Namibië 2001

Deze morgen vertrekken we al weer vroeg voor een lange reisdag. Het landschap is heel afwisselend. Vandaag sudderen we uren in de bus met geregeld even een stop om de beentjes te strekken en foto's te maken. We zijn dan om half 5 in Sesriem. We zetten onze tent helemaal aan de buitenkant van de campsite op met vrij uitzicht op een typisch Afrikaanse grasvlakte en heuvels. Op de camping is een klein, koud zwembadje dat ons lekker opfrist.

De volgende dag staan we om half 6 op en vertrekken dan direct met de truck naar de Sossusvlei. Langzaam maar zeker verdwijnen de sterren en dan is het snel licht. 's Morgens zien we hier Orion staan. Ons eerste doel is Dune 45. Onderweg zien we struisvogels en gemsbokken.

Dune 45 beklimmen we in ganzenpas via de graad om de zonsopkomst te zien. Op blote voeten gaat dat het beste door het mulle zand. Vanaf het hoogste punt zien we de zon opkomen en de prachtige rode kleuren en schaduwen over de duinen om ons heen veranderen.

Een mooi fotoplekje. Terug het duin af gaat aanzienlijk gemakkelijker. We ontbijten bij de truck en rijden dan verder de vallei in. Vanaf de parkeerplaats daar gaan we verder lopen; eerst langs de weg naar de 4x4 parkeerplaats en dan verder naar onze volgende doel: Crazy Dune, een 240 meter hoog duin dat uitzicht biedt op Deadvlei, de tegenhanger van de eigenlijke Sossusvlei.

Een pittige klim, maar we worden beloond met schitterende uitzichten; we kijken nu over de duinen, valleien en bergen. Een heel witte berg in de verte en onder ons een kale pan met prachtige dode bomen. Rond de Deadvlei hoge zandduinen in tal van roodtinten. We rennen het duin steil naar beneden weer af en het zand maakt dan idiote, brullende geluiden die op de lachspieren werken.

We lopen dan door de Deadvlei weer terug.

Het laatste stuk van de wandeling is knap warm. Bij de truck hebben we dan ook flinke dorst. We rijden terug naar de campsite en trakteren ons op een mint magnum. In het zwembad spoelen we het zand en zweet weer af en een koude Windhoek Lager zorgt voor de inwendig spoeling. 's Middags zoeken we wat schaduw om te schrijven en te genieten van ons uitzicht bij de tent. Om half 5 stappen we dan nog even in de bus om naar de Sesriem canyon te gaan, zo'n 10 minuten rijden. Via een rotspaadje kom je in de canyon zelf. Beneden is het lekker koel. Boven ons de conglomeraat rotswanden waar veel zwaluwen vliegen. We lopen de canyon beide richtingen een stukje in en dan weer naar boven voor de zonsondergang. 's Avonds braai onder de grote boom met een halfvolle maan die de grasvlakte in een vlak wit licht zet.
De deur van de tent laten we 's nachts open om niets te missen en door het horgaas 's nachts de sterren te kunnen zien. 's Morgens vroeg zie ik dan een springbokje voor de tent lopen. Het echte Afrika. Vandaag weer opbreken en inpakken, er ligt inmiddels veel zand in de tent. We rijden verder naar het noorden. Onderweg zien we verschillende gemsbokken, springbokken en hele kudde struisvogels. Vlakke landschappen worden afgewisseld door echt berggebied. We rijden via het plaatsje Solitaire, een minidorpje waar een boek over geschreven is. We stoppen er even voor koffie en apfelstrudel. Er staat behoorlijk wat wind en we doen er daardoor langer over. We rijden nu in het Namib Naukluft National Park; eigenlijk het grote niets. Ergens onderweg wordt gestopt om Aloë planten water te geven. Deze groeien hier in de woestijn langs de kant van de weg enkel dankzij het water dat voorbijgangers ze geven. Er staat zelfs een klein bordje bij. We zijn vroeg in de middag in Walvisbaai. De stad doemt voor ons op uit de woestijn als een fata morgana. We lunchen op een parkeerplaats aan de zee, waar een kolonie flamingo's loopt met een paar mantelmeeuwen ertussen. Het is vreemd om weer aan zee te zijn; zo veel water in eens. We rijden dan door naar Swakopmund, dat een echt stadje blijkt te zijn met rechte straten en veel (moderne) winkels. Veel Namibiërs en Zuid-Afrikaners gaan hier met vakantie, met name om het zeevissen. Epi maakt zich klaar voor zijn quad drive door de duinen.

Een prachtig duingebied waar je met een quad (5 versnellingen, 70-80 km/h) door en overheen gaat. Geeft echt een kick.

Vannacht hebben we een enorm appartement met een badkamer met ligbad tot onze beschikking, compleet met een fles wijn van het huis. 's Avonds gaan we lekker en gezellig uit eten met zicht op zee. Na een kort bezoekje aan de Nite Club slapen we vannacht weer eens in een bed.
Het hotel zorgt 's morgens voor een uitgebreid ontbijtbuffet bij de open haard. De ochtend gebruiken we om Swakopmund te verkennen en langs het strand te lopen. Het is fris en de lucht is bewolkt. Rond het middaguur rijden we dan verder naar Cape Cross, waar we een grote zeeleeuwen kolonie bezoeken. Honderden dieren liggen op de rotsen of zwemmen in zee.

Jakhalzen lopen rond op zoek naar prooi. De zeeleeuwen kolonie is al van ver te ruiken. Dan vervolgen we onze weg naar het noorden. De weg loopt langs de skeleton coast door de woestijn. Hele stukken is er niets te zien. Een mooi plekje dus om wild te kamperen een eind van de weg af. In de omgeving van ons kamp is helemaal niets te zien en toch is het een geweldig uitzicht.

De zon gaat onder en dat geeft een prachtige zonsondergang in de woestijn. 's Nachts waait het behoorlijk maar ik geniet enorm van het uitzicht op de woestijn en de sterren vanuit mijn slaapzak.