หลังจากการแข่งขัน 16 เกมของศึกชิงแชมป์โลกจบลง เราก็ได้แชมป์โลกหมากรุกคนใหม่ในวัยเพียง 25 ปี วลาดิเมียร์ แครมนิค ซึ่งก่อนการแข่งไม่มีใครที่จะลงความเห็นว่าเขาจะเป็นฝ่ายชนะเลยแม้แต่คนที่เชียร์แครมนิคเอง เพราะอีกฝ่ายคือสุดยอดฝีมือตลอดกาล แกรี่ คาสปารอฟ แต่การณ์กลับปรากฏว่าแครมนิคเป็นฝ่ายชนะไป 8.5-6.5 (ชนะ 2 แพ้ 0 เสมอ 13) เป็นคะแนนที่ขาวสะอาดไร้ข้อกังขา และข้อสำคัญคือเป็นครั้งที่สองในประวัติศาสตร์การแข่งขันชิงแชมป์โลก ที่ฝ่ายแชมป์คนเดิมไม่สามารถจะเอาชนะได้แม้แต่เกมเดียว! (ครั้งแรกระหว่าง Emanuel Lasker แชมป์โลกคนที่ 2 ผู้ที่ครองตำแหน่งนานที่สุด กับ Jose Raul Capablanca แชมป์โลกคนที่ 3 ที่ช่วงปิดเกมเฉียบแหลมที่สุดในปี 1921)

ในฐานะที่พวกเราได้จับตาเขาตั้งแต่เริ่มได้รับตำแหน่ง หลังจากที่คาสปารอฟครองบัลลังค์มาถึง 15 ปี เรามาดูกันครับว่า แครมนิคจะยังยืนยงต้านสุดยอดฝีมือทั้งรุ่นเก่า และรุ่นใหม่อยู่ได้อีกนานเหมือนกับที่คาสปารอฟทำมาแล้วหรือไม่ สู้เขา..วลาดิเมียร์ แครมนิค

บทสัมภาษณ์โดย John Henderson ตีพิมพ์ครั้งแรกที่เว็บ ChessCenter ส่วนข้อความอธิบายในวงเล็บเป็นของผู้แปลเองครับ

ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับคุณนะ วลาดิเมียร์ แครมนิคสำหรับการแข่งขันที่สุดวิเศษ! อยากทราบว่าถึงตรงไหนที่คุณรู้สึกตัวว่าได้เป็นแชมป์โลกแล้วจริงๆ?

ครับ ตอนนี้ผมฟิตที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ งดสูบบุหรี่มาสองสามเดือนแล้ว หกเดือนที่ผ่านมานี่ผมได้ใช้บริการจากผู้ฝีกสอนกีฬาระดับสุดยอด: Valeriy Krylov (เป็นคนเดียวกับที่เคยฝึกให้กับอนาโตลี คาร์ปอฟแชมป์โลกคนที่ 12) ซึ่งเคยฝึกให้กับทีมชาติบาสเกตบอลรัสเซีย มาเป็นคนกำหนดตารางฝึก และคอยดูแลอาหารการกินของผมด้วย

นอกจากนั้นผมยังฝึกกายภาพอย่างหนักกับ Miguel ที่มาจอก้าในช่วงหลายอาทิตย์ก่อนหน้าที่จะมาแข่งที่ลอนดอนนี่ ทั้งว่ายน้ำ, ยกน้ำหนัก และวอลเล่ย์บอล เมื่อมาถึงลอนดอนแล้วก่อนแข่ง(แครมนิคมาถึงลอนดอนก่อนแข่งสามสัปดาห์)เราก็ยังเล่นเทนนิสกันบ้าง แต่ตอนแข่งผมงดเล่นกีฬา เพราะดูท่ามันจะหนักไปหน่อย ถึงจะเป็นการฟิตขั้นสุดยอดให้ผมก็เถอะ

การฟิตคราวนี้ ทำให้น้ำอดน้ำทนในการแข่งขันของผมผิดจากที่เคยอย่างใหญ่หลวง ผมนึกไม่ถึงว่าจะมีพลังถึงระดับนี้ในการแข่ง มันเป็นแรงขับดันพิเศษของผมก็ว่าได้ มีคนที่มองไม่ออกว่าผมจะเล่นเกมหินสุดยอดของที่นี่ยังไง(หลังจากบอบช้ำจากการแข่งครั้งก่อน) หนำซ้ำยังมาแข่งด้วยสภาพฟิต, ไร้ไขมัน, และดูพร้อมที่จะแข่งกับคาสปารอฟได้ สำหรับพวกเขาลำพังแค่นั่งให้คนทั้งหอประชุมรุมจ้องก็เหนื่อยแล้ว แต่นี่เขากลับงงงันที่ผมกลับมามีพลังเหลือเฟือขนาดนี้

โอ๊ะ..! อย่าเข้าใจผมผิดไป คาสปารอฟนั้นคือสุดยอดฝีมือของโลก ระดับที่เรียกได้ว่ามหัศจรรย์ แต่ผู้เล่นส่วนใหญ่จะกลัวเขาในตอนที่ไม่ควรกลัว ผมเห็นได้จากแววตาของพวกเขาตอนที่แข่งกับคาสปารอฟ ทำได้แค่เดินหมากและกดหยุดนาฬิกา ผมจะบอกให้นะ นั่นน่ะไม่ใช่วิธีที่จะสู้กับคาสปารอฟ เขาสามารถจับกระแสความกลัวนั้นได้ และนั่นเท่ากับเป็นการเพิ่มพลังพิเศษให้กับเขาไปอีกต่างหาก

ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วง่ายมาก เริ่มแรกถ้าคุณต้องการเอาชนะคาสปารอฟ..อย่าไปกลัวเขา มีเรื่องอื่นที่จะต้องทำอีกมาก แต่เหนืออื่นใดสำคัญที่สุดคือ: อย่ากลัวเขา!

มีหลายคนที่คิดว่าการแข่งครั้งนี้น่าจะเป็นของ อเล็กเซย์ ชิรอฟมากกว่าที่จะเป็นคุณ เพราะชิรอฟเอาชนะคุณในศึกสรรหาผู้ท้าชิง ปี 1997 คุณคิดว่ายังไงครับสำหรับกรณีนี้?

โดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่ได้รู้สึกว่ามีความผิด หรือต้องรับผิดชอบใดๆต่อกรณีที่ชิรอฟคิดว่าเขาควรมีสิทธินี้(ตอนนี้ชิรอฟกำลังฟ้องศาลเพื่อเรียกค่าเสียหายในกรณีนี้) จำได้มั้ยครับ? ผมเองก็ตกเป็นเหยื่อของเหตุการณ์นั้น หลายๆคนลืมไปว่า คาสปารอฟเองก็เป็นเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายในสิ่งที่เกิดกับ WCC(ต้องปิดไป)

จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมากว่าสองปีแล้ว และสถานการณ์เปลี่ยนไป ไม่มีใครต้องการจัดการแข่งขันครั้งนี้ ช่วงเวลานั้นผ่านไปแล้ว เราไม่สามารถดึงรั้งทุกสิ่งทุกอย่างให้กลับมาได้อย่างที่เขาต้องการ ครับมันเป็นเรื่องน่าเห็นใจเขากับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่นี่คือชีวิตจริง...ผมไม่คิดว่าสิ่งที่เขากล่าวหานั้นมีเหตุผล มันเป็นความกักขฬะ ไม่ใช่กักขฬะสำหรับผม แต่สำหรับวงการหมากรุก เพราะเขากำลังฟ้องให้จัดการแข่งขันแข่งนี้ขึ้นใหม่ และให้ผมถูกปรับแพ้

นี่ไม่ใช่เป็นสิ่งเลวร้ายสำหรับผม แต่กลับเป็นสิ่งเลวร้ายสำหรับวงการหมากรุกต่างหาก ชิรอฟยังได้เขียนบทความนี้ลงในวารสารที่แพร่ทั่วโลก นักหมากรุกสมัครเล่นที่ได้อ่านจะคิดขึ้นเป็นอย่างแรกคือ "มีปัญหาซะแล้วในวงการหมากรุกระดับโลก ก็ยอดฝีมือระดับท๊อปเป็นคนบอกเองนะเนี่ย" เขาควรจะหยุดซะตั้งแต่ตอนนี้ สิ่งที่พูดนอกจากทำลายตัวเขาเองแล้ว ยังได้ทำลายวงการหมากรุกเป็นวงกว้างอีกด้วย

ดูคุณสงบเยือกเย็นเมื่อแข่งหมากรุก เหมือนกันมากกับบอริส สปาสกี้(แชมป์โลกคนที่ 10 ปี 1969-1972) ถามหน่อยเถอะครับ จริงๆแล้วลึกๆคุณก็รู้สึกประสาทเสียเหมือนกับที่สปาสกี้เคยสารภาพไว้บ้างหรือเปล่า?

ไม่เลยครับ ผมกลับสงบเยือกเย็นแทบตลอดทั้งเกม ถึงจะไม่ 100% แต่ก็เป็นส่วนใหญ่ที่จะนิ่งมาก ผมไม่ชอบที่จะแสดงความรู้สึกในตอนที่แข่ง ไม่ใช่เพราะไม่ให้คู่แข่งจับไต๋ได้ แต่เพราะนั่นเป็นสไตล์ของผม ผมชอบที่จะเก็บมันไว้เอง

ในประการนี้ผมคิดว่าผมมีลักษณะตรงข้ามกับคาสปารอฟ ซึ่งเขากลับจะแสดงออกให้เห็นถึงอารมณ์ของเขาจากภาษาท่าทาง เปิดมันออกมาให้เห็นทั้งหมด แต่ผมไม่

มีความสนใจอย่างมากที่ FIDE ได้กำลังดำเนินการจัดการแข่งขันให้มีแชมป์โลกเพียงหนึ่งเดียว(จากที่ตอนนี้มีตำแหน่งแชมป์โลกของ FIDE และแชมป์จากคนที่เก่งที่สุดในโลก) แฟนๆหมากรุกต่างก็อยากให้เกิดการแข่งนี้ขึ้นมา ในฐานะแชมป์โลกคุณจะจะทำยังไงกับกรณีนี้ คุณลองคุยกับ Kirsan Iljumzhinov (ประธาน FIDE) เกี่ยวกับความเป็นไปได้บ้างรึยังครับ?

ตอนนี้ผมยังบอกอะไรคุณไม่ได้เลยครับ มีหลายสิ่งที่น่าพิจารณา แต่ทันทีที่ผมเซ็นสัญญากับศึก Braingames(ชิงแชมป์โลก) นี้ ถ้าพวกเขา(Braingames)เห็นด้วยที่จะจัดการแข่งที่ว่าล่ะก็ เยี่ยม! เป็นสิ่งผมจะนำมาพิจารณาด้วยความสนใจอย่างยิ่งครับ

แต่ถ้าพวกเขาไม่สนใจ ด้วยพันธะกรณีต่อผม ผมก็ต้องทำตาม ผมไม่รังเกียจที่จะคุยกับ Kirsan แต่จะไม่ละเมิดพันธะกรณีกับ Braingames แน่นอนครับ

ที่ผ่านมามีการพูดถึงกันค่อนข้างมาก โดยเฉพาะในการแข่งครั้งนี้ ในเรื่องที่คาสปารอฟเป็นอาจารย์สอนหมากรุกให้คุณที่โรงเรียนคาสปารอฟ-บอทวินนิค แห่งรัสเซีย ถามจริงๆเถอะ คุณได้รับการสอนเป็นการส่วนตัวจากคาสปารอฟ หรือว่าส่วนใหญ่เรียนจากอาจารย์ท่านอื่นครับ?

จริงๆแล้วไม่มีการสอนแบบส่วนตัวหรอกครับ ที่โรงเรียนเราแบ่งเป็นกลุ่มละ 12 คน คาสปารอฟจะใช้เวลาราวๆ 3 วันต่อครั้งในการสอน หรือเล่นแบบหลายกระดานพร้อมกัน เรื่องเล่าลือที่ว่าผมเป็นศิษย์ของคาสปารอฟเป็นเรื่องหวือหวาซะมากกว่า บอทวินนิค(แชมป์โลก 3 สมัย 1948-1957, 1958-1960, 1961-1963 )ต่างหากที่เป็นคนสอนแทบทั้งหมดที่โรงเรียน

คาสปารอฟ จะให้เวลาอันทรงคุณค่ากับเราเท่าที่จะให้ได้ คุณอาจจะพูดได้ว่าเขาเป็นอาจารย์ของผม เท่าๆกับที่เป็นอาจารย์ของชิรอฟ และอโคเปียน(รองแชมป์โลก FIDE คนปัจจุบัน)

คาสปารอฟกล่าวได้ว่าได้ช่วยผมไว้ในครั้งที่ยืนยันให้ผมเข้าร่วมทีมรัสเซีย แข่ง Olympiad ปี 1992 ที่มะนิลา เขาถึงกับเอาหัวเป็นประกันในครั้งนั้น ซึ่งอาจเป็นเพราะเห็นแววของผมว่าและคิดที่จะส่งเสริม ทั้งๆที่เขาไม่จำเป็นจะต้องทำถึงขนาดนั้นเลย เขาจะต้องเล็งเห็นด้วยซ้ำว่าสักวันผมจะขึ้นไปเขย่าบัลลังค์ของเขา แต่ด้วยความใจกว้าง ถึงจะมีโอกาสช่วงชิงตำแหน่ง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้หยุดยั้งเขาให้เลิกช่วยผมได้เลยครับ

คุณเองก็คงทราบดีว่าคำถามนี้อาจมองได้ถึงสองทางคือ ไม่เพียงผมจะรู้จักเขาดีขึ้น แต่เขาก็จะรู้จักผมดีขึ้นเช่นเดียวกัน! เราทั้งสองสามารถนำเอาประโยชน์จากครั้งนั้นมาวิเคราะห์ถึงสิ่งที่อีกฝ่ายจะทำได้ครับ

มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ใครจะนำเอาประโยชน์มาใช้ได้ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะใช้ข้อมูลตรงนั้นได้ดีกว่า ซึ่งผมรู้ว่าผมทำได้ ผมรู้จักเขาได้ดีกว่าที่เขารู้จักผมมากนัก ดังนั้นคาสปารอฟจึงพบความพ่ายแพ้ด้วยตัวของเขาเอง แต่ไม่ใช่ด้วยเหตุผลอื่นซึ่งมักจะมีคนพยายามใช้อ้างกัน

ผมคิดว่าไม่แตกต่างจากก่อนแข่งเลยครับ และสำหรับปฏิกริยาของเขา มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะต้องทำใจยอมรับการสูญเสียตำแหน่งที่เป็นของเขามายาวนาน(คาสปารอฟครองตำแหน่งแชมป์โลกนานถึง 15 ปี!) แต่เขาก็มีน้ำใจนักกีฬา แสดงความเป็นสุภาพบุรุษอย่างยอดเยี่ยม เขาแสดงความยินดีกับผม และยอมรับว่าผมสมควรที่จะชนะ ยกย่องให้ผมเป็นแชมป์โลกคนใหม่ ไม่มีใครปฏิเสธเลยว่าเป็นช่วงเวลาที่น่าเสียใจสำหรับเขา แต่คาสปารอฟก็กลับยอมรับความพ่ายแพ้ได้อย่างสง่างาม

การตระเตรียมเป็นปัจจัยที่ช่วยให้คุณประสบชัยชนะในศึกครั้งนี้ ดูเหมือนว่าทีมงานของคุณ ซึ่งประกอบด้วย Lautier, Illescas และ Bareev ทำงานได้ดีกว่าทีมของคาสปารอฟ คุณว่ามันเป็นเหตุผลหลักของการชนะครั้งนี้มั้ย? และเมื่อเปรียบเทียบกันทำไมคุณถึงคิดว่าทีมของคาสปารอฟหนนี้ถึงได้น่าจะถูกตำหนิการทำงานล่ะครับ?

ผมไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับทีมของคาสปารอฟเลยครับ แต่จากที่ผมรู้ว่างานนี้หนักและเครียดมาก ผมเชื่อแน่ๆว่าพวกเขาได้ทำงานกันเต็มที่แล้วโดยไม่มีเวลามานั่งเล่นหรือจิบไวน์ แต่มันก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าทีมของผมทำงานได้ดีกว่า ชัดเจนมาก!

ผมตัดสินใจได้ดีกว่าในการคัดสรรทีมงาน ซึ่งแน่นอนอยู่แล้วว่ามีทางเลือกค่อนข้างมาก แต่ผมคงไม่อาจจะหาทีมงานอื่นใดที่จะทำงานหนัก และเหลือเชื่ออย่างนี้สำเร็จ พวกเขามุ่งหมายอยู่แค่อย่างเดียวคือ ช่วยกันทำให้ผมขึ้นมาเป็นแชมป์โลกให้ได้ ซึ่งผมขอขอบคุณไว้ตรงนี้ครับ

รู้สึกมากยิ่งกว่าความพึงพอใจซะอีกในสิ่งที่พวกเขาทำให้ ต่อให้ผมไม่ชนะในครั้งนี้ คำขอบคุณของผมก็ยังไม่พอเลยครับ พวกเขาแทบจะไม่ได้มีเวลาหลับนอนกันเลย มีแต่งาน, งาน และงานเท่านั้น ผมว่าพวกเขาจะได้พักกันบ้างก็ตอนที่ผมกำลังแข่งขันนั่นแหละครับ!

ก็ไม่ถึงขนาดนั้นครับ แต่มันก็เป็นเรื่องสำคัญมาก เราทั้งสองฝ่ายต่างก็เตรียมกลยุทธมาอย่างเต็มกระบวนศึก เพียงแต่ว่ากลยุทธของผมที่เป็นฝ่ายพิชิต และคาสปารอฟไม่สามารถทำกลยุทธของเขาให้บรรลุผลได้ นั่นคือประเด็นหลักครับ

เราทั้งสองมีได้ใช้การเปิดเกมที่ทำให้เราได้เปรียบ แต่ในเกมที่ 11 ที่ปิดเกมแบบ Archangel ผมทราบดีว่าขาว(คาสปารอฟ)ค่อนข้างเป็นต่อ แต่ก็ทราบดีว่าเขาไม่ชอบรูปหมากลักษณะนี้ ผมต้องการที่จะสู้กับเขาโดยหาวิธีการเดินหมากที่เขาขาดความเชื่อมั่น และผลที่ออกมาก็พิสูจน์ได้ว่าเขารู้สึกไม่ค่อยลื่นไหลกับหมากรูปนี้จริงๆ

ไม่หรอกครับ มันเป็นเพียงแค่หนึ่งในทางเลือกหลายๆทางที่ผมกับทีมงานค้นคว้า อย่าไปคิดว่าผมมาลอนดอนด้วยอาวุธชิ้นนี้เพียงชิ้นเดียว! แน่นอนว่าผมเตรียมมันไว้สำหรับการแข่งขัน แต่ก็ไม่ใช่มีเพียงมันเท่านั้น เพียงแต่มันทำงานได้ดีผมจึงใช้มันครับ

กำแพงเบอร์ลินเป็นการเปิดเกมที่เหมาะเจาะกับกลยุทธที่ผมใช้ในการแข่งขัน ซึ่งผมใช้กลยุทธเชิงรับ แน่นอนว่าผมยังมีแต้มคมกริบไว้โต้กลับ แต่ขั้นแรกผมต้องใช้การรับกับการเล่นหมากดำ ซึ่งคาสปารอฟไม่ได้คาดคิด เขาคงจะคาดว่าผมจะใช้วิธีเดินแบบมุ่งชนะเมื่อเป็นหมากดำ

เมื่อไหร่ที่คุณมุ่งเอาชนะในตอนถือหมากดำ เหมือนอย่างที่อานันท์ทำไว้เมื่อศึกชิงแชมป์โลกปี 1995 ผลก็อาจจะออกมาเหมือนเกม 10(คาสปารอฟถือหมากดำ มีการฝืนรูปจนเพลี่ยงพล้ำ และพ่ายแพ้ไปในที่สุด) แต่ถ้าไม่มีการวางหมากเพื่อเอาชนะด้วยกำแพงเบอร์ลิน คุณจะลุถึงกลยุทธตำแหน่งหมาก ผมยอมรับว่าช่วงปิดเกมหมากขาวจะเป็นต่อ แต่คาสปารอฟจะต้องเอาชนะในการเล่นบนกระดานแข่งเท่านั้น ไม่ใช่จากการเตรียมก่อนแข่ง(คาสปารอฟได้รับการยอมรับว่า เป็นยอดฝีมือในการเตรียมรูปหมากเก่งที่สุดเท่าที่เคยมีมา) นี่คือจุดสำคุญ!

ด้วยกำแพงเบอร์ลินนั้นผมสามารถจัดกระบวนป้อมปราการอย่างที่คาสปารอฟอาจจะเข้ามาใกล้ได้ แต่ทำลายไม่ได้ ผู้เล่นท่านอื่นเมื่อต่อสู้กับคาสปารอฟมักจะกันไม่ให้เขาเข้าใกล้ แต่สำหรับผมจะปล่อยให้เขาเข้ามาใกล้แต่ไม่เกินขอบเขตที่ผมกำหนดไว้ ซึ่งผมคิดว่าอยู่นอกเหนือความคาดคิดของคาสปารอฟ โดยทั่วไปคุณมักจะไม่ปล่อยให้คู่ต่อสู้ได้เป็นต่อ แต่ผมกลับยอมให้เป็นต่อตั้งแต่เปิดหมาก เข้ามาใกล้จนชิดขอบกำแพง ใกล้เข้ามาแต่ก็ไม่อาจทุบทำลายลงได้ มีบางคนถึงกับนำไปเทียบกับกลยุทธ "พิงเชือก" ของมูฮัมหมัด อาลีที่ใช้ ยอร์ช โฟร์แมน(ในศึกชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท อาลีเป็นยอดนักชกที่ติดอันดับยอดเยี่ยมตลอดกาล ปะทะกับโฟร์แมนซึ่งยอมรับกันว่าหมัดหนักที่สุดชนิดไร้ผู้ต้านทาน ศึกครั้งนั้นอาลีใช้วิธียืนพิงเชือกตั้งการ์ด ปล่อยให้โฟร์แมนระดมชก จนในที่สุดอ่อนแรงกลับเป็นฝ่ายพ่ายแพ้แก่อาลี ถือเป็นศึกคลาสสิคครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์มวยโลก) มันเป็นอุปมาที่เยี่ยมยอด! รูปเปิดเกมของหมากดำบางรูปจะตั้งรับอยู่ภายในป้อมปราการตั้งแต่เปิดหมาก แต่ด้วยกำแพงเบอร์ลินผมกลับปล่อยให้ฝ่ายขาวเข้ามาใกล้ได้ในระยะที่ใกล้ไม่พอที่จะทำอะไรถนัด และผมยังรู้ว่าจะวางหมากให้จบด้วยการเสมอยังไง ด้วยกำแพงเมืองที่ผมสร้างขึ้นมา

ถึงช่วงหนึ่งคาสปารอฟก็แทบถอดใจที่จะทำลายกำแพงเบอร์ลิน เขายังคงรุกไล่ในแบบที่มีเพียงคาสปารอฟที่ทำได้ แต่ผมมองตาของเขาก็พบว่าเขารู้ดีว่าไม่อาจเอาชนะในเกมเช่นนี้แม้แต่เกมเดียวได้ สำหรับเขาดีที่สุดคือเสมอแบบเป็นต่อ...เป็นต่อมากขึ้น ๆ แต่ก็ไม่พอสักที ตรงนี้เองที่จิตอันแข็งแกร่งของเขาถูกทำลายลง เป็นการยากสำหรับเขาที่เคยใช้กลยุทธพิชิตการแข่งขันระดับรองลงไป และนี่คือแผนที่ผมวางไว้ซึ่งประสบความสำเร็จดีมาก

ผมไม่ได้คิดว่าจะเป็นเช่นนั้นเลยครับ ประเด็นแรกคือการแข่งครั้งนี้ค่อนข้างจะสั้นเกินกว่าที่จะใช้กลยุทธแบบนี้ ถ้าเป็นการแข่งแบบ 24 เกมล่ะก็ได้เลย เขายังพอมีเวลากลับตัวทันที่จะศึกษาทดลองหาจุดอ่อน แต่ไม่ใช่กับการแข่งเพียง 16 เกมอย่างคราวนี้

เขาเข้าใจดีว่าผมเองก็ได้เตรียมรับมือกับ Scotch หรือจะเป็น Evans อย่างดี ดังนั้นเมื่อทางที่เขาเลือกเตรียมมานั้นเพลี่ยงพล้ำ เขาจึงยังคงต้องใช้ทางนั้นต่อไปเพื่อโจมตีในอีกทางหนึ่ง แต่โชคร้ายสำหรับเขา และโชคดีสำหรับผม ที่เขาเลือกผิดทาง

กรุณาให้โอกาสผมสักหน่อยนะครับ ผมเพิ่งชิงตำแหน่งได้! ยังไม่ได้คิดถึงตรงนั้นเลยครับ

หลังการแข่งที่หนักหน่วงระดับนี้คงต้องใช้เวลาอีกช่วงหนึ่งที่ฟื้นตัว ผมไม่สามารถจะแข่งอย่างนี้ได้อีกในปีเดียวกัน อย่างน้อยก็ต้องสองปี ระหว่างนี้คงยังไม่มีการป้องกันตำแหน่งเพราะมันหนักมากสำหรับสภาพทั้งกายและใจ การแก้มืออาจเป็นไปได้ แต่ผมขอกล่าวว่าตอนนี้เป็นเพียงความเห็นของคาสปารอฟ ยังไม่ได้หมายความว่าจะมีการจัดแข่งแก้มือขึ้นมา

ตอนนี้ในฐานะที่คุณได้ตำแหน่งของคาสปารอฟ ไม่ทราบว่าได้เล็งไว้ว่าจะเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของโลกแทนเขาด้วยมั้ยครับ?

แน่นอนครับ! คุณก็รู้นี่ ว่าเรทติ้งของเราหลังการแข่งครั้งนี้ต้องขยับมาใกล้กันมากขึ้นอีกมาก(การคิดเรทแบบ Elo ถ้าชนะคนอันดับสูงกว่าจะได้คะแนนเพิ่มขึ้นมากกว่าชนะคนต่ำกว่า และกลับกัน ถ้าแพ้คนที่ต่ำกว่าก็จะมีคะแนนน้อยลงยิ่งกว่าแพ้คนสูงกว่า) ผมคิดว่าผมจะได้เป็นมืออันดับหนึ่งของโลกในอนาคตอันไม่ไกลนี้ แต่ผมก็มั่นใจว่าคาสปารอฟก็คงมีบางอย่างจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน

ครับ แน่นอน! ผมอาจจะใช้เวลาหยุดพักผ่อนที่ยุโรปสักระยะหนึ่งโดยไม่มีหมากรุก มีแต่เพื่อนกับหนังสือ ผมคิดว่าหลังจากนี้จะโยนหกเดือนสุดโหดนี้ทิ้งซะทีตัดขาดหมากรุกไปชั่วขณะ และเมื่อผมกลับมา ก็จะได้พบกับปีเตอร์ เลคโก้(สุดยอดฝีมือในทำเนียบท็อปเท็นที่อายุน้อยที่สุด และฝีมือพุ่งแรงสุดๆ ปีก่อนก็ปราบแชมป์โลก FIDE อยู่หมัด นี่อาจจะเป็นศึกเทียบฝีมือแชมป์โลกทั้งสองสถาบันก็ได้)ในต้นเดือนมกราคมแบบแข่งเร็วที่เยอรมัน และหลังจากนั้นก็เป็นศึกใหญ่ Wijk aan Zee ครับ