Χρήστος Μόρφος

Θεαμαπάτες & Δικτυώματα

[35]  10-11 Ιουλίου 2002


 

Άνθρακες ο θησαυρός των χθεσινών «σημαντικών ανακοινώσεων» της αστυνομίας για το ζήτημα της τρομοκρατίας. Δόθηκαν στη δημοσιότητα φωτογραφίες επί φωτογραφιών [33 –φυσικά– στον αριθμό] με κουμπούρια επί ρουκετών και γραφομηχανές επί υπολογιστών, άνευ λοιπών πληροφοριών για το αν έχουν –και πού– χρησιμοποιηθεί σε κάποιες ενέργειες της 17 Νοέμβρη. Το μόνο σημαντικό στοιχείο αφορούσε στην αποκάλυψη ότι ο Σ. Ξηρός είχε συμμετάσχει και στην επίθεση κατά της οικίας του Γερμανού πρέσβη τον Μάιο του 1999, αφού το γενετικό αποτύπωμα των κηλίδων αίματος που είχαν βρεθεί τότε –όταν διαλύθηκε ο αυτοσχέδιος πυροσωλήνας εκτόξευσης της ρουκέτας, τραυματίζοντας κάποιον τρομοκράτη– ταυτίζεται με το γενετικό αποτύπωμα του δικού του αίματος.

Κατά τα άλλα, συνεχίζεται ο ορυμαγδός των «απολύτως εξακριβωμένων πληροφοριών» και των «αποκλειστικοτήτων», που διαρρέονται από τα… υδραυλικά συστήματα των διαφόρων φανερών και μυστικών υπηρεσιών προς τους δημοσιογράφους, συνεισφέροντας τα μάλα στην υπερκόπωση του κοινού από την υπερπληροφόρηση και στο θόλωμα των… καθαρών υδάτων για το ακριβές σημείο στο οποίο βρίσκονται οι έρευνες.

Ευνόητοι οι λόγοι για τους οποίους οι διάφορες «υπερεσίες» διαρρέουν όλες αυτές τις πληροφορίες. Τις τελευταίες ημέρες αποδίδουν στη 17 Νοέμβρη και πλήθος ληστειών –γεγονός που δεν προκαλεί καμία έκπληξη σε όσους έχουν έστω και μια αμυδρή ιδέα για το «περιθώριο» [κοινωνικό και πολιτικό] στην Ελλάδα. Χτες, μάλιστα, άρχισε να κυκλοφορεί και η πληροφορία ή «πληροφορία» ότι μέλη της 17 Νοέμβρη και του ΕΛΑ είχαν διαπράξει, προ ετών, το μεγάλο ριφιφί στην Τράπεζα Εργασίας στο Νέο Κόσμο. Τότε, είχε διανοιχτεί λαγούμι κάτω από την οδό Καλλιρόης που είχε επιτρέψει την πρόσβαση στα υπόγεια της τράπεζας και την αφαίρεση του περιεχομένου όλων σχεδόν των τραπεζικών θυρίδων…

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όλος αυτός ο «οχετός» της υπερπληροφόρησης μού θυμίζει το αντίστοιχο φαινόμενο που είχε εκδηλωθεί την περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά, όταν είχαμε «πληροφορηθεί» τα «πάντα», αλλά δεν μάθαμε ποτέ τι ακριβώς είχε συμβεί…

Κι έτσι φτάνουμε, αβίαστα, σε ένα συμπέρασμα: όπως η τρομοκρατία στη Γερμανία αποτέλεσε ένα καθαρά γερμανικό φαινόμενο, και όπως η τρομοκρατία στην Ιταλία αποτέλεσε ένα καθαρά ιταλικό φαινόμενο, φαίνεται πως και η τρομοκρατία στην Ελλάδα αποτελεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο.

Όπου τρομοκράτες και αντιτρομοκράτες, «κοινωνία» και «περιθώριο» αποτελούν ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, μέσα σ’ αυτόν τον ιδεολογικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό αχταρμά της πλήρως διεφθαρμένης και σάπιας νεοελληνικής κοινωνίας.

Όπου η κατάρρευση του «μύθου» της 17 Νοέμβρη δεν σηματοδοτεί παρά τη ρηχότητα μιας κοινωνίας, που «χρειάζεται» τέτοιους μύθους για να συνεχίσει [;] να επιβιώνει.

Όπου ο «μάγκας» που αρπάζει το κουμπούρι και –για όποιους λόγους– «καθαρίζει» όποιον δεν γουστάρει ή «απαλλοτριώνει» μια τράπεζα, δεν διαφέρει σε τίποτα από τον αντιτρομοκράτη που χρησιμοποιεί «προς ίδιον όφελος» τα μυστικά κονδύλια της «υπερεσίας» του, που κι αυτός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον υπάλληλο της πολεοδομίας ή της εφορίας που τα «αρπάζει» γιατί δεν «βγαίνει» με το μισθό πείνας του δημοσίου, κι ούτε διαφέρει από τον καθώς πρέπει επιχειρηματία που εισάγει και εμπορεύεται ναρκωτικές ουσίες με την ανοχή κάποιων άλλων «υπερεσιών», που κι αυτός ελάχιστα διαφέρει από τον «οικονομικό παράγοντα» που μιζώνει τους κατάλληλους ανθρώπους για να πάρει μια «δουλίτσα» του δημοσίου…

Α! Ναι, το ξέχασα! Υπάρχουμε κι εμείς… «Άνθρωποι καθημερινοί, υπεράνω υποψίας, άνθρωποι της διπλανής πόρτας…»
Το πόσο «υπεράνω υποψίας» είμαστε φαίνεται… Στις συναλλαγές μας, για παράδειγμα, με την εφορία. Όπου είναι δεδομένο ότι είμαστε όλοι φοροφυγάδες – αφού κάποιοι αδυνατούν ή «αδυνατούν» να πατάξουν τη φοροδιαφυγή.

Και στις ίδιες συναλλαγές φαίνεται και το πόσο «υποψιασμένοι» είμαστε…


Εικόνα σου είμαστε «κοινωνία», και σου μοιάζουμε…
Εικόνα σου είμαστε «περιθώριο», και –πάλι– σου μοιάζουμε…




Tο χθεσινό -ελαφρώς σκωπτικόν και συμπτωσιολογικόν- σημείωμα...

Κυρίες και κύριοι, ζητώ την κατανόησή σας καθώς και την αμέριστη συμπαράστασή σας, διότι για δεύτερη συνεχόμενη Τετάρτη «βρίσκομαι στο στόχαστρο» διαφόρων φανερών και μυστικών υπηρεσιών.
Την περασμένη Τετάρτη, περίμεναν πρώτα να «ανεβεί» η στήλη στον κυβερνοχώρο και μετά «ανακάλυψαν» τη γιάφκα της οδού Πάτμου.

[Πού περιμένατε, δηλαδή, να έχει γιάφκα ένας αγιογράφος και γιος ιερέα; Το ωραίο είναι ότι, τον Σεπτέμβριο του 1998, ο Σάββας Ξηρός είχε διδάξει σε σεμινάριο αγιογραφίας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης Δωδεκανήσου, κάτι που είχε ζητηθεί από φορείς της Πάτμου!

Τι να επαγγέλλεται άραγε ο ενοικιαστής της άλλης γιάφκας στην οδό Δαμάρεως; Πριν καταφύγουμε, όμως, στο γνωστό μέντιουμ «Χρυσάνθη», ας θυμηθούμε –εμείς που δεν είμαστε «Αδελφοί Μουσουλμάνοι», αλλά Χριστιανοί Ορθόδοξοι– ποία ήτο η Δάμαρις:

«Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον: ακουσόμεθά σου πάλιν περί τούτου. Και ούτως ο Παύλος εξήλθεν εκ μέσου αυτών. Τινές δε άνδρες κολληθέντες αυτώ επίστευσαν, εν οις και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και γυνή ονόματι Δάμαρις και έτεροι συν αυτοίς.»

Αυτά ακριβώς συνέβαιναν όταν ο Απόστολος Παύλος είχε επισκεφθεί την Αθήνα (Πράξεις των Αποστόλων, 17:32-34). Εγώ τα έλεγα εδώ και δέκα ημέρες και θα τα είχα πει και σε σας, αλλά…
Αν βρεθεί καμιά γιάφκα στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου ή στην Αποστόλου Παύλου, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για «διαβολική» σύμπτωση;]

Και σήμερα, Τετάρτη επίσης, αναμένονται σημαντικές ανακοινώσεις των υπηρεσιών για το ζήτημα της τρομοκρατίας. [Να αναμένουμε συλλήψεις;] Και φυσικά δεν είναι καθόλου –μα καθόλου– τυχαίο ότι οι ανακοινώσεις επρόκειτο να γίνουν χτες και αναβλήθηκαν για σήμερα. Χα! Όποιος καεί στο γιαούρτι, φυσάει και το παγάκι.

Συνεπώς, ες αύριον τα σπουδαία…

[Να μην είχε πέσει κι εκείνο το ελικόπτερο σήμερα τα χαράματα στην Κύπρο όπου σκοτώθηκαν πέντε αξιωματικοί…]


Επειδή όμως αργία μήτηρ πάσης κακίας και επειδή η ανία είναι αντεπαναστατική…



…Νέος Παραγκοδιαγωνισμός…

Ποιος άλλος γιος ιερέα –πλην Σ. Ξηρού– έχει κατηγορηθεί τα τελευταία χρόνια ως τρομοκράτης;

Την απάντηση δεν θα τη δημοσιεύσω ποτέ –ο κατηγορούμενος αθωώθηκε πανηγυρικά– όμως εσείς στείλτε τις απαντήσεις σας και κερδίστε τα γνωστά πλούσια δώρα της στήλης.



...Νέος-Νέος Παραγκοδιαγωνισμός…

Αληθεύει ότι ο θείος του ο Αρχιμανδρίτης είχε «πετάξει τα ράσα» στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και ότι είχε γίνει μαρξιστής και άθεος; [Γνωρίζει κανείς κάτι, έχει διαβάσει κάτι σχετικό;]



Φροντιστηριακό μάθημα…

Τι γνωρίζετε για τις τροτσκιστικές –και ουχί τροτσ-ι-κιστικές, όπως τις λέει ο Ν. Εισαγγελάτος– οργανώσεις στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου;



Επιστροφή στο σήμερα και… Συμπτωσιολογία I...

Συνέχεια «σατανικών» συμπτώσεων και «αποκαλύψεων».
Η μία γιάφκα βρισκόταν στην οδό Δαμάρεως 73 και η άλλη στην οδό Πάτμου 84. Ας πάρουμε τους δύο αριθμούς [73 και 84] και ας κοιτάξουμε τα αντίστοιχα κεφάλαια και εδάφια [7:3 και 8:4] στην Αποκάλυψη του Ιωάννη: «Μη αδικήσετε την γην μήτε την θάλασσαν μήτε τα δένδρα άχρις ου σφραγίσωμεν τους δούλους του Θεού ημών επί των μετώπων αυτών.» [7:3] Ο Σάββας Ξηρός τραυματίστηκε σοβαρά στο μέτωπο και κινδυνεύει να χάσει την όρασή του, τουλάχιστον από το ένα μάτι. Φυσικά, ως Σάββας δεν θα μπορούσε παρά να τραυματιστεί ημέρα Σάββατο, και μάλιστα την ημέρα που τιμάται η μνήμη των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, οι διαμάχες των οποίων είναι γνωστές.

«Και ανέβη ο καπνός των θυμιαμάτων ταις προσευχαίς των αγίων εκ χειρός του αγγέλου ενώπιον του Θεού.» [8:4] «Καπνός των θυμιαμάτων» και έκρηξη βόμβας και σοβαρός τραυματισμός του δεξιού χεριού… και ενώπιον ποιου Θεού ή ποιων θεών…

Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε «παίζοντας» με τα ονόματα διαφόρων προσώπων με τα οποία σχετιζόταν ο Σ. Ξηρός, αλλά από τη στιγμή που δεν εμπλέκονται άμεσα στην υπόθεση δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνουμε κάτι τέτοιο.

Φυσικά, επισημαίνοντας όλες αυτές τις «χριστιανικές» συμπτώσεις δεν υπονοώ απολύτως τίποτα. Απλά πρόκειται για ένα ενδιαφέρον παιχνίδι, που υποψιάζομαι ότι θα έχει ακόμα πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια, όταν αρχίσουν και αποκαλύπτονται και άλλα πρόσωπα και πράγματα για την τρομοκρατία στην Ελλάδα, και που ελπίζω να μην το πάρει κανείς στα σοβαρά. Κάτι που, δυστυχώς, έχει ήδη αρχίσει να γίνεται. Για παράδειγμα, διευθυντής μεγάλης καθημερινής εφημερίδας μιλώντας σε ξένο έντυπο προσεγγίζει την τρομοκρατία στη χώρα μας επισημαίνοντας τον σχεδόν θρησκευτικό χαρακτήρα της.

Ενώ από την άλλη, την περασμένη Κυριακή [7 Ιουλίου] στον βρετανικό Observer φιλοξενείται άρθρο της Helena Smith που καταλήγει ως εξής:

«Πίσω από τη 17 Νοέμβρη, που λειτουργεί ως μία σειρά ανεξάρτητων πυρήνων, ίσως δεν κρύβονται περισσότερα από μία ντουζίνα άτομα. Αλλά αν ο Ξηρός αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενεργού μέλους [της οργάνωσης], τότε εκφράζει τη μεταμόρφωσή της από αριστερό κίνημα σε υπέρμαχο του Ορθόδοξου εθνικισμού.»

Έτσι ακριβώς!

Και θα ήμουν καχύποπτος, υποψιασμένος ή υπεράνω υποψίας αν έλεγα ότι κάτι δεν πάει καλά και με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη που «κατακεραύνωσε» πρόσφατα το «Ελληνικό-ανατολικό ιδεώδες» – όπως θα δούμε αμέσως μετά;
Και πριν συνεχίσουμε με τη συμπτωσιολογία, ας ασχοληθούμε λίγο με τη…



… Φαινομενολογία I…

«Δουλειά μας δεν είναι μόνο οι κοινωνιολογικές ή ψυχολογικές αναλύσεις των φαινομένων, αλλά το πρακτικό αποτέλεσμα», δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός της χώρας Κ. Σημίτης. Το «πρακτικό αποτέλεσμα» της προχθεσινής νεροποντής το είδαμε ήδη στους τηλεοπτικούς δέκτες. Και όταν η «δουλειά τους» έχει τέτοιου είδους «πρακτικά αποτελέσματα» τότε επιστρατεύονται οι «συνήθεις ύποπτοι» – «τα ακραία καιρικά φαινόμενα», στη συγκεκριμένη περίπτωση. Οπότε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Χ. Πρωτόπαπας έχει όλα τα δίκια με το μέρος του όταν επισημαίνει πως «δεν υπήρξε σχετική προειδοποίηση από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία» και πως «η ΕΜΥ είναι δύσκολο να προβλέψει τέτοιου είδους φαινόμενα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες». Λες και θα άλλαζε κάτι αν είχε υπάρξει πρόβλεψη, λες και δεν έχουμε δει ξανά τέτοιου είδους «πρακτικά αποτελέσματα» κατά τους φθινοπωρινούς ή χειμερινούς μήνες… Και επειδή «δουλειά τους» δεν είναι οι κοινωνιολογικές ή ψυχολογικές επιπτώσεις των ακραίων καιρικών φαινομένων, έδωσαν και 200.000 δραχμές έκτακτη οικονομική ενίσχυση σ’ όσους επλήγησαν, δηλαδή σ’ εκείνους που είδαν τις περιουσίες τους να χάνονται κάτω από το νερό.

Α! Αγαπητοί μου! Ας μην είμαστε αχάριστοι! Ευρώπη δεν είναι μόνον η Intelligence Service. Ευρώπη είναι και τα κανάλια της Βενετίας… Και καταπώς πάνε τα «ακραία φαινόμενα» σε λίγο θα κρατάει καθείς έκαστος εξ ημών την κώμη του. Υποψιάζεστε, υποθέτω, τους λόγους…



Φαινομενολογία II…

Είναι αλήθεια πως αδίκησα ελαφρώς τον σύντροφο πρωθυπουργό. Η δήλωσή του, που έγινε στην πρόσφατη Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, δεν αφορούσε στα «ακραία καιρικά φαινόμενα» αλλά στα «ακραία τρομοκρατικά φαινόμενα» των τελευταίων ημερών. [Βέβαια, υπήρξε και κάποια «διορθωτική» επέμβαση στη δήλωσή του, πράγμα όχι σπάνιο. Αν δεν απατώμαι η λεξούλα «μόνο» δεν είχε βγει από τα πρωθυπουργικά χείλη…]

Στην ίδια Συνδιάσκεψη ο πρωθυπουργός είχε επίσης τονίσει στη δευτερολογία του [επί λέξει]: «Τι θα προσφέρει μια Δεξιά δύσπιστη απέναντι στους πολίτες, δέσμια των πιο συντηρητικών στρωμάτων της κοινωνίας που επιδιώκουν ένα "ελληνικό-ανατολικό ιδεώδες", βλέπουν με δυσπιστία υπερεθνικές πολιτικές και προτιμούν την απομόνωση;»
Ελληνικό-ανατολικό ιδεώδες; Έτσι ακριβώς!

Ανέφερα στην αρχή ότι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, το φαινόμενο της τρομοκρατίας στην Ελλάδα αποτελεί ένα καθαρά ελληνικό φαινόμενο [ας αφήσουμε κατά μέρος, προς το παρόν, το ρόλο που έχουν διαδραματίσει διάφορες «υπερεσίες», πράκτορες και χαφιέδες, αφού και αυτός –ο ρόλος– αποτελεί, σε μεγάλο βαθμό, ελληνικό φαινόμενο]. Και την περασμένη εβδομάδα έκλεινα τη στήλη με τη φράση «…Όπου ο σωτηριολογικός μεσσιανισμός του χριστιανισμού συναντάται με τον σωτηριολογικό νεομεσσιανισμό της επανάστασης…»

Πιστεύω, δηλαδή, ότι «δουλειά» του πρωθυπουργού –που, αν δεν απατώμαι, είναι πολιτικός, και όχι αστυνομικός– θα έπρεπε να είναι οι κοινωνιολογικές και ψυχολογικές αναλύσεις του φαινομένου, και όχι τα πρακτικά αποτελέσματα – δηλαδή, η εξάρθρωση των διάφορων οργανώσεων «αντάρτικου πόλης» –ή ό,τι άλλο– στην Ελλάδα.

Διότι δεν μπορεί να βγαίνουν οι πάντες και να εκφράζουν την «έκπληξή» τους επειδή η 17 Νοέμβρη έχει προβεί και σε «ποινικές» ενέργειες [ληστείες τραπεζών κ.λπ.]. Θα μπορούσα να αναφέρω τουλάχιστον μισή ντουζίνα παραδείγματα για ανθρώπους που για τελείως τυχαίους λόγους έγιναν «ποινικοί εγκληματίες» τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Ελλάδα. Και πιστεύω ότι για τελείως τυχαίους επίσης λόγους κάποιοι άλλοι έγιναν «τρομοκράτες».

Το κοινό σημείο των μεν –«ποινικών»– και των δε –«πολιτικών»– «εγκληματιών» είναι ότι όλοι τους προέρχονται από συγκεκριμένα κοινωνικά στρώματα, που έχουν βιώσει στο πετσί τους το νεοελληνικό «κράτος δικαίου» των δύο τελευταίων αιώνων, αν και κάποιες από τις ιδεολογικές τους ρίζες φτάνουν αρκετά πιο πίσω. Διότι μπορεί μεν ο αναρχοσταλινισμός να μην αποτελεί φαινόμενο μόνον της ελληνικής κοινωνίας, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι ο αναρχοσταλινισμός στην Ελλάδα αποτελεί καθαρά ελληνικό φαινόμενο… Και αναπτύχθηκε σε εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που εκ των πραγμάτων περιθωριοποιήθηκαν –και συνεχίζουν να οδηγούνται στο περιθώριο– από ένα κράτος και μία κοινωνία όπως το ελληνικό κι όπως η ελληνική…

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, προς το παρόν. Να επισημάνω απλώς ότι οι μεταλλάξεις της πολιτικής σκέψης και οι μεταλλάξεις της τρομοκρατίας [πρώτη, δεύτερη γενιά κ.ο.κ.] στην Ελλάδα δεν αποτελούν παρά εκφράσεις της μετάλλαξης της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας. Και εύχομαι να βγω ψεύτης, αλλά δεν πιστεύω ότι εξαρθρώνοντας τη 17 Νοέμβρη θα «τελειώσουμε» και με την τρομοκρατία. Διότι τρομοκρατία δεν ήταν μόνον η 17 Νοέμβρη. Δύο πρόχειρα παραδείγματα: μόνον ο ΕΛΑ είχε τοποθετήσει την πρώτη δεκαετία της δράσης του [1974-1984] περισσότερες από 250 βόμβες στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Ο ΕΛΑ σταμάτησε να δρα το 1995, ωστόσο βόμβες συνέχιζαν να εκρήγνυται στο Λεκανοπέδιο. Μόνον τη διετία 1998-1999 εξερράγησαν στην Αθήνα περισσότερες από 175 βόμβες…

Κλείνω τη φαινομενολογία με μία –κοινωνιολογικού περιεχομένου– απορία. Στα «γεγονότα του Πολυτεχνείου» το 1995 είχαν συλληφθεί από την αστυνομία, μέσα στο Πολυτεχνείο, 500 άτομα, που οι πάντες χαρακτήριζαν –τότε– «γνωστούς αγνώστους», και είχαν οδηγηθεί στην Ασφάλεια «δια τα περαιτέρω». Γιατί ποτέ δεν πληροφορηθήκαμε ποια ήταν η κοινωνική προέλευση αυτών των ατόμων; Και ποια η οικονομική κατάσταση των ιδίων και των οικογενειών τους; Το γεγονός ότι τα μέσα ενημέρωσης σταμάτησαν έκτοτε να αναφέρονται σε «γνωστούς αγνώστους», τα λέει όλα. Φαίνεται πως δεν ήταν «παιδιά του Κολωνακίου και των Βορείων Προαστίων» και φαίνεται, επίσης, πως δεν κινούνται με 4Χ4 και δεν φορούν Rolex…



Συμπτωσιολογία II…

Ο «θείος» –που ανέφερα χτες στον παραγκοδιαγωνισμό– έχει ζήσει επίσης στην Πάτμο, ενώ –κι εδώ είναι το ενδιαφέρον– έχει συγγράψει και κάποια βιβλία, εκ των οποίων τρία έχουν εκδοθεί από γνωστό, στο χώρο των αρχαιολατρών, εκδοτικό οίκο. Το σαφές «αντιβιβλικό» περιεχόμενο ενός εξ αυτών των βιβλίων, νομίζω δείχνει με τον καλύτερο τρόπο το πού δεν μπορούν να οδηγήσουν διάφορες «αναλύσεις» τύπου Observer… [Ευνόητοι, νομίζω, οι λόγοι για τους οποίους δεν αναφέρω περισσότερα στοιχεία…]

Α! Ακόμα μία «σύμπτωση»: τις μέρες που «έσκαγε» στην Ελλάδα η υπόθεση Xeros, ξεσπούσε στις ΗΠΑ ακόμα ένα οικονομικό σκάνδαλο, εκείνο της Xerox. Ενώ τα όσα καταλογίζουν –ανεπισήμως, ημιεπισήμως και επισήμως– οι διάφορες «υπερεσίες» στον Xeros θυμίζουν σαφέστατα τον υπερήρωα των κόμικς Rank Xerox



Τέλος…

Για τις παράλληλες και τεμνόμενες πορείες της τρομοκρατίας και των «υπερεσιών» στην Ελλάδα, θα τα πούμε next week… Να είστε καλά, και όσοι ξεκινήσετε για διακοπές καλή ξεκούραση, καθώς εγώ…

«Θα είμαι εδώ και θα σας περιμένω, σαν ένα κάρβουνο για πάντα αναμμένο…»

 

Ο Σάββας Ξηρός σε «εκδήλωση των "Αδελφών Μουσουλμάνων"» – σύμφωνα με την «έγκυρη» και «σοβαρή» Καθημερινή, της περασμένης Κυριακής, που δημοσίευσε και τη σχετική «φωτογραφία-ντοκουμέντο». Αυτό που δεν αναφέρει η εφημερίδα είναι ότι πίσω από τον Σ. Ξηρό διακρίνεται –με την κίτρινη μαντίλα–το γνωστό μέντιουμ «Χρυσάνθη», το οποίο χρησιμοποιούν συχνά-πυκνά οι μυστικές υπηρεσίες για τον εντοπισμό τρομοκρατών, και στο οποίο καταφεύγουν οι δημοσιογράφοι για να «διασταυρώσουν» κάποια είδηση…

Ο Σ. Ξηρός πάντως φωτογραφήθηκε έτσι σε μια τελετή «υποδοχής νεονύμφων». Ο σουδανός γαμπρός ήταν φίλος του από την Ελλάδα…
Το ακόμα πιο ωραίο είναι ότι άλλος δημοσιογράφος σε άλλη εφημερίδα αποκαλύπτει ότι, σύμφωνα με τους Times, είχε βρεθεί πέρυσι σε γιάφκα στην Καμπούλ φάκελος –περιέχων υλικό με οδηγίες για την πραγματοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών– που είχε ταχυδρομηθεί από την Ελλάδα… Το έγγραφο ήταν γραμμένο στα αραβικά και «τα μόνα στοιχεία που έδινε για τον εαυτό του ο συγγραφέας ήταν ότι ήταν Έλληνας και "προστάτης των μουτζαχεντίν"».


Πώς δενόταν το γλυκό… Όπως παλιά δενόταν το ατσάλι… Κι όπως σήμερα δένονται «οι επαφές, αν όχι οι σχέσεις και οι δεσμοί…»


Προηγούμενη

Πρώτη Σελίδα

 

Επόμενη

Hosted by www.Geocities.ws

1