::

Ez ê dengê xwe berz bikim, ez ê dengê xwe bilind bikim. Ey dinyayê, ey xelkno, ey alemno, dengê min bibihîzin, ez ê îro destaneke lehengiya Kurdan dubare bikim. Îro ez ê rûpeleke nû di dîroka gelê xwe de bixemlînim.

 Îro ez ê biçim dîlbera xwe rizgar bikim, dîlbera min di sengera paşverûtiyê, di sengera zilm û zînatê, di paş deriyekî heftkilîtî, di zindaneke reş û tarî de dîl e!, dîlbera min li ber destên hovan û berazan e, rondikên wê hema ziwa bûne, porê wê hema bûye kulav, rûyê wê miçiqî û çilmisî ye!, xeman nexe hevdilê, ez têm, ez sond dixwim ez ê te rizgar bikim, ez sond dixwim ez ê rêça bav û bapîran bigrim.

Ey sengera zilmê, ey çavkaniya kul û dilşikestiyê, vaye ez têm, xwe ji rûbariya min re teyar bike, vaye ez têm, bi min re rima Memê alan di destekî de û di destê din de çakûçê Kewayê hesinkar, vaye ez têm di serê min xêzikên ku Ehmedê xanî kirine kaniya niştimanî, vaye ez têm bi min re helbestên Feqiyê Teyran, ez bilez têm, bi min re pekrewaniya Zîlanê, Leyla Qasimlo, bi min re zîrekiya Adûle xanimê. Hêza min biçûk nebîne, bi min re pêşmerge û gerîlayên qehreman, bi min re siwarên Ezîdî, bi min re ewên ku sînga te bi hezaran caran hilweşandine û meydana mirinê ji te xwestine. Vaye li rex min Simkoyê şikak, vaye li rex min Qadî Mihemed, ax Qadiyê min, ax Seydayê min, te qasî bi destên xwe yên pîroz ala Kurdistanê sêrîn kiriye!. Ey sengera Zilmê, ey nebeza tirsonek, ez têm û lehiya Nuh bi min re ye, ez ê carik din qirêjiya te ji rûyê zemînê rakim, vaye em di ser gora Sêx seîd re jî derbas dibim, vaye, Sêxê me bi rih û cibeya xwe bi me re dibişre û destên xwe di me re liba dike, Sêxê mino, xwazî ez bi qurbana wan destên pîroz bûma, xwazî ez nobedar û berdestê giyana te ya perest bûme. Ey sengera bêbext, de bibîne em ê çawa derbasî binxeta te ya bêyom bibim, em ê çawa vîna te bişkînin, em ê biçim Seydayên nemir, Cegerxwîn, Celadet, Nûrî dêrsimî, pekerwanên serhildana duwanzdehî adarê tev karwana xwe bikin. Ez spasî we hemûyan dikim, we damarên min şîn kirin, we hêza min tekûz kiriye. De xwe made bike ey sengera bêholman, ez sond dixwim ez ê te bipelixînim, ez ê deriyên te bişkînim, ez ê kilîtên te biqrêfim, ez ê bircên te birûxînim, ez ê kevirên dîwarên te bikim ax, ez ê li şûna te tova azadiyê biçînim, ez ê te bikim mînak û wane ji çavsorên zordest re, ez ê tirs û xûfê bixim dilê wan, ez û dîlbera xwe em ê li şûn warê te yê qirêj destaneke pîroz biafirînin, em ê zemawendeke cîhanî lidarxînin, em ê  Zerdeştê kal vexwînin daweta me, bila destên wî yên pîroz nikeha me binivîsin, bila bêr û bereketa wî zarokên me cîhanî tijî bikin. Ey sengera rûreş ez têm, bila tu tu caran li qirkirina zarokên Amûdê, lê komkujiya Helebçe şah nebî, ez ê tova nûbûnê di xaka Mezopotamiyayê de biçînim. Ez ê wê ji ava Dicle, ava Firat, xwîna şedîdan, têr bikim, bila bihara me rengîn bibe bila rûyê te reş û tarî bibe, ez ê li ser gora her qurbanekî Amûdê û Helebçe bi hezaran zarokan bînim, ez ê wan fêr mirovantî û hezkirina azadiyê bikim. Ey sengera reşiyê, ey serigûya tariyê, ez ê bihêlim tu li rojbûna xwe poşmam bibî, ez ê bihêlim tu serwext bibî ku ev ne cîhana beraz û xwînxwarn e, ev cîhana candan û pekrewanan e, ev cîhana Kurd û merdan e.

Ez ê bi serbilindî derbazî rûpela dîroka xwe bibim, ez ê destana xwe li rex xwîşkên wê deynim.

Mihemed Elî, Efrîn

[email protected]