En animsufero, meze de dolor'

En animsufero, meze de dolor',
     Dion kun espero fidu via kor'.
Vidas ĉiun ploron, ĉion scias Di';
     Vian kordoloron sentas ankaŭ li.

Se en agonio ĝemas la anim',
     Preĝu vi al Dio, fidu lin sen tim'
Ĉian kordoloron, kiun sentas vi —
     Larmojn kaj angoron — foren viŝos li.

Kion ni suferas sur la tera voj',
     Plene ja superos enĉiela ĝoj'.
Ho Savinto, donu amon nun al ni;
     Per favoro kronu, tiru nin al vi.