BILAL
XHAFERRI
(1935-1987)
Bilal
Xhaferri was born near Konispol
(Çamërisë), close
to the Greek border. He has been working as a carpenter because
his father was executed by a fire-army from the Enver Hoxha
regime.
He
was published between 1960 -1969. Bilal Xhaferri was interned
in 1968 for criticising one of Ismail Kadare's books "Dasma"
(The Wedding). He escaped to Greece in 1969, and then
went to the USA - Chicago. He worked for an Albanian newspaper
"Dielli" ( The Sun) two years and later he
found his own magazine for Çamëria's
community "Krahu i Shqiponjës"
(The Wing of Eagle).
Bilal
Xhaferri was killed by Sigurimi (Security Police) in 1987, and
his corpse was brought in Albania in 1995.
Translated
by Zana Banci and Anthony
Weir
COME,
SADNESS
Come,
sadness
Come slowly
Like leaves drifting from branches
Come slowly
Like rain dripping from leaves
Come,
sadness
Come like nearing
thunder in the night
Come like the thumping of an anguished heart
Come,
sadness
O you my beloved
who has never abandoned me
My only shelter
Hope
And dream
Come,
sadness
Sadness, come.
ALBANIA
1976
Small
nation
Little time
Tiny ration
Enormous shadow
Great fear
Great want
And
throughout the land
Shrieks and cries
Like owls in the night
MY
HOMELAND
Like a shroud
the first September mists
cover my homeland.
So soon the landscape vanishes!
So fast the fog's obliteration!
The glistening
stars
are beads of sweat upon its brow;
round its body thorns and barbs
a frontier of grief.
I fled it like
a lover
and set out on the road
to where I do not know...
When will I return ?
My poems were as
golden gifts
I made for it from love -
but now my iron heart
is turned by tears to rust.
The glistening
stars
are beads of sweat upon its brow;
round its body thorns and barbs
a frontier of grief.
I fled it like
a lover
and set out on the road
to where I do not know...
When will I return ?
DISTANT
STATION
Distant station
in a field:
I hear the dismal engine wail,
and from my roof the owl replies,
bird of ill-omen.
Who am I hoping
for tonight ?
Who would set out in the dark
hunching through the driving rain
to visit this bleak exile ?
Uselessly I think again
of those that loved me.
Tonight I think once more in vain
of those I loved.
In this rain
no-one will come.
The road is mud.
In this black night
nobody will come.
Thus, far from
those that loved me,
far from those that I loved,
life oozes on.
ALBANIAN
VERSIONS:
EJA
TRISHTIM
Eja,
trishtim
Eja
me hapa fletësh qe bien nga degët
Eja me hapa shiu që keputër nga fletët...
Eja,
trishtim
Eja
me hapa tingujsh qe dridhen në mbrëmje
Eja me hapa zemrash qe rrahin me dhëmbje...
Eja,
trishtim
O
preher i embël që nuk më braktise kurrë
O strehë e qetësisë sime
O ëndërrime të mija
O gji i shpresës sime.
Eja,
trishtim
Trishtim,
eja.
SHQIPËRI
1976
Vend
i vogël
Kohë e vogël
Rracion i vogël.
Errësirë
e madhe
Frikë e madhe
Mjerim i madh.
Dhe
rrugëve të atdheut
Si kukuvajka nën hënë
Leh e ulërin.
ATDHEU
E
para mjegull e Shtatorit
Porsi qefini të mbuloi
Sa shpejt nga sytë Atdhe më humbe
Sa shpejte errësira të gllabëroje.
Si
djerse të ftohta ndrinin natën
Mbi ballin tënd të argjentë yj'
Me tel me gjemba gjoksi yt
I lidhur mbeti në kufi.
Ashtu
të lashe i shtrenjti vend
Dhe rrugën morra për ketej
Ku vallë më con kjo rrugë e largët ?
Kur vallë sërish tek ti do të kthej ?
Floriri
i vargjeve të mia
U shkri për ty me dhëmbshuri
Tani si hekur shpirti im
Me lot u ndryshk dhe u nxi.
Si
djersë të ftohta ndrinin natën
Mbi ballin tënd te argjente yj
Me tel më gjemba gjoksi yt
I lidhur mbeti në kufi.
Ashtu
të lashe i shtrenjti vend
Dhe rrugën morra për këtej
Ku vallë më con kjo rrugë e largët ?
Kur vallë sërish tek ti do të kthej ?
NË
STACIONIN E LARGËT
Në
stacionin e largët në fushë,
Klithi sirena e trenit të fundit.
Mbi çatinë time, si jehonë iu përgjigj kukuvajka.
Kë
pres unë sonte?
Kush mori rrugën në errësirë
Dhe i kërrusur përmes shiut,
U nis për tek unë.
Më kot më shkon mendja
Tek ata që më deshën.
Më kot kujtoj sonte
Ata që i desha.
Asnjëri
S'do shkundë pika shiu
Në pragun e derës sime këtë natë.
Rrugën e ka mbuluar
Balta dhe nata
Dhe në errësirë
Askush nuk do niset për tek unë...
Ja,
kështu do më rrjedhë tërë jeta,
Larg atyre që më deshën,
Larg atyre që i desha.