Rommel, de woestijnvos
Erwin Rommel werd geboren op 15 november 1891 te Heidenheim. Hij was afkomstig
uit de middenklasse(de bedoeling van de vermelding is dat de meeste bevelhebbers
uit de adel kwamen).
Tijdens zijn jeugdjaren profileerde Rommel zich als een kritisch iemand
met een groot uithoudingsvermogen.
In 1910 werd hij cadet op de militaire school, een jaar later werd hij sergeant
en mocht hij naar de krijgschool gaan(dat was hem gelukt zonder connecties!).
Rommel werkte hard en beëindigde zijn schoolcarrière als officier.
In 1916 trouwde hij met Lucie Maria Molin afkomstig uit een artistocratisch
gezin. Deze vrouw zal een enorme steun zijn voor Rommel in zijn moeilijke
periodes. Tijdens
de Grote oorlog behaalde hij vele successen zoals aan Verdun, aan het
Karpatenfront, de slag om de Caporetto,... Hij kreeg natuurlijk veel onderscheidingen
waaronder de pour le merité de felbegeerdste van allemaal.
In 1929 werd hij instructeur in Dresden, in dat zelfde jaar kreeg hij
de benoeming van majoor.
Een jaar later mocht hij het 3de bataljon van het 17 de infanterieregiment
aanvoeren.
In 1935 werd hij luitenant-kolonel en hoofdinstructeur aan de militaire
academie te Potsdam. Daar schreef hij Infanterie greift an, een
boek die men later zal gebruiken als tactisch handboek. Het duurde niet
lang of hij werd tot kolonel benoemd en daarbij werd hij bevelhebber van
Hitlers lijfwachten. In 1940 kreeg hij het bevel - voor het eerst - over
de 7de pantserdivisie of de spookdivisie waarmee hij Frankrijk
binnenviel.
Omdat zijn as-partner(Mussolini)
zich in de misere had gewerkt om de Britten uit hun kolonies in N-Afrika
te verdrijven kon Hitler niets anders dan hem te steunen en bracht het
Afrikakorps op de been, Rommel kreeg de leiding.
(informatie over
zijn woestijnavontuur te vinden bij woestijnoorlog)
Nadat de woestijnoorlog zo goed als verloren was keerde Rommel terug naar
Berlijn door ziekte(maagzweren). Nadat hij genezen was moest hij de Atlantikwall
inspecteren hij wist dat deze muur moeilijk te verdedigen zou zijn als
de geallieerden meer vlieguitgen konden inzetten dan de Luftwaffe. Hij
had ook al een vermoeden dat de grote landing(D-day) niet in Calais zou
gebeuren maar in Normandië. Natuurlijk was hij maar een inspecteur,
had hij de positie van Rundstedt bekleed zou D-day er misschien niet zo
vlekkeloos geweest zijn voor de geallieerden.
Zijn leven kwam
nog een keer in gevaar in Frankrijk toen hij op 17 juli 1944 in zijn stafauto
door een Brits vliegtuig werd aangevallen. Maar tijdens zijn carriere
begon hij zich meer en meer tegen Hitler en zijn NSDAP te zetten(hij durfde
zijn mening zeggen) omdat hij wist dat Hitler hen allemaal naar de ondergang
zou sleuren en ook bewees Rommel dat hij onvoldoende inzicht had in oorlog
(zie Stalingrad en de bevoorrading van de
woestijnoorlog)
In februari 1944 ontmoette Rommel voor de eerste keer een samenzweerder,
dr. Strolin(burgemeester van Stuttgrat) hij wil Hitler laten af treden
door een pantserregiment tegen Hitler opzetten. Ze zouden Hitler niet
doden omdat de propagandamakers hem dan als een martelaar zouden afschilderen.
Maar omdat het plan zo moeilijk uitvoerbaar was(men wist niet wat er zou
gebeuren als het pantserregiment overmeesterd kon worden door SS-ers want
zij bleven vurig aanhanger van Hitler) koos men toch voor het ombrengen
van de Führer.
De aanslag wordt op 20 juli 1944 gepleegd(een bom onder een tafel), Hitler
kwam er met veel geluk vanaf. Von Stulpnager, één van de bedenkers probeerde
zelfmoord te plegen maar dat werd op het laatste moment verijdeld. In
het ziekenhuis spreekt Von Stulpnagel half bewusteloos de naam Rommel
uit, de Duitsers die bij hem waren legden natuurlijk de link dat Rommel
een groot aandeel opeiste in deze aanslag. Nadat Rommel genezen was gaven
ze hem indirect de keuze: het gif nemen(waarbij de nazi's zijn familie
zouden met rust laten) of terechtstaan voor een volksrechtbank(waar het
omgekeerde zou gebeuren). Hij nam afscheid van zijn gezin en pleegde zelfmoord
in de tuin vergezelt door 2 generaals. In de lijkrede staat er dat Rommel
gestorven was aan zijn verwondingen.
Opmerkingen
In de Eerste Wereldoorlog slaagt hij erin nutteloze bloedvergieten te
vermijden door nooit op versterkte punten te stormen(de specialiteit van
de Franse en de Britse generaals). Hij koos altijd voor het verrassingselement
dit leverde altijd het meeste succes.
Ook wat er enorm opvalt is dat hij altijd was waar zijn mannen vochten:
in de voorste frontlinie, om zo een hoog moreel te krijgen en ook zeer
belangrijk een goed overzicht te krijgen van de situatie
Hij trok zich niets van de theorie aan. Hij gebruikte bijvoorbeeld altijd
88mm-luchtafweerkanonnen tegen tanks met enorm succes).
Na zijn dood bleef hij zelfs een groot voorbeeld voor alle mensen die
in dienst waren in het leger. In Duitse legerkantines hangt er soms nog
altijd een afbeelding van Rommel met de zin unsere Erwin, er war sauber.
Gemaakt door Laurens Snauwaert
met
dank aan:
het boek
Rommel de woestijnvos, auteur onbekend
http://www.achtungpanzer.com/gen1.htm
|
klik
op de foto om te vergroten
88mm
geschut
|