Rommel, de woestijnvos
Erwin Rommel werd geboren op 15 november 1891 te Heidenheim. Hij was afkomstig uit de middenklasse(de bedoeling van de vermelding is dat de meeste bevelhebbers uit de adel kwamen).
Tijdens zijn jeugdjaren profileerde Rommel zich als een kritisch iemand met een groot uithoudingsvermogen.
In 1910 werd hij cadet op de militaire school, een jaar later werd hij sergeant en mocht hij naar de krijgschool gaan(dat was hem gelukt zonder connecties!). Rommel werkte hard en beëindigde zijn schoolcarrière als officier.
In 1916 trouwde hij met Lucie Maria Molin afkomstig uit een artistocratisch gezin. Deze vrouw zal een enorme steun zijn voor Rommel in zijn moeilijke periodes.

Tijdens de Grote oorlog behaalde hij vele successen zoals aan Verdun, aan het Karpatenfront, de slag om de Caporetto,... Hij kreeg natuurlijk veel onderscheidingen waaronder de pour le merité de felbegeerdste van allemaal.
In 1929 werd hij instructeur in Dresden, in dat zelfde jaar kreeg hij de benoeming van majoor.
Een jaar later mocht hij het 3de bataljon van het 17 de infanterieregiment aanvoeren.
In 1935 werd hij luitenant-kolonel en hoofdinstructeur aan de militaire academie te Potsdam. Daar schreef hij Infanterie greift an, een boek die men later zal gebruiken als tactisch handboek. Het duurde niet lang of hij werd tot kolonel benoemd en daarbij werd hij bevelhebber van Hitlers lijfwachten. In 1940 kreeg hij het bevel - voor het eerst - over de 7de pantserdivisie of de spookdivisie waarmee hij Frankrijk binnenviel.

Omdat zijn as-partner(Mussolini) zich in de misere had gewerkt om de Britten uit hun kolonies in N-Afrika te verdrijven kon Hitler niets anders dan hem te steunen en bracht het Afrikakorps op de been, Rommel kreeg de leiding.

(informatie over zijn woestijnavontuur te vinden bij woestijnoorlog)
Nadat de woestijnoorlog zo goed als verloren was keerde Rommel terug naar Berlijn door ziekte(maagzweren). Nadat hij genezen was moest hij de Atlantikwall inspecteren hij wist dat deze muur moeilijk te verdedigen zou zijn als de geallieerden meer vlieguitgen konden inzetten dan de Luftwaffe. Hij had ook al een vermoeden dat de grote landing(D-day) niet in Calais zou gebeuren maar in Normandië. Natuurlijk was hij maar een inspecteur, had hij de positie van Rundstedt bekleed zou D-day er misschien niet zo vlekkeloos geweest zijn voor de geallieerden.

Zijn leven kwam nog een keer in gevaar in Frankrijk toen hij op 17 juli 1944 in zijn stafauto door een Brits vliegtuig werd aangevallen. Maar tijdens zijn carriere begon hij zich meer en meer tegen Hitler en zijn NSDAP te zetten(hij durfde zijn mening zeggen) omdat hij wist dat Hitler hen allemaal naar de ondergang zou sleuren en ook bewees Rommel dat hij onvoldoende inzicht had in oorlog (zie Stalingrad en de bevoorrading van de woestijnoorlog)
In februari 1944 ontmoette Rommel voor de eerste keer een samenzweerder,
dr. Strolin(burgemeester van Stuttgrat) hij wil Hitler laten af treden door een pantserregiment tegen Hitler opzetten. Ze zouden Hitler niet doden omdat de propagandamakers hem dan als een martelaar zouden afschilderen. Maar omdat het plan zo moeilijk uitvoerbaar was(men wist niet wat er zou gebeuren als het pantserregiment overmeesterd kon worden door SS-ers want zij bleven vurig aanhanger van Hitler) koos men toch voor het ombrengen van de Führer.
De aanslag wordt op 20 juli 1944 gepleegd(een bom onder een tafel), Hitler kwam er met veel geluk vanaf. Von Stulpnager, één van de bedenkers probeerde zelfmoord te plegen maar dat werd op het laatste moment verijdeld. In het ziekenhuis spreekt Von Stulpnagel half bewusteloos de naam Rommel uit, de Duitsers die bij hem waren legden natuurlijk de link dat Rommel een groot aandeel opeiste in deze aanslag. Nadat Rommel genezen was gaven ze hem indirect de keuze: het gif nemen(waarbij de nazi's zijn familie zouden met rust laten) of terechtstaan voor een volksrechtbank(waar het omgekeerde zou gebeuren). Hij nam afscheid van zijn gezin en pleegde zelfmoord in de tuin vergezelt door 2 generaals. In de lijkrede staat er dat Rommel gestorven was aan zijn verwondingen.

Opmerkingen
In de Eerste Wereldoorlog slaagt hij erin nutteloze bloedvergieten te vermijden door nooit op versterkte punten te stormen(de specialiteit van de Franse en de Britse generaals). Hij koos altijd voor het verrassingselement dit leverde altijd het meeste succes.
Ook wat er enorm opvalt is dat hij altijd was waar zijn mannen vochten: in de voorste frontlinie, om zo een hoog moreel te krijgen en ook zeer belangrijk een goed overzicht te krijgen van de situatie
Hij trok zich niets van de theorie aan. Hij gebruikte bijvoorbeeld altijd
88mm-luchtafweerkanonnen tegen tanks met enorm succes).
Na zijn dood bleef hij zelfs een groot voorbeeld voor alle mensen die in dienst waren in het leger. In Duitse legerkantines hangt er soms nog altijd een afbeelding van Rommel met de zin unsere Erwin, er war sauber.

Gemaakt door Laurens Snauwaert

met dank aan:

het boek Rommel de woestijnvos, auteur onbekend
http://www.achtungpanzer.com/gen1.htm

klik op de foto om te vergroten

88mm geschut

Hosted by www.Geocities.ws

1