ΣΤΑΥΡΟΣ  ΤΟΡΝΕΣ


επικοινωνία|english|αρχική σελίδα

 

Καρκαλού

Σκηνοθεσία: Σταύρος Τορνές

Παραγωγή: Σταύρος Τορνές, Ε.Κ.Κ

© 1984

35χιλιοστά, διάρκεια: 83΄, έγχρωμο

  

Ερμηνευτές

Στέλιος Αναστασιάδης

Μάριος Καραμάνης

Ισμήνη Καρυωτάκη

Γιάννης Ηλιόπουλος

Βασίλης Λουλές

Ελένη Μανιάτη

Σκηνοθεσία

Σταύρος Τορνές

Σενάριο

Charlotte Van Gelder

Σταύρος Τορνές

Μουσική

Charlotte Van Gelder

Φωτογραφία

Σταμάτης Γιαννούλης

Σάκης Μανιάτης

Σκηνικά

Στέλιος Αναστασιάδης

Κοστούμια

Αναστασία Αρσένη

Μοντάζ

Δέσποινα Μαρουλάκου

Ηχοληψία

Χρήστος Ακάλεστος

Παραγωγή

Σταύρος Τορνές, Ε.Κ.Κ

© 1984

35χιλ. 83΄, εγχρ.

Μάριος ΚαραμάνηςΙσμήνη ΚαρυωτάκηΣτέλιος Αναστασιάδης

Καρκαλού είναι ένα φιλμ πάνω στην αληθοφάνεια. 'Ενας κάποιος άνθρωπος αλλά ώριμος, μ ένα άμεσο υπαρξιακό παρόν ακραία περιορισμένο, είναι αποκλεισμένος από το μέλλον. Αλλά και το παρελθόν δεν είναι πια μια αστείρευτη πηγή τρυφερών αναμνήσεων. Χωρίς πικρία ψάχνει να παίξει το τελευταίο χαρτί. Μπάζει στο παιχνίδι τον ακροατή, καταστάσεις του δημιουργεί, μέσα σ' ένα κλίμα προσποίησης διάφορες καταστάσεις με αληθοφάνεια. Αλλά και οι σχέσεις ανάμεσα στους δύο έχουν χαρακτήρα προσποίησης. Ο νεαρός, ένας οποιοσδήποτε οδηγός ταξί που μεταφέρει ό,τι βρίσκει μπροστά του, μπαίνει στο παιχνίδι χωρίς επιφυλάξεις και τα καταφέρνει να ζωντανέψει μερικές στιγμές από το παρελθόν του άλλου. Tαυτίζεται με τις καταστάσεις και τα πρόσωπα. Αλλά με το να ταυτιστεί χάνει την ικανότητα να δώσει συνέχεια στο παιχνίδι. Το παιχνίδι σταματάει εκεί, γιατί είναι περιορισμένο, όπως και το παρόν του τύπου. Είναι ένα φιλμ πάνω στο θάνατο; Κι αυτό, αλλά κι ένα φιλμ πάνω στην δημιουργικότητα παιγμένη σαν τελευταίο χαρτί. Μια φορά παίρνοντας φόρμα  η δημιουργικότητα πεθαίνει, όχι γιατί δεν έχει τίποτ' άλλο να πει, αλλά  εντελώς ξαφνικά, έτσι, σαν έκπληξη, ίσως όπως ο ίδιος ο Θάνατος. Ναι το χαρτί Καρκαλού μπλοφάρει. Αλλά με την αληθοφάνεια ανακτάει την τρέλα και τον ιδεαλισμό.

Σταύρος Τορνές

Η ταινία συμμετείχε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1984

Βραβείο: της Ένωσης Ελλήνων Κριτικών.

 

κριτικές

Αν υπάρχει ένας ποιητής-ριζοσπάστης και περιπλανώμενος ριζοσπάστης, αυτός είναι ο Σταύρος Τορνές. Στα 49 του χρόνια, είναι περισσότερο θρυλικός παρά διάσημος, η συνείδηση του ελληνικού κινηματογράφου έξω από την Ελλάδα (έζησε για μεγάλο διάστημα στην Ιταλία όπου εργάσθηκε σαν ηθοποιός), ένα αγκάθι στο πλευρό κάθε είδους κατεστημένου. Ο Σταύρος Τορνές (και το "alter ego" του Chalotte van Gelder) έφτιαξαν μόνοι τους τη ταινία του, στην διάρκεια μια πολυτάραχης ζωής, χωρίς να περιμένουν να τους δωθεί κάποιο πράσινο φως, με τη δύναμη εκείνων που έχουν – ύψιστη πολυτέλεια – το χρόνο να σκεφτούν τι πράττουν. Το ενοχλητικό είναι ότι δεν μπορείς να διηγηθείς το στόρυ της ταινίας ενός ποιητή. Το ΚΑΡΚΑΛΟΥ φέρνει στο μυαλό τον Μουρνάου, τον Στράουμπ, τον Αντόνιο Ρέις ή τους αδελφούς Ταβιάνι. Η πέτρα είναι πέτρα, το φανταστικό είναι φανταστικό, τα φαντάσματα πεθαίνουν κι αυτά, ένας γέρος παίζει σαν παιδί, ένας νέος μεγαλώνει, παιδιά συμβολίζουν το θάνατο, το ένα πλάνο διαδέχεται το άλλο με την επικείμενη (και αναπόδεικτη) καθαρότητα ενός ονείρου.

Liberation / Serge Daney

 

μανιφέστο

φιλμογραφία

βιογραφία

ο Τορνές για το σινεμά

οι φίλοι γράφουν

κείμενο του L.Skorecki

C.V.Gelder: στο μπαλαμό

αντίο ανατόλια

κοάτι

εξωπραγματικό

μπαλαμός

καρκαλού

ντανίλο τρέλες

ένας ερωδιός για τη γερμανία

english

επικοινωνία

αρχική σελίδα

© 1999 Marios Karamanis Athens GREECE

1