|
e-mail-ιάδα…
Προς: abc…@otenet.gr Ι.
Συμφωνώ μαζί σας ότι τα τελευταία επεισόδια της καθημερινής τρομόπερας
των τηλεοπτικών διαύλων είναι πλέον εξαιρετικά ανιαρά, αλλά διαφωνώ με την
άποψή σας ότι αυτό το σήριαλ θα πρέπει να σταματήσει σύντομα. Οι «παραθυρόφατσες
με το γυάλινο, αγριεμένο, βλέμμα» –όπως τους χαρακτηρίζετε– κάνουν απλώς
τη δουλειά τους. Ποια είναι αυτή; Παραθέτω ένα σημείωμα του Γιώργου Καραμπελιά, από το τελευταίο τεύχος του πάντα ενδιαφέροντος περιοδικού Άρδην,
που είναι αφιερωμένο στην Ένοπλη Πάλη και στην Τρομοκρατία [περισσότερα για
τα περιεχόμενα και κάποια on-line κείμενα στις ανανεωμένες –προς το καλύτερο–
ιστοσελίδες του περιοδικού.]
«Οι στρατολόγοι της 17 Νοέμβρη!
Τους
βλέπω καθημερινά να χειρονομούν, να εμέσσουν, να πλειοδοτούν σε κραυγές και
χολή, "άρον-άρον σταύρωσον". Βλέπω το Διονύση Σαββόπουλο να υπογράφει για
τα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου στον τοίχο της Νέας Υόρκης. Τους διαβάζω καθημερινά,
–όλοι τους παλιοί Αριστεροί– να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις καταστρεπτικές
συνέπειες της "τρομοκρατίας". Όλα τα σταλινικά αθύρματα που "παράβλεπαν"
τα γκουλάγκ για τις ανάγκες του "σοσιαλισμού" κόπτονται –όπως και ο Κουφοντίνας!–
για την "αξία της ανθρώπινης ζωής". Γιατί βέβαια πήραν μετάθεση, από τον
Στάλιν, τον Μπρέζνιεφ και τον Τσαουσέσκου μεταγράφηκαν στο μισθολόγιο της
μόνης "υπαρκτής" υπερδύναμης. Ήταν πάντα ρεαλιστές.
Και δίπλα μας ο Σαρόν
διαπράττει γενοκτονία, ο Βαρδινογιάννης δολοφονεί μερικούς ακόμα στη Μότορ
Όϊλ, από "αμέλεια", δηλαδή για την προμελετημένη αύξηση των κερδών του, κανείς
δεν διώκεται για το "Σαμίνα" και τη "Ρικομέξ", και ο πλανητάρχης ετοιμάζεται
να δολοφονήσει χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες στο Ιράκ.
Ξαφνικά καταλαβαίνω:
"Οι στρατολόγοι της 17ης Νοέμβρη" βρίσκονται μπροστά μας. Ποιος νέος θα μπορούσε
να αντέξει τον οχετό της υποκρισίας τους, τις υστερικές κραυγές τους, τα
κροκοδείλια δάκρυά τους, τα δισεκατομμύρια που σπαταλούν με τον πιο χυδαίο
και απροκάλυπτο τρόπο, χωρίς να νιώσει μέσα του πως θα πρέπει να επιλέξει
ανάμεσα στον Κακαουνάκη και τον Κουφοντίνα, ανάμεσα στον Μπους και τον Μπιν
Λάντεν! Εσύ τι θα επέλεγες αγαπητέ αναγνώστη!
Είναι άραγε τόσο ηλίθιο
το καθεστώς για να εξαπολύει τους προπαγανδιστές της τρομοκρατίας από τις
οθόνες της τηλεόρασης; Όχι απλώς θέλει να μας υποχρεώσει να επιλέξουμε είτε
δια του φόβου είτε δια της αηδίας στρατόπεδο!»
Προς: abc…@otenet.gr ΙΙ
Αν
έχετε αηδιάσει, όπως γράφετε, με τους αυτόκλητους σεναριογράφους των διαφόρων
επεισοδίων της τρομόπερας, γιατί δεν διαβάζετε κάτι του Ζεράρ ντε Βιλλιέ,
που μας επισκέφτηκε και πρόσφατα; Ο άνθρωπος και επαγγελματίας μυθιστοριογράφος
είναι και το καλύτερο «σενάριο» για τη 17 Νοέμβρη θα γράψει…
Προς: [email protected]
Αφού
σας χαλάει, αγαπητέ μου, γιατί επιμένετε; Αντί να παρακολουθείτε live τα
παιχνίδια του «θρύλου» στο Champions League μπορείτε να βλέπετε ξανά και
ξανά τη βιντεοκασέτα με το εκπληκτικό 6-2 επί της Bayer και, ταυτόχρονα,
να ακούτε το επικό άσμα του Χόρχε «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν». Για τα ρατσιστικά
σας συναισθήματα [«δεν με πειράζει καθόλου που ήταν εβραίοι, αλλά που φορούσαν
πράσινα»] τι να πω; Όσο για τον Ιταλό διαιτητή, εύκολες δικαιολογίες. Εξάλλου
το όνομά του [Ντε Σάντις] παρέπεμπε στον σχεδόν συνεπώνυμό του μαρκήσιο.
Το κέφι του έκανε ο άνθρωπος!
Προς: [email protected]
Φυσικά
και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος είναι εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους!
Μια μικρή περιήγηση στις ιστοσελίδες του υπουργείου Εσωτερικών [www.ypes.gr]
θα σας πείσει: αφού γνωρίζετε το όνομα του πατέρα του [Δημήτριος-Μήτσος]
και το έτος γέννησής του [1944] σε λίγα δευτερόλεπτα μπορείτε να μάθετε τον
ειδικό εκλογικό του αριθμό [0146944000839] και ότι το εκλογικό διαμέρισμα
στο οποίο [θα] ψήφιζε [αν…] είναι εκείνο του Κεντρικού Χαλανδρίου. Απλούστατο.
Όσον
αφορά στην άλλη σας ερώτηση. Ναι, είναι δυνατόν να καταστρώσουμε «μέσες άκρες»
το γενεαλογικό δέντρο κάποιου, αν γνωρίζουμε κατά προσέγγιση το έτος γέννησης
[κι αυτό δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα] και το όνομα πατρός. Τι γίνεται
αν δεν γνωρίζουμε το πατρώνυμο; Αγαπητέ μου, σκεφτείτε το λίγο! Είναι πολύ
απλό για τους κυβερνοναύτες. Λίγη προσπάθεια χρειάζεται μόνον!
Προς: [email protected].
Τι
σχέση έχει, τώρα, ο Αλαίν Ντελόν με τον Τζωρτζ Μπους Β΄; Μπορεί ο πλανητάρχης
να δήλωσε ότι αν δεν υπάρξει σχετική απόφαση του ΟΗΕ «οι ΗΠΑ και οι φίλοι
μας θα αναλάβουμε δράση κατά του Ιράκ», όμως κάνετε ένα μικρό λαθάκι [εκ
παραδρομής, εκ χιούμορ;]: η ταινία στην οποία πρωταγωνιστούσε, μετά της Κατίνας
Παξινού, ο Γάλλος γόης του κινηματογράφου δεν είχε τίτλο «Ο Ρόκο και οι φίλοι
του», αλλά «Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι. [Εκτός κι αν υπονοείτε ότι υπάρχει κάποια γενεαλογική, κάποια λωποδυτίστικη σχέση κ.λπ., κ.λπ…]
Ναι, όλα γίνονται για το πετρέλαιο. Ναι, διάβασα το άρθρο του Γ. Δελαστίκ στην Καθημερινή
της περασμένης Κυριακής. Ναι, οι πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ πρέπει να
συνεχίσουν την παραγωγή τους. Ναι, ακόμα και αν δεν υπήρχε εχθρός θα έπρεπε
να τον εφεύρουν. Όχι, δεν παρακολούθησα σήμερα τα –σχεδόν– χαράματα την ταινία
«Τα Χίλια Εκτάρια» ["A Thousand Acres"] στον Αντένα. [«Ο "Βασιλιάς Ληρ" σε
ελεύθερη μεταφορά από την Αυστραλέζα Τζόσλιν Μούρχαουζ με τις Μισέλ Φάιφερ
και Τζέσικα Λανγκ…»] Ναι, συμφωνώ μαζί σας ότι ο διάλογος από την ταινία
που παραθέτετε είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων, αλλά τι σχέση έχει με τα 60 δισ.
δολάρια [το ελάχιστο] ή τα 200 [το μέγιστο] που ίσως κοστίσει στους φορολογούμενους των ΗΠΑ ο πόλεμος κατά του Ιράκ;
Μισέλ Φάιφερ: «Αυτό είναι γελοίο!»
Δικηγόρος: «Πρόκειται για εκατομμύρια δολάρια! Τα εκατομμύρια δολάρια δεν είναι ποτέ γελοία!»
Προς: [email protected].
Το
μήνυμά σας θα έπρεπε να το στείλετε στην Λιάνα Κανέλλη και όχι σε εμένα.
[Την ηλεκτρονική της διεύθυνση θα τη βρείτε στις ιστοσελίδες του περιοδικού
Νέμεσις, το οποίο εκδίδει.]
Και στο κάτω-κάτω, πού θέλετε να ξέρω εγώ γιατί πήρε συνέντευξη από τον Σάββα
Ξηρό, τη στιγμή που τόσο θέση της ιδίας όσο και του κόμματός της [ΚΚΕ], το
οποίο εκπροσωπεί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, είναι ότι οι τρομοκράτες είναι
πράκτορες μυστικών υπηρεσιών;
Κάνατε επίσης ένα μικρό λαθάκι: η εκπομπή της Λ. Κανέλλη στον Alpha, δεν λέγεται «Επί Ξηρού Ακμής», αλλά «Επί Ξυρού Ακμής».
Λεξικό Μπαμπινιώτη,
σελίδα 104, [λήμμα: ακμή]: «επί ξυρού ακμής: στην κόψη του ξυραφιού, σε κρίσιμο
σημείο: τα εθνικά μας θέματα είχαν οξυνθεί επικίνδυνα και βρίσκονταν επί
ξυρού ακμής, όταν επέστρεψε στην εξουσία ο Ε. Βενιζέλος».
Προς: [email protected]
Λογικοφανή
τα επιχειρήματά σας, αν όχι λογικά… «Γιατί θα έπρεπε τα δικαστήρια στην Ελλάδα
να αποτελούνται μόνον από τακτικούς δικαστές τη στιγμή που στις ΗΠΑ αποτελούνται
μόνον από ενόρκους;», απορείτε. Μα, φαντάζομαι, ότι αυτό γίνεται για να αποδίδεται
καλύτερα η –«τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»– δικαιοσύνη. Είστε πράγματι αμετανόητος!
Δεν αρκείστε στα ψίχουλα, τα θέλετε όλα! Τι επιθυμείτε, τέλος πάντων; Να
δικάζει και να καταδικάζει μόνος του ο Ανθύπατος; Δεν καταλαβαίνετε ότι έτσι
παίζετε το παιχνίδι όλων εκείνων που απεργάζονται «ανώμαλες καταστάσεις»
για τη δημοκρατία μας;
Προς: [email protected]
Όχι,
ο Α. Γιωτόπουλος δεν παραδίδει μαθήματα δι’ αλληλογραφίας. Αντίθετα ο ίδιος
σπουδάζει δι’ αλληλογραφίας «ανώτερα μαθηματικά» και οικονομία, συμμετέχοντας
σε σχετικό –γαλλικό– πρόγραμμα για φυλακισμένους. Όχι, εξ όσων γνωρίζω σε
κανένα πανεπιστήμιο του κόσμου δεν διδάσκεται «προκηρυξολογία» ή «προκηρυξογραφία». Πολύ φοβάμαι ότι θα πρέπει να αυτοδιδαχθείτε. Συνιστώ, λοιπόν, το πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο, 17Ν – Οι Προκηρύξεις – 1975-2002 – Όλα τα Κείμενα της Οργάνωσης, εκδ. Κάκτος.
Προσοχή!
Ένα βιβλίο 928 σελίδων, μεγάλου σχήματος [και 26 ευρώ] δεν το μελετούν ποτέ
στο κρεβάτι! Πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να καταπλακωθείτε αποκοιμούμενος!
Ερώτηση: Μήπως έχετε κάποια περίεργα –μαζοχιστικά– γούστα; Γιατί δεν ξεκινάτε
με κάτι πιο απλό και εποικοδομητικό; Τις προκηρύξεις δημοσίων έργων, για
παράδειγμα… Ή, γιατί δεν προτιμάτε τα δωρεάν μαθήματα του περίφημου Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης που αρχίζουν οσονούπω μέσω του Διαδικτύου;
Προς: [email protected]
Αγαπητή
μου, με εκπλήσσετε πολύ ευχάριστα. Παρότι σπουδάζετε –αρχιτεκτονική– στη
Γερμανία, γνωρίζετε άριστα και την αρχιτεκτονική της χώρας μας. Γράφετε:
«Bauhaus: η σημαντικότερη σχολή Καλών Τεχνών του 20ου αιώνα… Βαϊμάρη,
1919… Ντεσσάου, 1925…, τέλος το 1933 με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία…
Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι καλλιτέχνες, τεχνίτες και αρχιτέκτονες
δούλευαν και εκπαιδεύονταν μαζί. Το πρόγραμμα σπουδών περιλάμβανε: θεωρητική
κατάρτιση μορφής και χρώματος, εξέλιξη προτύπων για βιομηχανικά προϊόντα
[από μικρά χρηστικά αντικείμενα μέχρι έπιπλα], χειροτεχνία και αρχιτεκτονικό
σχεδιασμό με βάση τις νέες ιδέες για την αρχιτεκτονική… Σημαντικότεροι εκπρόσωποι:
Βάλτερ Γκρόπιους [που στη δεκαετία του 1960 σχεδίασε και το κτήριο της Αμερικανικής
Πρεσβείας στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας στην Αθήνα, Πάουλ Κλέε, Βασσίλυ Καντίνσκυ…
Επηρεασμένα από το bauhaus είναι αρκετά κτήρια στην Αθήνα, όπως: τα σχολεία
στη Μιχαήλ Βόδα, στην Κωλέττη, στη Φιλολάου [Γούβα, Παγκράτι], στα Πευκάκια
[Δημήτρης Πικιώνης], οι εργατικές πολυκατοικίες στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας…»
Έξοχα! Αουφίντερζεν και στο επανιδείν!
Προς: [email protected]
Σας ευχαριστούμε και εσάς που μας θυμίσατε τους Bauhaus:
«Bauhaus (οι): Εξαιρετικά επιτυχημένο dark wave/goth συγκρότημα της δεκαετίας
του 80 (κυρίως). Δύο εκ των μελών του ακολουθούν στις μέρες μας όχι τόσο
επιτυχημένες αλλά αξιοπρεπέστατες solo καριέρες και συμμετέχουν σε παραγωγές
soundtracks ταινιών τρόμου με βρικόλακες, δράκουλες και άλλα αιμοδιψή πλάσματα.
Εμφανίστηκαν επίσης, στα opening credits της φοβερής και τρομερής ταινίας
του Tόνυ Σκοτ (αδερφού του Pίντλεϊ) The Hunger, στην οποία πρωταγωνιστούσαν
οι Kατρίν Nτενέβ, Nτέιβιντ Mπόουι, Σούζαν Σαράντον. H ταινία ήταν βασισμένη
σε βιβλίο με θέμα την ιστορία μεταμοντέρνων Nεοϋορκέζων αρτιστίκ βρικολάκων,
του Γουίτλεϊ Στράιμπερ. Όπως και η μπάντα, έτσι και η ταινία είναι μια από
τις καλύτερές μου όλων των εποχών.» Έξοχα! Αλλά, πού τους θυμηθήκατε;
Προς: [email protected]
Συμφωνώ
μαζί σας ότι ζούμε σε μια γελοία χώρα. Αλλά πότε ακριβώς είναι γελοία; Όταν
μία εβδομάδα τον χρόνο –η περασμένη, συγκεκριμένα– «αφιερώνεται» στους πεζούς
και στα ποδήλατα, χωρίς να έχει προηγηθεί η παραμικρή εκστρατεία «ενημέρωσης
και ευαισθητοποίησης» των πολιτών, με αποτέλεσμα τα εξωφρενικά μποτιλιαρίσματα;
Ή, όλες τις υπόλοιπες εβδομάδες του χρόνου, όταν κυνηγιούνται ανελέητα οι πεζοί με πρόστιμα
επειδή δεν τηρούν τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς; Σε ποιες ακριβώς χώρες
συμβαίνει κάτι παρόμοιο; Εξ όσων γνωρίζω, στις περισσότερες ο πεζός είναι…
άρχοντας. Αν η πολιτεία δεν μπορεί να μειώσει τα τροχαία με θύματα τους πεζούς,
φταίνε οι πεζοί, ή τα οχήματα; Λέμε… Γιατί δεν κυνηγούν τους οδηγούς, που
ούτε ξέρουν «πού πατάν και πού βαδίζουν»; Αλλά έτσι είναι στη χώρα της φαιδράς
πορτοκαλέας: Τσαντίζεσαι με το γαϊδούρι, χτυπάς το σαμάρι… Εδώ συλλαμβάνονται σωρηδόν ιδιοκτήτες Internet Caf�, για να χτυπηθούν τα… τυχερά παίγνια. Όχι, λέει το υπουργείο Οικονομικών: δεν απαγορεύονται τα βιντεοπαιχνίδια στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι έχει αρχίσει και μας επηρεάζει η ατμοσφαιρική ρύπανση… Που σκοτώνει περισσότερο από τα τροχαία, τουλάχιστον στις ΗΠΑ.
Προς: [email protected]
Καθάριο
αρκαδικό μυαλό! Εντυπωσιακή η «υπόθεση εργασίας» που κάνετε, όσον αφορά τη
στάση του Σάββα Ξηρού και τα όσα καταλόγισε σε διάφορους σχετικά με τη νοσηλεία
του στον Ευαγγελισμό. «Αν ο Σάββας δεν κάρφωσε», αναφέρετε. «Και εφόσον όλοι
λένε ότι αυτός κάρφωσε, λογικό δεν είναι να αναρωτιέται και ο ίδιος πώς ακριβώς
κάρφωσε; Λογικό δεν είναι να πιστεύει ότι έκανε κάτι τέτοιο υπό την επήρεια
φαρμάκων;» Λογικότατο! Και συνεχίζετε: «Αν ο Σάββας δεν κάρφωσε τίποτα και
κανέναν –που είναι και το πιθανότερο– τότε ποιος κάρφωσε; Η "οικογενειακή"
δομή της 17 Νοέμβρη εμπεριείχε έναν κίνδυνο: όποιο μέλος κάποιας οικογένειας
έμπαινε στην Οργάνωση μάθαινε από τους οικείους του σχεδόν όλη την ιστορία
και όλα τα πρόσωπα της Οργάνωσης. Μήπως οι της αντιτρομοκρατικής μπλόφαραν
διαρρέοντας ότι ο Σάββας είχε πει τα πάντα, κι έτσι κάποιο άλλο μέλος της
Οργάνωσης, που συνελήφθη αργότερα, "μίλησε", πέφτοντας στην παγίδα των αστυνομικών;
Κι έτσι ο Σάββας νομίζει ότι ο ίδιος κάρφωσε… Λογικό δεν είναι;» Λογικότατο!
Συνεχίστε και ευχαριστούμε.
Προς: [email protected]
Ειλικρινά δεν μπορώ να παρακολουθήσω τους συνειρμούς σας. Τι σχέση έχουν τα όσα ανέφερε ο Κώστας Σημίτης για «εγκληματίες, λαθρέμπορους της αριστερής ιδεολογίας», με την απορία που εξέφρασα εγώ για το «αν υπάρχουν και έμποροι αριστερής ιδεολογίας», με τα όσα αναφέρετε εσείς για τον κ. πρωθυπουργό που «κληρονόμησε από τον πατέρα του την έδρα του Εμπορικού Δικαίου στο Πάντειο»; Ειλικρινά, δεν σας καταλαβαίνω…
Προς: [email protected]
Προς
τι τόσο μένος κατά του απερχομένου Δημάρχου Αθηναίων; Τι σημαίνει «έστησε
ένα μαγαζάκι, την Ένωση των Ολυμπιακών Πόλεων, πείθοντας προς τούτο τον πρόεδρο
της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, και κρατώντας για τον εαυτό του τον τίτλο
του ισόβιου αντιπροέδρου με εκάστοτε πρόεδρο εκείνον της ΔΟΕ;» Δεν γνωρίζετε
ότι ο δήμαρχος της πόλης μας είναι μια προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας;
Να υποθέσω ότι ψηφίζετε δαγκωτό Cristo Zapata; [zapato, ως γνωστόν, είναι το παπούτσι στα καστιλιάνικα…]
Προς: [email protected]
Εύγε!
Το σκίτσο της περασμένης εβδομάδας ανήκει πράγματι στον Γκέοργκ Λούκατς.
Γνωρίζετε επίσης πως το όνομά του στα ουγγρικά ήταν Γκυαίργκι. Αλλά γιατί
δεν μας γράψατε και πέντε αράδες για τον ίδιο και το έργο του; Αναμένουμε…
Κι εσάς σας αναμένουν τα πλούσια δώρα μας…
Προς: anagnwstes_theamapates_&[email protected]
e-mail-ιάδας τέλος. Έρρωσθε!
|
