Τι γυρεύει ο κινέζος στην Ουάσινγκτων; Μα σήμερα έχουμε συνάντηση πλανηταρχών! Θα συναντηθούν επί τρίωρο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζωρτζ Μπους Β΄ και ο προεδρεύων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Σημίτης. [Πλανητάρχης ο βαφτισιμιός της πριγκιποπούλας; Ε, λέμε και κανένα ανέκδοτο μη μπας και δροσιστούμε…]

Ανάμεσα στα πολλά και διάφορα που θα απασχολήσουν τους δύο [;!] ηγέτες θα είναι και η υπογραφή της Συμφωνίας Δικαστικής Αρωγής μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ. Τι το σημαντικό μ’ αυτή τη συμφωνία, την οποία επιμελήθηκε ο «ημέτερος» υπουργός Δικαιοσύνης [και σπουδάσας στη Γερμανία με υποτροφία ποίων;;;] Φίλιππος Πετσάλνικος;

Όπως αναφέρουν σε κείμενό τους 164 προσωπικότητες του δημοσίου βίου της χώρας, αντιπροσωπεία των οποίων επισκέφτηκε χτες και συζήτησε το θέμα με τον πρόεδρο της Βουλής Α. Κακλαμάνη [από τον σημερινό Ριζοσπάστη :

«Η κυβέρνηση αξιοποιεί το πρόσφατα αναθεωρημένο άρθρο 28 του Συντάγματος, προκειμένου να παραμερίσει τη Βουλή και να αποφύγει ακόμη και τη συζήτηση για την επίμαχη συμφωνία.

Με τη Συμφωνία αυτή επιτρέπεται η έκδοση στις ΗΠΑ ακόμη και Ελλήνων πολιτών παρότι αυτό απαγορεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα.

Το άρθρο 4 επιτρέπει την έκδοση ακόμη και για ορισμένες πράξεις που δε θεωρούνται εγκλήματα στην ΕΕ αλλά θεωρούνται τέτοια στις ΗΠΑ!

Με το άρθρο 9 μπορεί να εκδοθεί κάποιος και να δικαστεί στις ΗΠΑ ακόμη και αν έχει δικαστεί ήδη σε κράτος - μέλος της ΕΕ.

Με το άρθρο 13 δίνεται ουσιαστικά η δυνατότητα για έκδοση ακόμη και αν υπάρχει το ενδεχόμενο επιβολής της θανατικής ποινής.

Με το άρθρο 16 δίνεται η δυνατότητα για έκδοση στις ΗΠΑ ακόμη και για αδικήματα που έγιναν πριν την υπογραφή της συμφωνίας!»


Πώς είπατε; Κολαούζος των ΗΠΑ η Ευρωπαϊκή Ένωση; Σωπάτε καλέ! Οι ευρωπαίοι ηγέτες [;!] «μας» ακόμα διαφωνούν με τον πόλεμο στο Ιράκ. Στις Συμφωνίες θα κολλήσουν τώρα ή στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» στον πλανήτη, που όπως έδειξε και η πρόσφατη Σύνοδος Κορυφής στη Χαλκιδική τάσσονται αναφανδόν στο πλευρό [ή «υπό»] των [τις] ΗΠΑ…

Και ερχόμεθα στις…


«Παράλληλες εκδηλώσεις»

Έτσι ακριβώς χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις και λοιπές εκδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης που έγιναν την περασμένη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη ο υπουργός Μακεδονίας-Θράκης [και πάλαι ποτέ χορηγός της στήλης] Γιώργος Πασχαλίδης.

[Παρένθεση: Τι έγινε με εκείνη την ιστορία με τα «φρουτάκια» στα Γιαννιτσά στην οποία εμπλεκόταν και ο κ. υπουργός; Κύριος οίδεν… Πάντως παλιόπαιδα κι ατίθασα αυτοί οι λοχαγοί του εκσυγχρονισμού, στους οποίους ανήκει και ο κ. υπουργός.

Ο ένας (Β. Μαλέσιος) «φιλοξενούνταν» στο σπίτι του κουμπάρου του. Απεπέμφθη.

Ο άλλος (Μ. Νεονάκης) έπαιξε στο Χρηματιστήριο 22 δις σε τρία χρόνια. «Παραιτήθηκε» από το κομματικό του αξίωμα, όχι όμως και από το βουλευτικό του αξίωμα, ψελλίζοντας προχθές το βράδυ στο τηλεοπτικό πλυντήριο του Ν. Χατζηνικολάου κάτι περί «ατομικής ευημερίας».

Ο τρίτος (Στ. Μανίκας) έπαιξε καμιά πεντακοσαριά ψωροεκατομμύρια, πάλι μέσα σε τρία χρόνια. «Παραιτήθηκε» του υπουργικού του αξιώματος και ουχί του βουλευτικού του, επίσης.

Του τέταρτου (Χρ. Πρωτόπαπα) του έχουν «κρεμάσει τα μάγουλα» τους τελευταίους μήνες μετά τα περί βιλών κ.λπ. Bye, bye, government!

Και ας ξεχάσουμε κάτι Τσουκάτους και Πανταγιάδες… Τέλος παρένθεσης.]


Παράλληλες εκδηλώσεις, λοιπόν, κατά τον κ. Πασχαλίδη.
Αντισύνοδος κατά τους διαδηλωτές…

… κι εγώ θα την εκφράσω την απορία μου.

Σύνοδος της ομάδας G-8; Αντισύνοδος όσων τάσσονται κατά της παγκοσμιοποίησης.

Σύνοδος των ηγετών της Ε.Ε.; Αντισύνοδο οι άλλοι.

Συναντήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου; Αντισυνόδους οι «παράλληλοι»…


Γιατί άραγε δεν είχαμε ποτέ «αντισυνόδους» ή «παράλληλες εκδηλώσεις» όταν γίνονται σύνοδοι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ ή της Τριμερούς Επιτροπής; Μήπως τα στελέχη των μεγαλύτερων τραπεζών και επιχειρήσεων του κόσμου που συμμετέχουν σ’ αυτές δεν προωθούν την παγκοσμιοποίηση;

Μήπως δεν συμβαίνει το ίδιο με τους εν ενεργεία και εν αποστρατεία υπουργούς, πρωθυπουργούς και βασιλείς;
Ποτέ;! Ούτε μία διαδήλωση για «τα μάτια του κόσμου»;

Ίσως να μην θέλουν να δυσαρεστήσουν τον Ντ. Ροκφέλερ… Όπου να ’ναι ίσως ταχθεί κι αυτός κατά της παγκοσμιοποίησης κι αρχίσει να συμμετέχει στις «παράλληλες εκδηλώσεις» επικεφαλής των «Μη» Κυβερνητικών Οργανώσεων που αδρά χρηματοδοτεί…

Και μία δεύτερη απορία: Καλά, τα άλλα παλληκάρια τ’ ατίθασα γιατί πήγαν και έκαψαν το βιβλιοπωλείο του Μπίμπη στη Θεσσαλονίκη; Αν μη τι άλλο, ο Μπίμπης έχει εκδώσει και καμιά 70αρια βιβλία κατά της παγκοσμιοποίησης – «τα οποία τα είχαμε βάλει και στη βιτρίνα», όπως δήλωσε ο ίδιος στις τηλεοπτικές κάμερες.

Ίσως, τελικά, υπάρχουν πολλοί [και αντιτιθέμενοι] αγώνες κατά [;] της παγκοσμιοποίησης… Ίσως κάποιοι και να μην πολυσυμπαθούν τη συνωμοσιολογική προσέγγιση της παγκοσμιοποίησης που προωθούν τα βιβλία του Μπίμπη… Ίσως –τέλος– κάποιοι να μην κερδίζουν τα προς το ζην κάνοντας μόνον πλιάτσικο κατά τη διάρκεια των «παράλληλων εκδηλώσεων»… Ίσως…

Περίεργοι καιροί, πολλά τα έξοδα, όλα του βίου δύσκολα, οπότε ας ρίξουμε και μια ματιά στο…


Βιογραφικό Σημείωμα του –πολυθεσίτη– καθηγητή Θεόδωρου Κουλουμπή

Ασφαλώς ενθυμείσθε τον κ. καθηγητή από τις αναφορές που κάναμε προ εβδομάδων στο πρόσωπό του σχετικά με τη συμμετοχή του στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και στο ΕΛΙΑΜΕΠ [άνευ «αμυντικής», παρακαλώ!].

Την προπερασμένη Κυριακή [15-6-2003] η εφημερίδα Το Παρόν δημοσίευσε ένα βιογραφικό του Θ. Κουλουμπή αντλώντας τα στοιχεία από επίσημη έκδοση [1971] του Κυβερνητικού Γραφείου της Ουάσινγκτων, που αναφερόταν σε ακρόαση αντιπροσωπειών της Ισπανίας και της Ελλάδας στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Αμερικανικής Βουλής σχετικά με την προς ανατολάς στρατηγική του ΝΑΤΟ.

Αφορμή του δημοσιεύματος της εφημερίδας υπήρξαν οι πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Θ. Κουλουμπής –που τυγχάνει, όπως θα δούμε, αμερικανός πολίτης– ορίσθηκε ως μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων [μαζί με τους Θ. Πάγκαλο και Β. Κοντογιαννόπουλο].

Αντιγράφω τα βιογραφικά στοιχεία:

«Ο Θοδωρής Κουλουμπής είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτων. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου του 1935, τελείωσε τις σπουδές του στην Ελλάδα και στην Αγγλία. Τον Αύγουστο του 1952 μετανάστευσε στην Αμερική. Ολοκλήρωσε το μάστερ και το μπάτσελορ του στις πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ το 1960 και το 1965. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία από το 1958 έως το 1960 ως ανώτερος υπάλληλος. Από το 1960 έως το 1965 βρισκόταν στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας όπου εργάστηκε ως αναλυτής λειτουργίας-έρευνας…»

Πώς είπατε; Και ο Α. Παπανδρέου είχε υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό;

Ε, τότε, τι να πούμε; Ας φωνάξουμε όλοι μαζί –και επ’ ευκαιρία των επτά χρόνων από το θάνατό του: «Σήκω Ανδρέα να τους ΔΙΣ!» κι αυτούς και τους άλλους, και τους εκσυγχρονιστές και την «αριστερή αντιπολίτευση»…



Εδώ ο Κινέζος…

... εκεί ο Κινέζος, πού είναι ο Κινέζος;

Υποθέτω ότι οι άσπονδοι –κομματικοί– φίλοι του πρωθυπουργού τον αποκαλούν «κινέζο» επειδή λόγω της γνωστής «αποφασιστικότητάς» του συχνά-πυκνά θα έκανε τον κινέζο, δηλαδή το κορόιδο, την πάπια, τον ψόφιο κοριό…

Χτες όμως προέκυψε και δεύτερος κινέζος, αυθεντικός αυτή τη φορά. Και πάνω που αίρονται οι ταξιδιωτικές οδηγίες, όσον αφορά το SARS, για περιοχές όπως το Πεκίνο ή το Χονγκ Κονγκ, εμφανίστηκε «ύποπτο κρούσμα» στην Ελλάδα, καταπώς είπε ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής.

Τώρα, τι σημαίνει «ύποπτο κρούσμα», τι σημαίνει «πιθανό κρούσμα» και γιατί δεν λένε απλά ότι ο ασθενής πάσχει από SARS, ιδού μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα. Τις απαντήσεις μπορείτε να τις διαβάσετε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού TPITO MATI, σε σχετικό άρθρο που έχει γράψει ο Πρωταγόρας [ψευδώνυμο ενός μικροβιολόγου]. Για να μην τρέχετε, μέσα στον καύσωνα [;], να αγοράζετε μάσκες…

«Απρέπεια» –σύμφωνα με τα κανάλια– ονομάζεται η ανωτέρω κίνηση κάποιων ακτιβιστών στη Θεσσαλονίκη, που διαμαρτύρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο για τις συλλήψεις 29 συντρόφων τους στις πρόσφατες «παράλληλες εκδηλώσεις»…

… ενώ παράλληλα αυτή η… σύνοδος, πάντα σύμφωνα με τους διαύλους, ονομάζεται «καύσων».

Μετεωρολογικά –και όχι μόνον– δελτία του κ…
Για να μην ταλαιπωρηθείτε, ωστόσο, όπως οι εικονιζόμενοι… καύσωνες, φροντίστε να φοράτε το αντηλιακό σας, γιατί αν καείτε τότε –κατόπιν εορτής– θα πρέπει να καταφύγετε στην παραδοσιακή επάλειψη με γιαούρτι. Κι αυτό –το γιαούρτι– είναι κάτι που δεν πρέπει να το στερήσουμε ούτε από την…

... Φερνάντα Ταβάρες, το εκ Βραζιλίας «νέο αστέρι της διεθνούς πασαρέλας», που δήλωσε [Έψιλον – Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία]: «Τρελαίνομαι για το ελληνικό γιαούρτι!», αλλά ούτε και από την…

...Μιλένα Αποστολάκη, μέλους του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, που στο ίδιο περιοδικό –και φωτογραφιζόμενη στη βιβλιοθήκη της βασιλικής σουίτας της «Μεγάλης Βρετανίας» συγγράφουσα καθημένη επί του δρυίνου [υποθέτω] δαπέδου και έμπροσθεν της δρυίνου [επίσης υποθέτω] βιβλιοθήκης και φορούσα γόβα στιλέτο– δηλώνει πως «εάν δεν είχα ασχοληθεί με την πολιτική, θα ήθελα να ήμουν συγγραφέας…»

... Οποία τύχη, δηλαδή, για την εικονιζόμενη «Αναγνώστρια Μυθιστορημάτων», που δεν θα χρειαστεί να υποστεί το συγγραφικό τάλαντο της κυρίας Αποστολάκη, όπως εμείς υφιστάμεθα το πολιτικό της. Η «Αναγνώστρια Μυθιστορημάτων» του Βίνσεντ Βαν Γκογκ πουλήθηκε χτες στο Λονδίνο έναντι 5,61 εκατομμυρίων δολαρίων. Αν δεν απατώμαι, ο Βαν Γκογκ δεν είχε πουλήσει ούτε έναν πίνακά του όσο ζούσε… Φαίνεται πως δεν ενδιαφερόταν και τόσο για την «ατομική ευημερία» του στη «χώρα της απουσίας», σε μια άτεχνη κοινωνία…

... «Μια αγράμματη κοινωνία, τις κόρες της οποίας δίδασκα και οι οποίες με απέρριπταν ως κακοντυμένη και κακοχτενισμένη, με καταδίκασε στη μοναξιά.»

Γκαμπριέλα Μιστράλ

Τα οχήματα τρέχουν με ιλιγγιώδη –για τις συνθήκες– ταχύτητα στο χωματόδρομο της χιλιάνικης Παταγωνίας που συνδέει το Πουέρτο Νατάλες με το συνοριακό σταθμό [προς Αργεντινή] του Σέρρο Καστίγιο. Σε κάποιο σημείο, καμιά σαρανταριά χιλιόμετρα από το Πουέρτο Νατάλες, υπάρχει το ξενοδοχείο «Τρες Πάσος», στην αυλή του οποίου υπάρχει η προτομή μιας γυναίκας. Αν και σπανίως σταματούν τα οχήματά τους εκεί, οι Χιλιάνοι δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι σ’ αυτό το ξενοδοχείο έκανε τις καλοκαιρινές διακοπές της, τα χρόνια που ήταν διευθύντρια του Λυκείου Θηλέων της Πούντα Αρένας, η ποιήτρια Γκαμπριέλα Μιστράλ. Δική της η προτομή.

Η Λουσίλα Γκοντύ Αλκαγιάγκα, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, το 1922, σε ηλικία 33 ετών, εγκατέλειψε τη χώρα της. Εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα της χώρας της –κάτι σύνηθες για τους λογοτέχνες της Λατινικής Αμερικής– και δεν επέστρεψε ούτε όταν τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας το 1945. Υπηρέτησε ως μορφωτικός ακόλουθος της χώρας της στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στη Βραζιλία, στο Μεξικό και στις ΗΠΑ, όπου και πέθανε το 1957. Σήμερα, και αφού είχε την ατυχία να «αναγορευθεί» σε επίσημη ποιητική φωνή της δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοτσέτ, η Γκ. Μιστράλ βρίσκεται στην επικαιρότητα λόγω μιας βιογραφίας της και μιας ταινίας που θα βασιστεί σ’ αυτήν. Σύμφωνα με τη αμερικανίδα καθηγήτρια κολεγίου Λίσια Φιόλ-Μάττα, συγγραφέως της βιογραφίας, «η Μιστράλ ήταν μια ορκισμένη λεσβία», και παρότι «δεν υπάρχουν σοβαρές μαρτυρίες σχετικά με την ερωτική της ζωή, είναι πολύ πιθανόν η Μιστράλ να αυτοεξορίστηκε για να προστατεύσει την ιδιαιτερότητά της»…

Μια αγράμματη κοινωνία την καταδίκασε στην αυτοεξορία…
«Χώρα της απουσίας», ήταν ο τίτλος κάποιου ποιήματός της [μεταφράζω πρόχειρα]:

«Χώρα της απουσίας,/ παράξενη χώρα,/ πιο ελαφριά κι από άγγελο,/ και μ’ ανεπαίσθητα γνωρίσματα,/ στο χρώμα του νεκρού φυκιού,/ στο χρώμα της ομίχλης,/ με παντοτεινή ηλικία,/ δίχως ευτυχισμένη εποχή./ […] Γεννήθηκα από πράγματα/ που δεν είναι χώρα:/ από πατρίδες και πατρίδες/ που είχα κι έχασα./ Από πλάσματα/ που είδα να πεθαίνουν./ Από εκείνο που ήταν δικό μου/, κι αποτελούνταν από μένα. […] Και σε μια δίχως όνομα χώρα/ πρόκειται να πεθάνω.»

«Λέγε με Ισμαήλ», φίλε αναγνώστη…