|
«Κάγκελα, κάγκελα παντού…»
Τειχύδρια
Ι…
Στις 12 Αυγούστου 1961, μετά από ψήφισμα
της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης της τότε Ανατολικής Γερμανίας,
αρχίζει η κατασκευή του περιβόητου Τείχους του
Βερολίνου, ανάμεσα στο δυτικό και στο ανατολικό τμήμα της
πόλης, που εμπόδιζε τις ελεύθερες μεταφορές και τη συγκοινωνία
μεταξύ των δύο πλευρών… Το Τείχος είχε κατασκευαστεί με την
αμέριστη «βοήθεια και συμπαράσταση» της κυβέρνησης της τότε
Δυτικής Γερμανίας, που είχε προμηθεύσει την ομόλογό της της
Ανατολής με τα απαραίτητα οικοδομικά υλικά και ικανή ποσότητα
συρματοπλέγματος… Η Ανατολή δεν άντεχε την «διαρροή»
εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών της προς τη Δύση… Η Δύση δεν
άντεχε το οικονομικό κόστος συντήρησής τους…
Το Τείχος θα
«καταρρεύσει» τον Νοέμβριο του 1989…
«Τείχος
(το) 1. ψηλό οχυρωματικό κτίσμα που περιβάλλει συνήθ. μια πόλη
ή εκτείνεται κατά μήκος των συνόρων για αμυντικούς λόγους. ΦΡ.
(α) Μακρά τείχη […] (β) σινικό τείχος […] (γ)
τείχος των θρήνων / των δακρύων ιερός τόπος των
Ισραηλιτών, τμήμα του δυτικού τείχους του ναού του Σολομώντος,
ο οποίος αποτελεί τόπο προσευχής (δ) τείχος του Βερολίνου /
του αίσχους διαχωριστικό τείχος (μήκους 45) χιλιομέτρων,
ενισχυμένο με συρματόπλεγμα και φρουρούμενο
αυστηρά)…»
Μήκους 45
χιλιομέτρων…
Μήκος τουλάχιστον 110
χιλιομέτρων [ίσως φτάσει και τα 350 χλμ.] θα έχει ο
«φράχτης ασφαλείας» που άρχισε να κατασκευάζει το
Ισραήλ την Κυριακή 16 Ιουνίου 2002 κατά μήκος των
συνόρων του με τη Δυτική Όχθη…
«φράκτης ο
ΜΝ, -χτης Δ, φράγμα ή τείχισμα περικλείον χώρόν τινα. 2 Ν το
εκ κλάδων ή ακανθωτών θάμνων περίφραγμα.»
Βάσκανος
μοίρα ή η πολιτική ορθότητα του newspeak της Νέας Τάξης
Πραγμάτων.
Φράχτης χαρακτηρίζεται το νέο
τείχος του αίσχους στην Παλαιστίνη από τα μέσα
ενημέρωσης. Fence
το αποκαλεί το BBC, φράχτη η Ελευθεροτυπία, «φράχτη»
[εντός εισαγωγικών] και τείχος [άνευ…] η πύλη e-one, «τείχος»
[εντός εισαγωγικών] η Καθημερινή, «Σιωνιστικό
ρατσισμό και ντροπή» χαρακτήρισε το τείχος ο Γιάσερ Αραφάτ
και αμέσως τα «μέσα» έσπευσαν να βάλουν σε εισαγωγικά τη λέξη
«ρατσισμός»…
Οι δημοσκοπήσεις στο εσωτερικό του Ισραήλ
δείχνουν ότι
το 80% των πολιτών τάσσεται υπέρ της κατασκευής
του…
Κι οι βάρβαροι στο τέλος θα
διαβούν…
Τειχύδρια
ΙΙ…
«Λούζεται η αγάπη μου στον
Γουαδαλκιβίρ…», θα τραγουδούν οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
στη
σύνοδο κορυφής, που θα γίνει στη Σεβίλλη την Παρασκευή και
το Σάββατο, καθώς θα παίρνουν αποφάσεις για να προστατεύσουν
την «αγάπη τους», το «φρούριο-Ευρώπη», από τους –κατά τον
νεοφιλελεύθερο συγγραφέα Γκυ Σορμάν– «νέους βαρβάρους», τους
μετανάστες… Οι –νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλφιλελεύθεροι– ηγέτες
«μας» έχουν να αντιμετωπίσουν και την άνοδο των ακροδεξιών
κομμάτων στην Ευρώπη, που αποσπούν ολοένα και μεγαλύτερα
ποσοστά στις εκλογές επικεντρώνοντας τη συνθηματολογία τους
στο θέμα των λαθρομεταναστών…
«τείχος-ους κ.
–εος το ΑΝ, κτιστόν υψηλόν οχύρωμα, αμυντικόν κτίσμα πόλεως ή
άλλου χώρου, κάστρο. 2 Α ωχυρωμένος τόπος, φρούριον. 3 Α
ωχυρωμένη πόλις. Υποκορ. Α τειχύδριον
το.»
«Κραυγές θανάτου αντήχησαν / σιμά στον
Γουαδαλκιβίρ / κραυγές αρχαίες…», έγραφε ο Φεντερίκο
Γκαρθία Λόρκα, που τον εκτέλεσαν στη Γρανάδα, στα 38 του,
κάποιοι άλλοι ακροδεξιοί –οι φαλαγγίτες του καουντίγιο Φράνκο,
κάποιο «πρωί τ’ Αυγούστου, κοντά στη ροδαυγή», δυο μήνες μετά
το ξέσπασμα του Ισπανικού Εμφύλιου και τριανταπέντε ακριβώς
χρόνια πριν από την ανέγερση του τείχους στο
Βερολίνο.
Σιμά στον Γουαδαλκιβίρ, στον ποταμό που
διασχίζει τη Σεβίλλη… Στον Γουαδαλκιβίρ, τον Μεγάλο Ποταμό,
τον Wadi al-kabir, όπως τον είχαν ονομάσει κάποιοι
άλλοι, «παλιοί βάρβαροι» αυτοί, οι Άραβες… που είχαν κάποτε κι
αυτοί διαβεί…
Κι οι βάρβαροι στο τέλος θα
διαβούν…
Όπως θα διαβούν –καταπώς «διαρρέεται
αρμοδίως» από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών– και οι Τούρκοι
τις πύλες του «στρατοπέδου-Ευρώπη» για να καταταχθούν κι αυτοί
στον Ευρωστρατό… Αυτοί, οι αρχαίοι βάρβαροι, θα προστατεύουν
επίσης το «φρούριο-Ευρώπη»… Και γιατί τάχα να λείπουν οι
Ισραηλινοί απ’ αυτόν τον «αγώνα, τον καλό, τον δίκαιο;» Δεν
πρέπει να καταταχθούν κι αυτοί;
Κι οι βάρβαροι στο τέλος θα
διαβούν…
Τειχύδρια
ΙΙΙ…
Οι ερυθρόλευκοι κώνοι της τροχαίας,
«υψώθηκαν» –τείχος κι αυτοί– στην Αναγνωστοπούλου. «Δεν
θέλω να έχω νεκρό έξω από το σπίτι μου», φέρεται να δήλωσε
ο απερχόμενος – ο κύριος καθηγητής και πρωθυπουργός της χώρας–
και το ’κανε κάστρο – το σπίτι του, το δρόμο του, τη γειτονιά
του.
Που δεν του ’φταναν οι πυροβολισμοί μπροστά στο
σπίτι του, του ’φαγαν –τα λαμόγια– και τη δωρεά που είχε κάνει
στο Πάντειο για τη δημιουργία βιβλιοθήκης.
Βάσκανος μοίρα…
Οι βάρβαροι είναι ήδη εδώ… Πάντα ήταν…
Κι ο
δύστηνος ναρκομανής-πυροβολητής, που κρατείται στις φυλακές
Κορυδαλλού, άρχισε απεργία
πείνας από το περασμένο Σάββατο για να καταγγείλει ποιος
νοιάζεται ποιον, ποιος νοιάζεται τι… Ίσως την περιβόητη
«κοινωνία των πολιτών»…
«Καθεύδεις, ω
Βρούτε…»
Τειχύδρια
IV…
Και τα Ολυμπιακά Τείχη της Αθήνας
[2004] θα υψωθούν, μόνο που για να στεριώσουν χρειάζονται
«θυσίες»…
…Τέσσερις, μέχρι στιγμής, οι αλλοδαποί
εργάτες που έχασαν τη ζωή τους σε «εργατικά ατυχήματα»,
εργαζόμενοι για την οικοδόμηση της Νέας Μεγάλης Κονόμας του
Έθνους… Ψιλά γράμματα.
Οι βάρβαροι ήταν πάντα εδώ. Και
πάντα κονομούσαν…
Α! Το τραγούδι
«Δεθελοντισμός» των «Βαβυλώνα», στίχους
του οποίου είχαμε διαβάσει στη στήλη προ καιρού, υπάρχει
πια στον καινούργιο δίσκο του συγκροτήματος, όπως μας
ενημερώνει και ο Μιχάλης Πανάς, σε
διπλανές ιστοσελίδες…
«Αφού ποτέ μου δεν κατάφερα
να γίνω αθλητής/
Για σπάσιμο θα πάω
δεθελοντής…»
Τειχύδρια V…
Φύγαν οι
παλιοί, μα διαβήκαν οι νέοι βάρβαροι… Ίσαμε 3.000
αιχμάλωτοι Ταλιμπαναίοι «εξαφανίστηκαν» στην περιοχή της
Μαζάρ ι Σαρίφ, της «Κηδείας των Αγίων», της πρωτεύουσας του
ημι-αυτόνομου Πρεζοκρατιδίου του «στρατηγού» –και χορηγού μας–
Αμπντούλ Ρασίντ Ντοστούμ. «Σοκ» στην κοινή γνώμη της Δύσης από
το σχετικό ντοκυμανταίρ του Ιρλανδού Jamie Doran [συνέντευξή
του]. Στις «εξαφανίσεις» συμμετείχαν
και αμερικανοί στρατιώτες, που «έκαναν
ό,τι ήθελαν» στην περιοχή.
Από τους «δικούς
μας» βαρβάρους, ποιος θα μας προστατεύσει; Πίσω από ποια τείχη
να οχυρωθούμε;
Τειχύδρια VI…
Πίσω από
ποια τείχη; Ποιος ξέρει… Πίσω, ίσως, από τα «ιδεολογικά»
τείχη, που ξεκινούν από την Πολωνία και καταλήγουν στην
Αδριατική… Πίσω από τα τείχη που «χωρίζουν» τους
«πολιτισμένους» καθολικοδιαμαρτυρόμενους της Δύσης, από τους
ορθοδοξομουσουλμάνους της Ανατολής. Σ’ αυτά τα «τείχη» δεν
αναφερόταν ο Σάμιουελ Χάντινγκτον στο βιβλίο του Η
Σύγκρουση των Πολιτισμών; Ο Σ. Χάντινγκτον που μίλησε χτες
βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στα
πλαίσια του «Athens Forum», που διοργανώθηκε για τρίτη
συνεχή χρονιά από το Ίδρυμα Κόκκαλη…
Τειχύδρια VII…
Ο
«Πράσινος Πατριάρχης» –καταπώς τον χαρακτηρίζει η
Καθημερινή– Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίος, από την
άλλη, ονειρεύεται το γκρέμισμα του «τείχους» μεταξύ
καθολικοδιαμαρτυρόμενης Δύσης και ορθόδοξης
Ανατολής.
Διαβάζουμε στη σχετική συνέντευξη [προς
τον Γεώργιο Π. Μαλούχο, Καθημερινή, 16 Ιουνίου
2002]:
«Ερώτηση: H διαίρεση της ρωμαϊκής
αυτοκρατορίας σε ανατολικό και δυτικό τμήμα πριν από πολλούς
αιώνες προηγήθηκε του σχίσματος της Eκκλησίας. Σήμερα, που η
Eυρώπη ενώνεται ξανά, μπορεί αυτό να βοηθήσει να ενωθούν και
οι μεγάλες εκκλησίες της;
Απάντηση: H Eυρώπη
προχωρεί στην ολοκλήρωση της ενότητάς της, και αυτό δεν μπορεί
παρά να φέρει πιο κοντά μεταξύ τους την Παλαιά και τη Nέα
Pώμη, οι οποίες ήταν ενωμένες πριν από το θλιβερό Σχίσμα τον
ενδέκατο αιώνα. H συνύπαρξη μέσα στον ίδιο πολιτικό και
οικονομικό χώρο ευρωπαϊκών λαών που ανήκουν και στις δύο
Eκκλησίες, θα συντελέσει ασφαλώς στη μεγαλύτερη προσέγγισή
τους και θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της ενότητας που υπήρχε
πριν από το Σχίσμα. Aυτό αποτελεί την ευχή και την προσπάθεια
όλων μας.»
«Θλιβερό σχίσμα… αποκατάσταση της
ενότητας…» Προβλέπω να υψώνονται νέα τείχη μεταξύ «ενωτικών»
και «ανθενωτικών»…
Τειχύδρια VIII…
Ενώ ο
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλος, τις
σχέσεις του οποίου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη μόνον ως
αρμονικές δεν θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε, δέχτηκε προχθές
στο κτίριο της Αρχιεπισκοπής τον πρόεδρο του Ελληνικού Μετώπου
και υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων Μάκη Βορίδη, ο οποίος τυγχάνει –και
αυτός– απόφοιτος του αμερικανικού κολλεγίου. Σύμφωνα με σχετική
ανακοίνωση
«Η συνάντηση διήρκεσε 20 λεπτά και ο κ.
Βορίδης εξέθεσε στον Μακαριότατο τις θέσεις του Ελληνικού
Μετώπου και του δημοτικού συνδυασμού Μέτωπο για την Αθήνα.
Μεταξύ άλλων ο κ. Βορίδης είπε: "Αν και ο πατριωτικός λόγος
ακούγεται από μεμονωμένα πρόσωπα όλου του πολιτικού φάσματος,
θεωρήσαμε ότι υπήρχε η ανάγκη αναπτύξεως ενός αυτονόμου
φορέως, που θα συσπειρώνει τους υποστηρικτές των πατριωτικών
ιδανικών και των παραδοσιακών αξιών της χώρας μας, απέναντι
στην ισοπεδωτική απειλή της παγκοσμιοποιήσεως"».
Τι δεν αναφέρεται στην παραπάνω –δεύτερη–
ανακοίνωση; Αυτό που αναφερόταν στην πρώτη
ανακοίνωση –που αποσύρθηκε αργότερα, μετά από αντίδραση
της Αρχιεπισκοπής– ότι δηλαδή «Ο αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε στο
Μέτωπο για την Αθήνα καλή επιτυχία».
Η Αρχιεπισκοπή
όταν πληροφορήθηκε το περιεχόμενο της –πρώτης– ανακοίνωσης
επιβεβαίωσε τη συνάντηση, χαρακτηρίζοντας «παντελώς αναληθή»
τα περί «καλής επιτυχίας» που φέρεται να είπε ο
Χριστόδουλος.
Οι λόγοι για τους οποίους η συνάντηση
Χριστόδουλου-Βορίδη δεν είχε προαναγγελθεί από την
Αρχιεπισκοπή, άγνωστοι. Γνωστές είναι, ωστόσο, οι πολιτικές
απόψεις του Αρχιεπισκόπου. Ουδέποτε τις απέκρυψεν,
άλλωστε…
Από την άλλη ο Αρχιεπίσκοπος βάλθηκε να
γκρεμίσει και τα τείχη που κρατούν εγκλωβισμένη την ελληνική
εκκλησία στο «κάστρο» του κράτους. Αποφάσισε να ασφαλίσει
[νοσοκομειακά κ.λπ.] σε ιδιωτικό φορέα [θυγατρική της Alpha
Bank] 3.500 μοναχούς και μοναχές… «Eκκλησιαστικό
πλήγμα στο EΣY», είναι ο τίτλος της σχετικής
είδησης.
Καιρός είναι να απαλλαγεί η εκκλησία από
τον «στενό εναγκαλισμό» του κράτους. Όλα τα τείχη πέφτουν
κάποτε…
Τειχύδρια
IX…
Αυτά
τα τείχη ποιος θα τα γκρεμίσει;
Από τα 250
εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο που εργάζονται, τα 170
εκατομμύρια δουλεύουν σε αγροτικές δουλειές, κάτω από
επικίνδυνες και άσχημες συνθήκες. Η πολύχρονη έκθεσή τους στα
εντομοκτόνα και τα λιπάσματα μπορεί να τους προκαλέσει στο
μέλλον καρκίνο, εγκεφαλικά, σπασμούς…
Ενώ κύριο
θέμα της διάσκεψης του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων [FAO ], που έγινε την περασμένη
εβδομάδα στη Ρώμη, ήταν η παγκόσμια διατροφική κρίση, αφού «η
παραγωγή κυρίως ζωικών πρωτεϊνών ευθύνεται για ασθένειες αλλά
και για τον υποσιτισμό ενός δισεκατομμυρίου ανθρώπων». Το 80%
των παιδιών που υποσιτίζονται ζει σε χώρες που έχουν πλεόνασμα
γεωργικών προϊόντων, το οποίο συχνά αποτελείται από ζωοτροφές,
που εξάγονται… Την περίοδο, μάλιστα, «του μεγάλου λιμού του
1984, καθώς χιλιάδες άτομα πέθαιναν καθημερινά από την πείνα,
η Αιθιοπία καλλιεργούσε λιναρόσπορο και ελαιοκράμβη, που
εξάγονταν ως ζωοτροφές στη Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές
χώρες…»
Να δούμε ποια τείχη θα μας προστατεύσουν
από τους πεινασμένους «βαρβάρους»…
Τειχύδρια X…
Πριν
εξέλθετε των τειχών του κλεινού άστεος για το εορταστικό
τριήμερο, μπορείτε –αν φυσικά το επιθυμείτε– να κατηφορίσετε
αύριο Πέμπτη [κατά τις 7 το απόγευμα] στο κέντρο [και
συγκεκριμένα στη Στοά του Βιβλίου (Πανεπιστημίου 49), Αίθουσα
Λόγου και Τέχνης], όπου θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου
«Οι Επτά Σάλπιγγες της Αποκάλυψης», στο οποίο, υπό τη
γενική επιμέλεια του Κώστα Κούρου, φιλοξενούνται κείμενα των
Α. Θεοφίλου, Γ. Καρυστινού, Ι. Γιαννόπουλου, Α. Παναγόπουλου,
Α. Μποσνακούδη, Χ. Μόρφου, Β. Πρατικάκη και Σ. Στίνη.
Περί τίνος πρόκειται;
Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο
επιβίωσης από τους κινδύνους που απειλούν την ανθρωπότητα στο
κατώφλι της τρίτης χιλιετίας [πυρηνικά, χημικά και βιολογικά
όπλα, γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα, κλωνοποίηση, μόλυνση του
περιβάλλοντος κ.ά.]
Οι εκδόσεις Έσοπτρον θα έχουν
φροντίσει –εν μέσω καύσωνος– για την αναψυχή σας, με κατιτίς
το δροσερόν…
Και επειδή τα τείχη της απομόνωσης δεν
πέφτουν εύκολα, πείτε και καμιά «καλησπέρα». Καθότι τυγχάνω
ντροπαλός…
Τειχύδρια
XI…
Λόγος μελαγχολικός σήμερα περί
Γουαδαλκιβίρ, ας κλείσουμε με κάτι στο ίδιο κλίμα, γι’ αυτόν
αλλά και για κάποιον άλλον ποταμό, γραμμένο από τον Ανδρέα
Εμπειρίκο [Οκτάνα]:
«Kαι ο δρόμος
εξακολουθεί, με ανάλογα στοιχεία και από παντού πάντα περνά
(Γκραν Kάνυον, Mακροτάνταλον, Aκροκεραύνια, Άνδεις) από τις
όχθες του Γουαδαλκιβίρ που όλη την Kόρδοβα ποτίζει, από τις
όχθες του Aμούρ και από τις όχθες του Zαμβέζη, ο δρόμος από
παντού περνά, σκληρός, σκληρότατος παντού, τόσο, που πάντοτε
αντέχει, στα βήματα όλων των πεζών και στην τριβή των
βαρυτέρων οχημάτων, μέσ’ από πόλεις και χωριά, βουνά, υψίπεδα
και κάμπους, από τις λίμνες τις Φινλανδικές, την Γη του Πυρός
και την Eστραμαδούρα, έως που ξάφνου, κάθε τόσο, μια πινακίς,
μη ορατή παρά στους καλουμένους, πάντα εμφανίζεται για τον
καθένα, όπου και αν βρίσκονται οι γηγενείς και οι ταξιδιώται,
μια πινακίς με γράμματα χονδρά και απλά που γράφει: "Tέρμα
εδώ. Eτοιμασθήτε. O ποταμός Aχέρων".» |
