|
«Άγιοι» Τόποι… Ιεροσυλία [κατά συρροήν και κατ’
εξακολούθησιν]… «Ιεροί» Τόποι… Ιεροσυλία… «Ιερές» Παραδόσεις…
Ιεροσυλία…
Μετέωρα…
Ιεροσυλία…
«Ιερός» τόπος των Μετεώρων [«το
μεγαλύτερο και σημαντικότερο μετά το Άγιον Όρος μοναστικό
συγκρότημα του ελλαδικού χώρου»]…
Όταν η οικονομική ισχύς
των [μετατραπέντων σε οίκους εμπορίου] μονών μετατρέπεται σε
πολιτική ισχύ, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο.
Όταν οι φαιοχίτωνες απόγονοι των μοναχών που καθοδηγούσαν,
πριν από 1600 χρόνια, τις ορδές του Αλάριχου στην καταστροφή
κάποιων άλλων μνημείων, κάποιων άλλων παραδόσεων, στρέφονται
πια –και με την ανοχή των αρχών και της πολιτείας– εναντίον
και των δικών τους ιερών –υποτίθεται– παραδόσεων, βεβηλώνοντας
και τους δικούς τους ιερούς –υποτίθεται–
τόπους…
Μονή Ρουσάνου. Η δεύτερη μονή που
συναντάμε ανεβαίνοντας από το Καστράκι, χτισμένη στην κορυφή
ενός κατακόρυφου βράχου. Αναφέρεται, χωρίς ωστόσο να
επιβεβαιώνεται από κάποια ιστορική μαρτυρία ή πηγή, ότι
κάποιος ιερομόναχος Νικόδημος εγκαταστάθηκε στο βράχο το έτος
1388. Το μοναστήρι πάντως πήρε τη σημερινή οικοδομική μορφή
του κατά την τρίτη δεκαετία του 16ου αιώνα.
Πεντακόσια
–σχεδόν– χρόνια αργότερα, κάποιοι σκέφτηκαν ότι ο βράχος
χρειαζόταν μια «αντιστήριξη» και φρόντισαν να οικοδομήσουν
δίπλα του ένα «αντέρεισμα», ένα κτήριο, πέντε [5]
ορόφων. Πέραν της μοναστικής κοινότητας, συνυπεύθυνοι για
το «καθ’ όλα νόμιμο» κακούργημα, για το «καθ’ όλα νόμιμο»
ανοσιούργημα, είναι και η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων
[Λάρισα] και –προφανώς– το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Συνυπεύθυνη επίσης και η τοπική κοινωνία, που τη σκιάζει η
φοβέρα [του ράσου] και την πλακώνει η σκιά των «ιερών» βράχων.
Άκρα του τάφου σιωπή… Η οικονομική, και πολιτική, ισχύς που
προαναφέραμε…
«Ιερός» τόπος των Μετεώρων… Προστατεύεται
από μια σειρά νόμων, όπως και όλοι οι σημαντικοί ιστορικοί
τόποι στη χώρα μας. Φανταστείτε να συνέβαινε το ίδιο μέσα στον
αρχαιολογικό χώρο της Ολυμπίας, για παράδειγμα [αν και εδώ που
έχουμε φτάσει, τίποτα δεν αποκλείεται]. Δεν θα είχε μείνει
αρχαιολόγος για αρχαιολόγος που να μην αρπάξει τη σκαπάνη για
να γκρεμίσει το ανοσιούργημα. Στην περίπτωση, ωστόσο, της
Μονής Ρουσάνου σιωπή. Ίσως να μην το παρατήρησαν κιόλας. Ένα
«μικρό» πενταόροφο κτίσμα…
Ιερός τόπος! Κουραφέξαλα!
Ανάλογα πώς βολεύει τους εμπόρους της πίστης…
Ο έχων
το γενικό πρόσταγμα στη μοναστική κοινότητα των Μετεώρων πατήρ
Αθανάσιος [γνωστότερος στην περιοχή ως παπα-Σάκης], ηγούμενος
της μονής του Μεγάλου Μετεώρου [Μεταμορφώσεως του Σωτήρος],
υπήρξε [είναι ακόμα;] μέλος της παραχριστιανικής οργάνωσης
«Χρυσοπηγή», που είναι επίσης γνωστή και ως «Χρυσοπληγή».
Εξέχοντα μέλη της «Χρυσοπηγής» είναι ο Αρχιεπίσκοπος κ.
Χριστόδουλος και ο Πειραιώς κ. Καλλίνικος. Ο κ.
Χριστόδουλος… που χαρακτήρισε πρόσφατα σαν «ειδωλολάτρη» τον
πρόεδρο του Συνασπισμού Νίκο Κωνσταντόπουλο, επειδή ο
τελευταίος «είχε το θράσος» να αναφέρει και την άνοιξη στις
ευχές του για τις ημέρες του Πάσχα… Που, φυσικά, δεν θα είχε
τίποτα να πει αν επισκεπτόμενος τη… μεταμορφωμένη μονή της
Μεταμορφώσεως έβλεπε πάνω στα τραπέζια της «ανακαινισθείσας»
τραπεζαρίας [μουσείου] της μονής τα αργυρά πιάτα, τα αργυρά
μαχαιροπήρουνα και τα αργυρά ποτήρια που χρησιμοποιούσαν [;!]
κάποτε οι μοναχοί. Για να μην μιλήσουμε για το μουσείο «των
αγώνων», εκεί δίπλα, όπου εκτίθενται «φρεσκοραμένες» στολές
και ο σχετικός οπλισμός Ελλήνων που πήραν μέρος τους δύο
τελευταίους αιώνες στις μάχες του έθνους…
Έτσι είναι
αυτά… Οι παπάδες πάντα ήταν «μπροστάρηδες» στους αγώνες του
έθνους. [Με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως ο
παπα-Θύμιος Βλαχάβας και ο μητροπολίτης Λαρίσης
Διονύσιος ο Σκυλόσοφος…] «Μπροστάρηδες» ήταν και οι
πεντακόσιες χιλιάδες καλόγεροι που προσεύχονταν στα μοναστήρια
τους για να σωθεί η Βασιλεύουσα το 1453. «Μπροστάρηδες» και οι
Πατριάρχες στην Τουρκοκρατία, με μέσο όρο παραμονής στο αξίωμα
τα 2,5 χρόνια. Όχι, όχι! Δεν τους κρεμούσαν οι Τούρκοι. Απλά
εξαγόραζαν το αξίωμα από τον σουλτάνο, τάζοντας περισσότερα
χρήματα από τον προκάτοχό τους. Πού τα έβρισκαν; Ο σουλτάνος
τούς είχε δώσει το προνόμιο να φορολογούν τους «άπιστους
γκιαούρηδες», το «ποίμνιό» τους. Έτσι τα έβρισκαν τα γρόσια,
έτσι αναδεικνύονταν σε πατριάρχες οι «λύκοι»…
Έτσι
είναι αυτά τα πράγματα… Σε λίγο θα μας ζητήσουν και τα ρέστα…
Όπως αυτά για τη «σωτηρία» της ελληνικής γλώσσας στη διάρκεια
της Τουρκοκρατίας. Τώρα το γιατί οι υπόλοιποι λαοί των
Βαλκανίων διατήρησαν κι αυτοί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τις
γλώσσες τους, είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, καταπώς
φαίνεται…
Για να μην μιλήσουμε για τους «μπροστάρηδες»
των αγώνων κατά της παγκοσμιοποίησης… Καλά τα «γρόσια» των
κουτόφραγκων για τις αναστυλώσεις κ.λπ. κ.λπ., αρκεί να
καταλήγουν στις ημέτερες τσέπες…
Έτσι είναι αυτά τα
πράγματα…
«Μπροστάρηδες» και στους «αγώνες» υπέρ της
μακροημέρευσης των ηγετών της χώρας. Όπως ο περί ου λόγος
ηγούμενος, που συμμετείχε ενεργά στους σχετικούς «αγώνες» υπέρ
του αειμνήστου Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε ήταν που άρχισε να
αποκτά επιρροή και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Βλέπετε η
σύζυγος του αειμνήστου, Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου, ήταν και
παραμένει θρήσκα κοπέλα… Κάνει και συλλογή από παλιές εικόνες,
αν θέλετε να μάθετε και νομίζω ότι καταλαβαίνετε πού
δεν το πάω…
Ας είναι… Να μην
μελαγχολήσουμε κιόλας, μέρες που είναι…
Κατά τα άλλα, το
ίδιο μεσημέρι, μετά την επίσκεψη στα Μετέωρα, φάγαμε
εξαιρετικά νηστίσιμα φαγητά σε χωριουδάκι της Πίνδου –καμιά
50αριά χιλιόμετρα μακριά– και κατηφορίζοντας μετά προς τον
κάμπο, στον έρημο δρόμο –δεν είχε αρχίσει ακόμα η «έξοδος» των
«ξενιτεμένων πιστών»– και δίπλα στα έλατα, στις οξιές και στα
πλατάνια, τραγουδούσαμε ξανά και ξανά, μαζί με τον Νίκο
Παπάζογλου, το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» της Βάσως
Αλαγιάννη και του Μανώλη Ρασούλη:
«Χαρά στον
Έλληνα που ελληνοξεχνά
Και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
[…]
Και στην Αθήνα μέσα ζει στην ξενιτιά.
Αχ Ελλάδα,
σ’ αγαπώ και βαθιά σ’ ευχαριστώ
Γιατί μ’ έμαθες και
ξέρω
Ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
Να πεθαίνω όπου πατώ και να
μην σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
Πριν λαλήσεις
πετεινό
Δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
Μ’ εκβιάζεις, μου
κολλάς
Σαν το νόθο με πετάς
Μα κι απάνω μου
κρεμιέσαι…»
Πασχαλιναί ροκ ιστορίαι [μιλάμε για σκληρό
ροκ…]
Ο σύντροφος Κώστας Σημίτης, πρόεδρος
του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος και πρωθυπουργός της
χώρας, επισκέφτηκε τις ημέρες του Πάσχα τα ακριτικά νησιά
Ρόδο, Σύμη και Καστελόριζο.
Για το Καστελόριζο δεν έχω
και τίποτα να πω, αφού η «μητέρα-πατρίδα», παρά τις δεήσεις
μου, δεν εδέησε να με στείλει εκεί να την υπηρετήσω. Κάτι που
ωστόσο έπραξε με τα υπόλοιπα δύο νησιά, τα οποία φρόντισε να
γνωρίσω κατά –γεωγραφικό– μήκος και κατά –γεωγραφικό, επίσης–
πλάτος.
Για τη Σύμη να πω απλώς ότι είναι ένα
εξαιρετικό νησί, και αν ψάχνετε ένα μέρος για ήσυχες διακοπές
σε μία εξαιρετική νεοκλασική πολιτειούλα, αρχίστε τον
προγραμματισμό [οι παραλίες, βέβαια, είναι λίγες και μικρές,
αλλά κατά τα άλλα…]
Και επιτέλους ερχόμαστε στη Ρόδο –
όπου πέρασα το καλύτερο ίσως Πάσχα της ζωής μου, παρέα με
καμιά εικοσαριά ακόμα παλικάρια… Μόνο που εμείς είχαμε τη χαρά
να μην δεχτούμε εκείνη την ημέρα καμία επίσκεψη, ξέρετε… για
τα καθιερωμένα τσουγκρίσματα…
Αυτή τη σπάνια τύχη,
ωστόσο, είχαν οι στρατιώτες μιας μονάδας στη Ρόδο, ανήμερα το
φετινό Πάσχα, όταν και τους επισκέφτηκε ο σύντροφος
πρωθυπουργός, που τσουγκρίζοντας το πασχαλινό αυγό με τους
στρατιώτες είχε τη φαεινή έμπνευση να ανοίξει και διάλογο με
κάποιον από αυτούς. Ο διάλογος είναι αυθεντικός και
δημοσιεύτηκε στο Παρόν την περασμένη Κυριακή. Πριν σας
αφήσω να τον απολαύσετε, να ευχηθώ «καλό υπόλοιπο» στις
σειρούλες εκεί κάτω, που σίγουρα θα είναι καλό με το γέλιο που
έπεσε και –υποθέτω– συνεχίζει να πέφτει:
«Σημίτης:
Εσείς από πού είστε;
Φαντάρος: Από την Αθήνα.
Σημίτης:
Μάλιστα. [παύση] Και έχετε επάγγελμα στην Αθήνα;
Φαντάρος:
Βεβαίως, είμαι φυσικός στο επάγγελμα.
Σημίτης: Α, φυσικός.
Και εδώ τι κάνετε;
Φαντάρος: Υπηρετώ τη θητεία
μου…»
Τι θέλουν αυτοί οι Ηλείοι και πάνε στη Ρόδο;
Δεν μπορώ να καταλάβω. Αφού τους χαλάει η θάλασσα… Κάνουν και
παρατηρήσεις στους Δημάρχους: «Είδα κάτι ξεκοιλιασμένους
καναπέδες, πράγματα πεταμένα στο δρόμο, βρωμιά, δεν είναι
εικόνα αυτή για ένα νησί τουριστικό σαν τη Ρόδο…» Θα
ξεκοιλιαστούμε, κυριολεκτικά, όπου να ’ναι, δεν θα μας μείνει
άντερο από το γέλιο… Αργεί να τελειώσει και η ανακαίνιση του
σπιτιού του παππού του στην Ηλεία, που ήταν, λέει, γιατρός και
γύριζε τα χωριά καβάλα στ’ άλογο… να «απολυθεί» κι αυτός, να
πάει ν’ αράξει…
Φαινόμενα και
θεαμαπάτες…
Το περιοδικό Φαινόμενα
[Ταξίδι στην αναζήτηση του αγνώστου και του παράδοξου]
μοιράζεται μαζί με την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος, κάθε
δεύτερη Τετάρτη. Στο τελευταίο τεύχος [08/05/2002]
διαβάζουμε:
«Το innernet.gr δημιουργήθηκε από την ομάδα
που εκδίδει το περιοδικό "Τρίτο Μάτι" των εκδόσεων "Έσοπτρον",
για να καλύψει την ανάγκη ενημέρωσης και έκφρασης μιας μεγάλης
μερίδας κόσμου που ενδιαφέρεται για την αναζήτηση και το
μεταφυσικό. Τα θέματα που απασχολούν τη συγκεκριμένη τοποθεσία
είναι μεταξύ άλλων η Αρχαία Ελλάδα, τα UFO, η συνωμοσιολογία,
οι θεαμαπάτες, η ολιστική θεραπευτική και τα μυητικά
τάγματα».
Τι στο καλό είναι αυτές οι «θεαμαπάτες»;
Γιατί το -–ανούσιο κατά τα άλλα– περιοδικό δεν το
διευκρινίζει. Ξέρει κανείς; Έχει να κάνει με θεάσεις UFO; Με
φαντάσματα; Με τι τέλος πάντων;
Κατά τα άλλα…
Θυμάστε τις
τρομοκρατικές [;] επιθέσεις με τον ιό του άνθρακα το περασμένο
φθινόπωρο στις ΗΠΑ; Όλα
τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι προέρχεται από τα
εργαστήρια του αμερικανικού στρατού στο Φορτ Ντέτρικ.
Ο
Γιασέρ Αραφάτ μετά την «απελευθέρωσή» του από τη
Ραμάλα, δηλώνει ότι χιλιάδες Παλαιστίνιοι είναι διατεθειμένοι
να θυσιαστούν για την Ιερουσαλήμ.
Το Συμβούλιο
Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε
τη μερική άρση του εμπάργκο προς το Ιράκ, κι έτσι
θα καταστεί δυνατή η αποστολή διαφόρων ειδών πρώτης ανάγκης
στη χειμαζόμενη χώρα.
Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι
«Φιστικάς» Κάρτερ επισκέφτηκε την Κούβα του Φιντέλ Κάστρο
και μεταβαίνοντας στις εγκαταστάσεις όπου –σύμφωνα με την
προπαγάνδα των ΗΠΑ– υποτίθεται ότι παράγονται βιοχημικά όπλα,
δεν
διαπίστωσε κάτι τέτοιο.
Πολύ στενότερες γίνονται οι
σχέσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας… Τα καλά της τρομοκρατίας και της
παγκοσμιοποίησης…
Σε άθλιες συνθήκες κρατούνται
φυλακισμένοι 2.000 Ταλιμπάν στη Μαζάρ ι Σαρίφ του Αφγανιστάν.
Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δίστασε να παρομοιάσει το
στρατόπεδο κράτησης με το Άουσβιτς. Ο «χορηγός» μας
Αμπντούλ Ρασίντ Ντοστούμ, υφυπουργός άμυνας και
αρμόδιος για τις φυλακές, δήλωσε μέσω εκπροσώπου ότι
συμμερίζεται τις ανησυχίες για τις συνθήκες κράτησης των
Ταλιμπάν, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν χρήματα για τη βελτίωσή
τους… Είναι και η εποχή που συλλέγεται το όπιο, καταλαβαίνετε…
Α! Ο πρωθυπουργός του Αφγανιστάν Καρζάι είχε εργαστεί
παλιότερα για λογαριασμό της UNOCAL, της εταιρείας που
χρηματοδότησε την άνοδο των Ταλιμπάν στην εξουσία γιατί ήθελε
να κατασκευάσει αγωγό μεταφοράς φυσικού
αερίου…
«Γραπτές αποδείξεις» ότι οι ΗΠΑ συμμετείχαν
ενεργά στην απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του υποστηρίζει
ότι διαθέτει ο πρόεδρος της Βενεζουέλας. «Έχω
ονόματα, φωτογραφίες και βίντεο» τόνισε ο Ούγκο Τσάβες
μιλώντας σε εκπομπή του BBC. Για να μην ξεχνιόμαστε. «Φονιάδες
των λαών…»
|
