Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΙΑΣ ΠΙΠΑΣ ΚΑΛΑΜΠΑΣ - ΣΕΛΙΔΑ 6 ΑΠΟ 8
ΤΟ ΜΠΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ

Το σημαντικότερο τμήμα κάθε πίπας είναι το μπολ, που πρέπει να είναι ανθεκτικό στην θερμότητα του καιόμενου καπνού και άοσμο. Η εύρεση του κατάλληλου μπόλ για την καλαμπάς μου, ήταν μεγάλο πρόβλημα. Μια σκέψη ήταν να παραγγείλω ένα μπολ για καλαμπάς, φτιαγμένο απο πέτρωμα μερσάουμ (meerschaum), από έναν Αμερικανό κατασκευαστή, μέσω διαδικτύου. Το κόστος όμως θα ήταν πολύ μεγάλο, αν συνυπολογίσουμε την τιμή, το κόστος αποστολής και τα τέλη του τελωνείου. Μια άλλη πιθανότητα ήταν να βρω έναν ξυλουργό με τόρνο και να του παραγείλλω ένα μπολ από ξύλο ελιάς ή βελανιδιάς, αλλά δεν βρήκα κάποιον κι έτσι αποφάσισα να το φτιάξω μόνος μου. Όντας εξοικειωμένος με το ρείκι, όπως όλοι οι καπνιστές πίπας, αποφάσισα να φτιάξω ένα μπολ απο ξύλο ρεικιού. Το μπολ μιας καλαμπάς δεν χρειάζεται να είναι οπωσδήποτε από μερσάουμ, και στο κάτω της γραφής, η 84χρονη αντίκα αγγλική καλαμπάς μου, έχει μπολ από πλαστικό υλικό !

Το μπολ με κομμένο το στέλεχος

Το μπολ από ρείκι, της πίπας που ήδη χρησιμοποίησα για τον κύλινδρο και το επιστόμιο, φαινόταν μια χαρά ως αρχικό υλικό. Το μέγεθος ήταν σωστό, είχε ωραία "νερά", καθόλου μπαλώματα και το στέλεχος είχε ήδη αφαιρεθεί.

Το μπολ διαμορφωμένο με το στεφάνι

'Εδωσα στο μπολ το σχήμα που ήθελα, χρησιμοποιώντας μερικές λίμες και ντουκόχαρτα. Το μπολ πρέπει να μπαίνει ολόκληρο μέσα στην κολοκύθα, χωρίς να ακουμπάει στα τοιχώματα. Μπάλωσα την αρχική τρύπα με ένα κομμάτι από το ξύλο και μια σταγόνα ακρυλικής κόλλας και άνοιξα μια νέα τρύπα, ακριβώς στο κέντρο του πάτου. Μετά, έξυσα λίγο το εσωτερικό του μπολ με μια τροχισμένη ξύστρα για πίπες (cake reamer), για να αυξήσω την διάμετρο και το βάθος του θαλάμου καύσης. Έχοντας ήδη στο νού μου να προσθέσω ένα καπάκι στο μπολ και θέλοντας να ενισχύσω το χείλος του μπολ μετά το ξύσιμο, αποφάσισα να βάλω ένα στεφάνι. Έκοψα μια λεπτή λωρίδα από τενεκέ με ένα ψαλίδι, της άνοιξα οκτώ τρύπες με τρυπανάκι ενός χιλιοστού και την στερέωσα γύρω από το χείλος του μπολ με μικρά μπρούτζινα καρφάκια. Λύγισα τις αιχμές των καρφιών μέσα στο ξύλο και τα έφερα στο επίπεδο του ξύλου με μια λίμα.

Ο πάτος του δοχείου σπρέι

Ανέκαθεν μου άρεσαν τα ασημένια καπάκια στις παλιομοδίτικες καλαμπάς, αλλά μου άρεσαν επίσης και οι στρογγυλεμένες, σαν μανιτάρι, κορυφές των μπολ απο μερσάουμ. 'Ετσι, άρχισα να ψάχνω για ένα μεταλλικό καπάκι με αυτό το σχήμα. Ο πάτος ενός δοχείου από σπρέι, που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία, είχε τέλειο σχήμα και διαστάσεις. Έκοψα τον τενεκεδένιο πάτο μ' ένα πριονωτό μαχαίρι κουζίνας και αφαίρεσα τα υπολείμματα των τοιχωμάτων με λίμα και ντουκόχαρτο.

Το καπάκι τρυπημένο και το δαχτυλίδι

'Ανοιξα στο κέντρο του τενεκεδένιου καπακιού μια τρύπα στην διάσταση της τρύπας του μπολ, περίπου 22 χιλιοστά, χρησιμοποιώντας τρυπάνια και λίμες. Δέν μου άρεσαν τα κοφτερά χείλη της τρύπας κι έψαξα να βρω κάτι να τα καλύψω. Ήμουν τυχερός που βρήκα αυτό το μπρούτζινο δαχτυλίδι (επάνω δεξιά), στην ακριβή σχεδόν διάμετρο της τρύπας. Είναι ένα δαχτυλίδι απ'αυτά που βάζουν στις τέντες των φορτηγών, για να ενισχύει τις τρύπες του υφάσματος.

Το δαχτυλίδι κολλημένο στο καπάκι

Με λίγο λιμάρισμα, το δαχτυλίδι ταίριαξε όμορφα στην τρύπα του καπακιού. Το κόλλησα στη θέση του με κόλληση μολύβδου / κασσίτερου και φορητό κολλητήρι βουτανίου. Αφού έλιωσα κόλληση στις επιφάνειες και των δύο κομματιών, τα ζέστανα μαζί με το κολλητήρι. Αφαίρεσα τα περισσεύματα κόλλησης και γυάλισα το καπάκι και το δαχτυλίδι με ψιλό ατσαλόμαλλο.

Το μπολ επάνω στο καπάκι

Αναποδογύρισα το καπάκι και το μπολ, τοποθέτησα το μπολ στο κέντρο του καπακιού και το πάτησα, μέχρι που το στεφάνι του μπολ ακούμπησε στο καπάκι, και το άκρο του δαχτυλιδιού μπήκε μέσα στο μπολ. Μετά βεβαιώθηκα ότι το μπολ ήταν κατακόρυφο και σταθερό.

Το μπολ και το καπάκι κολλημένα

Κόλλησα το στεφάνι στο καπάκι, χρησιμοποιώντας το κολλητήρι βουτανίου και κόλληση. Το παχύ στρώμα κόλλησης κάλυψε και τα κεφάλια των καρφιών και η κατασκευή αποδείχτηκε πολύ συμπαγής. Κόλλησα επίσης, στο εσωτερικό του μπολ, τις λυγισμένες άκρες των καρφιών με το μπρούτζινο δαχτυλίδι.

Το μπολ τελειωμένο

Καθάρισα όλες τις επιφάνειες γύρω από τις κολλήσεις με ψιλό ατσαλόμαλλο και μπατονέτες με καθαρό οινόπνευμα. Έφαγα με μια λίμα τις ακμές του δαχτυλιδιού μέσα στο μπολ, για να μην εξέχει πολύ από τα τοιχώματα. Το σκαλοπάτι, μικρότερο από μισό χιλιοστό, θα καλυφθεί έτσι κι αλλιώς από στρώμα κάρβουνου (cake). Τελικά, γυάλισα λίγο ακόμη το καπάκι με ατσαλόμαλλο. 'Αφησα κάποια τεχνουργήματα σαν διασταυρωμένες γραμμές, που υπήρχαν από κατασκευής στην επιφάνεια του καπακιού, γιατί νομίζω ότι του δίνουν μια όψη χειροποίητου και παλαιού. Το μπολ από ρείκι, με το μεταλικό καπάκι, ήταν έτοιμο !
<= ΠΙΣΩ ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΟΜΕΝΗ =>