Niek en Mariola -op reis-
Georgetown 2 01-12-2002 t/m 04-12-2002 Lees Cameron Highlands, Georgetown, of andere reisverslagen...
Uit het Penangkrantje halen we de bussen die naar bezienswaardigheden en parken gaan, zodat we besluiten zondag naar de Snaketemple te gaan. We willen vroeg op, zodat het niet te warm zal zijn. We lopen naar het busstation, waar we bij Komtar nieuwe videobandjes willen halen, en ontbijt. De winkels blijken echter pas om 10 uur open te gaan, dat is een strop! Dus zit er niks anders op dan bij het busstation in een restaurantje te ontbijten, dat wordt een Indier. We bestellen roti met ei, en een koffie. Dat is een soort pannenkoek met hartige (dip)saus. De koffie is met veel melk en mierzoet en heeft een beetje chocoladesmaak. Dit is de nationale koffie, kopi genoemd.
Na het ontbijt lopen we rond het busstation en viden een winkel die videobandjes verkoopt; voor 40 RM. Nouja, gisteren zagen we bij komtar drie voor 65! De man wil wel een special prijs maken... drie voor 100. We blijven aandringen, hij pakt z'n Sony map erbij, .. nou vooruit...we krijgen er drie voor 65. Vreemde ervaring, dat je dus ook bij geprijsde artikelen moet afdingen. We gaan naar het busstation, alwaar we een half uur wachten alvorens onze bus komt. Eenmaal bij de snaketempel valt het vooral Niek een beetje tegen; in de tempel zijn drie slangen in een boompje gehangen, die behoorlijk gedrogeerd lijken door de wierook. In een volgende ruimte kan je op de foto met dergelijke groene slangen, maar dan zonder giftanden. Boven is nog een tempel met een Buddha en overal is er een mogelijkheid om te doneren voor de armen. De mensen in de tempel dringen er zelfs een beetj erop aan bij ons, het lijkt de kerk wel! We laten ons niet intimideren en lopen verder. Na deze teleurstellende ervaring gaan we terug naar de weg, op zoek naar een bushalte, die er aan onze kant niet is. We moeten een heel eind lopen....gelukkig komt de bus dan redelijk  snel.
Op de terug weg begint het opeens te plenzen, en eenmaal bij Komtar terug rennen we naar binnen. We gaan lekker naar de mcDonalds voor lunch, hamburger en een ijsje. Als het droog is gaan we naar het hotel, zien een internettoko met ADSL voor 3 RM/uur hoihoi en houden de rest van de dag voor gezien. Oja, het Indisch eten beviel wel, we aten die avond kip tandoori met naan. Daar kan Knorr nog wat van leren!!!

Maandag gaan we (met de bus)naar de botanische tuin, om kennis te maken met
de natuur van Maleisie, en naar blijkt de apen, die ook in deze enorme tuin huizen. Als we onder een boom gaan zitten (na alle losse spullen uit het netje in de rugzak gestopt te hebben) komt er een nieuwsgierig dichtbij, en pakt het plastic zakje uit Niek's netje,welke we vergeten waren. Weigert deze ook terug te geven, totdat hij even niet oplet en Niek hem teruggritst waarvoor hij als dank een bek met tanden te zien krijgt.
Na een wandeling door het park nemen we de bus terug, en gaan in Georgetown met de free shuttle naar het nationale museum. Daar is een tentoonstelling van de koloniale geschiedenis van Georgetown, en van de verschillende bevolkingsgroepen die hier leven. Erg interessant. We lopen door Little India terug, en komen aan bij een grote tempel, welke de voorkant is van SriMariamman, waar we vorige keer bij de achterkant stonden. Binnen is een dienst bezig, dus we wachten even. Mariola ontdekt een raam, waar we naar binnen kunnen gluren. We worden betrapt en naar binnen gewenkt. Die kans laten we niet gaan, trekken onze schoenen uit en gaan naar binnen. Een 'priester' zit voor een kleed met fruit en bloemen en maakt
een vuur in een schaal terwijl hij spreekt en zingt (voor ons niet te herhalen), om hem heen staan vier Indiers met gevouwen handen. Ondertussen maken twee muzikanten muziek met een trommel en een blaasinstrument. Als hij klaar is krijgen ze een stip van as op hun hoofd gedrukt, en wij ook ! We mogen foto's maken en Mariola filmt stukjes van het ritueel, en later van de binnenkant van de tempel. We verlaten de tempel weer, onder de indruk van dit kleur- en geurrijke spektakel.

Dinsdag combineren we de Kek Lok Si tempel met een bezoek aan het koelere Penang Hill. Deze wat verderweg gelegen Chinese tempel bestaat uit zeven tempels met verschillende betekenis. Jammergenoeg is het bloedheet, wat het klimmen naar en in de tempel bemoeilijkt. De tempels zijn stuk voor stuk
mooi gedecoreerd, en bevatten enorme buddhabeelden en beelden van de studenten van Buddha. Die laatste zijn best grappig, ze hebben allemaal een ander gezicht en een andere houding. Sommige buddha hebben een omgekeerde swastika op hun borst. De binnenkant van de ruimtes zijn ingelegd met tegels, en op elke tegel staat een buddha. Boven staat een pagoda opgebouwd in drie delen; drie stijlen: Thais, Chinees, Birmees.
We dalen de trappen weer af, en beneden zoeken we een eettentje uit. Logischerwijs zijn ze allemaal Chinees. Alles staat in het chinees aangegeven, dus ja, je bent afhankelijk van een chinees die wat engels spreekt, maar echt uitleggen wat wat is kunnen ze niet. We bestellen Meesoup en Mee Goreng, denken we. We krijgen allebei een kom, met heet water, noedels, visballen, andere ballen en nog wat ondefineerbare vleesvormpjes. Die halen we eruit, en voorzichtig beginnen we te eten. Echt lekker is het niet, maarja, het is vocht en het is eten. Als iemand ons wat verder wegwijs kan maken in de authentieke chinese keuken, graag!!!
We nemen de bus naar PenangHill, of eigenlijk het kleine treinstationnetje, die je in twee fases de berg opbrengt. Dit was vroeger een vakantieplaats voor de kolonisten, omdat het er een stuk koeler is dan beneden. Toen was er nog geen trein.... en werden de Engelsen door koelies naar boven gedragen. Vanuit het stijl omhooggaande treintje zien we alweer apen. Eenmaal boven is het inderdaad aangenaam, we zoeken een rustplek en gaan eens lekker zitten lezen, totdat het weer tijd wordt om te gaan.

Woensdag gaan we op zoek naar het Forestry Museum, we lazen erover in de Dominicus. Echter geen adres, en ons Penangkrantje weet niks van een forestryMuseum. Het moet in de buurt van de butterfly farm zijn, en dat staat er wel op. We nemen dus de bus naar de butterfly farm. Het is aan de andere kant van het eiland, en daardoor komen langs Batu Ferringhi, de stranden van Penang, waar torenhoge hotels verrijzen, en langs de kant van de weg toeristische stalletjes staan. Hier mis je toch veel van het werkelijke Maleisische leven in Georgetown...beoordelen wij. We worden er op een rotonde uit gegooid, en een bord wijst naar de Butterflyfarm, 1 km. Vooruit dan maar. We doen wel weer alsof het niet te warm is. Na 20 minuten vinden we de butterfly farm, en lopen door, en ja, na de bocht is een park. Het is een stuk jungle, wat doorloopt naar Penang Hill, met een museum dat inzicht geeft in de flora en fauna van de regenwouden, en waar het hout voor gebruikt wordt, en hoe bomen gekapt worden. Verder zitten er slangen in een kooi (met een bange muis), loopt er een beekje en is er een kantine (dicht) en zijn er trekkings uitgezet.  Hadden we dat maar geweten. We zijn niet gekleed op een trekking (korte broek, slippers en geen muggenspray bij ons) dus kunnen niet een van de wandelingen door de jungle maken.  We gaan met onze voeten in het beekje zitten afkoelen, en lopen weer naar de weg. Terug bij de rotonde gaan we bij een Indier naar binnen die als specialiteit Roti piang met ijs en homning belooft. En dat was lekker! Gesterkt gaan we op de bus terug wachten. In de bus hier moet je trouwens gepast muntgeld in een buis gooien, voor de afstand die je aflegt, beginnend bij 80 sen. Dus we sparen ons muntgeld op tegenwoordig. Het apparaat wisselt namelijk niet.... De taxi's hebben meters, die je aan moet laten zetten, beginnen bij 2 RM en dan ongeveer 1.20 Rm per kilometer.
Donderdag gaan we met de bus naar Cameron Highlands, op naar de koele bergen!
Contact Info:
URL: http://www.geocities.com/niekenmariola
Email: [email protected]
Hosted by www.Geocities.ws

1