และแล้วเขา... ก็สำเร็จ

น้องตี๋... หรือที่รู้จักกันดีในหมู่ Structural Engineering Students ว่า... Nong Tee... แม้ว่าจะเขาจะเป็นรุ่นน้องที่เกษตรของผม แต่วันนี้เขาได้แซงหน้ารุ่นพี่อย่างผมชิงเรียนจบไปซะก่อน... ในโอกาสมหามงคลเช่นนี้ ผมในฐานะที่เป็นทั้งเพื่อน และพี่ที่ร่วมลุย Assignments กันมา ก็ได้แต่หวังว่าน้องตี๋จะประสบความสำเร็จในชีวิตนะครับ ทั้งทางด้านการศึกษา (หากว่าเขายังจะคิดเรียนต่อเอกอีก)... การงาน... และที่สำคัญที่สุดก็ขอให้ประสบความสำเร็จในเรื่องครอบครัวด้วย... สุขภาพสุดจ๊าบนะครับ...

น้องตี๋เป็นคนที่โชคดีมากครับ เขาสามารถกำหนดวันรับปริญญาของเขาเองได้โดยที่ไม่ต้องเสียเวลาง้อให้ทางมหาวิทยาลัยจัดงานให้แต่อย่างไร... อิสตรีมากหน้าหลายตาล้อมรอบเขาไปหมด... เห็นแล้วน่าอิจฉาเขาจริง ๆ ครับ...

ขอขอบคุณที่น้องตี๋ได้พาผมและชาวคณะไปเลี้ยงสุกี้ที่ New Town นะครับ ... ผลกรรมดีอันนี้ขอให้น้องตี๋มีตังค์มากมายเพียงพอที่จะเลี้ยงผม (และชาวคณะ) ไปได้ตลอดทั้งชีวิตเลยครับ

	วันนี้... วันของเขาครับ
หนึ่งในขบวนแห่ของน้องตี๋ครับ
เกิดอาการจุกสุกี้กันถ้วนหน้า	ไม่ใช่น้องปลื้ม (เพราะตัวจริงต้องเดินเขาดินและเลี้ยงงูเหลือม)
ลิ้นน้องตี๋ใช้กวนอิม... เลยไร้ฝ้า