Mihemed Elî, Efrîn

Lê anê....

Lê anê bejin balavê Gêncî mi zirav e

Lê dayê bejin balavê Gêncî min zirav e ji tayê nêrgizê

Êlkane firqeta bayê eşqê lêdixê diçelqê û dihezê

Ne mila xuva bihata li kuderê  ne le kuderê..lê anê li qeza xetayê li ber pêla deryê û dengizê

Ne Gêncê min î bi rê ketî ji welatê dê û bava ji Sîwazê

Erê.....

Hele rojikê ji rojê rebî alemê tu balê xwe pêde li halê mi bilmezê

meraqê dila li mera dixê bi e'letê bi merezê

hele rojekê sîwar be li hespê çal… tu va nişanê teresên Tirkan û Usmanliyan bêxe ji omizê

Sîwar be li hespê çal  li hêteka çayê me yî Kurda ez ê bibêm Gêncê min î bûye mêvanê mi talê..mi talqizê...lo lo lo lo

Êde bajo Gêncê mi bajo ..law law law

Lê anê..

Lê anê bejin balavê Gêncî mi zirave

Lê anê bejin balavê Gêncî mi zirave darek ji darê be'yvê şivek ji şivê beyamê

Ne mila xuva bihata li kuderê ne le kuderê.. li hembere deştaCûmê li pozê çayê Bêrûtê li pesarî qudret Hemamê

Ne mi bala xwe dayê li bejinê li balavê li yatamê

Bejin balavê Gêncî mi li heve mîna şiva îmamê

Erê mi bala xwe dayê di ber (pişta der bi rûsê ra dibirûsê kalan û qamê)

 Gêncî mi kê devê xwe bigerînê welat û mimlêketî xerîba û bajarî şamê

Mi go de devî xwe gerand welatî xerîba mekev bajarî şamê

Tu kê li ku bêlê mi karê mi mekirê mi belayê mi telamê

Ê de bajo gêncê mi bajo bajo… rê dûrê mi bajo

Lê anê..

Lê anê bejin balavê Gênc î mi dîsa zirave

lê anê bejin balavê Gênc î mi dîsa zirave

Ji darî ruman û rumbaza

Ne mila xuva bihata li serê çiyan û li gaza

Ne bila anê..rojek hilata ji kul û kedera dilê min û Gênc î mi ra mila

lêxista li serê serhedê ez bi qurbano li nav sendelê berfê li gebaza

Bila anê.. ji wê bi şûnda lêxista li kuderê ne le kuderê ..lê anê bila lexista li çemê diclê û xabûrê di ber ra bihata dengî qamîş û saza

bila ji wê bi şûn da lêxista li kuderê ne le kuderê li çelîka deşta sirûcê li taqim î Kîka Kêtika Dudyan û Beraza

Lê anê bila ji wê bi şûn da lêxista li kuderê ne le kuderê li Feratê bêrecikê di ser ra bihata dengê qulingan û qaza

Bila ji wê bi şûnda derbaskira hêteka çayê Kurmênc ciyê dîlbera bilmeza esmera zeriyan û gerden gaza

Lê anê..

Lê anê bila derbaskira bajarê Diyarbekira şewitî ciyê mêran ê mêrxwaza

Ne mila ji wê bi şûnda lêxista li qerma Qereşdaxê li taqimî Dimilya Koçera û saza

Bila derbaskira bajarê Istanê li bajarê Istanê li Istembûlê lêxista li taxa herraca ne rinda fesata bêbexta Anadoliya û canbaza

Xudê xerakê dînê danînê malê xêrnexwaza

Gêncê mino li me ra dihermînin bextan û miraza

Erê mila miraz hazira bikira xwedê mirazê me herdu aşiqan û bilmeza

Hêvarek ji hêvarê çarşemê

Hêvarek ji hêvarê çarşemê bila li ber serê min û gêncî mi bihata dengê ruman û tumbilbaza

De bajo Gêncê mi bajo bajo..

Havîne..

Havîne Gêncê mi havîne

Havîne rê dûrê mi havîne

Havîne havîna me bi tîne

Eza bi birînim qanad û piyê li mi şikîne

Birînê min li mi zengirîne

Dinya tê dikê felekê felek jî xayîne

Ez bi qurbano tiştik ji mera ra namîne

Ê li taliyê ji mere ra bimîne

Gazik dudu xasene Gêncî mino ya jî qalibik sabûne

Heger çiqas merîkî zengîn û xwenedan bê kefen î xwe yî xase ye merîkî fiqare bê kefen î xwe yî caw e di mabêna cêw û xêse da serî mi bi qurbano çar metelîkin Gêncê mino ne jdîne

De bajo Gêncê mi bajo bajo

Mixabin ji ber ku ez van kilamên destanî mîna pirtûk amade dikin, weşandina hemû kilamê li vir ne pêkan e. Ev tenê nimûne û beşeke biçûk ji kilamê ye