|
«Μπίλντερμπεργκ 2002: Ποιος Έλληνας δημοσιογράφος
έλαβε μέρος στη φετινή σύνοδο της περιβόητης λέσχης!
Αποκλειστικό! Σε πρώτη πανελλήνια μετάδοση!», «"Η δομή της
διάρθρωσης": ο καυγάς που ξέσπασε στην κλαδική
στρουκτουραλιστών της Νέας Δημοκρατίας για το τι ακριβώς
εννοούσε ο πρόεδρος του κόμματος!», «"Να τελειώνουμε πια με
τον μικροαστικό πολτό στην Ελλάδα": η μονοδιάστατη ζωή του
Αλέκου Παπαδόπουλου, η εφεδρεία, το σύνδρομο στέρησης και
γιατί αναδομήθηκε!», «Ως εδώ, ως εκεί, κι ακόμα
παραπέρα»…
Αυ-τοί κυ-ρί-ες και κύ-ρι-οι εί-ναι οι
τίτ-λοι των ση-μα-ντι-κό-τε-ρων ει-δή-σε-ων των Θου και Δου
σή-με-ρα.
Bilderberg
2002
Η φετινή –πεντηκοστή– συνάντηση των
μελών της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έλαβε χώρα στο πολυτελές
ξενοδοχείο Westfields Marriott στο Chantilly της Βιρτζίνια
[ΗΠΑ], ελάχιστα χιλιόμετρα από τον κέντρο της Ουάσινγκτων, το
προπερασμένο Πέμπτο-παρασκευο-σαββατο-κύριακο [30 Μαΐου-2
Ιουνίου].
Σύμφωνα με το επίσημο δελτίο τύπου που
εξεδόθη στις 31 Μαΐου από τη γραμματεία της Λέσχης, οι περίπου
120 σύνεδροι από τη Βόρειο Αμερική και την Ευρώπη θα
συζητούσαν στη σύνοδο για «τα θέματα της τρομοκρατίας, του
εμπορίου, της ανασυγκρότησης μετά την κρίση, της Μέσης
Ανατολής, των πολιτικών ελευθεριών, της εξωτερικής πολιτικής
των ΗΠΑ, της ακροδεξιάς, της παγκόσμιας οικονομίας, της
εταιρικής διαχείρησης».
Και συνεχίζει το δελτίο
τύπου: «Ο Ψυχρός Πόλεμος έχει πια τελειώσει. Στην πράξη όμως,
και από κάθε άποψη, υπάρχουν περισσότερα, όχι λιγότερα, κοινά
προβλήματα – από το εμπόριο ως τις θέσεις εργασίας, από τη
νομισματική πολιτική ως τις επενδύσεις, από τις οικολογικές
προκλήσεις ως τον στόχο της προώθησης της διεθνούς ασφάλειας.
Είναι δύσκολο να σκεφθεί κάποιος οιοδήποτε εκ των σημαντικών
ζητημάτων, είτε στην Ευρώπη είτε στη Βόρειο Αμερική, η
μονομερής λύση του οποίου από τη μία πλευρά δεν θα είχε
επιπτώσεις για την άλλη.» Το εμπεδώσαμε, το
εμπεδώσαμε…
Φυσικά, πρόκειται για μια ιδιωτική
συνάντηση [κάτι «που επιτρέπει στους συμμετέχοντες να
εκφράσουν ανοιχτά και ελεύθερα τις σκέψεις τους»], όπου όλοι
παρίστανται ως άτομα και όχι με την επίσημη ιδιότητά τους, και
έχουν όλοι συμφωνήσει «να μην δώσουν συνεντεύξεις στον τύπο
κατά τη διάρκεια της συνάντησης», ενώ «στις επαφές τους με τα
μέσα ενημέρωσης μετά τη σύνοδο, αποτελεί πάγιο κανόνα να μην
αναφέρουν τα όσα ελέχθησαν, κατά τη διάρκεια της συνάντησης,
από συγκεκριμένα άτομα».
Οπότε, ας μην περιμένουμε
κανένα «αποκαλυπτικό ρεπορτάζ», ούτε και το άνοιγμα κανενός
«φακέλου» από τον Έλληνα δημοσιογράφο που συμμετείχε φέτος
στις εργασίες της συνόδου. Ας μην προτρέχουμε,
όμως.
Στη φετινή σύνοδο συμμετείχαν –μεταξύ άλλων–
και οι: Ετιέν Νταβινιόν [επίτιμος πρόεδρος της Λέσχης
αλλά και αντιπρόεδρος της Societe General de Belgique –
τράπεζας και ομίλου επιχειρήσεων, συμφερόντων της βασιλικής
οικογενείας του Βελγίου και –κυρίως– των Ρότσιλντ], ο
Άλαν Γκρήνσπαν [διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας
Αποθεμάτων (FED, Κεντρική Τράπεζα) των ΗΠΑ], ο εκ των ιδρυτών
της Λέσχης και ιθύνων νους της Ντέιβιντ Ροκφέλερ [μέλος
του Δ.Σ. της J.P. Morgan International] και το δεξί του χέρι
Χένρυ Κίσσινγκερ, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ [υπουργός
Άμυνας των ΗΠΑ], ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τζωρτζ
Σόρος, και ο Τζων Ντόιτς, ο οποίος φέρεται ως
καθηγητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης [ΜΙΤ],
αλλά, αν δεν με απατά η μνήμη μου, υπήρξε και διευθυντής της
CIA και μάλιστα ήταν ο πρώτος διευθυντής της CIA που
υποχρεώθηκε να εμφανιστεί δημοσίως, όταν πριν από χρόνια
εμφανίστηκε σε σχολικό συγκρότημα του Λος Άντζελες για να
διαβεβαιώσει τους εξαγριωμένους γονείς και κηδεμόνες των
μαθητών της περιοχής ότι οι πράκτορες του ευαγούς ιδρύματος
δεν είχαν καμία σχέση με το εμπόριο κοκαΐνης και κρακ στην
Καλιφόρνια… Φυσικά, έλεγε ψέμματα…
Παρών ήταν
επίσης και ο Κεμάλ Ντερβίς [τέως στέλεχος της
Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσινγκτων και νυν υπουργός
Οικονομικών της Τουρκίας], που προαλείφεται ως διάδοχος του
ασθενούντος Τούρκου πρωθυπουργού Μπουλέντ
Ετσεβίτ.
Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν ο
–μόνιμος τα τελευταία χρόνια, και συντονιστής της Λέσχης για
την Ελλάδα– επιχειρηματίας Γεώργιος Α. Δαυίδ [Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως – 3Ε –
Coca-Cola], και ο δημοσιογράφος Αλέξης Παπαχελάς, ο
πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που έχει ποτέ συμμετάσχει σε
σύνοδο της Λέσχης. [Στη σύνοδο παρέστησαν επίσης δημοσιογράφοι
του γαλλικού Figaro, της ισπανικής El Pais
, των αμερικανικών The Wall Street Journal
και The Washington Post και NBC
, της δανικής Politiken
κ.ά.]
Ο –και απόφοιτος του αμερικανικού
κολλεγίου– Αλέξης Παπαχελάς, που ξεκίνησε τη
δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ως ανταποκριτής της αριστερής
εφημερίδας Αυγή στη Νέα Υόρκη [σύντομο
–και παλαιότερο– βιογραφικό του] εργάζεται σήμερα στην
εφημερίδα Το Βήμα και στον τηλεοπτικό σταθμό Mega
[εκπομπή «Φάκελοι»]. Η «ρεαλιστική» προσέγγιση των τριμερών
σχέσεων ΗΠΑ-Ελλάδας-Τουρκίας αποτελεί το μεγάλο «ατού» του
δημοσιογράφου, και αν έχει παρακολουθήσει κάποιος έστω και μία
από τις εκπομπές του στο Mega δεν είναι να απορεί για τους
λόγους για τους οποίους κλήθηκε στη σύνοδο της Λέσχης. Σχετικά
με τις θέσεις του Α. Παπαχελά –και άλλων συντακτών του
«Βήματος», αλλά και του πρωθυπουργικού συμβούλου Γ. Πανταγιά–
για το κυπριακό υπάρχει σχετικό –σύντομο– δημοσίευμα της
κυπριακής Σημερινής [24-9-2000],
ενώ στον Φιλελεύθερο [8-7-2001] είχε δημοσιευτεί μακροσκελής
συνέντευξή του, σχετικά με το κυπριακό αλλά και πολλά
βιογραφικά στοιχεία. [Ερώτηση: «Είχατε αριστερό παρελθόν ως
φοιτητής;». Απάντηση: «Ναι, ήμουν στο "Ρήγα". Ήταν μια εποχή
που όλοι περνούσαν απ’ εκεί». Ο «Ρήγας» ήταν, βέβαια, η «ΕΚΟΝ
Ρήγας Φεραίος», η νεολαία του ΚΚΕεσωτερικού, και φυσικά όλοι
πέρασαν από εκεί. Έχει βγάλει παιδιά και «παιδιά» η ανανεωτική
αριστερά στην Ελλάδα…]
Η φετινή σύνοδος της Λέσχης
Μπίλντερμπεργκ πέρασε «απαρατήρητη» από τα ελληνικά μέσα
ενημέρωσης. Στο εξωτερικό ασχολήθηκαν μόνον ο Guardian
[στελέχη του οποίου έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς στις
συναντήσεις της Λέσχης], το ραδιόφωνο του BBC και κάποια
εφημερίδα του Σάλτσμπουργκ. [Περισσότερες πληροφορίες καθώς
και το πλήρες κείμενο του δελτίου τύπου και ο πλήρης κατάλογος
όσων συμμετείχαν φέτος υπάρχουν στη διεύθυνση bilderberg.org.]
Τέλος, σχετικά με τους «γάμους» της Λέσχης
Μπίλντερμπεργκ [βλ. σχετική φωτογραφία-λεζάντα] να ευχηθούμε
«και του χρόνου». Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στην
πράξη…
Στρουκτουραλισμός…
«Η δομή
της διάρθρωσης» ή «η διάρθρωση της δομής»; Ποία φράσις είναι η
ορθή; Ιδού το ερώτημα που απασχολεί το τελευταίο δεκαήμερο την
κλαδική στρουκτουραλιστών του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Πάντως, την πρώτη φράση είχε εκστομίσει ο πρόεδρος του
κόμματος Κώστας Καραμανλής στη γνωστή συνέντευξή του
προς την Όλγα Τρέμη, στην οποία είχε τονίσει μεταξύ
άλλων: «έχω άπωση με εκείνα τα κόμματα…» και «το ΠΑΣΟΚ
προσπαθεί να υφαρπάσει από τη Ν.Δ. την πρωτοκαθεδρία
στον ευρωπαϊκό πολιτισμό…»
Προφανώς ο κ. πρόεδρος
θα είπε και άλλα, όμως δεν έχω πια τα κουράγια…
Είχα
ετοιμάσει και ένα πλήρες «ενδυματολογικό» και «περιβαλλοντικό»
ρεπορτάζ για τη συνέντευξη, αλλά, λόγω της αδυναμίας της
στήλης να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά της την περασμένη
εβδομάδα, περσινά, ξινά σταφύλια… [Παρεμπιπτόντως, ο πρόεδρος
συναντήθηκε στις ΗΠΑ, όπου βρίσκεται αυτές τις ημέρες, με τον
αντιπρόεδρο Ντικ Τσένυ και συνεζήτησαν για
τον ευρωστρατό, την τρομοκρατία, το
κυπριακό…]
Για όσους σκοπεύουν να εντρυφήσουν
στα μυστήρια του στρουκτουραλισμού –κάτι που θα πρέπει να
κάνουν με δική τους ευθύνη, αφού η στήλη θεωρεί ότι ο
«δομισμός» βλάπτει σοβαρά την πνευματική υγεία– παραθέτω
απλώς τον ορισμό της δομής [Σωτήρης Δημητρίου, Λεξικό
Όρων, τόμοι 3 και 5, εκδ. Καστανιώτη]: «Δομή: το
σύνολο των εσωτερικών σχέσεων που συνδέουν μεταξύ τους τα
στοιχεία ενός συστήματος, ως αφηρημένη οντότητα, άσχετα ή σε
αντίθεση προς τα υλικά στοιχεία του…» Να τονίσω, επίσης, ότι
ακόμα κι αν καταλάβουν τον ορισμό της «στρουχτούρας» θα πρέπει
να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους ότι υπάρχουν και άλλες δομές:
δομές μαθηματικές, δομές μητρικές, μορφοδομές, υπερδομές,
άδηλες δομές, διαπρακτικές δομές, διμελείς δομές, δυναμικές
δομές, ιεραρχημένες δομές, δομές-μοντέλα, νοητικές δομές,
βασικές δομές της προσωπικότητας, σημασιολογικές δομές,
συντακτικές δομές, συστατικές δομές, δομές-σχήματα, υποθετικές
δομές, δομές-υποστάσεις, βαθιές δομές, γλωσσικές δομές, διπλές
δομές, επιφανειακές δομές, δομές πρότασης, υποκείμενες δομές,
φραστικές δομές…
Γι’ αυτό σας λέω… Την επόμενη φορά
που θα δείτε τον κ. πρόεδρο στο γυαλί, κλείστε τον δέκτη.
Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει… Αφήστε που υπάρχει το
ενδεχόμενο να σας πείσει, και να νιώθετε την «επαύριον» και
πάλι κοψοχέρηδες… Τώρα, σε περίπτωση που σας στριμώξει κάποιος
δομιστής της αντίπερα όχθης [καλή ώρα όπως ο Γ. Βέλτσος]
συμφωνείστε σε όλα μαζί του και «στρίψτε δια του αρραβώνος»,
για να μην πάθετε και καμιά άπωση με την
ποπ-επιστήμη…
Η
κομματική στρουχτούρα…
Για όσους εξ υμών
επιμένουν ότι ο δομισμός είναι «κάτι το ωραίον», θα
αναφέρω ακόμα ένα παράδειγμα – προς αποφυγήν… Η δόμηση
[«γενική έννοια που χρησιμοποιείται για την καταγωγή, το
σχηματισμό και τις μεταβολές ενός συστήματος […] Μετακινεί το
κέντρο βάρους της έρευνας από τη σύσταση στη μεταβολή των
συστημάτων» (Δημητρίου, ό.π.)] του Κινήματος των Ελευθέρων
Πολιτών συνάντησε ανυπέρβλητες δυσκολίες [οικονομικές και
άλλες], γι’ αυτό και ο πρόεδρός του Δημήτρης
–Καγκελόπουλος– Αβραμόπουλος ανακοίνωσε χθες την
αναστολή της λειτουργίας του. Διότι άλλο πράγμα η σύσταση
ενός συστήματος και άλλο η μεταβολή του. Η μεταβολή
στη συγκεκριμένη περίπτωση αφορούσε στις δημοσκοπήσεις που,
ενώ ξεκίνησαν προ 15μήνου [άμα τη συστάσει] του
Κινήματος από το 17%, έπεσαν πρόσφατα στο πενιχρό 5%. Έτσι, ο
τέως κύριος πρόεδρος, μη έχοντας προφανώς κατανοήσει έννοιες
όπως «δομή», «δόμηση» και «στουχτούρα» ενός κόμματος,
ανέκρουσεν πρύμναν, απογοητεύοντας τους πολυπληθείς θαυμαστές
του, που τον ήθελαν ως κομματικό τους
ινστρούχτορα…
Περί «μικροαστικού
πολτού»…
Με τον Αλέκο Παπαδόπουλο δεν
έχω «προσωπικά». Μάλλον εκείνος «έχει» κάτι μαζί μου, γιατί με
«παγώνει» κάθε φορά που με κοιτάζει από τον τηλεοπτικό δέκτη
με το αυστηρό, βλοσυρό και δασκαλίστικο βλέμμα του.
Υποψιάζομαι ότι τα «έχει» μαζί μου, επειδή –προ ετών– είχα
υποστεί μία τα-πήρα-στο-κρανί-ωση όταν είχα διαβάσει σε
συνέντευξή του [στο «Ε» της Κυριακάτικης
Ελευθεροτυπίας, εάν ενθυμούμαι καλώς, που ενθυμούμαι] τη
φράση «θα πρέπει να τελειώνουμε πια με τον μικροαστικό
πολτό στην Ελλάδα…».
Και επειδή τυγχάνω
άνθρωπος καλών προθέσεων, δεν πίστεψα ποτέ πως ήθελε να
μετατρέψει όλους εμάς –τους Έλληνες μικροαστούς– σε λούμπεν
προλετάριους. Αντίθετα, πίστευα και συνεχίζω να πιστεύω,
ότι ως γνήσιος σοσιαλιστής και δη του εκσυγχρονιστικού μπλοκ
ήθελε να μας κάνει λούμπεν μεγαλοαστούς – του είδους που
γνωρίζει φοβερή διάδοση τις τελευταίες δύο δεκαετίες στη χώρα
μας. Και επειδή δεν ήταν ποτέ στις –καλές– προθέσεις μου να
απαρνηθώ τον μικροαστισμό μου και να γίνω λούμπεν μεγαλοαστός,
ίσως και στόχος ξέρετε-ποιων, έπαθα εκείνη την
τα-πήρα-στο-κρανί-ωση, από την οποία ελπίζω να με θεραπεύσει ο
νέος υπουργός Υγείας και Πρόνοιας –και αντικαταστάτης του
αποπεμφθέντος Α. Παπαδόπουλου– ψυχίατρος κ. Στεφανής.
Ο λόγος για τον οποίο απεπέμφθη ο Α. Παπαδόπουλος
[βιογραφικό
στον ιστότοπο της Βουλής, βιογραφικό
στον προσωπικό του ιστότοπο] ήταν η πρόσφατη
συνέντευξή του στην Καθημερινή, στην οποία είχε
δηλώσει ότι «στα σχεδόν 10 χρόνια που είμαι μέλος της
κυβέρνησης, ζω σχεδόν μονοδιάστατα. Για να είμαι
ειλικρινής, θα αποσυρθώ όχι γιατί έχει βαρεθεί να μας βλέπει ο
κόσμος, αλλά γιατί το έχω ο ίδιος ανάγκη. Το πιθανότερο είναι
ότι μετά ένα διάστημα στην εφεδρεία θα πάθω σύνδρομο
στέρησης. Τώρα, όμως, έτσι νιώθω και έτσι θα πράξω.»
Έτσι ένιωθε, αλλά έτσι δεν πρόλαβε να πράξει, αφού ο
εξ εφέδρων καπετάνιος Κ. Σημίτης τον ανα-δόμησε
πάραυτα, θεωρώντας –και ορθώς– ότι όταν βουλιάζει το σκάφος,
το πλήρωμα αποχωρεί τελευταίο και δεν υιοθετεί συμπεριφορά
μυών…
Ο Α. Παπαδόπουλος είναι πράγματι ένας
Μονοδιάστατος Άνθρωπος [για να θυμηθούμε και το σχετικό
πόνημα του Χέρμπερτ Μαρκούζε, εκδ. Παπαζήση], κάτι το
οποίον δεν είναι και τόσο ορατό από τα δύο –επίσημα–
βιογραφικά του που υπάρχουν στο Διαδίκτυο. Αντιγράφω από
σχετικό σημείωμα της εφημερίδας Το Παρόν [9 Ιουνίου
2002]:
«Ε, όχι και παραπονούμενος, Αλέκο… Ένα
φλας μπακ στο χθες θυμίζει: Ότι πριν το ’81, από τον δήμο
Αργυρούπολης όπου ήσουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο
Μιλτιάδης Παπαϊωάννου σε πήρε στην ΕΑΤΟΠ και μετά τη νίκη ο
Μιλτιάδης ως υφυπουργός Εσωτερικών σε έκανε σύμβουλό του, και
μετά σε κράτησε ο Μένιος Κουτσόγιωργας που διαδέχθηκε τον
Γεννηματά στο υπουργείο Εσωτερικών.
Παράλληλα αναλαμβάνεις
αντιπρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και αργότερα πρόεδρος της
ΥΕΝΕΔ, που μετονομάσθηκε σε ΕΤ-2, και έφυγες μετά τη λαϊκή
κατακραυγή για μια αισχρή ελληνική ταινία που προβλήθηκε ένα
Σάββατο απόγευμα και οι αντιδράσεις έπεφταν σαν το
χαλάζι…
Στις εκλογές του ’85 μπήκες στη λίστα ως
τελευταίος. Στις επόμενες εκλογές το 1989 εκλέχθηκες. Ήσουν
τότε ο εκλεκτός του Αντώνη Λιβάνη. Προηγουμένως είχες περάσει
απ’ όλα τα "μαγαζιά" (του Γεννηματά, του Άκη και του Μένιου,
όπου στην κρίσιμη περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά ήσουν στην
αντιπροεδρία (στη Ζαλοκώστα, σύμβουλος του Κουτσόγιωργα)…
…
Ποιος συναίνεσε, Αλέκο, στην εθνική ντροπή στα Ύμια με την
υποστολή της σημαίας; Ποιος χειρίστηκε την παράδοση του
Οτσαλάν στους Τούρκους;»
Τελευταίο «μαγαζί» ήταν
εκείνο του «εκσυγχρονισμού». Προηγουμένως χρεώνεται και το
επίτευγμα του Καποδίστρια. Εσχάτως, τα είχε βρει «σκούρα» με
το νοσοκομείο του Χαϊδαρίου και τους πανεπιστημιακούς που
αντιδρούν στη λειτουργία του… Έγινε και η Θεσπρωτία
μονοεδρική… ανακάλυψε κι αυτός ότι ζει
μονοδιάστατα…
Κάτι βέβαια…
… που δεν
ισχύει για τη βαρύτητα, αφού όπως ανακάλυψαν Έλληνες
επιστήμονες [ο αστροφυσικός Δημοσθένης Καζάνας (NASA)
και ο θεωρητικός φυσικός Αργύρης Νικολαΐδης
(Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)], και όπως αναφέρει
και το άρθρο της Σοφίας Λοβέρδου στη χθεσινή
Ελευθεροτυπία, «Η
βαρύτητα "ζει" σε πάνω από 3
διαστάσεις».
Παραγκοδιαγωνισμός…
Ο Α.
Παπαδόπουλος είναι νυμφευμένος με την Θελξιόπη Χατζοπούλου, η
οποία πάντως προτιμά το Λίλιαν [sic]. Προ ετών είχα γνωρίσει
νεαρά κυρία με το ίδιο όνομα, Θελξιόπη, η οποία μου
είχε πει ότι η Θελξιόπη ήταν αρχαία πρόγονός μας, εκ Μεγάλης
Ελλάδος [Σικελία;], εξαιρετικά χειραφετημένη ως γυναίκα, και η
οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πρόδρομος των σημερινών
«φεμινιστριών» ή «σουφραζετών» – αν προτιμάτε. Δυστυχώς, δεν
θυμάμαι ακριβώς την ιστορία, και μια μικρή έρευνα που έκανα
στο Διαδίκτυο είχε πενιχρά αποτελέσματα [εύρισκα συνεχώς
μπροστά μου τη σειρήνα Θελξιόπη, κόρη του Αχελώου και της
Μελπομένης].
Ποία ήτο λοιπόν η εκ Μεγάλης Ελλάδος
ορμώμενη Θελξιόπη;
Κατά τα
άλλα…
Το ενδεχόμενο
πρώτου πλήγματος με πυρηνικά όπλα εναντίον χωρών που
διαθέτουν όπλα μαζικής καταστροφής, προβλέπεται για το νέο
στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ, σύμφωνα με τον Ντ. Ράμσφελντ. Την
ίδια άποψη εξέφρασε και ο πρόεδρος Γεώργιος Μπους Β΄ μιλώντας
για «τους πιθανούς "καταστροφικούς" κινδύνους που εγκυμονεί
για τον ελεύθερο κόσμο η κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από
τους τρομοκράτες» και υπογραμμίζοντας «την
αναγκαιότητα να εκμηδενισθεί η απειλή αυτή»…
Ειδική παραστρατιωτική
ομάδα που θα αναλαμβάνει μυστική δράση κατά της
τρομοκρατίας, κατά βούληση και όπου γης, δημιούργησε
πρόσφατα η αμερικανική CIA.
Στην
Καμπούλ συνεδριάζει αυτές της ημέρες η «Λόγια Τζίργκα»[που
σημαίνει «μεγάλος κύκλος» στη διάλεκτο των Παστούν], στην
οποία συμμετέχουν πάνω από 1500 εκπρόσωποι από ολόκληρο το
Αφγανιστάν και όπου θα ληφθούν αποφάσεις για το μέλλον της
χώρας… Μεταβατική κυβέρνηση Καρζάι τέλος… Πάντως ο χορηγός μας
«στρατηγός» Αμπντούλ Ρασίντ Ντοστούμ, [δείτε φωτογραφίες
του «στρατηγού» και των «παλληκαριών» του στον ιστότοπο
του National Geographic, και διαβάστε σχετικά
πρόσφατη συνέντευξή του] πάντα «σταθερός» στις πολιτικές
του απόψεις, έχει ταχθεί στο πλευρό του τέως βασιλιά του
Αφγανιστάν. Προς το παρόν… Αύριο, ποιος ξέρει πώς τα πού θα
φυσάει ο άνεμος…
Αφγανιστάν-Ελλάδα «συμμαχία». Η
χώρα μας συνεισφέρει στην «πολιτιστική ανόρθωση» της ασιατικής
χώρας [επισκευή
του μουσείου της Καμπούλ]...
Η παραγωγή οπίου στο
Αφγανιστάν θα φθάσει εφέτος, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, «μόλις» στους
3.000 τόνους. Δεν αναμένεται λοιπόν έλλειψη ηρωίνης στις
διεθνείς αγορές… Τα αλάνια δεν πρόκειται ούτε φέτος να
κλάψουν. Δεν θα μείνουν χαρμάνια…
Υπογράφτηκε, τέλος,
από το Πακιστάν, η συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού
μεταφοράς φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν στην Ινδία, μέσω
Αφγανιστάν και Πακιστάν. Τα έχουμε πει και τα έχουμε ξαναπεί
εδώ και μήνες. «Το Αζερμπαϊτζάν», λέει
η σχετική είδηση, «αποκαλείται "51η αμερικανική πολιτεία".
Οι Chevron-Texaco, Exxon, Mobil, ΒΡ, PLC, Halliburton και το
αμερικανικό Δημόσιο επενδύουν αβέρτα». Επικεφαλής της
Halliburton ήταν μέχρι πριν από δύο χρόνια ο σημερινός
αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντικ Τσένυ. Ήδη στην Αμερική
έχουν ξεκινήσει έρευνες για κάποιες ύποπτες δραστηριότητες της
εν λόγω εταιρείας.
Για τον έτερο εκ των χορηγών μας,
τον Άλβαρο Ουρίμπε, τα έχουμε πει εδώ και μήνες. Τώρα
τα
λένε κι άλλοι.
Το αυτόν ισχύει και για
τις μπάλες του μουντιάλ και την παιδική εργασία, όπως
λέγαμε προ δύο εβδομάδων, ενώ η Παγκόσμια Ομοσπονδία
Ποδοσφαίρου [FIFA] και η Unicef ξεκίνησαν «εκστρατεία
ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης για τα δικαιώματα του
παιδιού» [Στη διάρκεια των 90 λεπτών ενός ποδοσφαιρικού
αγώνα, σ’ όλον τον κόσμο θα μολυνθούν από AIDS 540 νέοι 15-24
ετών, 85 παιδιά θα πεθάνουν και 400 θα χάσουν τους γονείς
τους…].
Για τους δικτάτορες
της πείνας [12,8 εκατομμύρια άνθρωποι κινδυνεύουν να
πεθάνουν από την πείνα, ενώ περισσότερα από 800 εκατομμύρια
υποφέρουν από ασιτία και λιμό] δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει
κάποια «εκστρατεία ευαισθητοποίησης»...
Και μέσα σ’
όλα αυτά πλακώσαν κι οι
–ηλεκτρονικοί– ρουφιάνοι της Ευρωπαϊκής
Ένωσης…
ΥΓ.
Sorry, για το στήσιμο της περασμένης εβδομάδας. Ανειλημμένες
υποχρεώσεις… τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στο Τρίτο Μάτι,
που κυκλοφορεί αύριο.
ΥΓ. Mundial: We don’t cry for you
Argentina. No! Not for this reason… |
