Via het internet kun je nu heel goedkoop de beautybon bestellen. |
| Je kunt nu wel heel voordelig kennis maken met het Vara TV magazine. Als je het formulier invult krijg je 4 weken gratis het Vara TV magazin in huis?! |
| Bezoek deze site om er achter te komen wat jouw financi�le mogelijkheden zijn |
| Pijn wordt chronisch genoemd als het langer dan 6 maanden aanhoudt. Sommige artsen spreken na 3 � 4 maanden al over chronische pijn. Pati�nten verliezen soms het vertrouwen in artsen als er voor de zoveelste keer geen merkbaar effect is na een behandeling. Daardoor ontstaat het gevoel van onbegrip en machteloosheid want niemand kan meer iets betekenen wat betreft behandelingen. De pijn wordt dan heel bepalend voor je leven. Er kan dan waarschijnlijk steeds minder ondernomen worden of het wordt steeds moeilijker om iets te ondernemen. Hierdoor wordt het sociale contact ook vaak minder. Sommige �vrienden� kunnen er niet mee omgaan dat alles meer moeite kost of zelfs niet meer mogelijk is. Ze laten je hierdoor vaak vallen. Hieruit blijkt dan helaas dat het geen echte vrienden zijn. Pijn is subjectief, het kan niet gemeten worden. Men moet dan ook maar aannemen dat als de pati�nt zegt veel pijn te hebben. Er zit ook veel verschil in de hoogte van de pijngrens. Dit verschild per persoon want wat de ��n als pijn ervaart daar voelt een ander weer niets van. Het accepteren: Chronische pijn houdt al meteen het aanpassen van het leven in. Want een aantal dingen/activiteiten zijn door de pijn niet meer of minder goed mogelijk. Er zullen maar weinig mensen zijn die dit meteen accepteren. Vaak raken mensen in paniek bij het horen van de diagnose of ze worden bang en verdrietig. Dit komt veelal door het ongeloof. Het dringt dan ook eigenlijk nooit meteen helemaal door. Dit heeft tijd nodig en hoeveel tijd het gaat kosten dat verschild ook weer per persoon. Er zijn mensen die kruipen helemaal in zich zelf en willen even niets van anderen weten, dit draait later wel weer bij. Daarna kunnen ze er dan heel open over praten en willen dan ineens van alles weten over hun ziekte. Het komt ook voor dat pati�nten heel boos worden omdat artsen niets meer voor ze kunnen betekenen. En doordat mensen uit hun omgeving wel kunnen sporten, lopen, autorijden, winkelen en zo voort. Dit kan heel frustrerend zijn voor de mensen met chronische pijn. Hier komen ze ook wel doorheen alleen heeft dit ook weer tijd nodig. Contact met lotgenoten is een hele goede oplossing om aan acceptatie te werken. Want je kunt elkaar steunen en tips met elkaar uitwisselen. Mensen uit je omgeving kijken er anders tegenaan en weten ook niet wat jij voelt zij zullen dan ook met hele andere idee�n aan komen dan een lotgenoot. Doordat de omgeving niet wat jij voelt en soms niet eens snapt wat je nou precies hebt ontstaat het vervelende onbegrip, echter kan jouw omgeving je wel steunen door met je te praten. Onbegrip is iets waar iedereen met chronische pijn meet te maken heeft of krijgt. Dit is heel vervelend want je moet al vechten tegen de pijn en dan ook nog eens tegen een dosis onbegrip. Het beste is dan ook om zo duidelijk mogelijk uit te leggen wat er precies aan de hand is. En daarbij ook vertellen dat het vaak zo is dat je de ene dag meer kunt dan de andere dag. Anders krijg je weer: ze stelt zich aan want gisteren kon ze dit of dat nog wel en nu ineens kan het niet meer. Dit is dan een gebrek van de omgeving en niet van de pati�nt als die duidelijk heeft uitgelegd wat er aan de hand is. Pati�nten kunnen het zichzelf ook nog heel moeilijk gaan maken door negatieve gevoelens en gedachten. Zoals: waarom ik? Waarom kan er niets meer aan gedaan worden? Door over deze onnodige dingen na te gaan denken kun je in een isolement raken. Dit moet je echt zien te voorkomen! Want als je er ��n keer in zit dan ben er ook nog niet weer uit. Om dit te voorkomen is het belangrijk dat je praat over je ziekte, gevoelens, gedachten, angsten, pijn en alle andere aspecten die bij jouw ziekte komen kijken. Er over praten wil dan niet meteen zeggen dat je alleen maar over jezelf moet praten. Want dan wil niemand meer naar je luisteren en lijkt het erop dat je leven alleen bestaat uit ellende, verdriet en pijn. Zorg er ook voor dat je een goede gesprekspartner hebt en niet iemand die het helemaal niet begrijpt. Of iemand die er constant op let of je wel zo leeft zo als het hoort bij iemand die ziek is. Ook moet de ander niet alles uit handen nemen van de zieke. Meestal is het zo dat de pati�nt wel aangeeft wanneer hij of zij hulp nodig heeft. Dus betuttelen is uit den boze! Zelf heb je het misschien ook al wel eens gemerkt dat als jouw omgeving begint met betuttelen dat je er dan helemaal simpel van wordt. Het betuttelen is vaak wel goed bedoeld alleen komt het over alsof je helemaal niets kunt en dat je bij alles hulp nodig hebt. Soms ziet de omgeving je ook als een 'zielig' persoon die veel hulp nodig heeft en weinig zelf kan doen. Probeer de omgeving uit te leggen dat je wel een seintje geeft als je echt hulp nodig hebt en als je er niets over zegt dat je het dan allemaal zelf wel kunt doen. |
| Wanneer is pijn Chronisch? |
 |
 |
 |
|