Article

Verb

(เฝิบ) คือ คือคำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม มี 2 อย่างคือ

1. Finite Verb (ไฟ-ไนท เฝิบ)

2. Non-Finite Verb (นอน ไฟ-ไนท เฝิบ)

1. Finite Verb (ไฟ-ไนท เฝิบ) คือกริยาแท้ของประโยค

มี 2 ชนิดคือ

1.1

Auxilliary Verb (ออกสีล-ยะริ เฝิบ) กริยาช่วย 24 ตัว

1.2

Principal Verb (พรีน-ซิแพ็ล เฝิบ) กริยาหลักหรือกริยาแท้

แบ่งออกเป็น 2 คือ

1.2.1	Transitive Verb (ทแรน-ซิทิฝ เฝิบ) กริยาที่ต้องการกรรม
1.2.2	Intransitive Verb (อินทแรน-ซิทิฝ เฝิบ) กริยาที่ไม่ต้องการกรรม

2. Non-Finite Verb (นอนไฟ-ไนท เฝิบ)

คือกริยาที่ไม่ใช้เป็นกริยาแท้ของประโยค แต่มีรูปมาจากคำกริยา

แบ่งออกเป็น 3 ชนิดคือ

2.1

Infinitive (อินฟีน-อิทิฝ)

แบ่งออกเป็น 2 อย่าง คือ

2.1.1	Infinitive without to (อินฟีน-อิทิฝ วิทเอ้าท์ ทู)
2.1.2	Infinitive with to (อินฟีน-อิทิฝ วิท ทู)

2.2

Gerund (เจ-รันด) คือกริยาที่เติม ing และทำหน้าที่อย่าง คำนาม สามารถใช้เป็นประธาน และกรรมอย่างคำนาม

2.3

Participle (พา-ทิซิพัล) คือกริยาที่เติม ing หรือช่อง 3 แล้วนำมาใช้เป็น Adjective หรือ Adverb 3 อย่างคือ

2.3.1	Present Participle (พรีเซ่นท์ พา-ทิซิพัล) กริยาเติม ing
2.3.2	Past Partciple (พาสท์ พา-ทิซิพัล) กริยาช่อง 3
2.3.3	Perfect Participle (เพอเฟ็คท์ พา-ทิซิพัล) Having + ช่อง 3 และ Having + been + V.ช่อง 3

Hosted by www.Geocities.ws