บทสรรเสริญธรรม

(ใช้เวลาฟังพระเทศนาธรรมจบแล้ว)
เอวัง อะจินติยา พุทธา, พุทธะคุณา อะจินติยา,
อะจินติเย ปะสันนานัง, วิปปะโก โหติ อะจินติโย
เอวัง อะจินติยา ธัมมา, ธัมมะคุณา อะจินติยา,
อะจินติเย ปะสันนานัง, วิปปะโก โหติ อะจินติโย
เอวัง อะจินติยา สังฆา, สังฆะคุณา อะจินติยา,
อะจินติเย ปะสันนานัง, วิปปะโก โหติ อะจินติโย
เย จะ พุทธา อะตีตา จะ, เย จะ พุทธา อะนาคะตา,
ปัจจุปันนา จะ เย พุทธา, อะหัง วันทามิ สัพพะโส
เย จะ ธัมมา อะตีตา จะ, เย จะ ธัมมา อะนาคะตา,
ปัจจุปันนา จะ เย ธัมมา, อะหัง วันทามิ สัพพะโส
เย จะ สังฆา อะตีตา จะ, เย จะ สังฆา อะนาคะตา,
ปัจจุปันนา จะ เย สังฆา, อะหัง วันทามิ สัพพะโส
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง, พุทโธ เม นะระณัง วะรัง,
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เม โหนตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง, ธัมโม เม นะระณัง วะรัง,
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เม โหนตุ สัพพะทา
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง, สังโฆ เม นะระณัง วะรัง,
เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ, โสตถิ เม โหนตุ สัพพะทา
พุทธะเตเชนะ, ธัมมะเตเชนะ, สังฆะเตเชนะ,
อิมินา ปุญญะเตเชนะ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา พรหมมา วิหาโร,

 

บารมี ๓๐ ทัศ แบบครูบาศรีวิชัย
(หันทะ มะยัง มหาปาระมียัง กะโรมะ เสฯ)

 

 

คำสวดบูชาพระคุณทั้ง ๕

ข้าขอไหว้พระพุทธ	บริสุทธิ์ด้วยปัญญา
พระคุณกรุณา	แก่ประชา ชนิกร
ไหว้ธรรมล้ำเลิศสุด	ที่พระพุทธทรงสั่งสอน
พระธรรมเทิดสุนทร	สอนใจให้ใฝ่แต่ดี
ไหว้สงฆ์ทรงศีลสัตย์	ปฏิบัติบ่มอินทรีย์
แพร่ธรรมทั่วธานี	ทางพร้อมน้อมใจตน
ไหว้ท่านผู้เมตตา	คือบิดา-มารดาตน
เลี้ยงลูกยั่งยืนชนม์	จนเติบใหญ่ ไม่อาดูร
ไหว้คุณครูอาจารย์	สอนเขียนอ่านปัญญาพูน
แนะนำพร่ำเกื้อกูล	ให้ศิษย์เกิดปรีชาชาญ
ข้าขอยอหัตถ์ไหว้	ละน้อมใจอธิษฐาน
พระคุณท่านบันดาน	มีแต่ความจำเริญ เทอญฯ

 

 

สัพพะโร

สัพพะโรคะวิมุตโต, สัพพะสันตา ปะวัชชิโต, สัพพะเวระมะติกกันโต,
นิพพุทโต จะตุวังภะวะสัพพีติโย วิวัชชันตุสัพ พะโรโค วินัสสะตุ มา เต ภะวัต วันตะราโย, สุขี ทีฆายุโก ภะวะ อภิวาทะนะ สีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ, อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง.

 

คาถาบูชาพระพุทธสิหิงค์
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหัง สัมมาสัมพุทธัสสะ,
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหัง สัมมาสัมพุทธัสสะ,
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหัง สัมมาสัมพุทธัสสะ,

(นำ) หันทะ มะยัง พุทธะปะสังสา คาถาโย พุทธะสิหิงโต นามะภะ
ณามะ เสฯ
(รับ) อิติ ปะวะระสิหิงโค อุตตะมะยะโสปิ เตโช ยัตถะ กัตถะ จิตโต
โส สักกาโร
อุปาโท สะกาละพุทธะสาสะนัง โชตะยันโตวะ ทีโป
สุระนะเรหิ มะหิโต ธะระมาโนวะ พุทโธติ

(คำแปล)
พุทธะสิหิง อุบัติมา ณ แดนใด
ประเสริฐ ธ เกริกไกร ดุจกายพระศาสดา
เป็นที่เคารพน้อม มนุษย์พร้อมทั้งเทวา เปรียบเช่นชวาลา ศาสนาที่มั่นคง
เหมือนหนึ่งพระสัมพุทธ สุวิสุทธิ์พระชนม์คง
แดนใดพระดำรง พระศาสน์คงก็จำรูณ
ด้วยเดชสิทธิศักดิ์ ธ พิทักษ์อนุกูล
พระศาสน์ บ่ มิสูญ พระเพิ่มพูลมหิทธา
ข้าฯ ขอเคารพน้อม วจีค้อมขึ้นบูชา
พิทักษ์ ธ รักษา พระศาสน์มาตลอดกาล
ปวงข้าฯ จะประกาศ พุทธศาสน์ให้ไพศาล
ขอพระอภิบาล ชินมาร นิรันดร์เทอญฯ

อนิจจา วะตะ สังขารา อุปปาทะวะยะธัมมิโน อุปปะชิตะวา นิรุชฌันติ เตสัง วูปะสะโม สุโข ฯ สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ มีการเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป การระงับสังขารนั้นได้ เป็นเหตุให้มีสุข จากหนังสือข้อคิดคติธรรม ๒๕๔๑