Zaterdag 23 juli

De planning was om de groep zaterdagochtend een bezoek te laten brengen aan de  mooiste metrostations van Moskou. Nu leek het mij dat ik die excursie nooit uit zou kunnen voeren i.v.m roltrappen en de drukte daar, maar door toeval had ik die zaterdagochtend een afspraak met iemand J . Ik heb namelijk vrienden wonen in Yaroslav, bij wie wij op visite waren vorig jaar  en ik had ze al geschreven, dat ze niet voor mij naar Moskou moesten komen. Ik zou mij opgelaten voelen wanneer ze eerst 290 km moesten rijden om in Moskou te komen en daarna in het hotel  met hen zou moeten blijven.. Ik belde ze vrijdagavond op om even mijn stem te laten horen. Irina vertelde me dat ze ons beslist wilde zien, ze stond erop en vroeg wanneer het mogelijk was.  De groep ging na het metrobezoek naar het Kremlin toe om 13.30  en  na de garantie van haar,  dat Sacha en zij mij om half twee bij de ingang van de Kremlin konden brengen, zei ik ja en zij zouden omstreeks half tien bij het hotel staan. Omstreeks half tien stond ik zenuwachtig buiten bij het hotel, omdat om tien uur de bus zou vertrekken en ik wist nog niet of ik de rolstoel mee zou leveren met de bus of bij mij zou houden. De bus zou niet meer terugkeren in het hotel en zat al met koffers voor de trein naar St.-Petersburg. Uit ervaring wist ik dat deze rolstoel moeilijk past in een Lada. Tijdens het opbellen naar Irina stond ze plotseling voor mijn neus J. We zijn toen met z’n vieren naar de Lada van haar vader gelopen en bekeken hoe we de rolstoel zonder grote problemen in de achterbak konden krijgen. Vorig jaar had de nieuwe auto een deukje opgelopen door een punt van de rolstoel L  Sacha had met wat gereedschap dit uitsteeksel(een van de remmen) weggehaald, waarna de deksel van de achterbak zonder problemen dichtgegooid kon worden.  Sacha en Irina gaven Yvonne nog een hand, waarna Yvonne met de groep vertrok naar de metro’s. Vladimir vertelde Irina nog bij welke ingang we op hen moesten wachten.

In de auto kregen we nog een cadeau en in het hotel hadden we voor Irina Franse parfum gekocht. Sacha had de auto in de buurt Verlosserkathedraal geparkeerd. Zij hadden de kathedraal ook nog niet gezien en wij zijn naar binnen gegaan. Met krukken de trappen op en Sacha hees de stoel omhoog. In de kathedraal stond weer een poort voor wapencontrole. Het was erg imposant en prachtig en je kan je niet voorstellen dat het nog geen tien jaar oud is ! Irina moest bij de ingang een hoofddoekje kopen. Een heleboel Russen  bogen, baden  en kusten op  elke icoon. Wij hebben nog kaarsjes opgestoken. Buiten op het plein en op de voetgangersbrug hebben we nog een paar foto’s genomen als herinnering. In een restaurant verderop heb ik echt Russisch gegeten – Okroska, een koude soep van groenten met kwas en verder nog een salade schotel en een groot glas Russisch bier. Ik mocht niet betalen ! Wanneer ze in Nederland zijn, mag ik hun gastheer zijn, vertelden ze mij J

Omstreeks twee uur ontmoetten we bij de ingang van het Kremlin Yvonne en de rest van de Nederlands groep. Hier namen we afscheid van Irina en Sacha. Yvonne kwam in het park bij het Kremlin nog Putin, tsaar Nikolai en Lenin tegen J. Ze zag nog een bruidspaar, dat bloemen legde bij de vlam van de Onbekende Soldaat. De groep bezocht ook nog  het ondergrondse winkelcentrum bij het Kremlin.    

In het Kremlin de onvermijdelijke fotostops bij de Tsarenklok en Tsarenkanon en de Maria-Hemelvaartkathedraal.

’s Avonds gingen we met de groep naar een van de circussen van Moskou, Yuri Nikulin,  in het centrum van de stad. Voor de voorstelling werden aan de ouders van de kinderen al allerlei elektronische knipperlampjes en prulletjes verkocht en tijdens de voorstelling zag je in het donker dus allerlei ledjes knipperen. Het was een show met veel dans en acrobatiek op de grond en in de ringen, geen wilde dieren, alleen  apen en papagaaien. Tijdens de stukken werden er lasershows gegeven en tussen de  acts door optredens  van drie clowns. Als dank voor de hulp in de lift gaven we een jongen drie Euromunten, zoiets had hij nog nooit gezien, Euromunten uit verschillende landen J

Na het circus hadden we nog een paar uur over om het Rode Plein bij nacht te bekijken. Om 23.30 vertrok de bus naar station Leningradskaya. 

Op het station was het razend druk. Er stonden hele lange treinen. Ik schat de lengte van de trein op 15 wagons en onze groep moest in wagon acht. Een wagon bestond uit ruimtes waarin 4 mensen konden zitten of slapen en een smal gangpad. Verder waren er twee toiletten die je niet kon gebruiken, wanneer de trein stilstond en een soort samowaar voor de thee of koffie. Boven sliepen twee mensen en onderin ook twee. Onder de onderste bedden werden de koffers  of andere dingen geplaatst, die kostbaar waren. Op de bedden lagen ook al 4 pakketten ontbijt: brood, beleg,  snoep, yoghurt, frisdrank, koffie en thee. De KLM kon er een voorbeeld aannemen!  Het inslapen viel niet mee, je moest wennen aan het geluid, dat de wielen maakten op de rails. Om 01.05 vertrok de trein en kwam om 10.00 in St-Petersburg aan.

Zondag  24 juli

Vladimir had goed nieuws te vertellen. In plaats van verblijf in hotel Pribaltiskaja bij de Finse golf uit het centrum van de stad, kregen we nu hotel toegewezen, dat geheel nieuw was, vijf sterren had en middenin het centrum lag, alle bezienswaardigheden lagen op loopafstand van het hotel! Binnen 10 minuten was je bij het Winterpaleis !  Het avondeten was iedere avond in het Literatoernaja Café, een restaurant aan het Nevski-prospekt. Voor de Peterburgers een zeer bekend restaurant, gewijd aan de schrijver Poeskin. Beneden in de hal zag je  Poeskin aan een tafel een boek lezen J. ’s Middags met de bus een excursie door de stad en een rondvaart met de rondvaartboot. Aanvankelijk zaten we helemaal boven op de boot, maar door het hoge water moesten we bij ieder brug onze hoofden intrekken, anders was je die kwijt J. Later moesten we uit veiligheid naar beneden in de boot, waar je ook een mooi uitzicht had.  Door het hoge water lag de instap bij de boot onder water, het viel dus niet mee om droog op en af de boot te komen.

Vladimir wist nog een winkel waar je gratis een wodkaatje kon drinken. Dit om klanten te trekken. Vladimir had het steeds over big business in St-Petersburg. Er werd overal gerenoveerd en gebouwd om de westerse toeristen te behagen. We kochten er een fles wodka, anderen weer kaviaar of andere souvenirs.  

Ik had Margarita al gebeld, dat wij een zeer druk programma hadden en ik geen gaatje in het programma had om haar te ontmoeten. Toen we ’s avonds naar het Literatoernaja Café gingen,  kwamen we haar tegen )), ze woonde een paar blokken verder. Ze wees ons de weg naar het restaurant en bij het afscheid kregen we van haar een fles wodka . ’s Avonds gingen we nog even naar het Izaakkathedraal en het Paleisplein om  foto’s te maken.  De mogelijkheid was er met de groep een kerkdienst mee te maken in de Kazan kathedraal om zes uur.

In de hotelkamer had je beschikking over alles. TV, een volle koelkast, een kluis. In de badkamer van condooms tot naald en garen. Je moest alleen voor telefoon en de koelkast een borg ter beschikking stellen, of je creditcardnummer  of  100 Euro. 

Maandag 25 juli

Er kon een bezoek gebracht worden aan een persoonlijke collectie kunst van iemand. Yvonne en ik zijn naar het Gostinij Dwor gegaan, de Peterburgse GUM. Het zijn vier lange gangen in het vierkant, van twee verdiepingen, waar alles te koop is.. Wij hebben voor onze zoon  een paar Cd’s gekocht, die in Nederland wel twee keer zo duur zijn en voor mijzelf een Russische DVD speelfilm. Verder hadden we in een boekenwinkel een Engels boek en een Russische felicitatiekaart voor iemand gekocht  ’s Middags om twee uur waren we bij het Russisch museum. We werden even lastiggevallen door zigeunermeisjes in het park daar. Bij de ingang van het museum wachtten we op de Nederlandse groep. Er een traplift in het museum, dus ik kon alles bekijken. Veel Repin gezien en Franse meesters. 

’s Avonds was er facultatief een muziekoptreden speciaal gearrangeerd voor deze speciale groep uit Nederland. Er was echter weinig belangstelling hiervoor. Over het algemeen vonden de mensen St-Petersburg mooier en rustiger dan Moskou. Je zag veel meer toeristen dan in Moskou. In het Literatoernaja Café hadden we bij eten elke keer  life-music: een pianist en een zangeres, die Russische aria’s zong J 

Na het eten gingen we snel naar het hotel, omdat we een afspraak hadden met Julia. Julia is vertaalster en heeft al wat boeken vanuit het Nederlands vertaald in het Russisch. Als cadeau had ik voor haar een Nederlands boek van de schrijfster Rascha Pepers meegenomen.  Ze sprak heel goed Nederlands. Na foto’s genomen te hebben vertrok Yvonne naar de kamer  en gingen  we verder in het Russisch. Ze vond het jammer dat we zo kort in St-Petersburg waren. Ze wilde veel voor ons organiseren. Ze vertelde ook dat er elk jaar in september een festival is,‘Het venster op Nederland’, dat gewijd is aan Nederland. Er is ook een eiland, genaamd ‘Nowaja Gollandija ‘ in de stad.

Er was ook een echtpaar dat 40 jaar getrouwd was. De groep had een fles champagne gekocht en deze avond was het een klein beetje feest in de hal van het hotel.