|
Η δίκη; Ποια δίκη; Α! Γι’ αυτή
τη δίκη ρωτάτε. Το μεγάλο χασμουρητό. Ευτυχώς που άρχισαν να καταφτάνουν
στο δικαστήριο και τα πειστήρια [«πειστήρια»] και απέκτησε και κάποιο ενδιαφέρον.
Κατά τα άλλα… όσον αφορά τη δίκη…
Εμφανίζεται προ ημερών [26-5-2003]
ηλικιωμένη μάρτυρας που διέμενε στην πολυκατοικία της Πάτμου, όπου και η
γιάφκα της γνωστής οργάνωσης. Η μάρτυρας καταθέτει ότι κάποτε είχε δει τέσσερα
άτομα να μπαίνουν στο κτήριο και ανάμεσά τους ήταν ο Σάββας Ξηρός και ο Αλέξανδρος
Γιωτόπουλος.
Σάββας Ξηρός: «Δεν μπορώ να πω αν φαντάστηκε [σ.σ.
η μάρτυρας] ή εάν είναι καθοδηγούμενη, διαμεσολαβημένη μνήμη που την έχουμε
δει σ’ όλο αυτό το διάστημα – από δέκα μήνες–, να βομβαρδίζεται όλος ο κόσμος
με εικόνες και αυτά. Αυτό που έχω να πω για την οργάνωση, βασική αρχή ήταν
να μην πηγαίνουμε τέσσερα-τέσσερα άτομα ποτέ σε ένα σπίτι αλλά ο καθένας
ξεχωριστά σε χρονική απόσταση.»
Β. Μαρκής [εισαγγελέας]: «Αυτό το περιστατικό το οποίο περιέγραψε η κυρία;»
Σ. Ξηρός:
«Δεν υπάρχει τέτοιο περιστατικό και δεν υπήρχε και καμία περίπτωση για το
συγκεκριμένο πρόσωπο [σ.σ. τον Α. Γιωτόπουλο], για πολλούς και διάφορους
λόγους, όχι μόνο γι’ αυτόν.»
Β. Μαρκής: «Πολλοί και διάφοροι
λόγοι δεν μπορεί να υπάρχουν να μην είναι το πρόσωπο αυτό. Είναι ένας. Αν
δεν είχατε καμία σχέση. Πολλοί και διάφοροι γιατί να υπάρχουν; Μόνο ένας
λόγος θα μπορούσε να είναι, να ην είναι αυτός – να μην είχατε καμία σχέση.»
Τι είπε στη συνέχεια ο Σ. Ξηρός; Τίποτα.
Τώρα,
γιατί ο Σ. Ξηρός καρφώνει, εμμέσως πλην σαφώς, τον Γιωτόπουλο, δεν ξέρω…
Τον κάρφωσε το καλοκαίρι στις καταθέσεις του στο νοσοκομείο. Μετά μίλησε
για ψυχοφάρμακα. [Ερώτημα: Του έδωσαν ψυχοφάρμακα για να πει ψέματα; Υποτίθεται
ότι με τον ορό της αλήθειας κ.λπ. «λύνεται η γλώσσα», όχι η φαντασία…]
Τον
κάρφωσε ξανά στις συνεντεύξεις που έδωσε το φθινόπωρο στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο:
«Ο "Λάμπρος" ήταν σαν πατέρας μας». Και στην εύλογη απορία του δημοσιογράφου
απάντησε: «Εγώ δεν είπα ότι ο Γιωτόπουλος είναι ο "Λάμπρος"». Ήθη…
Βέβαια,
ο Α. Γιωτόπουλος δεν χρειάζεται και τόσο τη «βοήθεια» του Σάββα. Καρφώνεται
–εμμέσως πλην σαφώς– και μόνος του [αντιγράφω από τα χθεσινά πρακτικά]:
Α. Γιωτόπουλος:
«Θέλω να πω εδώ πέρα ότι σε όλη την δραστηριότητά μου κατά την διάρκεια της
7χρονης δικτατορίας όπου συμμετείχα σε 10 περίπου, τις οποίες μπορώ να απαριθμήσω,
βομβιστικές επιθέσεις –επιτυχημένες– συν διανομή παράνομων προκηρύξεων, παράλληλα
έπεσαν έγγραφα στα χέρια της Αστυνομίας τόσο το ’69 όταν καταδικάστηκα από
το Στρατοδικείο, όσο και το ’73 όταν έγινε αυτή η έκρηξη στο σπίτι. Δεν βρέθηκε
ποτέ αποτύπωμα του Γιωτόπουλου. Ενώ ήμουν βέβαια πολύ πιο άπειρος τότε. Το
τρίτο είναι το εξής σημείο...»
«Ενώ ήμουν βέβαια πολύ πιο άπειρος τότε…»
Η. Αναγνωστόπουλος [πολιτική
αγωγή, εκπροσωπεί τους Αμερικανούς]: «Τέλος κ. Πρόεδρε, νομίζω ότι από ένα
σχόλιο του κ. Γιωτόπουλου, ομολόγησε σήμερα ο κ. Γιωτόπουλος τη συμμετοχή
του στην Οργάνωση. Σας είπε πριν: "Εγώ στη διάρκεια της δικτατορίας έκανα
ενέργειες αντιστασιακές, μεταξύ αυτών και τοποθέτηση βομβών με επιτυχία,
μέχρι και το 1973". Πράγματι, έτσι φαίνεται να είναι. "Τότε δεν βρέθηκαν
αποτυπώματα, τότε που ήμουν πιο άπειρος". Ερώτημα της Πολιτικής Αγωγής και
συμπέρασμα εξ αυτού. Μετά το 1974 που είχαμε μεταπολίτευση στην Ελλάδα, στο
πλαίσιο ποιας δραστηριότητάς του ο κ. Γιωτόπουλος έγινε πιο έμπειρος; Εγώ
το μόνο το οποίο μπορώ να συμπεράνω, διότι αν σταμάτησε να δραστηριοποιείται
βομβιστικά σημαίνει ότι έπαψε να έχει περαιτέρω εμπειρία, αλλά ο ίδιος είπε
ότι κατέστη πλέον έμπειρος περί των χειρισμών αυτών των ζητημάτων, το μόνο
λογικό συμπέρασμα είναι ότι εξακολούθησε να έχει αυτή τη δραστηριότητα υπό
το δημοκρατικό πλέον καθεστώς.»
Αλλά ίσως να μην καταλάβαμε και καλά, διότι αμέσως μετά πήρε το λόγο ο συνήγορος του Α. Γιωτόπουλου.
Γ. Ραχιώτης:
«Καταρχήν, αυτό που είπε ο κ. Γιωτόπουλος νομίζω ότι είναι φανερό τι εννοούσε
και δε χρειάζεται νομίζω παρερμηνεία σ΄ αυτό το πράγμα. "Αν όπως με κατηγορείτε
είχα άλλα 30 χρόνια παράνομης δράσης, θα ήξερα πολύ περισσότερα πράγματα.
Αν τότε που ήμουν 4-5 στην παρανομία δεν άφηνα δακτυλικά αποτυπώματα, θα
σας άφηνα τώρα που θα είχα άθροισμα 40 χρόνια παράνομης δράσης;" Δε νομίζω
ότι χρειάζεται σε αυτό το πράγμα επιχειρηματολογία.»
Τα πειστήρια
που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο την τελευταία εβδομάδα και αφορούσαν τον
Α. Γιωτόπουλο, ήταν –μεταξύ άλλων– σειρά αποτυπωμάτων του σε κινητά αντικείμενα
που βρέθηκαν στη μία από τις δύο γιάφκες, καθώς και στοιχεία ότι οι σφραγίδες
με τις οποίες σφραγίστηκαν η πλαστή του ταυτότητα και το πλαστό δίπλωμα οδήγησης
βρέθηκαν επίσης στη γιάφκα.
Α! Το πιο ωραίο. Στην υπόθεση εμφανίστηκε
–ακόμη– ένας καθηγητής ψυχολογίας, φυσικά Γάλλος. Σε ανυπόγραφο χαρτί που
υπήρχε –άνευ διαβιβαστικού– στη δικογραφία, και το οποίο δεν έγινε δεκτό
από το δικαστήριο, αναφέρεται ότι κάποιος Rouanet Marc, καθηγητής
ψυχολογίας, είναι γνωστός στις γαλλικές αρχές για το γεγονός ότι προμήθευσε,
επί χούντας, τον Α. Γιωτόπουλο με πλαστά έγγραφα ταυτότητας. Δυστυχώς, δεν
βρήκα άλλα στοιχεία για τον Γάλλο ψυχολόγο. Υποθέτω ότι θα είναι της γνωστής
σχολής…
Επί χούντας το καταλαβαίνω γιατί ο Α. Γιωτόπουλος χρειαζόταν πλαστή ταυτότητα.
Το
2003 γιατί τη χρειαζόταν; Γιατί είχε προβλήματα με τη στρατολογία αφού ήταν
ανυπότακτος; [Καταπώς έχει ισχυριστεί τόσο ο ίδιος όσο και ο καθηγητής και
φίλος του Βένιος Αγγελόπουλος σε άρθρο του στην Καθημερινή.]
Με
το συμπάθιο, δηλαδή, αλλά ξέρω ανθρώπους που είναι δέκα χρόνια μικρότεροι
από τον Α. Γιωτόπουλο, και ήδη εδώ και δεκαπέντε χρόνια, με ρυθμίσεις που
είχαν γίνει τότε και γίνονται συνέχεια κάθε 3-4 χρόνια, είχαν υπηρετήσει
μόλις έξι μήνες, ενώ άλλοι είχαν εξαγοράσει τη θητεία τους. Ο Α. Γιωτόπουλος
τι φοβόταν στα 45 του, στα 50 του, στα 58 του και κυκλοφορούσε με πλαστή
ταυτότητα; Και μια παλιά απορία: ο Α. Γιωτόπουλος ψήφιζε όλα αυτά τα χρόνια;
Κάτι πιο άπειρο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας…
|
