เครื่องประดับ ไม่มีหลักฐานทางโบราณคดียุคเก่า ๆ ว่าเราเคยมีเครื่องประดับเงินใช้กันมาแต่เมื่อไร ประวัติศาส- ตร์ ยุคใกล้ก็ไม่บ่งบอกว่าคนไทยภาคกลางนิยมใช้เงินเป็นเครื่องประดับแต่อย่างใด เท่าที่จะคุ้นเคยอยู่ บ้างก็มีเพียงเครื่องใช้ของเด็กดังได้กล่าวแล้ว และก็มีเพียงเข็มขัดเงินเท่าที่หญิงไทยทั่ว ๆ ไปใช้ คาด ผ้าซิ่น ภายหลังจากที่ผู้หญิงไทยเริ่มนุ่งผ้าซิ่นแทนโจงกระเบน เครื่องประดับเงินจำนวนมากที่เป็นความนิยมในเมืองไทยมาแต่ก่อนนั้นมีมากอยู่เฉพาะในกลุ่ม ไทยเหนือ เครื่องประดับที่ผู้หญิงและวัยรุ่นสมัยใหม่นิยมกันนั้นมีที่มาหลากหลาย ทั้งจากชาวเขา อินเดีย จีน และที่ประยุกต์มาจากเครื่องทองของชุมชนชาวเขมรที่อีสาน และจากการค้ากับโลกตะวันตก อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทองมีราคาแพงขึ้นทุกที คนจึงหันมาใช้เครื่องประดับเงินมากขึ้น และแม้ แต่เงินเองก็แพงขึ้นตามราคาทองตลอดมา เครื่องใช้ในบ้านเรือนในสังคมสมัยใหม่ที่เจ้าของบ้านมักไม่ ค่อยอยู่บ้านตลอดเวลานั้น จึงเป็นของสมัยใหม่ที่มีราคาถูกกว่าเงินเป็นส่วนมาก เครื่องใช้ที่เป็นงินในปัจจุบัน จึงมักมีอยู่แต่ในบ้านคนมีฐานะดีมาก ๆ ในฐานะของสะสมมากกว่า ของใช้ประจำวัน
สรุป โลหะเงินในอดีต ถูกใช้เป็นเงินตรามากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมด รองลงมาได้แก่การใช้เป็นวัตถุทาง ศาสนา มาในสมัยหลังเมื่อเงินตรามีลักษณะสากลขึ้น สังคมไทยได้รับอิทธิพลทางการค้าจากต่างประเทศ มากขึ้น เครื่อ่งเงินในลักษณะเครื่องใช้ต่าง ๆ มีสัดส่วนมากที่สุดในการใช้โลหะเงิน ในปัจจุบันและต่อไป ในอนาคน เมื่อปริมาณโลหะเงินมีจำกัดลง มีราคาแพงขึ้น ๆ เครื่องใช้ในบ้านก็จะลดลงเรื่อย ๆ พร้อม ๆ กับการค้าส่งออกและการพัฒนาทางหัตถอุตสาหกรรมของไทย ได้รับการฟื้นฟูอย่างยิ่งในระยะหลัง ๆ การ นำเงินมาทำเป็นเครื่องประดับชิ้นเล็ก ๆ เพื่อการส่งออกและของที่ระลึกต่าง ๆ จะมีจำนวนมากในอนาคต |
|
