ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน  มนุษย์ได้นำโลหะเงินมาใช้สองลักษณะ ลักษณะหนึ่งคือ เป็นการใช้ที่คนทั่วไป

มองไม่ค่อยเห็นและไม่ค่อยรู้ คือ การใช้เป็นส่วนผสมทางเคมี  ทางการแพทย์ และทางเทคโนโลยี ต่างๆ 

ตามคุณสมบัติของเงิน อีกลักษณะหนึ่งเป็นการใช้ที่ทุกคนรู้จักดี สัมผัสได้และต่างก็เคยใช้กันมาแต่เก่า

ก่อน  คือ การนำมาทำเป็นสิ่งของต่าง ๆ ตั้งแต่ประดิษฐ์ด้วยเมืออย่างง่ายที่สุด  จนถึงการประดิษฐ์ที่สลับ

ซับซ้อนในขั้นประณีตศิลป์ชั้นสูง  โดยแบ่งการใช้เงินลักษณะนี้เป็น 3 ประเภท คือ

                   1. เงินตรา

                   2. เครื่องใช้

                   3. เครื่องประดับ

        การใช้เครื่องเงินและทองในลักษณะนี้มีมาแต่โปราณแล้ว  มีหลักฐานการค้นพบทางโบราณคดี ว่า

ตั้งแต่สมัยทวาราวดีเราก็มีพระพุทธรูปและเครื่องประดับทองคำใช้กันแล้ว  เคยมีการขุดพบแหวน ต่างหู

สร้ายคอ  และจี้ทองคำในหลาย ๆ แห่งที่อู่ทอง และนครปฐม  คันพบเหรียญเงินในที่ต่าง ๆ จำนวนมาก

และที่มหาสารคามก็พบแผ่นเงินสลักลายพระพุทธรูป พบเจดีย์เงินที่ภาคใต้  การขุดกรุที่วันราชบูรณะที่

อยุธยาก็พบสมบัติมหาศาลของช่วงพุทธศตวรรษที่ 20 และที่ อ.ฮวด  จ.เชียงใหม่  ก็พบศิลปวัตถุสมัย

เชียงแสนอีกหลายอย่างเป็นเงิน  เช่น บัลลังก์จำลอง  พระพุทธรูป กลุ่มเครื่องพุทธบูชาจำลอง แจกัน

จำลอง  ซองพลูจำลอง  ส่วนมากเป็นเงิน และเสาธงห้อยแผ่นเงินแผ่นทอง

          อย่างไรก็ตาม การค้นพบวัตถุเงินทางโบราณคดีทั้งจากการสำรวจและการขุดค้นนั้น ส่วนมากเป็น

เหรียญสมัยทวาราวดี ทั้งเหรียนที่ใช้เป็นเงินตราและความเชื่ออื่น ส่วนมากของกรค้นพบจะพบอยู่ตาม

พื้นที่ทั่ว ๆ ไป  มีอยู่ครั้งเดียวที่พบในหลุมฝังศพที่แหล่งโบราณคดีน้ำตกวังแสนดีที่ลพบุรี  ไม่เคยพบ

เครื่องประดับที่ทำด้วยเงิน

          นอกจากสิ่งทีค้นพบทางโบราณคดีแล้ว หลักฐานอื่นที่ปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้ไม่ค่อยมีเครื่องเงินและ

เครื่องถมก่อนยุคอยุธยา  ในอยุธยาก็มีหลักฐานเหลืออยู่ไม่มากนัก  เครื่องเงินเครื่องถมไทยที่มีอยู่ตาม

แหล่งสะสมและสถาบันทางศิลปทั่วไปในขณะนี้  เกือบทั้งหมดเป็นศิบปวัตถุสมัยรัตนโกสินทร์ตั้งแต่ต้น

รัตนโกสินทร์ลงมา และเริ่มมีมากมายหลายสกุลช่างตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เป็นต้นมา

           แต่ถึงกระนั้น เราก็มีหลักฐานเอกสารอื่นมากพอที่จะยืนยันว่า ไทยเรามีการใช้เครื่องเงินมาแต่

สมัยสุโขทัย  และมีเครื่องถมใช้มาแต่อยุธยาแล้ว

เงินตรา

           เช่นเดียวกับดินแดนส่วนอื่นในแถบเดียวกันนี้ ไทยใช้เงินเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนมาเกือบ

2,000 ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยฟูนัน  เราก็มีเหรียนฟูนัน  เหรียญทวาราวดีทางภาคกลางสมัยทวาราวดี เงินตรา

นโมและตราดอกจันทน์ ทางภาคใต้สมัยศรีวิชัน และในระยะเดียวกันศรีวิชัยนี้ ยังมีเงินที่ใช้ในภาคเหนือ

และภาคอีสารอีกหลายชนิด  ภาคเหนือมีเงินกำไลมือ เงินเจียง เงินท้อกชนิดต่าง ๆ และยังใช้เงินมุ่นหรือ

เงินไซซีของจีนกับเงินรูปีของอินเดียในช่วงที่การค้าเจริญขึ้น  ส่วนภาคอีสานก็มีเงินฮาง เงินตู้ เงินฮ้อย

และเงินลาด

            พอถึงสมัยสุโขทัย เราก็เริ่มใช้เงินพด้วงเป็นหลัก ติดต่อกันตลอดมาจนถึงสมัยอยุธยาและรัตน-

โกสินทร์ตอนต้น  ก่อนจะเริ่มใช้เหรียญกษาปณ์อย่างปัจจุบันเมื่อสมัยราชกาลที่ 4

            เงินที่ใช้เป็นเงินตราแลกเปลี่ยนสินค้านี้  สมัยแรก ๆ เนื้อเงินส่วนมากบริสุทธิ มีส่วนผสมโลหะ

อื่นน้อย จนกระทั่งถึงยุคเหรียนกษาปณ์ยุคแรก ๆ ส่วนผสมหลักในเหรียญก็ยังคงมีเนื้อเงินค่อนข้างสูง

และค่อย ๆ ลดลงมาจนในปัจจุบันไม่มีเนื้อเงินผสมแล้ว  นอกจากเหรียนที่ระลิกที่ออกมาใช้ในโอกาส

สำคัญ ๆ 

page : 1  2  3  4