerken met de amerikanen, maar wat zien we ? De bevolking heult nog steeds samen  met de taliban, tegen de amerkanen. Het is het toppunt van onnozelheid  en zelfoverschatting om te denken dat je in deze maatschappij wat ontwikkeling kunt brengen. De amerikanen moeten hun ideeën wat meer bij de joden halen. Die hebben langere ervaring in het samenwerken met mohammedanen en ongetwijfeld meer inzicht. Vandaag is het zo dat de joden voor ons de kastanjes uit het vuur halen, want als er geen joden waren kregen wij de volle aandacht van alle rechtzinnige mohammedaanse leiders en van hun zelfmoord pelotons. Nu hebben ze het nog te druk met de joden; die zijn ook veel slechter nog dan westerlingen.

Het aanzien van iemand in de mohammedaanse wereld wordt bepaald door het aantal mensen wat hij overheerst. Overheerst hij veel mensen, of is hij machtig dan heeft hij veel aanzien. Iemand is machtiger dan een ander  als hij hem bijvoorbeeld doodt. Hierdoor krijgt het doden van een mens in de mohammedaanse wereld een heel andere betekenis dan in de westelijke wereld. Ook als mohammedaan een niet-mohammedaan berooft is hij voortreffelijker dan de beroofde. Iemands aanzien in de mohammedaanse wereld wordt door totaal andere maatstaven bepaald dan in de westelijke wereld. Met een zelfmoord aanslag bewijst de zelfmoordenaar dat de mohammedaan machtiger is dan de westerling die gedood wordt. Dit is de reden dat de zelfmoordenaars zoveel steun krijgen. Ze verzachten het minderwaardigheidscomplex van de mohammedaan ten opzichte van de westelijke wereld.  

In de westelijke wereld wordt iemand beoordeeld naar zijn bezit en naar zijn kennis of soms(maar in mindere mate) naar zijn bekwaamheden. In de westelijke wereld verhoogt, sinds de laatste wereldoorlog, het doden of het beroven van een mens niet meer het aanzien van iemand. In westelijke wereld wordt in het algemeen het doden en het stelen gezien als een misdaad, wat een juiste beoordeling is.

In de Bijbel wordt iemand beoordeeld naar de mate van menslievenheid, behulpzaamheid en naar de mate van oprechtheid. Dat de Bijbelse beoordeling anders is dan die van de westelijke wereld komt omdat de christenen zich er zo slecht aan houden. Verder zal het ieder weldenkend mens duidelijk zijn dat de opinie van de Bijbel de enig juiste is.