Yahoo! GeoCities

Nitimei Maru's Slachtoffers Herinnerings Pagina

Wederwoord

We begrijpen dat er meer dan 2000 nederlandse slachtoffers waren gevallen a/b van de andere "Hellships" en dat plaatsing van alleen 38 namen van de Nitimei Maru geen recht doet aan de rest.
De Oorlogsgraven Stichting is bezig aan een plan om bij het Junyo Maru Monument op het Leuwigajah Ereveld in Cimahi, West Java, de namen van deze slachtoffers op plakaten te plaatsen.
Zie http://www.ogs.nl/docs/222030_Leuwigajah.pdf
Echter, de Actie Groep Nitimei Maru 38, gelooft, hierbij gesteund door het ontwerp van de Birma-Siam Spoorweg Monument waarbij het geen inspraak had, dat de Nitimei slachtoffers, in de herdenking onafscheidelijk zijn verbonden met de slachtoffers van de Birma-Siam Spoorweg aanleg.

Dit past geheel in het ruime denken van het Birma-Siam Spoorweg Comite waarbij zij zich zelfs op hun website associeeren met de slachtoffers van de Pakan Baru Spoorweg aanleg, heel wat breedtegraden zuidelijker gelegen en niet in causaal verband en in de zelfde periode van de Birma-Siam spoorweg aanleg zoals de 38 slachtoffers die wel hebben.
Verder voelen we gesterkt in onze overtuiging door een recente email van Frits Bakker, een voorname WO2 veteraan en overlevende van de Birma-Siam spoorweg aanleg aan de webmaster van de Indisch4Ever website, waarin hij stelt dat de 38 namen logischerwijze bij het Birma-Siam Spoorweg Monument behoren.

"Ik heb de muur met namen gezien. Die gravure van dat japans schip was mij Augutus 2007 niet opgevallen. Het is eigenlijk logisch dat de namen van de 38 omgekomenen, die op transport waren naar de Spoorweg, daarbij vermeld worden."

"Natuurlijk ben ik met jullie actie eens" was het kort maar zeer resoluut klinkende antwoord van de octogenarian Pieter Hutzezon uit Beverwijk toen wij op 21 April j.l. hem belden en naar zijn mening vroegen over onze actie. Pieter is een van de nog in leven zijnde overlevenden van zowel het Nitimei Maru bombardement als de Birma Spoorweg aanleg.

My name is Ingrid Ferns and I live in Portland Oregon. I'm the oldest daughter of the late survivor of the sinking of the Nitimei Maru and consequent Burma railroad construction, my father Willie Ferns.
If my father, Willie Ferns, ex- KNIL military and paratrooper, was still alive he would have wholeheartedly supported this effort to put the names of the 38 victims on the Memorial Wall. Especially if one of those names, Hans Waldemar Adalbert von Stockhausen, is his father in law. My father was happily married to his daughter Anna von Stockhausen (my mother) until his death in 1971 and she and my father had 6 daughters and 2 sons.
De Actie Groep Nitimei Maru 38 is nu bezig met het ontvangen van getekende verklaringen van familieleden van de slachtoffers die we tot nu toe hebben gevonden en kunnen bereiken en die ons in onze actie volkomen steunen. Deze zoek actie is nog steeds in volle gang.
Tijdens onze handtekening acties hebben non-verwanten symphatisanten met onze actie, spontaan aangeboden de Verklaring van Ondersteuning ook te tekenen.

Hosted by www.Geocities.ws

Wederwoord

We begrijpen dat er meer dan 2000 nederlandse slachtoffers waren gevallen a/b van de andere "Hellships" en dat plaatsing van alleen 38 namen van de Nitimei Maru geen recht doet aan de rest. De Oorlogsgraven Stichting is bezig aan een plan om bij het Junyo Maru Monument op het Leuwigajah Ereveld in Cimahi, West Java, de namen van deze slachtoffers op plakaten te plaatsen. Zie http://www.ogs.nl/docs/222030_Leuwigajah.pdf Echter, de Actie Groep Nitimei Maru 38, gelooft, hierbij gesteund door het ontwerp van de Birma-Siam Spoorweg Monument waarbij het geen inspraak had, dat de Nitimei slachtoffers, in de herdenking onafscheidelijk zijn verbonden met de slachtoffers van de Birma-Siam Spoorweg aanleg. Dit past geheel in het ruime denken van het Birma-Siam Spoorweg Comite waarbij zij zich zelfs op hun website associeeren met de slachtoffers van de Pakan Baru Spoorweg aanleg, heel wat breedtegraden zuidelijker gelegen en niet in causaal verband en in de zelfde periode van de Birma-Siam spoorweg aanleg zoals de 38 slachtoffers die wel hebben. Verder voelen we gesterkt in onze overtuiging door een recente email van Frits Bakker, een voorname WO2 veteraan en overlevende van de Birma-Siam spoorweg aanleg aan de webmaster van de Indisch4Ever website, waarin hij stelt dat de 38 namen logischerwijze bij het Birma-Siam Spoorweg Monument behoren. "Ik heb de muur met namen gezien. Die gravure van dat japans schip was mij Augutus 2007 niet opgevallen. Het is eigenlijk logisch dat de namen van de 38 omgekomenen, die op transport waren naar de Spoorweg, daarbij vermeld worden." "Natuurlijk ben ik met jullie actie eens" was het kort maar zeer resoluut klinkende antwoord van de octogenarian Pieter Hutzezon uit Beverwijk toen wij op 21 April j.l. hem belden en naar zijn mening vroegen over onze actie. Pieter is een van de nog in leven zijnde overlevenden van zowel het Nitimei Maru bombardement als de Birma Spoorweg aanleg. My name is Ingrid Ferns and I live in Portland Oregon. I'm the oldest daughter of the late survivor of the sinking of the Nitimei Maru and consequent Burma railroad construction, my father Willie Ferns. If my father, Willie Ferns, ex- KNIL military and paratrooper, was still alive he would have wholeheartedly supported this effort to put the names of the 38 victims on the Memorial Wall. Especially if one of those names, Hans Waldemar Adalbert von Stockhausen, is his father in law. My father was happily married to his daughter Anna von Stockhausen (my mother) until his death in 1971 and she and my father had 6 daughters and 2 sons. De Actie Groep Nitimei Maru 38 is nu bezig met het ontvangen van getekende verklaringen van familieleden van de slachtoffers die we tot nu toe hebben gevonden en kunnen bereiken en die ons in onze actie volkomen steunen. Deze zoek actie is nog steeds in volle gang. Tijdens onze handtekening acties hebben non-verwanten symphatisanten met onze actie, spontaan aangeboden de Verklaring van Ondersteuning ook te tekenen.