Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΜΙΑΣ ΠΙΠΑΣ ΚΑΛΑΜΠΑΣ - ΣΕΛΙΔΑ 4 ΑΠΟ 8
Η ΤΣΙΜΟΥΧΑ ΑΠΟ ΦΕΛΛΟ

Η τσιμούχα (δακτύλιος στεγανοποίησης) από φελλό, είναι ένα σημαντικό τμήμα της πίπας, γιατί κρατάει σταθερά το μπόλ στην θέση του αλλά και διατηρεί αεροστεγώς κλειστό τον άδειο θάλαμο μέσα στην κολοκύθα. Η κατασκευή μιας τσιμούχας από φελλό είναι μια ιδιαίτερη διαδικασία, αλλά ευτυχώς είχα αποκτήσει κάποια πείρα από την αποκατάσταση μιας παλαιάς αγγλικής πίπας καλαμπάς, αφού κατέστρεψα τις πρώτες δύο τσιμούχες που έφτιαξα, επειδή είχαν γίνει πολύ χαλαρές. Η τσιμούχα πρέπει αρχικά να έχει αρκετό πάχος, ώστε το μπολ να μπει με μεγάλη δυσκολία την πρώτη φορά (βλ.σελ.7,"Το τελικό στάδιο"), γιατί αργότερα, με το κάπνισμα της πίπας, γίνεται λεπτότερη και λιγότερο ελαστική.

 Λωρίδα κομμένη από τον φελλό

Ένας φίλος μου έδωσε ένα επίπεδο κομμάτι φελλού, πάχους 5 χιλιοστών, που αποτελείται από μικροσκοπικά κομμάτια φελλού συμπιεσμένα. Είναι ένα εύθραυστο υλικό, που σπάει ή τρίβεται εύκολα, καθώς το κόβεις ή το λυγίζεις. Ανακάλυψα ότι ο καλύτερος τρόπος για να μένει ελαστικό, είναι να το διατηρείς βρεγμένο. Στεγνό πρέπει να είναι μόνο όταν πρόκειται να το γυαλοχαρτάρεις ή να το κολλήσεις. Αφού σχεδίασα στην επιφάνεια του φελλού δύο παράλληλες γραμμές, με απόσταση μεταξύ τους 5 χιλιοστά, έκοψα μια λωρίδα περίπου 12 εκατοστά μ'ένα ψαλίδι. Έκανα τις πλευρές επίπεδες και μείωσα λίγο το πάχος της λωρίδας με ένα ντουκόχαρτο, μετά την έβρεξα και άρχισα να την λυγίζω.

 Διαμόρφωση της τσιμούχας

Διατηρώντας συνεχώς βρεγμένη την λωρίδα του φελλού, την δούλεψα πιέζοντας με τα δάχτυλα, λυγίζοντας αργά και προσεκτικά για να μην σπάσει. Συνέχισα να την βρέχω και να την λυγίζω, ώσπου οι άκρες συναντήθηκαν. Τελικά, την τοποθέτησα στο εσωτερικό ενός καπακιού από σπρέι, για να πάρει ένα σχεδόν τέλειο κυκλικό σχήμα, την στερέωσα με δυο κομματάκια φελλού και την άφησα να στεγνώσει για 24 ώρες πριν την βγάλω.

 Η τσιμούχα απο φελλό τοποθετημένη

'Επρεπε να τοποθετήσω τον φελλό στο αυλάκι της κολοκύθας και να τον ξαναβγάλω αρκετές φορές, προκειμένου να ελέγξω αν εφαρμόζει σωστά. Πέτυχα την σωστή διάμετρο της τσιμούχας, αφαιρώντας λεπτές φέτες φελλού κι από τις δυο άκρες, ώσπου οι άκρες συναντήθηκαν. Για να κολλήσω την τσιμούχα στην θέση της, χρησιμοποίησα μια γενικής χρήσεως βενζινόκολλα, για φελλό, λάστιχο, δέρμα κ.λ.π., ανθεκτική ως τους 125 βαθμούς Κελσίου. Την άφησα να στεγνώσει για 24 ώρες δίπλα σ'ένα ανοιχτό παράθυρο, γιατί η κόλλα έχει μια πολύ έντονη μυρωδιά, που μπορεί να μείνει στην κολοκύθα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αφού στέγνωσε η κόλλα, έκοψα με ένα κοπίδι το επάνω μέρος της τσιμούχας που εξείχε και το γυαλοχαρτάρισα, για να είναι στο ίδιο επίπεδο με το χείλος της κολοκύθας. Στρογγύλεψα επίσης λιγάκι τις ακμές της τσιμούχας με ένα λεπτό ντουκόχαρτο.
<= ΠΙΣΩ ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΟΜΕΝΗ =>