|
Ηλίθιος,
λέει, ο ένας. Βλάκας ο άλλος. Γκάνγκστερς οι μεν. Συμμορία οι δε. Δίκαιος
ο πόλεμος, ισχυρίζονται εκείνοι. Νόμιμος ή παράνομος, διαφωνούν ετούτοι.
Σε ιερό πόλεμο καλούν οι άλλοι. Παράπλευρες απώλειες για τους μεν. Αθώα θύματα
για τους δε.
Συμμορία οι περί τον Μπους, έγραφε τις πρώτες ημέρες πρωτοσέλιδα η Ελευθεροτυπία
[τις τέσσερις πρώτες ημέρες του πολέμου, η λέξη «συμμορία» είχε αναγραφεί
τρεις φορές στην πρώτη σελίδα και μία φορά στις εσωτερικές.] «Βαρύς ο χαρακτηρισμός»,
είχε αποφανθεί αξιοσέβαστος πρωινατζής κρατικού καναλιού.
Την τελευταία
εβδομάδα, άρχισαν και τα όργανα. Ο μπήξε Ρίτσαρντ Περλ, ο δείξε Πωλ Γούλφοβιτς.
Να τα συμβόλαια για τα όπλα, να τα συμβόλαια για την ανασυγκρότηση του Ιράκ,
έμπορος όπλων ο επικεφαλής της εταιρείας για την ανασυγκρότηση, χάνουν με
τον πόλεμο οι εταιρείες όπλων, αποφαινόταν χτες ολοσέλιδα η Ελευθεροτυπία.
Κόντεψα να βάλω τα κλάματα.
Κι
από κοντά κι ο Παπαχελάς, προχθές το βράδυ. Κάλεσε έναν καθηγητή –παλιό καλεσμένο
της Μπίλντερμπεργκ, αν δεν απατώμαι– κάλεσε κι έναν αναλυτή –από ινστιτούτο,
βασικό στέλεχος του οποίου είναι και ο κύριος καθηγητής, αν και πάλι δεν
απατώμαι– άρχισε και τα links με διάφορους από την άλλη άκρη του Ατλαντικού
και δώσ’ του οι αναλύσεις για τον Περλ, για το τουρκικό λόμπυ στην Ουάσινγκτων,
για το Ισραήλ, για τα «γεράκια», για τις «περιστερές», για… για…
Α!
Είχε συνδέσεις και με διάφορους «συμπατριώτες» μας, ελληνοαμερικανούς. Ανάμεσά
τους και τον Τζωρτζ Στεφανόπουλος, τέως σύμβουλο του Μπιλ Κλίντον. Αμφότεροι,
δηλαδή Κλίντον και Στεφανόπουλος, αν και πάλι δεν απατώμαι, έχουν σπουδάσει
με υποτροφία Ροντς στην Αγγλία.
Και εδώ αρχίζουν τα ωραία.
Για
τον Σέσιλ Ροντς να αναφέρω μόνον όσα λέει μία βιογράφος του: «μοναδική του
επιθυμία ήταν η παγκόσμια κυβέρνηση». Το χρήμα υπήρχε –η πάλαι ποτέ Ροδεσία
έφερε το όνομά του– καλοί συνεργάτες υπήρχαν: διάφοροι λόρδοι [Ρότσιλντ,
Μίλνερ, Γκρέυ…] και καλοί πανεπιστημιακοί [ο αναρχίζων Ράσκιν, μεταξύ άλλων,
και διάφοροι κλασικιστές].
Θαυμαστές όλοι τους του Θουκυδίδη. Ναι,
ναι, του αρχαίου μας προγόνου. [Υποθέτω και θαυμαστές του πόλεμος-πατήρ-πάντων-Ηράκλειτου.]
Ευαγγέλιό τους ο Επιτάφιος του Περικλή. Πατριώτες, πάνω από όλα, οι Βρετανοί. Και ιδεαλιστές.
Μελετούσαν,
εδώ και έναν αιώνα, τον Θουκυδίδη. Τα πώς και τα γιατί της παρακμής των Αθηνών
και της ηγεμονία της, στα χρόνια μεταξύ των Μηδικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού.
[Μια
ματιά στο διάλογο μεταξύ των Αθηναίων απεσταλμένων και των Μηλίων, θα πείσει
και τους πλέον δύσπιστους για το πόσο καλά έχουν μελετήσει οι «συμμορίες»
τον Θουκυδίδη. Παράδειγμα: οι συμφωνίες του Ραμπουιγιέ. Θυμάστε… Σερβία,
Μιλόσεβιτς… Και βέβαια οι πρόσφατοι όροι προς τον Σαντάμ… Ή κάθεστε να σας
γ… ή δεν κάθεστε, οπότε και πάλι θα σας γ… Ναι, ο αθηναϊκός ιμπεριαλισμός
δεν ήταν λιγότερο βάρβαρος από τον ιμπεριαλισμό της «συμμορίας»…]
Πατριώτες
οι βρετανοί «συμμορίτες». Δεν ήθελαν η βρετανική αυτοκρατορία να έχει το
ίδιο τέλος με την αρχαία Αθήνα. Άποψή τους ήταν ότι η αυτοκρατορία δεν μπορεί
να κυβερνηθεί μόνο με τη δύναμη των όπλων από το Λονδίνο. Θα έπρεπε σιγά-σιγά
να προχωρήσει η «αυτοδιάθεση» των αποικιών. Ξέρετε… Βάζουμε τους ημέτερους,
και τους ξεζουμίζουμε καλύτερα. Κόστος μηδέν, κέρδη τεράστια. Και μ’ αρέσει
που κάποιοι τους κατηγορούν ότι αυτοί ευθύνονται για την παρακμή της Βρετανικής
Αυτοκρατορίας. Πράγματι… Λες και είχε ποτέ το κεφάλαιο ή η «συμμορία» πατρίδα…
Και για του λόγου το αληθές…
Η «συμμορία» επεκτάθηκε σύντομα και στην
άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων στο Λονδίνο
[και καμιά δεκαριά ακόμα στον υπόλοιπο κόσμο, δηλαδή στις αποικίες], Συμβούλιο
Διεθνών Σχέσεων [CFR] στις ΗΠΑ. Το «σχολείο» από όπου περνούν όλοι οι αμερικανοί
πολιτικοί, διπλωμάτες, στρατιωτικοί, πανεπιστημιακοί… Αργότερα ήρθαν και
τα άλλα «μαγαζάκια» της συμμορίας: Κοινωνία των Εθνών, Οργανισμός Ηνωμένων
Εθνών, Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ΝΑΤΟ, Λέσχη Μπίλντερμπεργκ,
Τριμερής Επιτροπή… ο κατάλογος –σχεδόν– ατέλειωτος.
Κι η ιστορία του Θουκυδίδη, ευαγγέλιο.
Ευαγγέλιο.
Για τον Πωλ Γούλφοβιτς, για παράδειγμα, «ιέρακα» και υφυπουργό Άμυνας των
ΗΠΑ και έναν από τους εμπνευστές του νέου Στρατηγικού Δόγματος της χώρας
του. Που δήλωνε πρόσφατα ότι το 1914 υπήρχαν μόνον 20 δημοκρατίες στον πλανήτη,
σήμερα υπάρχουν 120, και θα πρέπει να εγκαθιδρύσουμε κι άλλα δημοκρατικά
καθεστώτα, όπως έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες.
Με το ζόρι «δημοκρατία», όπως έκαναν και οι αρχαίοι Αθηναίοι.
Θουκυδιδικός
κι ο Κόλιν Πάουελ, υπουργός Εξωτερικών αυτός και «περιστερά». Κάτω από το
γυαλί του γραφείου του έχει ένα απόσπασμα από το έργο του Θουκυδίδη. Κάτι
για εξουσία, για σύνεση, κάτι τέτοιο, τέλος πάντων…
Και άλλοι, και άλλοι… Ιέρακες και περιστερές της ίδιας συμμορίας.
Αυτή
είναι η συμμορία, σε γενικές γραμμές. Αλλά δεν περιμένετε, βέβαια, να τα
διαβάσετε στις εφημερίδες ή να τα δείτε στα κανάλια. Εκεί το μόνο που θα
βρείτε είναι τα «ξεμπροστιάσματα» μεταξύ των μελών της συμμορίας, τώρα που
η εισβολή στο Ιράκ δεν πάει και τόσο καλά. Πάντα υπήρχαν προστριβές μεταξύ
τους, αλλά η συμμορία – συμμορία.
Ηλίθιος, λέει, ο Μπους. Σοβαρά;
«Συμμορία», λέει, οι Γούλφοβιτς-Περλ και σία. Σοβαρά;
Να ’χουν να λένε και να γράφουν οι «έγκυροι» αναλυτές.
Δε λέω… Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, ωστόσο πολλοί –πάρα πολλοί– θα έπρεπε να ντρέπονται για τη δουλειά που κάνουν.
Πριν από δύο εβδομάδες το μόνο που είχα γράψει στη στήλη ήταν: «Όχι στον πόλεμο! Γενική απεργία!»
Ε, καλά! Γράφουμε και κανένα αστείο για να …αδειάζουν οι ιστοσελίδες.
«Συμμορία», λέει, τα γεράκια του πολέμου.
Και το 70% του αμερικάνικου λαού που τάσσεται υπέρ του πολέμου; Συμμορίτες κι αυτοί;
Ή μήπως ξέρουν κάτι παραπάνω;
Σαν τι;
Να, για παράδειγμα, ότι το 50% της οικονομίας των ΗΠΑ συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με την πολεμική βιομηχανία! Οι νεκροί του Ιράκ θρέφουν έναν στους δύο αμερικανούς. Πάμπολλους Εγγλέζους, Γερμανούς, Γάλλους, Ισπανούς…
… Και Έλληνες, βεβαίως, βεβαίως… Πόσα χρήματα ξοδεύει ο πλανήτης κάθε χρόνο για όπλα;
Α! Κατά τα άλλα είμαστε κατά του πολέμου. Φυσικά! Και το διαδηλώνουμε. Φυσικά…
Ποια
είναι όμως τα βαθύτερα αίτια των πολέμων; Όχι δεν αναφέρομαι σε συμφέροντα,
ιδεολογίες ή δεν ξέρω γω τι. Ρωτάω γιατί πολεμούν οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Ή, για να το θέσω διαφορετικά, πότε άρχισαν οι άνθρωποι να πολεμούν μεταξύ τους;
«Από» ανέκαθεν, θα απαντήσουν οι θαυμαστές του πόλεμος-μήτηρ-πάντων.
Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε…
«Αχόρταγος» ο άνθρωπος. Και «θωρακισμένος».
«Αχόρταγος»,
όχι γιατί πεινάει. Αλλά γιατί φοβάται ότι θα πεινάσει. Γιατί αυτό μας λέει
το μυαλό μας, που δεν είναι το δικό μας μυαλό. Είναι το μυαλό εκείνων που
φοβούνται ότι θα πεινάσουν. Και που μας το έχουν επιβάλει.
Και «θωρακισμένος».
Συναισθηματικά, οτιδήποτε. Γύρω στο 4.000 π.χ. αρχίζει η ερημοποίηση της
Σαχάρας. Αρχίζουν οι πόλεμοι. Η πατριαρχία. Οι κλειτοριδεκτομές. Το φάσκιωμα
των μωρών. Η «θωράκιση». Σαχαρασία. Η περιοχή από τις δυτικές ακτές της Βόρειας
Αφρικής ως τα βάθη της Μογγολίας. Ερημοποιημένη περιοχή. Με τους πιο βάρβαρους
κατοίκους. Τους πιο βάρβαρους πολεμιστές. Τους χειρότερους πολέμους. Την
περιοχή που γεννήθηκαν οι μονοθεϊσμοί. Όταν χάθηκε ο πράσινος-παράδεισος,
ανακαλύφτηκε ο θεός-έρημος.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ιστορία κατακτήσεων, ιστορία πολέμων, ιστορία αχορταγιάς, ιστορία θλίψης. Η ανθρώπινη ιστορία.
Α, ναι! Ολίγος Καστανέντα για τα περί «αχορταγιάς», και ολίγος Ντε Μέο για τα περί «θωράκισης» και «ερημοποίησης»…
Εκτός κι αν ο παπάρας της Ιωνίας είχε δίκιο. Για τον μητροπατέρα όλων. «Από» ανέκαθεν…
|
