28 augustus
Donderdagmorgen worden we verrast met een prachtig uitzicht over de bergen. Gisteren was het te donker om er iets van op te merken. We overwegen of we een halve dag met de postboot mee zullen gaan: in de baai (Marlborough Sound) liggen eilandjes en verdoorlopende inhammen, dus de mensen die daar wonen krijgen de post met de boot, net als voorraden. Echter, de tocht die ons het meeste aanspreekt, vertrekt vrijdag, en we willen geen dag wachten. We besluiten zelf te gaan rijden, de Queen Charlotte Drive, en worden getrakteerd op de beste uitzichten. We parkeren de auto zelfs, om koffie te drinken en van het zonnetje te genieten met uitzicht op de zee, en wat eilanden. We rijden door Havelock, een van de twee steden waar je de beste greenlipmossels kan eten. Wij rijden door, het is nog wat te vroeg voor mossels...en eindigen in Nelson voor de lunch. Nelson is een leuke stad, dichtbij zee, van alle gemakken voorzien, met de mooiste stranden in de buurt. We drinken er weer eens moccachino bij Robert Harris (koffieketen) en gaan middels internet een ticket boeken Christchurch - Auckland. De goedkoopste tickets voor de gewenste vertrekdatum (14 sep) zijn weg, dus we kiezen 15 september, de van moeten we wel de 14e inleveren. Na Nelson rijden we door tot Abel Tasman National Park. We stoppen bj Kaiteriteri, een camping aan zee. Aan de vloedlijn vinden we veel schelpen; paardemossels (FOTO) en scallops (de shellschelp). We horen dat het scallops seizoen net geopend is en maandag opent het white bait seizoen. dat betekent dat er weeer op deze schelpdieren en visjes recreationeel gevist mag worden.Het strand is goudgeel van kleur, en voor de kust liggen wat eilandjes. Prachtige zonsondergang dus...
vrijdag 29 augustus 2003
Vanuit Kaiteriteri gaan geen kayak tochten, vernemen we van de campingreceptie. Daarvoor rijden we door naar Marahau, een paar huizen op de rand van het Abel Tasman National Park. We boeken een tocht voor zaterdag, 8:30u met Ocean River Kayaking. Te voet gaan we het NP alvast verkennen. Bij Potter's Beach vinden we geen tovenaars, maar Banded Dotterels en Variable Oystercatchers. (FOTO) Een uur of wat wandelen verder stoppen we bij een picknick plaats, we lunchen hier, voeren een vinkje wat brood en lezen in de zon. De nabijgeleden "Nature Track" blijkt een vers gehakt pad met dampend hout en volop modder, het seizoen is nog niet begonnen. Bij Tinline Bay gaan we over het strand slenteren met uitzicht op Fisherman Island. Dan is het tijd om terug te gaan. Om een uurtje of vijf staan we bij de ingang van het park, waar ook een "Coastal Walk" gedaan kan worden, een korte wandeling langs rivier/zee en bijbehorende planten. Notabene op deze kleine wandeling raken we het pad kwijt, maar gelukkig kun je dan ook eenvoudig je een weg terug banen. In de campervan wordt het een maaltijdsoep, een potje Kolonisten en tukken.
zaterdag 30 augustus 2003
Vroeg op, snel ontbijt, we laten het bed liggen en snellen ons naar Ocean River. Samen met Whitney en Matt, uit de US en Solana, onze kiwi gids, zullen we de dag doorbrengen. Uitgerust met wetsuit, booties, sprayjacket en buoyancy vest stappen we in de boot, op de trailer, achter de tractor. Zo worden we het strand op, het water in gereden. De watertaxi vaart langs Split Apple Rock (FOTO) en dropt ons dan af op Anchorage Bay (verderweg dan we met de wandeling zijn gekomen.) Hier krijgen we onze dick, jahaa, dat zijn de rokjes die je hermetisch in de kayak opsluiten. Gewapend met fleece, muts en peddels duiken we het water in. Mariola en ik in een kayak, Matt en Whitney 1 en Solana op zichzelf. Een korte instructie over hoe je de kayak uitklimt als ie omslaat, meer krijgen we niet uitgelegd. We zijn al snel volop aan het peddelen, het gaat best aardig. We hebben geluk met het getijde, vloed, waardoor we een behoorlijk eind een lagoon in kunnen peddelen. Wat koekjes leveren weer wat energie op en we peddelen de volgende lagoon alweer in. Hier varen we over het pad dat normaal bewandeld wordt (als het laagtij is.) We zien Oysercatchers, Gannets, Herons. Dan peddelen we zo hard mogelijk recht het strand op, het is tijd voor de gourmet lunch. Van alles wordt tevoorschijn getoverd, waardoor we smullen van heerlijke tortillas met beef, gemarineerde tofu, sundried tomatoes, kaas, sla, zure room, etc. Zelfs een lekkere koffie, milo of wat je maar wilde werd erbij klaargemaakt. Ondertussen zien we een koppel woodpigeons rondhangen in de bomen en een wel heel brutaal vinkje hopt tussen ons door. Dan gaan we terug, maar gelukkig hoeven we niet meer hard te peddelen, er worden spinakers opgezet en de wind staat precies in onze rug, we zeilen zo terug naar Anchorage. Op het strand (nu te bewandelen in de laagtij) vinden we scallops, Shell-schelpen zeg maar. Als de watertaxi ons heeft teruggebracht en de tractor het geheel vervoerd, zijn we bij het kantoor van Ocean River, alwaar een hot spa op ons wacht! Moe, maar zeer voldaan, besluiten we op dezelfde camping (The Barn) te blijven, macaroni eten en bedje in.
